INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2011r. (data wpływu 13 stycznia 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 lutego 2011r. (data wpływu 15 lutego 2011r.), pismem z dnia 2 marca 2011r. (data wpływu 3 marca 2011r.) oraz pismem z dnia 11 marca 2011r. (data wpływu 14 marca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku ze zrealizowaniem, wskazanego we wniosku, projektu w ramach działania 413 „Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju” objętego PROW na lata 2007-2013 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 stycznia 2011r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku ze zrealizowaniem, wskazanego we wniosku, projektu w ramach działania 413 „Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju” objętego PROW na lata 2007-2013.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 lutego 2011r. (data wpływu 15 lutego 2011r.), pismem z dnia 2 marca 2011r. (data wpływu 3 marca 2011r.) oraz pismem z dnia 11 marca 2011r. (data wpływu 14 marca 2011r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Miejscowość jest miejscowością wypoczynkową i zapotrzebowanie na usługi agroturystyczne jest duże. W latach 2005-2007 Wnioskodawca wybudował w oparciu o własne środki i kredyt bankowy mały dom mieszkalny (6x8 m) i przeznaczył go na cele agroturystyczne. Wartość szacunkowa "PZU" obiektu wynosi 100 000 zł. Budynek nie posiada instalacji grzewczej. Jest wykorzystywany sezonowo w miesiącach letnich. W budynku znajdują się 3 pokoje 2 osobowe, mała kuchnia, łazienka, jadalnia i pokój dla dzieci. W miesiącach lipiec i sierpień przebywa około 30 osób. Z uzyskanych przychodów pokrywane są wydatki związane z utrzymaniem budynku i są to koszty energii, gazu, wody, wywozu ścieków i odpadów komunalnych. Ewentualne nadwyżki przychodów są przeznaczane na poprawę wyposażenia wewnątrz i zewnątrz budynku. W styczniu 2010r. Wnioskodawca wystąpił za pośrednictwem stowarzyszenia do Urzędu Marszałkowskiego o dofinansowanie zamontowania kolektora do ogrzewania wody. Urządzenie to Wnioskodawca zamontował w listopadzie 2010r. Na zamontowane urządzenia Wnioskodawca posiada pełną dokumentację łącznie z pozwoleniem na montaż. Montażu dokonała firma posiadająca uprawnienia do montażu tych urządzeń. Łączny koszt zakupu urządzeń, montażu i podatku VAT wyniósł 16 460 zł. Wnioskodawca jest emerytem, jego emerytura wynosi 1 500 zł, żony 980 zł. Dochody z emerytury przeznaczają na koszty budynku, w którym mieszkają, ubezpieczenia budynków i zaspokojenia potrzeb bytowych. Ze środków własnych Wnioskodawca wraz z żoną nie jest w stanie pokryć pełnych kosztów zakupu, montażu i podatku VAT. Należność została jednak zapłacona w 100% przy pomocy kredytu. Kolektor przyczyni się do oszczędzania energii, poprawy warunków sanitarnych.

W piśmie z dnia 11 lutego 2011r. Wnioskodawca wskazał, iż oczekuje interpretacji przepisu art. 86 ustawy o VAT.

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, iż:

1. W Urzędzie Marszałkowskim Wnioskodawca złożył wniosek o dofinansowanie bazy agroturystycznej z Urzędu Marszałkowskiego Nr XXX Umowa przyznania pomocy na operację w zakresie małych projektów w ramach działania 413 „Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju” objętego PROW na lata 2007-2013.
2. Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT. Wnioskodawca nie składa deklaracji VAT-7.
3. Stan faktyczny budynku opisany jest w złożonym wniosku o interpretację. Koszty dotyczące zakupu instalacji kolektora słonecznego są przedstawione w fakturach złożonych w Urzędzie Marszałkowskim, które Wnioskodawca zapłacił w 100% (13.000 zł brutto).
   
