Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-460/11-4/JN
z 10 listopada 2011 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPTPP2/443-460/11-4/JN
Data
2011.11.10
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi
Temat
Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Zwolnienia --> Zwolnienie od podatku
Słowa kluczowe
konserwacja
stawki podatku
zabytek
Istota interpretacji
Zwolnienie z podatku VAT prac konserwatorskich w obiektach zabytkowych
Wniosek ORD-IN 431 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2011 r. (data wpływu 4 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 października 2011 r. (data wpływu 26 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT prac konserwatorskich w obiektach zabytkowych - jest prawidłowe UZASADNIENIE W dniu 4 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT prac konserwatorskich w obiektach zabytkowych. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny. Wnioskodawca jest Spółką, która wykonuje między innymi prace konserwatorskie i restauratorskie w obiektach zabytkowych, których celem jest z jednej strony zabezpieczenie i utrwalenie substancji zabytku oraz zahamowanie procesów jego destrukcji, z drugiej strony natomiast wyeksponowanie wartości estetycznej i artystycznej zabytku. Prace te realizowane są przez doświadczony personel nad którym nadzór sprawuje zatrudniony na podstawie umowy o pracę kierownik prac w obiektach zabytkowych. Osoba ta posiada pisemne potwierdzenie „kwalifikacji do kierowania robotami w obiektach zabytkowych oraz do ich nadzorowania” wydane przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Co więcej Prezes Zarządu Spółki posiada również pisemne potwierdzenie od Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków „kwalifikacji do kierowania robotami w obiektach zabytkowych”. Wnioskodawca zaznaczył, iż przed przystąpieniem do realizacji wszystkich prac w obiektach zabytkowych sporządzany jest „Program Prac Konserwatorskich” oraz „Projekt architektoniczny” zawierający ramowy program prac konserwatorskich oraz karty techniczne wszystkich materiałów wykorzystywanych do ich realizacji. Jest on składany do Konserwatora Zabytków, który to na jego podstawie wydaje Decyzję – pozwolenie na realizację prac w danym obiekcie zabytkowym. Po zakończeniu prac sporządzana jest „Dokumentacja powykonawcza” do której załączane są fotografie sprzed prac jak i po ich zakończeniu. Na realizację poniżej przedstawionych prac wydano bądź też zostanie wydana Decyzja – pozwolenie od Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków na prowadzenie prac w danym obiekcie zabytkowym, wraz z decyzją uzupełniającą zawierającą zezwolenie Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków na realizację prac przez firmę oraz określającą osobę odpowiedzialną za prowadzenie prac. Spółka realizuje oraz zamierza podjąć się realizacji następujących prac konserwatorskich i renowacyjnych, mających przywrócić estetykę budynku oraz zabezpieczyć zabytek przed dalszą destrukcją, w obiektach wpisanych do Rejestru Zabytków (zakres prac realizowanych w poszczególnych obiektach został zacytowany z „Programu Prac Konserwatorskich”):
„Ramowy program prac konserwatorskich:
„Ramowy program prac konserwatorskich:
„Ramowy program prac konserwatorskich: Usunięcie opasek betonowych kostki brukowej przy ścianach, wykonanie wykopu do głębokości 3,70 m, oczyszczenie odkopanych murów, usunięcie zmurszałych spoin z cegły i z kamienia, osuszenie i uzupełnienie spoin zaprawą cementowo – wapienną. Wykonanie izolacji poziomej metodą iniekcji ciśnieniowej preparatami. Zakrycie otworów po nawiertach preparatem. Wykonanie izolacji pionowej.
„Wnioski i założenie konserwatorskie: Celem planowanych prac jest przywrócenie obiektowi dobrego stanu technicznego oraz konserwacja detali architektonicznych. Tym samym należy zwrócić szczególną uwagę na zabezpieczenie zachowanych oryginalnych elementów oraz odtworzenie zniszczonych w ich pierwotnym kształcie. Interwencji remontowo – konserwatorskiej wymagają mury prezbiterium, tynki na całej elewacji, malowanie. „Program prac renowacyjnych: Mury prezbiterium, zakrystii:
Tynki i detal architektoniczny:
„Ramowy program prac konserwatorskich:
„Program konserwatorski naprawy balkonów:
„Program prac konserwatorskich:
W piśmie z dnia 25 października 2011r. (data wpływu 26 października 2011 r.) stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, iż
W związku z powyższym zadano następujące pytania.
