2013.03.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-1003/12-6/AW
z 14 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2012 r. (data wpływu 30 listopada 2012 r) uzupełnionym pismami z dnia 30 stycznia 2013 r. (data wpływu 1 lutego 2013 r.) oraz z dnia 22 lutego 2013 r. (data wpływu 25 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości oraz sposobu odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2012 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości oraz sposobu odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu.

Pismami z dnia 30 stycznia 2013 r. oraz z dnia 22 lutego 2013 r. wniosek został uzupełniony o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest w trakcie realizacji projektu dotyczącego wybudowania Centrum Samorządowego, w skład którego będzie wchodzić Gminne Centrum Kultury tworzące mieszkańcom wsi możliwość dostępu do obiektów użyteczności publicznej i organizacji czasu wolnego. Obecnie funkcję samorządowej instytucji pełni Gminna Biblioteka Publiczna. Jednak jej sale są nieduże i nie zaspakajają potrzeb korzystających.

Zaprojektowano budynek o dwóch kondygnacjach nadziemnych i jedną podziemną z parkingiem dla samochodów osobowych. Budynek przeznaczony jest na Gminne Centrum Kultury oraz nową siedzibę Urzędu Gminy. Układ budynku zaprojektowano w kształcie litery „U”, gdzie obie funkcje połączone są wspólnym holem wejściowym stanowiącym swego rodzaju zwornik kompozycyjny i funkcjonalny. W łączniku planowane jest ulokowanie funkcji związanych z obsługą interesantów (biuro obsługi klienta, punkt informacyjny, szatnie). Hol ma charakter reprezentacyjny i stanowi swego rodzaju foyer dla centrum kultury, ale także jako przestrzeń wystawiennicza i promocyjna. Założeniem projektu jest możliwość niezależnego funkcjonowania obu instytucji. Krótsze „ramię” zaplanowano na potrzeby centrum kultury, dłuższe „ramię” przeznaczono na Urząd Gminy. Oba ramiona łączy wspólny wewnętrzny dziedziniec.

Właścicielem inwestycji po jej zakończeniu będzie Gmina.

Realizacja inwestycji przewidziana jest na lata 2012-2013 i w części dofinansowana jest ze środków „Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013” - w ramach działania 5.2 Podniesienie jakości usług publicznych poprzez wspieranie placówek edukacyjnych i kulturalnych.

Dzięki realizacji ww. inwestycji będzie możliwe zwiększenie jakości kształcenia młodzieży, racjonalne zagospodarowanie czasu wolnego młodzieży, wzrost aktywności kulturalnej mieszkańców poprzez szeroki dostęp do zajęć rozwijających umiejętności tj. śpiew, taniec, malarstwo itp., zwiększenie liczby książek w bibliotece i dodatkowego sprzętu komputerowego, szansa przedstawienia swojej twórczości przez wielu artystów na terenie gminy.

Planowany całkowity koszt inwestycji to kwota około 10 323 000,00 zł, koszty kwalifikowalne - około 6 255 527,05 zł. Dofinansowanie to około 999 819,64 zł dotyczące skrzydła przeznaczonego na potrzeby centrum kultury. Gmina jest w stanie określić planowane nakłady finansowe na rozpatrywaną część inwestycji (potrzebne było takie określenie do wniosku o dofinansowanie).

Harmonogram pod umowę został sporządzony z podziałem na część dotyczącą Urzędu Gminy (czyli część niekwalifikowalna) i część dotyczącą Gminnego Centrum Kultury (czyli część kwalifikowalna). Protokół odbioru robót pod każdą fakturą sporządzany jest z podziałem na koszty poniesione na budowę części Urzędu Gminy (UG) i części Gminnego Centrum Kultury (GCK). Opis merytoryczny na fakturze sporządzany jest na podstawie protokołu odbioru, z kwoty faktury wyodrębnia się koszty związane z częścią UG i częścią GCK. Koszty kwalifikowalne wskazane w opisie faktury są tożsame z kosztami poniesionymi na budowę Gminnego Centrum Kultury. Na dzień dzisiejszy wydatki kwalifikowalne są określane do wniosku z VAT-em, jeśli jednak interpretacja wskaże możliwość odliczania podatku od towarów i usług w dalszym rozliczaniu na fakturach będą opisywane w wartościach netto. Wszystkie faktury w ramach inwestycji wystawiane będą na Gminę.

