INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2011 r. (data wpływu 20 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

1. uznania przekazanych towarów za próbki i opodatkowania ich przekazania kontrahentom – jest nieprawidłowe,
2. opodatkowania bezpłatnych degustacji win – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przekazanych towarów za próbki i opodatkowania ich przekazania kontrahentom oraz opodatkowana bezpłatnych degustacji win.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (Spółka) jest importerem wina z G. Sprowadzone z zagranicy wino jest sprzedawane głównie hurtowo do dużych sieci handlowych, jak i do detalicznych sklepów osiedlowych. Ponadto w siedzibie firmy wydzielony jest sklep dla odbiorców indywidualnych. W celu uzyskania i utrzymania przychodów Spółka podejmuje wiele działań promocyjnych, które realizuje bezpośrednio bądź we współpracy z przedstawicielami odbiorców hurtowych. Po pierwsze, aby zapoznać potencjalnych klientów z asortymentem towarów, które są oferowane przez Spółkę, przekazuje ona w formie próbek butelki wina w niewielkiej ilości (tj. po 1 do 2 sztuk) z każdego gatunku osobom, które w danej sieci handlowej decydują o zakupie towarów w celu wprowadzenia ich do sprzedaży. Podobnie jest w przypadku sklepów detalicznych, które w celu podpisania umowy o współpracy pragną zapoznać się z rodzajami win, które Spółka sprzedaje.

Butelki wina przekazywane w formie próbek są w standardowej wielkości i są oznaczone znakami akcyzy. Z tą różnicą, że oprócz etykiet produktowych, posiadają specjalnie w tym celu przygotowane nalepki, które obok danych o charakterze informacyjnym (dostawca, nazwa i rodzaj wina), posiadają napis, iż: wyrób ten jest materiałem reklamowym i nie podlega dalszej odsprzedaży. Nalepki są trwale złączone z butelką. Przekazany towar jest „zdejmowany” ze stanu magazynowego dokumentem RW, a odbiór na jego podstawie przekazanego wina jest potwierdzany przez osobę, która w danej firmie jest odpowiedzialna za zakup, bądź akcje promocyjne.

W celu rozpropagowania sprzedawanych przez Spółkę towarów wśród klientów detalicznych Spółka przekazuje swój towar na organizowane przez sieci handlowe, z którymi podpisała umowę, akcje promocyjne mające charakter degustacji organizowanych na stoiskach z alkoholem w sklepach firmowych tych sieci. Przekazywane w tym celu ilości alkoholu również nie wskazują na działania o charakterze handlowym. Spółka przekazywane w ten sposób butelki wina traktuje jako próbki, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy o VAT.

Wśród rodzajów wina, które są oferowane przez Spółkę znajdują się takie, których cena nabycia jest niższa od tej, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 2, ale większość z nich, kwotę tę przekracza. Ponieważ Spółka nie traktuje przekazywanych w opisanym powyżej celu towarów jako prezentów o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 4 nie kontroluje cen jednostkowych przekazywanych butelek ani łącznej wartości przekazanych w ten sposób towarów w danym roku podatkowym jednej osobie. Tym samym spółka nie prowadzi ewidencji opisanej w przedmiotowym ustępie art. 7.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy słusznie Spółka traktuje za próbki towaru przekazywane w opisany powyżej sposób butelki wina w celach degustacji oraz promocji... Zdaniem Spółki, pytanie ma istotne znaczenie, w związku ze zmianą z dniem 1 kwietnia 2011 r. brzmienia art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów usług, z którego usunięto zapis na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem.
2. Czy w sytuacji, jeżeli Spółka błędnie interpretuje brzmienie art. 7 ust. 7 w zakresie dotyczącym jej towarów, na gruncie obowiązujących przed dniem 1 kwietnia 2011 r. przepisów, a w szczególności brzmieniem art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z podejmowanymi działaniami o charakterze promocyjnym, w wyniku, których dochodziło do nieodpłatnego przekazywania towarów, na cele związane wyłącznie z prowadzoną działalnością gospodarczą, powstały konsekwencje podatkowe w podatku od towarów i usług (w szczególności czy zasadne było naliczanie podatku VAT od przekazywanych towarów)...

