INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2011r. (data wpływu 15 września 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 października 2011r. (data wpływu 3 listopada 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zakupu i fiskalizacji nowych kas rejestrujących lub wymiany modułów kas w związku z zawarciem umowy spółki cywilnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zakupu i fiskalizacji nowych kas rejestrujących lub wymiany modułów kas w związku z zawarciem umowy spółki cywilnej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 października 2011r. (data wpływu 3 listopada 2011r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. organu z dnia 14 października 2011r. nr IBPP4/443-1403/11/JP.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z dnia 26 października 2011r. ukształtował się następujący stan faktyczny:

W dniu 1 kwietnia 2011r. została zawarta umowa spółki cywilnej przez przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług przewozu osób taksówką osobową. Umowę spółki zawarło dwóch przedsiębiorców, którzy wcześniej prowadzili działalność na swoje imię i nazwisko również w tym samym zakresie ewidencjonując sprzedaż za pomocą kas fiskalnych. Dokonując zmiany we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej obaj wspólnicy zadeklarowali prowadzenie działalności gospodarczej tylko w ramach spółki cywilnej wnosząc jednocześnie wkład w postaci całego przedsiębiorstwa.

W chwili obecnej sprzedaż jest ewidencjonowana na kasach fiskalnych, które były używane do wcześniejszej działalności gospodarczej. Nie dokonano również odczytu z zawartości pamięci fiskalnej w momencie zawarcia umowy spółki. Kasy fiskalne używane przez wspólników spółki są sprawne, serwisowane, spełniające wymogi rozporządzenia Ministra Finansów odnośnie warunków jakie powinny spełniać kasy fiskalne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy fakt zawarcia umowy spółki cywilnej i zarejestrowania jej w Urzędzie Skarbowym oraz otrzymanie nowego numeru NIP na spółkę cywilną obliguje Wnioskodawcę do zakupu i fiskalizacji nowych kas fiskalnych lub wymiany modułów tych kas...

Stanowisko Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 20 października 2011r.):

Działalność usług taksówkowych jest prowadzona nieprzerwanie przed zawarciem umowy spółki cywilnej i po jej zawarciu. Ani spółka cywilna, ani żaden ze wspólników nie był i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ze względu na niskie obroty.

Zdaniem Wnioskodawcy fakt zawarcia umowy spółki cywilnej i zarejestrowania jej w Urzędzie Skarbowym oraz otrzymanie nowego numeru NIP na spółkę cywilną nie obliguje Wnioskodawcy do zakupu i fiskalizacji nowych kas fiskalnych ani do wymiany modułu posiadanych kas rejestrujących.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z regulacjami art. 111 ust. 1 ww. ustawy podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 7 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani stosować kasy rejestrujące wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 3b.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednocześnie zgodnie z art. 111 ust. 9 cyt. ustawy, minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

1. szczegółowe kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz sposób oznaczania pamięci fiskalnej kas rejestrujących numerami unikatowymi, warunki ich przydzielania oraz dokumenty, które powinny być dołączone do kasy rejestrującej przy wprowadzaniu jej do obrotu,
2. dane, które powinien zawierać wniosek producenta krajowego albo podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu kas rejestrujących o wydanie potwierdzenia wymienionego w ust. 6b, jak również rodzaje dokumentów, w tym oświadczeń, oraz kas rejestrujących wzorcowych do badań i innych urządzeń, które mają być przedstawione lub dostarczone wraz z wnioskiem,
3. okres, na który jest wydawane potwierdzenie, o którym mowa w ust. 6b,
4. zakres badań kas rejestrujących oraz rodzaje danych zawartych w sprawozdaniu, o którym mowa w ust. 6e

-uwzględniając potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu lub nieprawidłowemu ewidencjonowaniu obrotu i kwot podatku należnego przez podatników, zabezpieczenia zaewidencjonowanych danych, konieczność zapewnienia konsumentowi prawa do otrzymania dowodu nabycia towarów i usług z uwidocznioną kwotą podatku oraz możliwość sprawdzenia przez niego prawidłowego zaewidencjonowania transakcji i wystawiania dowodu potwierdzającego jej wykonanie oraz optymalne dla danego typu obrotu rozwiązania techniczne dotyczące konstrukcji kas rejestrujących, jak również celowość systematycznej aktualizacji i weryfikacji wydanych potwierdzeń, o których mowa w ust. 6b.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz obowiązki podatników w tym zakresie określają m.in. przepisy obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.).