Zdaniem Wnioskodawcy: Ad. 1) Powyższe prace są pracami konserwatorskimi i korzystają ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie § 43 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z dnia 6 kwietnia 2011 r.), ponieważ:
Ad. 2) Spółka nie może wystawić faktury VAT ze zwolnieniem z podatku VAT, wynikającym z § 43 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 6 kwietnia 2011 r.) bez posiadania decyzji uzupełniającej od Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków określającej osobę odpowiedzialną za prowadzenie prac konserwatorskich. Według Spółki powinna ona wystawić fakturę VAT z zastosowaniem podstawowej stawki podatku VAT tj. 23%, a dopiero po otrzymaniu ww. decyzji dokonać jej korekty z zastosowaniem zwolnienia z podatku wynikającego z § 43 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z dnia 6 kwietnia 2011 r.). W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011, Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…). Stosownie do regulacji zawartej w art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku. Z dniem 6 kwietnia 2011r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392). Rozporządzenie to w § 43 wprowadziło zwolnienie od opodatkowania podatkiem VAT usług polegających na prowadzeniu prac konserwatorskich i restauratorskich. Zatem, w myśl § 43 ust. 1 ww. rozporządzenia, zwalnia się od podatku w okresie do dnia 31 grudnia 2011 r. usługi polegające na prowadzeniu prac konserwatorskich i restauratorskich dotyczących:
Z kolei zgodnie z § 43 ust. 2 ww. rozporządzenia, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, w zakresie prowadzonych prac konserwatorskich i restauratorskich dotyczących zabytków wpisanych do rejestru zabytków stosuje się, pod warunkiem, że:
Warunek, o którym mowa w ust. 2, uważa się za spełniony również w przypadku podmiotów gospodarczych wykonujących prace konserwatorskie i restauratorskie, które zatrudniają lub w których wspólnikami są osoby uprawnione do wykonywania tych prac, o ile w pozwoleniu, o którym mowa ust. 2 pkt 2, określono osobę odpowiedzialną za prowadzenie prac konserwatorskich lub restauratorskich (§ 43 ust. 3 ww. rozporządzenia). Jak wynika z ww. przepisów rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, aby Wnioskodawca mógł skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania przewidzianego w § 43 tegoż rozporządzenia, musi spełnić następujące warunki:
Podkreślić należy, że zwolnienie przysługiwało będzie wyłącznie w sytuacji kumulatywnego spełnienia ww. warunków. Zgodnie z treścią art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162 poz. 1568 ze zm.), przez zabytek należy rozumieć nieruchomość lub rzecz ruchomą, ich części lub zespoły, będące dziełem człowieka lub związane z jego działalnością i stanowiące świadectwo minionej epoki bądź zdarzenia, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczną lub naukową. Stosownie zaś do pkt 6 ww. artykułu, prace konserwatorskie to działania mające na celu zabezpieczenie i utrwalenie substancji zabytku, zahamowanie procesów jego destrukcji oraz dokumentowanie tych działań. Z kolei prace restauratorskie to działania mające na celu wyeksponowanie wartości artystycznych i estetycznych zabytku, w tym, jeżeli istnieje taka potrzeba, uzupełnienie lub odtworzenie jego części, oraz dokumentowanie tych działań (art. 3 pkt 7 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami). Z art. 106 ust. 1 ustawy wynika, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Przy czym zasady wystawiania faktur i faktur korygujących zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360). Stosownie do § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:
Zgodnie z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. W myśl § 14 ust. 1 ww. rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, który wykonuje między innymi prace konserwatorskie i restauratorskie w obiektach zabytkowych, których celem jest z jednej strony zabezpieczenie i utrwalenie substancji zabytku oraz zahamowanie procesów jego destrukcji, z drugiej strony natomiast wyeksponowanie wartości estetycznej i artystycznej zabytku. Wszystkie rozpoczęte, wykonywane i planowane prace w obiektach zabytkowych prowadzone są lub będą prowadzone na substancji obiektu zabytkowego i spełniają definicję określone w art. 3 pkt 6 do 8 ustawy z dnia 23 lipca 2003 roku o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 ze zmianami) i są to:
Zakres prac realizowanych w poszczególnych obiektach został określony w „Programie Prac Konserwatorskich”. Prace te realizowane są przez doświadczony personel nad którym nadzór sprawuje zatrudniony na podstawie umowy o pracę kierownik prac w obiektach zabytkowych. Osoba ta posiada pisemne potwierdzenie „kwalifikacji do kierowania robotami w obiektach zabytkowych oraz do ich nadzorowania” wydane przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Również Prezes Zarządu Spółki posiada pisemne potwierdzenie od Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków „kwalifikacji do kierowania robotami w obiektach zabytkowych”. Wnioskodawca zaznaczył, iż przed przystąpieniem do realizacji wszystkich prac w obiektach zabytkowych sporządzany jest „Program Prac Konserwatorskich” oraz „Projekt architektoniczny” zawierający ramowy program prac konserwatorskich oraz karty techniczne wszystkich