Zdaniem Wnioskodawcy, butelki wina przekazywane w opisany powyżej sposób, odpowiednio oznaczane pozbawia je charakteru towaru handlowego i uniemożliwia wprowadzenie do dalszego obrotu, spełniają wymogi próbek towaru, o których mowa w art. 7 ust. 7. Tym samym, zarówno w okresie przed zmianami z dnia 1 kwietnia 2011 r. brzmienie art. 7 ust. 2, jak i po tych zmianach, przekazywane przez Spółkę ilości towaru, które służą celom szeroko rozumianej reklamy i promocji, mają charakter próbek, co wyłącza je z obowiązku opodatkowania zgodnie z zapisami ust. 3 tego artykułu. Bez znaczenia jednak jest fakt, w opinii Spółki, czy przekazywane przez nią towary mieściły się w definicji próbek zawartej w ustawie o VAT przed jej zmianami z dniem 1 kwietnia 2011 r. Konstrukcja przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu przed jej zmianami, miała istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia tej kwestii. Po pierwsze zdaniem Spółki, podstawową zasadą, o której mówił art. 7 ust 2 ustawy było to, iż o czynnościach zrównanych ze sprzedażą możemy mówić wyłącznie gdy przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika było na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem. Niewątpliwie działania promocyjne podejmowane przez Spółkę oraz udział w degustacji w ramach których następowało nieodpłatne przekazywanie towarów były związane z prowadzonym przez nią przedsiębiorstwom. Tym samym, w ocenie Spółki, już ten fakt potwierdza przekonanie Spółki, iż czynności te nie rodziły obowiązku opodatkowania ich podatkiem od towarów i usług. Zdanie Spółki w tej sprawie potwierdzają rozstrzygnięcia zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 19 maja 2009 r. sygn. akt I SA/Łd 18/09 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 października 2010 r. sygn. akt I FSK 170/09. NSA potwierdził w swoim wyroku prawidłowość wyroku WSA w Łodzi stwierdzając, iż: przekazanie bez wynagradzania towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika na cele związane z jego przedsiębiorstwem nie stanowi dostawy towarów w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów. Z literalnego brzmienia art. 7 ust. 2 ustawy wynika wprost, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

1. nieprawidłowe – w zakresie uznania przekazanych towarów za próbki i opodatkowania ich przekazania kontrahentom
2. prawidłowe – w zakresie opodatkowania bezpłatnych degustacji win.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 2 pkt 6 ustawy (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Od dnia 1 kwietnia 2011 r., art. 7 ust. 2 ustawy obowiązuje w następującym brzmieniu: przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Zgodnie z powołanymi regulacjami, dla uznania nieodpłatnej dostawy towarów za odpłatną dostawę towarów w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., muszą być spełnione łącznie 2 przesłanki, tj.:

• podatnik przekazuje nieodpłatnie lub zużywa towary należące do jego przedsiębiorstwa oraz
• podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.
  
  

Przepisu ust. 2 – na mocy art. 7 ust. 3 ustawy – nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy (art. 7 ust. 7 ustawy).

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że nieodpłatne przekazanie w celach promocyjno -reklamowych próbek, umożliwiających klientom (potencjalnym klientom) poznanie właściwości i efektów działania towarów oferowanych przez podatnika, a dzięki temu wychwycenie ich zalet lub wad oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku, stanowi przekazanie próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy jednak zauważyć, że o uznaniu towaru za próbkę, obok innych przesłanek, decyduje brak charakteru handlowego przekazania, oceniany ze względu na ilość lub wartość przekazywanych przez podatnika próbek. Kryteria te należy przy tym odnieść do próbek towarów przekazywanych przez podatnika danemu odbiorcy w danym okresie.