W ww. rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków ich stosowania brak jest regulacji dotyczących postępowania podatnika z kasami rejestrującymi w przypadku likwidacji działalności gospodarczej. Rozporządzenie to natomiast zawiera regulacje odnoszące się do warunków koniecznych do używania kas.

W myśl § 7 ust. 1 pkt 9 ww. rozporządzenia, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani do stosowania kas wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, bez prawa ich używania przez osoby trzecie, z zastrzeżeniem ust. 7.

Przepis § 2 pkt 10 ww. rozporządzenia stanowi, że ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o pamięci fiskalnej kasy - rozumie się przez to urządzenie umieszczone w twardej nieprzezroczystej masie, umożliwiające trwały jednokrotny zapis danych pod kontrolą programu pracy kasy bez możliwości ich likwidacji oraz wielokrotny odczyt tych danych, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia.

Stosownie do § 5 ust. 1 pkt 1 lit. b tego rozporządzenia, kasy rejestrujące muszą zapisywać w pamięci fiskalnej kasy numer unikatowy kasy oraz numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP).

Zgodnie natomiast z § 5 ust. 1 pkt 6 tego rozporządzenia, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać m.in. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych – adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika oraz numer identyfikacji podatkowej podatnika.

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie regulują przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Zgodnie z art. 93 § 1 ww. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1. osób prawnych,
2. osobowych spółek handlowych,
3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych,

-wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

W myśl art. 93 § 2 cyt. ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

1. innej osoby prawnej (osób prawnych);
2. osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).
   
   

Natomiast w świetle art. 93a § 1 ww. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,
2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

-wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Zgodnie z treścią art. 93a § 2 wskazanej ustawy, powołany wyżej przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

1. osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:
1. innej spółki niemającej osobowości prawnej,
2. spółki kapitałowej;
2. spółki niemającej osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa.
   
   

Z opisu stanu faktycznego wynika, że została zawarta umowa spółki cywilnej przez przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług przewozu osób taksówką osobową.

Umowę spółki zawarło dwóch przedsiębiorców, którzy wcześniej prowadzili działalność na swoje imię i nazwisko również w tym samym zakresie ewidencjonując sprzedaż za pomocą kas fiskalnych. Dokonując zmiany we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej obaj wspólnicy zadeklarowali prowadzenie działalności gospodarczej tylko w ramach spółki cywilnej wnosząc jednocześnie wkład w postaci całego przedsiębiorstwa.

Sprzedaż jest ewidencjonowana na kasach fiskalnych, które były używane do wcześniejszej działalności gospodarczej. Nie dokonano również odczytu z zawartości pamięci fiskalnej w momencie zawarcia umowy spółki. Kasy fiskalne używane przez wspólników spółki są sprawne, serwisowane, spełniające wymogi rozporządzenia Ministra Finansów odnośnie warunków jakie powinny spełniać kasy fiskalne.

Zatem ze względu na fakt, iż w przedmiotowej sprawie powstał nowy podmiot – spółka cywilna (której nadany został nowy NIP), która będzie kontynuowała działalność gospodarczą wspólników prowadzących wcześniej działalność gospodarczą w tym samym zakresie, będą miały zastosowanie powołane wyżej przepisy ustawy – Ordynacja podatkowa, przewidujące zasadę sukcesji podatkowej, ponieważ zgodnie z cyt. wcześniej przepisem art. 93a § 2 pkt 2 oraz art. 93d Ordynacji podatkowej, spółka nie mająca osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa wstępuje we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształconej osoby.

Z treści wniosku wynika, że w wyniku zawarcia umowy spółki cywilnej wspólnicy zadeklarowali prowadzenie działalności gospodarczej tylko w ramach tej spółki cywilnej wnosząc jednocześnie wkład w postaci całego przedsiębiorstwa.