Przykładowo Gmina otrzymuje fakturę VAT na wartość 299 388,77 zł brutto, 243 405,50 zł netto, VAT – 55 983,27 zł. Pracownik merytoryczny opisuje fakturę na podstawie protokołu odbioru częściowego wykazując koszty kwalifikowalne dot. GCK na wartość 133 609,35 zł brutto, a dot. kosztów niekwalifikowalnych (Urząd Gminy) na kwotę 165 779,42 zł brutto. VAT do odliczenia wynosiłby w tym przypadku 24 983,86 zł, tutaj koszty kwalifikowalne są w kwotach brutto, ale wraz z możliwością odliczania VAT byłyby wykazywane w kwotach netto.

W listopadzie bieżącego roku, po rozmowach z głównym wykonawcą ustalono, że na potrzeby rozliczania VAT mogą być wystawiane faktury osobne dotyczące poszczególnych części inwestycji, czyli osobna faktura na wykonywanie robót budowlanych dot. UG i osobna faktura na wykonywanie robót budowlanych dot. GCK na podstawie faktycznie wyliczonych kosztów w zestawieniu wartości wykonywanych robót przy protokole odbioru częściowego. Takie rozwiązanie pozwoli na bardziej przejrzystą formę rozliczeń zakupowych.

Gmina zamierza odpłatnie wydzierżawić na podstawie umowy dzierżawy skrzydła zaplanowanego na potrzeby centrum kultury (parter i I piętro). Wydzierżawienie miałoby nastąpić na podstawie stosownej umowy z samorządową instytucją kultury, którą Gmina zamierza utworzyć. Utworzenie tej jednostki nastąpiłoby zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 25 października 1991 r. (Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz.123 z późn. zm.) o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Czynsz dzierżawny stanowiłby tym samym przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Gmina byłaby zobowiązana do odprowadzenia należnego podatku. Zamysł ten powstał w miesiącu napisania wniosku o interpretację tj. listopadzie 2012 roku.

Realizacja zadania inwestycyjnego następuje w ramach katalogu zadań własnych gminy, określonych w przepisie art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn.zm.).

W piśmie z dnia 30 stycznia 2013 r. Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 1.01.2008 roku (lata 2005-2007 to Urząd Gminy był zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT).

Od listopada 2012 roku, czyli od momentu powstania zamiaru wydzierżawienia części budowanego obiektu dotyczącego skrzydła zaplanowanego na potrzeby centrum kultury Gmina planuje wykorzystać tą część do czynności opodatkowanych podatkiem VAT na podstawie umowy dzierżawy będącą umową cywilnoprawną i skutkującą uzyskiwaniem korzyści majątkowej.

W przypadku planowanego wykorzystania efektów inwestycji w odniesieniu do skrzydła zaplanowanego na potrzeby centrum kultury (parter i I piętro) Gmina jest w stanie przyporządkować kwoty podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (w tym przypadku czynszu dzierżawnego). Istnieć będzie zatem w tym przypadku bezsporny związek zakupów z czynnościami opodatkowanymi. Wystawiane są i będą odrębne faktury VAT dot. skrzydła zaplanowanego na potrzeby centrum kultury.

Natomiast w odniesieniu do skrzydła dot. Urzędu Gminy nie planuje się wydzierżawienia tej części budynku. Ta część budynku Urzędu Gminy może być wykorzystywana do organizacji i wykonywania obowiązków oraz zadań administracyjnych, zarówno tych wynikających z odrębnych przepisów w ramach reżimu publicznoprawnego, jak i te w przypadku których gmina działa w roli podatnika VAT i uiszcza VAT należny. W związku z powyższym w przypadku ewentualnego wykorzystania tej części efektów inwestycji do jakichkolwiek czynności związanych z podatkiem VAT, Gmina raczej nie miałaby możliwości odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków do czynności opodatkowanych, zwolnionych czy nieopodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Efekty realizacji przedmiotowej inwestycji zgodnie z przepisami o podatku dochodowym będą zaliczane w księgach rachunkowych Gminy do środków trwałych podlegających amortyzacji.