W sytuacji, gdy pokrywają one lub mogą pokryć – ze względu na swoją ilość lub wartość – jego potencjalne zapotrzebowanie na dany towar lub część tego zapotrzebowania, eliminując lub ograniczając potrzebę dokonania zakupów tego towaru, uznać należy, że wspomniana przesłanka nie jest spełniona, a co za tym idzie nie ma również zastosowania wyłączenie z opodatkowania w oparciu o art. 7 ust. 3 ustawy, który jako przepis szczególny i wyjątkowy nie powinien być interpretowany w sposób prowadzący do rozszerzenia zakresu jego stosowania.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 7 maja 2009 r. o towarach paczkowanych (Dz. U. Nr 91, poz. 740 ze zm.), towary paczkowane, z wyjątkiem tych, o których mowa w ust. 2, mogą być wprowadzane do obrotu w opakowaniach jednostkowych o dowolnej ilości nominalnej. W ust. 2 ww. artykułu wskazano, iż wykaz produktów, które w określonych zakresach ilościowych mogą być wprowadzane do obrotu wyłącznie w opakowaniach jednostkowych o określonych ilościach nominalnych towaru paczkowanego oraz te ilości nominalne, określa załącznik nr 1 do ustawy. Jeżeli opakowanie jednostkowe zawiera dwa pojedyncze opakowania, lub więcej, nieprzeznaczone do oddzielnej sprzedaży, ilości nominalne wymienione w załączniku nr 1 do ustawy mają zastosowanie do opakowania jednostkowego (art. 6 ust. 3 ustawy o towarach paczkowanych).

W tym miejscu należy wskazać, że w załączniku nr 1 do ustawy o towarach paczkowanych pod nazwą „Wykaz produktów, które w określonych zakresach ilościowych mogą być wprowadzane do obrotu wyłącznie w opakowaniach jednostkowych o określonych ilościach nominalnych towaru paczkowanego oraz te ilości nominalne” wymieniono pod poz. 1 – 5 wina, dla których określono następujące nominalne ilości zawartości produktu w mililitrach:

• poz. 1 wino niemusujące – w zakresie od 100 ml do 1.500 ml wyłącznie 8 następujących nominalnych ilości: 100 – 187 – 250 – 375 – 500 – 750 – 1.000 – 1.500 (ml),
• poz. 2 wino żółte – w zakresie od 100 ml do 1.500 ml wyłącznie następująca nominalna ilość: 620 (ml),
• poz. 3 wino musujące – w zakresie od 125 ml do 1.500 ml wyłącznie 5 następujących nominalnych ilości: 125 – 200 – 375 – 750 – 1.500 (ml),
• poz. 4 wino likierowe – w zakresie od 100 ml do 1.500 ml wyłącznie 7 następujących nominalnych ilości: 100 – 200 – 375 – 500 – 750 – 1.000 – 1.500 (ml),
• poz. 5 wino aromatyzowane – w zakresie od 100 ml do 1.500 ml wyłącznie 7 następujących nominalnych ilości: 100 – 200 – 375 – 500 – 750 – 1.000 – 1.500 (ml).
  
  

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca (Spółka) jest importerem wina z G. Sprowadzone z zagranicy wino jest sprzedawane głównie hurtowo do dużych sieci handlowych, jak i do detalicznych sklepów osiedlowych. Ponadto w siedzibie firmy wydzielony jest sklep dla odbiorców indywidualnych. W celu uzyskania i utrzymania przychodów Spółka podejmuje wiele działań promocyjnych, które realizuje bezpośrednio bądź we współpracy z przedstawicielami odbiorców hurtowych. Aby zapoznać potencjalnych klientów z asortymentem towarów, które są oferowane przez Spółkę, przekazuje ona w formie próbek butelki wina w niewielkiej ilości (tj. od 1 do 2 sztuk) z każdego gatunku osobom, które w danej sieci handlowej decydują o zakupie towarów w celu wprowadzenia ich do sprzedaży. Podobnie jest w przypadku sklepów detalicznych, które w celu podpisania umowy o współpracy pragną zapoznać się z rodzajami win, które Spółka sprzedaje. Butelki wina przekazywane w formie próbek są w standardowej wielkości i są oznaczone znakami akcyzy. Z tą różnicą, że oprócz etykiet produktowych, posiadają specjalnie w tym celu przygotowane nalepki, które obok danych o charakterze informacyjnym (dostawca, nazwa i rodzaj wina), posiadają napis, iż: „wyrób ten jest materiałem reklamowym i nie podlega dalszej odsprzedaży”. Nalepki są trwale złączone z butelką.