Powyższe oznacza zatem, iż w wyniku powstania spółki cywilnej wspólnicy zaprzestali prowadzenia indywidualnej działalności gospodarczej.

Pamięć fiskalna kasy rejestrującej jest urządzeniem umożliwiającym trwały zapis NIP bez możliwości jego zmiany. W wyniku zawarcia umowy spółki cywilnej przedsiębiorstwa indywidualne wspólników przestały istnieć – jako podmioty prawa, a w konsekwencji przestają być aktualne NIP, REGON, nazwa oraz adres siedziby.

Z powyższego wynika, że ustanie bytu prawnopodatkowego, w wyniku likwidacji przedsiębiorstw wspólników, powoduje konieczność zakończenia pracy pamięci fiskalnej używanych przez nich kas rejestrujących, gdyż mogą one być użytkowane tylko przez podmioty dla których zostały fiskalizowane.

Zgodnie z § 7 ust. 8 ww. rozporządzenia, zakończenie pracy w trybie fiskalnym, przez każdą kasę lub wymiana pamięci fiskalnej kasy wymaga dokonania z udziałem pracownika urzędu skarbowego oraz uprawnionego serwisanta kas rejestrujących czynności określonych w załączniku na 4 do ww. rozporządzenia, a mianowicie spisania protokołu odczytania zawartości pamięci fiskalnej kasy rejestrującej.

W oparciu o wymieniony powyżej przepis, protokół z czynności odczytania zawartości pamięci Naczelnik Urzędu Skarbowego dokonuje wykreślenia tej kasy z rejestru urządzeń kasowych.

Ust. 9 ww. przepisu stanowi, że pamięć fiskalna kasy podlegająca wymianie, po dokonanych czynnościach określonych w ust. 8, jest przechowywana zgodnie z ust. 1 pkt 8 przez podatnika w warunkach umożliwiających jej odczyt. Obowiązek przechowywania nie dotyczy sytuacji, kiedy był dokonany odczyt pamięci fiskalnej za cały okres pracy kasy i fakt ten potwierdzają zapisy protokołu, o którym mowa w ust. 8. Obowiązek ten również nie dotyczy sytuacji, gdy producent krajowy lub importer dokonujący wymiany pamięci fiskalnej kasy potwierdzi w książce kasy brak możliwości odczytu pozostałej części zapisów tej pamięci niezawartych w protokole.

Z powołanych przepisów jednoznacznie wynika, iż pamięć fiskalna kasy użytkowanej przez przedsiębiorstwo podlegające likwidacji staje się bezużyteczna w związku z tym istnieje konieczność jej likwidacji zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania.

Jednocześnie należy wskazać, iż w przypadku zaprzestania użytkowania kasy przez podmiot dla którego została ufiskalniona należy dokonać likwidacji pamięci fiskalnej, a nie kasy rejestrującej.

Dopuszczalna jest bowiem wymiana modułu z pamięcią fiskalną kasy rejestrującej, pod warunkiem, że konstrukcja urządzenia umożliwia instalację nowego modułu fiskalnego. Jeśli więc zostanie dokonana wymiana pamięci fiskalnej, a uprawniony urząd nada ufiskalnionej kasie nowy numer ewidencyjny, użytkowanie przedmiotowych kas przez Wnioskodawcę (spółkę cywilną) będzie możliwe.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, stwierdzić należy że z dniem powstania spółki cywilnej sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych winna być ewidencjonowana przy zastosowaniu kas rejestrujących opatrzonych NIP spółki cywilnej.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym fakt zawarcia umowy spółki cywilnej i zarejestrowania jej w Urzędzie Skarbowym oraz otrzymanie nowego numeru NIP na spółkę cywilną nie obliguje do zakupu i fiskalizacji nowych kas fiskalnych ani do wymiany modułu posiadanych kas rejestrujących, należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo zauważa się, że tut. organ w niniejszej interpretacji nie rozstrzyga w kwestii obowiązku rejestracji za pomocą kasy rejestrującej świadczonych przez Wnioskodawcę usług, gdyż nie było to przedmiotem wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.