materiałów wykorzystywanych do ich realizacji. Jest on składany do Konserwatora Zabytków, który to na jego podstawie wydaje Decyzję – pozwolenie na realizację prac w danym obiekcie zabytkowym. Po zakończeniu prac sporządzana jest „Dokumentacja powykonawcza” do której załączane są fotografie sprzed prac jak i po ich zakończeniu. Na realizację przedstawionych prac zostało bądź też zostanie wydana Decyzja – pozwolenie od Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków na prowadzenie prac w danym obiekcie zabytkowym, wraz z decyzją uzupełniającą zawierającą zezwolenie Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków na realizację prac przez firmę oraz określającą osobę odpowiedzialną za prowadzenie prac. Część decyzji – pozwoleń Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków wydana jest na prowadzenie prac konserwatorskich, lecz są również decyzje – pozwolenia wydane na prowadzenie robót budowlanych przy zabytku. Jednakże z określenia zakresu robót w tych decyzjach – pozwoleniach wynika, iż są to renowacje, remonty lub działania mające na celu zabezpieczenie i utrwalenie substancji zabytku lub zahamowanie procesów jego destrukcji, a także uzupełnienie lub odtworzenie jego części. Wnioskodawca wskazał, iż decyzja ta mimo iż wydana na roboty budowlane w treści określającej zakres tych robót stanowi, że celem tych robót renowacja elewacji zabytkowego kościoła. Renowacja nie jest żadnym z pojęć użytych w definicjach podanych w art. 3 pkt 6 do 8 ustawy z dnia 23 lipca 2003 roku o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Jednakże według Słownika Poprawnej Polszczyzny PWN wydanie osiemnaste – renowacja – to odnowienie, odświeżenie budynku. Według tego samego źródła restaurować – oznacza – odnawiać, odświeżać (dzieło sztuki, budynek). Wynika z tego, że w decyzji – pozwoleniu mimo wystawienia jej na prowadzenie robót budowlanych chodzi w rzeczywistości o prace restauratorskie, choć w treści decyzji użyto synonimu tego słowa. Podobnie zdarza się w innych decyzjach – pozwoleniach wydanych na prace budowlane, w których w treści wskazuje się jako przedmiot prac wykonanie remontu określonej części obiektu zabytkowego. W ustawie z dnia 07 lipca 1994 roku prawo budowlane (Dz. U. z 1994 r. Nr 89, poz. 414 ze zmianami) art. 3 pkt 9 definiuje, że przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego. Ponieważ istota prac na obiektach zabytkowych wyklucza budowę, przebudowę i rozbiórkę obiektu budowlanego, pozostaje pojęcie remontu. W pkt 11 art. 3 prawa budowlanego podano definicję „remont – należy przez to rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji”. Z kolei art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 23.07.2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami określa prace restauratorskie jako działania mające na celu, jeżeli istnieje taka potrzeba, uzupełnienie lub odtworzenie jego części. Taka definicja restauracji obiektu zabytkowego jest całkowicie zgodna z pojęciem remontu, gdyż remont to jak wskazano wyżej, prace polegające na odtworzeniu stanu pierwotnego obiektu. Zatem - jak podał Wnioskodawca - we wszystkich posiadanych przez niego decyzjach – pozwoleniach, wydanych przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków chodzi o prace na obiektach zabytkowych, określone w art. 3 pkt 6 do 7 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przytoczone wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż jeśli – jak wskazał Wnioskodawca – opisane we wniosku wszystkie prace:
to wówczas prace te mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania do dnia 31 grudnia 2011 r. na mocy § 43 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów. Przy czym, w przypadku gdy na dzień wystawienia faktury VAT Wnioskodawca nie posiada ww. decyzji uzupełniającej od Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków określającej osobę odpowiedzialną za prowadzenie prac konserwatorskich, to nie zostanie spełniony jeden z ww. warunków do zastosowania zwolnienia z opodatkowania przedmiotowych usług. Wówczas Wnioskodawca winien opodatkować te usługi według stawki podstawowej 23%. W przypadku natomiast, gdy otrzyma ww. decyzję, Wnioskodawca jest uprawniony do wystawienia faktury korygującej, uwzględniającej zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Ponadto należy podkreślić, iż zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem wskazać, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono przy założeniu, iż faktycznie wszystkie prace, o których mowa we wniosku, stanowią usługi konserwatorskie oraz restauratorskie w rozumieniu ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Jednocześnie należy wskazać, iż analiza załączników dołączonych do wniosku o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem tut. Organ w związku z § 2 i § 5a ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest uprawniony do oceny załączników dołączonych do wniosku, a niniejszą interpretację wydano jedynie w oparciu o opis stanu faktycznego w nim przedstawiony. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym Końcowo tut. Organ informuje, że niniejsza interpretacja stanowi rozstrzygnięcie w zakresie pytania nr 1 i 2 wniosku ORD-IN. Natomiast w zakresie pytania nr 3 wniosku ORD-IN wydano odrębne rozstrzygnięcie. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.