W świetle przytoczonych przepisów, przedstawione przez Wnioskodawcę rozumienie definicji próbki należy uznać za nieprawidłowe. Zamieszczenie na butelkach alkoholu, o standardowej wielkości, etykiet: „wyrób ten jest materiałem reklamowym i nie podlega dalszej odsprzedaży” nie pozbawia przekazania tego wyrobu charakteru handlowego. Istnienie albo brak charakteru handlowego przekazania należy bowiem oceniać ze względu na ilość lub wartość przekazywanych przez podatnika próbek. Podkreślić należy, iż wino w butelkach o standardowej wielkości (tj. wielkości oferowanej do sprzedaży) przekazywanych kontrahentom w ilości od 1 do 2 butelek nie może uchodzić za próbkę, z uwagi na fakt, iż oferowane przez Wnioskodawcę produkty mogą być wprowadzane do obrotu w opakowaniach o bardzo niskich ilościach np.: 100 ml, 125 ml, 187 ml, 200 ml, 250 ml, 375 ml.

Przepisy o podatku od towarów i usług nie wskazują wprost liczby sztuk, czy jednostek miary (np.: kilogramów, litrów) ani sposobów oznaczania towarów, które pozwoliłyby na uznanie danej partii towaru za próbkę. Definicja próbki, zawarta w art. 7 ust. 7 ustawy, stanowi bowiem, że przez próbkę rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Biorąc pod uwagę przedstawione przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy Zainteresowany miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów będących przedmiotem zapytania, to ich nieodpłatne przekazanie kontrahentom podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako dostawa towarów (zarówno przed jak i po dniu 1 kwietnia 2011 r.), zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy. Wyjątek stanowić mogą przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za próbki (art. 7 ust. 3 ustawy). Jednakże przekazanie przez Wnioskodawcę wina w butelkach o standardowej wielkości (tj. wielkości oferowanej do sprzedaży) nie stanowi próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy.

Ponadto, z opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka w celu rozpropagowania sprzedawanych przez siebie towarów wśród klientów detalicznych przekazuje swój towar na organizowane przez sieci handlowe, z którymi podpisała umowę, akcje promocyjne mające charakter degustacji organizowanych na stoiskach z alkoholem w sklepach firmowych tych sieci. Przekazywane w ten sposób butelki wina Spółka traktuje jako próbki, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy o VAT.

Z treści przytoczonego art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega zużycie towarów, gdy ich spożytkowanie nastąpiło na cele osobiste osób ściśle określonych w tym przepisie, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Zauważyć przy tym należy, że ustawodawca posłużył się dwoma pojęciami: przekazanie i zużycie. W art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, występują te dwa pojęcia, zaś w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, występuje jedynie stwierdzenie odnoszące się do przekazania tj. „wszelkie inne darowizny”.

Zatem z art. 7 ust. 2 ustawy wynika, iż opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a zgodnie z pkt 2 tego przepisu, wszelkie darowizny (nieodpłatne przekazania). Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy, podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie – tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu.

W przeciwieństwie do nieodpłatnego zbycia towarów zużycie towaru traktowane jest jako następujące na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem tylko w przypadku, gdy następuje na cele osobiste pracowników (i innych osób wymienionych w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy). Nie podlegają zatem opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy beneficjentem jest kontrahent przedsiębiorcy – osoba trzecia, nie będąca pracownikiem, udziałowcem ani inną osobą, która została określona w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że zużycie towaru (wina) w ramach bezpłatnych degustacji organizowanych na stoiskach z alkoholem w sklepach firmowych sieci handlowych, z którymi Spółka podpisała umowę, w celu zwiększenia sprzedaży tych towarów (win), skierowanych do osób niewymienionych w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, tj. klientów, jest niewątpliwie zużyciem na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.