   

Natomiast, w piśmie z dnia 11 marca 2011r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż:

1. korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT ze względu na niskie dochody z opisanej działalności,
2. przychody nie przekraczają limitu podmiotowego do zwolnienia na dany rok podatkowy.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę wynikającą z faktur dotyczących zakupu związanego z realizacją projektu w ramach programu 413 „Modernizacja projektu agroturystycznego”...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on możliwości odliczenia kwoty podatku VAT, gdyż nie jest podatnikiem i nie składa deklaracji VAT-7.

Usługi nie będą wykonywane przez Wnioskodawcę w takim zakresie, żeby zaistniały okoliczności płacenia podatku VAT, gdyż w jego budynku znajdują się tylko trzy pokoje dwuosobowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż w pismach z dnia 11 lutego 2011r. (data wpływu 15 lutego 2011r.) oraz z dnia 11 marca 2011r. (data wpływu 14 marca 2011r.), Wnioskodawca uzupełnił stan faktyczny, zadał pytanie i przedstawił własne stanowisko. Podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie odnosi się do przedstawionego ostatecznie stanu faktycznego, sformułowanego pytania i stanowiska własnego Wnioskodawcy zawartego w tych pismach.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT).

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Należy ponadto zauważyć, iż w art. 88 ustawy o VAT zostały wskazane sytuacje, w których podatnikowi podatku od towarów i usług nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty lub zwrotu podatku należnego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ww. ustawy o VAT, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (wyłączenie w przypadku Wnioskodawcy nie ma zastosowania).

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi. Zrealizowanie prawa do odliczenia możliwe jest wyłącznie przez podatników zarejestrowanych jako „podatnicy VAT czynni”, poprzez złożenie deklaracji VAT-7.

Podatnikami natomiast – w myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ww. ustawy o VAT).

Art. 96 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego obowiązane są podmioty, o których mowa w art. 15 ustawy. Są to - nazywane podatnikami - podmioty będące osobami prawnymi, jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej lub osobami fizycznymi wykonującymi samodzielnie działalność gospodarczą (w rozumieniu ustawy) bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Obowiązek złożenia zgłoszenia rejestracyjnego powstaje przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu.

Zaznaczyć należy, iż zgodnie z przepisem art. 15 ustawy o VAT, już samo wykonywanie czynności związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej sprawia, że podmiot spełnia przesłanki, aby uznać go za podatnika podatku od towarów i usług. Jednakże, dopiero od momentu formalnej rejestracji, w ramach prowadzonej przez siebie działalności, zyskuje on status podatnika VAT czynnego (zarejestrowanego podatnika VAT).

W myśl art. 96 ust. 3 ustawy o VAT, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Z art. 96 ust. 4 ustawy o VAT wynika z kolei, iż naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009r.), zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast art. 113 ust. 1 od dnia 1 stycznia 2011r. na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 grudnia 2009r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), otrzymał brzmienie - zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jednakże art. 2 ust. 1 ww. ustawy wskazuje, iż kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, dla 2010r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

Zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy o VAT jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w Urzędzie Marszałkowskim Wnioskodawca złożył wniosek o dofinansowanie bazy agroturystycznej z Urzędu Marszałkowskiego Nr XXX Umowa przyznania pomocy na operację w zakresie małych projektów w ramach działania 413 „Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju” objętego PROW na lata 2007-2013. Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT i nie składa deklaracji VAT-7. Koszty dotyczące zakupu instalacji kolektora słonecznego są przedstawione w fakturach złożonych w Urzędzie Marszałkowskim, które Wnioskodawca zapłacił w 100%.

Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT ze względu na niskie dochody z opisanej działalności; przychody nie przekraczają limitu podmiotowego do zwolnienia na dany rok podatkowy.

Mając, zatem na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie został spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących nabywane towary i usługi, bowiem Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przesłanki wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakup instalacji kolektora słonecznego poniesione w związku ze zrealizowaniem projektu w ramach działania 413 pt. „Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju” objętego PROW na lata 2007-2013.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.