Wartość początkowa efektów realizacji przedmiotowej inwestycji będzie przekraczać wartość kwoty 15 000,00 zł.

Gmina składa do właściwego Urzędu Skarbowego comiesięczne deklaracje VAT-7.

Ponadto, w piśmie z dnia 22 lutego 2013 r. Wnioskodawca wskazał, iż pierwsze nakłady ponoszone przez Gminę związane z realizacją przedmiotowej inwestycji dotyczą faktury za opracowanie dokumentacji projektowo kosztorysowej dla okablowania strukturalnego oraz innych sieci słaboprądowych budynku Centrum Samorządowego z dnia 18 września 2009 roku (wpływ faktury).

Jeśli chodzi o dokumentację projektową, Gmina nie ponosiła żadnych nakładów finansowych. Wnioskodawca przejął od Fundacji przekazaną dokumentację projektową dla inwestycji pod nazwą „Budowa wielofunkcyjnego budynku Centrum Samorządowego wraz z zagospodarowaniem otaczającego terenu wraz z niezbędnymi urządzeniami techniczno – budowlanymi, w tym zjazdem z drogi powiatowej”. Dokumentacja wykonana była na zlecenie Fundacji ze środków Sektorowego Programu Operacyjnego „Restrukturyzacja i modernizacja sektora żywnościowego oraz rozwój obszarów wiejskich 2004-2006, działanie 2.7. Pilotażowy program Leader +, schemat II. Dokumentacja została przekazana protokołem przekazania dokumentacji dnia 4 stycznia 2010 roku przez Fundację na rzecz Gminy. Nakłady poniesione przez Fundację na dokumentację projektową dla inwestycji wynosiły 350 000,00zł.

Od początku realizacji inwestycji obejmującej część obiektu przeznaczoną na potrzeby Urzędu Gminy, Wnioskodawca nie planował wykorzystywać do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług czy zwolnionych z opodatkowania, a jedynie do czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Gmina do dnia dzisiejszego nie zmieniła planowanego wykorzystania efektów realizacji inwestycji obejmującej część obiektu przeznaczoną na potrzeby Urzędu Gminy.

W odniesieniu do informacji zawartej w piśmie z dnia 30 stycznia 2013 r., jednoznacznie wskazano, iż w przypadku ewentualnego wykorzystania tej części efektów inwestycji do jakichkolwiek czynności związanych z podatkiem VAT, Gmina nie będzie miała możliwości odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków do czynności opodatkowanych, zwolnionych czy niepodlegających podatkowi od towarów i usług.

Przy czym jednoznacznie podkreślono, iż Gmina nie zamierza i nie planuje wykorzystywać części budynku dotyczącej Urzędu Gminy do działalności związanej z VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w odniesieniu do projektu „…” (2008-2014) Wnioskodawca posiada możliwość odliczenia podatku VAT w określonej części?

Jeśli taka możliwość istniałaby, to w jaki sposób takiego odliczenia Gmina powinna dokonać?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie miał możliwość odliczenia podatku VAT w odniesieniu do skrzydła, w którym znajdować się będzie centrum kultury i biblioteka.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym Gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy). Gmina zamierza utworzyć samorządową instytucję kultury – Gminne Centrum Kultury, z którą planuje zawrzeć umowę dzierżawy.

Oddanie przez Gminę w ramach umowy dzierżawy tj. czynności cywilnoprawnej innemu podmiotowi nieruchomości skutkuje uzyskaniem korzyści majątkowej po stronie Gminy. W konsekwencji dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.) i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przekazanie części Centrum Samorządowego w dzierżawę nie będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, ani też czynność ta nie będzie korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług zgodnie z paragrafem 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów. Wobec powyższego, zakupy dokonywane przez Gminę na potrzeby wybudowania budynku będą częściowo związane z czynnościami opodatkowanymi i w tym zakresie Gminie będzie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Ze względu na możliwość wykazania planowanych wydatków na część skrzydła przeznaczonego na potrzeby centrum kultury, Gmina mogłaby odliczać podatek naliczony z tych faktur, które dokumentowałyby zakupy na tą właśnie część. Koszty kwalifikowalne wykazane w kwotach brutto na dzień dzisiejszy lub kwalifikowalne wykazane w kwotach netto *23% VAT (jeśli będzie możliwość odliczenia podatku naliczonego) będą wyznaczały kwoty możliwe do odliczenia i faktycznie związane z planowaną działalnością opodatkowaną (umowa dzierżawy).

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Skoro Gmina jest w stanie określić te kwoty to nie musi stosować żadnych proporcji zgodnie z art. 90 ust. 3 ww. ustawy.

Odliczenia takiego Gmina powinna dokonać już w miesiącu listopadzie (art. 91 ust. 7) za poprzednie miesiące, w których miałaby faktury (podjęcie planów w odniesieniu do inwestycji) i później na bieżąco w kolejnych miesiącach, bez konieczności oczekiwania na zawarcie umowy dzierżawy. Ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje bowiem zasadę niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego bez konieczności oczekiwania na efektywne wykorzystanie towaru lub usługi na potrzeby działalności opodatkowanej.

Zatem zgodnie z art. 86 ust. 10-13 ustawy o podatku od towarów i usług, obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony dokonuje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub w rozliczeniu za jeden z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych, ewentualnie w drodze korekty deklaracji za okres, w którym nastąpiło prawo obniżenia podatku (nie później niż w ciągu 5 lat od początku roku w którym nastąpiło prawo do obniżenia).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ponadto podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Ponadto, w oparciu o art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wskazano powyżej najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi podatku VAT realizację prawa do odliczenia jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Jednocześnie oceny czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości należy dokonać w momencie realizowania zakupów zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy. Zauważyć jednak należy, iż jego realizacja została obostrzona pewnymi ograniczeniami ustawowymi wynikającymi z art. 88 i 90 ww. ustawy oraz obowiązkami dokonywania korekt podatku naliczonego (art. 91 ustawy).

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Natomiast jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminie określonym w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Gmina – czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług - jest w trakcie realizacji projektu dotyczącego wybudowania Centrum Samorządowego. Zaprojektowano budynek o dwóch kondygnacjach nadziemnych i jedną podziemną z parkingiem dla samochodów osobowych. Budynek przeznaczony jest na Gminne Centrum Kultury oraz nową siedzibę Urzędu Gminy. Budynek zaprojektowano w kształcie litery „U”, gdzie obie funkcje połączone są wspólnym holem. Oba ramiona łączy też wspólny wewnętrzny dziedziniec. Założeniem projektu jest możliwość niezależnego funkcjonowania obu Instytucji. Realizacja inwestycji przewidziana jest na lata 2012-2013 i w części dofinansowana jest ze środków „Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013” - w ramach działania 5.2 Podniesienie jakości usług publicznych poprzez wspieranie placówek edukacyjnych i kulturalnych.

Właścicielem inwestycji po jej zakończeniu będzie Gmina.

Pierwsze nakłady ponoszone przez Gminę związane z realizacją przedmiotowej inwestycji dotyczą faktury za opracowanie dokumentacji projektowo kosztorysowej dla okablowania strukturalnego oraz innych sieci słaboprądowych budynku Centrum Samorządowego z września 2009 roku.

Gmina zamierza odpłatnie wydzierżawić na podstawie umowy dzierżawy skrzydło zaplanowane na potrzeby centrum kultury (parter i I piętro). Wydzierżawienie miałoby nastąpić na podstawie stosownej umowy z samorządową instytucją kultury, którą Gmina zamierza utworzyć. Czynsz dzierżawny stanowiłby tym samym przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Gmina byłaby zobowiązana do odprowadzenia należnego podatku. Zamysł ten powstał w listopadzie 2012 roku.

Do listopada 2012 roku Gmina nie miała zamiaru wydzierżawienia części budowanego obiektu – skrzydła zaplanowanego na potrzeby centrum kultury. Brała pod uwagę jedynie udostępnienie bezpłatne pomieszczeń tego skrzydła, co nie wiązało się z czynnościami podlegającymi podatkowi VAT i nie podlegałoby regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług. Od listopada 2012 roku, czyli od momentu powstania zamiaru wydzierżawienia części budowanego obiektu dotyczącego skrzydła zaplanowanego na potrzeby centrum kultury Gmina planuje wykorzystać tą część do czynności opodatkowanych podatkiem VAT na podstawie umowy dzierżawy będącą umową cywilnoprawną i skutkującą uzyskiwaniem korzyści majątkowej.

W przypadku planowanego wykorzystania efektów inwestycji w odniesieniu do skrzydła zaplanowanego na potrzeby centrum kultury, Gmina jest w stanie przyporządkować kwoty podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (w tym przypadku czynszu dzierżawnego). Istnieć będzie zatem w tym przypadku bezsporny związek zakupów z czynnościami opodatkowanymi. Wystawiane są i będą odrębne faktury VAT dotyczące skrzydła zaplanowanego na potrzeby centrum kultury.

Natomiast w przypadku inwestycji obejmującej część obiektu przeznaczoną na potrzeby Urzędu Gminy, od początku realizacji inwestycji Wnioskodawca nie planował wykorzystywać tej części obiektu do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług czy zwolnionych z opodatkowania, a jedynie do czynności niepodlegających opodatkowaniu. Gmina do dnia dzisiejszego nie zmieniła planowanego wykorzystania efektów realizacji inwestycji obejmującej część obiektu przeznaczoną na potrzeby Urzędu Gminy. Wnioskodawca nie zamierza i nie planuje wykorzystywać części budynku dotyczącej Urzędu Gminy do działalności związanej z podatkiem VAT.

Wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają w sposób technicznoprawny regulacje zawarte w art. 90 i art. 91 ustawy.

Według art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, iż proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy), a także obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie (art. 90 ust. 6 ustawy).

Zgodnie z art. 90 ust. 8 ustawy, podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Stosownie do przepisu art. 90 ust. 9 ustawy, przepis art. 90 ust. 8, stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

Stosownie do art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Z uwagi na brzmienie cyt. przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku.

W odniesieniu do stosowanej metody wyodrębnienia podatku wskazać należy, że sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, winien mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami sprawy. Wybór metody wyodrębnienia kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Wnioskodawcy. Ważne jest jedynie by przyjęta metoda stanowiła właściwe odzwierciedlenie odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi. Jednakże należy podkreślić, iż wyłącznie Wnioskodawca znający specyfikę, organizację i podział pracy w swojej jednostce jest w stanie wyodrębnić część podatku naliczonego, związaną z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu, a nie organ podatkowy w trybie interpretacji indywidualnej.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

W sytuacji natomiast, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania (art. 91 ust. 2 ustawy).

Natomiast art. 91 ust. 3 ustawy stanowi, że korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Zgodnie z ust. 5 powyższego artykułu, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Według ust. 6 wskazanego przepisu, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Jak stanowi art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Stosownie do art. 91 ust. 7d ustawy, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Ponadto zgodnie z art. 91 ust. 8 ustawy korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Z opisu sprawy wynika, iż przedmiotowa inwestycja będąca w trakcie realizacji, dotyczy części budynku przeznaczonej na potrzeby centrum kultury (parter i I piętro) oraz części budynku przeznaczonej na potrzeby Urzędu Gminy. Do listopada 2012 r. Gmina planowała wykorzystywać część budynku przeznaczoną na potrzeby centrum kultury, wyłącznie do czynności nieopodatkowanych. Natomiast w listopadzie 2012 r. Wnioskodawca podjął decyzję o wydzierżawieniu tej części budynku i tym samym wykorzystaniu jej do wykonywania czynności opodatkowanych. W przypadku planowanego wykorzystania efektów inwestycji w odniesieniu do części budynku przeznaczonej na potrzeby centrum kultury, Gmina jest w stanie przyporządkować kwoty podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W treści wniosku jednoznacznie wskazano, iż inwestycja nie jest jeszcze zakończona. Zmiana sposobu wykorzystania części budynku przeznaczonej na potrzeby centrum kultury nastąpiła w listopadzie 2012 r. Skoro więc przedmiotowy środek trwały nie został oddany do użytkowania, to tym samym nie nastąpiła zmiana przeznaczenia wykorzystywanego przez Wnioskodawcę środka trwałego, lecz zmiana przeznaczenia towarów i usług nabytych do wytworzenia środka trwałego. Decyzję o zmianie przeznaczenia zakupionych towarów i usług podjęto przed oddaniem środka trwałego do użytkowania.

Ze względu więc na związek dokonanych zakupów z czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizowaną inwestycją dotyczącą części budynku przeznaczonej na potrzeby centrum kultury. Przy czym, w zakresie wydatków poniesionych do momentu zmiany ich przeznaczenia, ma prawo do skorygowania nieodliczonego podatku VAT poprzez dokonanie korekty kwoty podatku naliczonego na zasadach wynikających z powołanych przepisów art. 91 ust. 1-3 w związku z art. 91 ust. 7 i 8 ustawy. Korekty podatku naliczonego, w stosunku do wydatków na towary i usługi, ponoszonych przed dniem zmiany ich przeznaczenia, należy więc dokonać jednorazowo w deklaracji składanej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia zakupionych towarów i usług.

Natomiast odnośnie zakupów dokonywanych po zmianie przeznaczenia, należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 i ust. 11 ustawy, tj. na bieżąco, czyli w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał fakturę bądź też w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Jeśli Wnioskodawca nie dokona odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym wystąpiło prawo do odliczenia podatku naliczonego (art. 86 ust. 10 ustawy) lub w jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy), ma prawo dokonać korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, o czym stanowi art. 86 ust. 13 ustawy.

Odnosząc się z kolei do realizowanej inwestycji dotyczącej części budynku przeznaczonej na potrzeby Urzędu Gminy stwierdzić należy, iż – jak wynika z opisu sprawy - Wnioskodawca nie planował wykorzystywać tej części obiektu do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług czy zwolnionych z opodatkowania, a jedynie do czynności niepodlegających opodatkowaniu. Wnioskodawca nie zamierza i nie planuje wykorzystywać części budynku dotyczącej Urzędu Gminy do działalności związanej z podatkiem VAT. Tym samym Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji inwestycji dotyczącej części budynku przeznaczonej na potrzeby Urzędu Gminy.

Z okoliczności sprawy wynika ponadto, iż w skład budynku będzie wchodził foyer oraz parking podziemny, stanowiące części wspólne dla skrzydła budynku przeznaczonego na potrzeby Gminnego Centrum Kultury, które będzie wykorzystywane do czynności opodatkowanych oraz dla skrzydła budynku przeznaczonego na potrzeby Urzędu Gminy, które będzie wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W przypadku wydatków poniesionych na budowę ww. części wspólnych budynku tj. foyer i parkingu podziemnego należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w takiej części, w jakiej powyższe wydatki będą związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. W konsekwencji Wnioskodawca winien dokonać przyporządkowania podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi. Jeżeli Gmina nie będzie miała obiektywnej możliwości przyporządkowania danych wydatków do czynności opodatkowanych, właściwym będzie przyporządkowanie wydatków w oparciu o miarodajny i uzasadniony klucz podziału.

Jednocześnie należy wskazać, że sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, winien mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami sprawy. Wybór metody wyodrębnienia kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Gminy, gdyż metoda takiego wyodrębnienia nie została określona w ustawie, ani w przepisach wykonawczych do niej. Ważne jest jedynie aby stanowiła właściwe odzwierciedlenie odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi, jak i czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu. Jednakże należy podkreślić, iż wyłącznie Gmina znająca specyfikę, organizację i funkcjonowanie ww. elementów inwestycji będzie w stanie wyodrębnić część podatku naliczonego, związaną z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu, a nie tut. Organ w trybie interpretacji indywidualnej.

Niemniej jednak w ocenie tut. Organu, w przypadku wydatków dotyczących budowy foyer i parkingu podziemnego może być zastosowana m.in. metoda wyodrębnienia kwot podatku naliczonego na podstawie klucza powierzchniowego.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, z którego wynika, iż będzie miał możliwość odliczenia podatku VAT w odniesieniu do skrzydła, w którym znajdować się będzie centrum kultury i biblioteka, mając na uwadze wskazany wyżej sposób odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków dotyczących budowy foyer i parkingu podziemnego, należy uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Ponadto należy zauważyć, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin