2021.09.17 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.408.2021.2.KM
z 17 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 czerwca 2021 r. (data wpływu 11 czerwca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 17 sierpnia 2021 r. (data wpływu 18 sierpnia 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 9 sierpnia 2021 r. (doręczone 13 sierpnia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu ujęcia wystawionej faktury korygującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

11 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu ujęcia wystawionej faktury korygującej. Wniosek został uzupełniony pismem z 17 sierpnia 2021 r. (data wpływu 18 sierpnia 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 9 sierpnia 2021 r. (doręczone 13 sierpnia 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jako czynny podatnik VAT prowadzi działalność handlową w zakresie odsprzedaży gotowych projektów domów jednorodzinnych, w postaci drukowanych i zbroszurowanych wydawnictw. Wspomniane projekty domów są przez Wnioskodawcę nabywane od wyspecjalizowanych pracowni projektowych. Autorami tych dzieł są osoby posiadające uprawnienia architektów.

Odsprzedawane wydawnictwa nie stanowią czasopism regionalnych ani lokalnych.

Po 1 listopada 2019 roku pracownie projektowe sprzedając Wnioskodawcy gotowe projekty domów stosowały 5% stawkę podatku od towarów i usług, w oparciu o poz. 32 Załącznika nr 10 do ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu sprzed wdrożenia Nomenklatury Scalonej do podatku od towarów i usług, klasyfikując zarazem wykonywane czynności do grupowania PKWiU 2008: 58.11.1.

Wnioskodawca odsprzedawał gotowe projekty domów osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, dokumentując każdą sprzedaż fakturą. Odsprzedając gotowe projekty domów nabyte z zastosowaniem 5% stawki podatku od towarów i usług, Wnioskodawca stosował tę samą stawkę podatku w transakcjach ze swoimi klientami.

W późniejszym okresie, z reguły po kilku miesiącach od ww. transakcji, pracownie projektowe dokonały zmiany klasyfikacji wykonanych przez siebie czynności, zaliczając je do grupowania Nomenklatury Scalonej (CN) 4911. W konsekwencji pracownie projektowe nie widzą podstaw do stosowania 5% stawki podatku na podstawie poz. 19 aktualnie obowiązującego Załącznika nr 10 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Ze względu na powyższe pracownie projektowe wystawiły Wnioskodawcy faktury korygujące zmieniając stawkę podatku z 5% na 23%. Takiej samej korekty stawki podatku Wnioskodawca dokona na fakturach odsprzedaży gotowych projektów domów na rzecz swoich klientów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

W którym okresie rozliczeniowym Wnioskodawca powinien ująć faktury korygujące sprzedaż, wystawione swoim klientom zgodnie z opisem stanu faktycznego?

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien On ująć faktury korygujące sprzedaż w rozliczeniu za okres, w którym dokumenty te zostały wystawione.

Konieczność wystawienia przez Wnioskodawcę faktur korygujących nie wynika z błędu, co uzasadniałoby wymóg dokonania zmiany rozliczeń za okresy, w których Wnioskodawca dokonał sprzedaży. Przeciwnie, Wnioskodawca prawidłowo stosował stawkę podatku tożsamą ze stawką określaną przez pracownie projektowe.

Każda bowiem z pracowni projektowych jest swoistym producentem gotowych projektów domów, które sprzedaje Wnioskodawcy. W praktyce stosowania zarówno PKWiU, jak i Nomenklatury Scalonej, powszechnie akceptowane jest stanowisko, zgodnie z którym to producent ponosi odpowiedzialność za prawidłowość przyporządkowania do własnego wyrobu odpowiedniego grupowania klasyfikacji.

W tym kontekście warto przywołać pkt 7.3. Zasad Metodycznych PKWiU 2008, zgodnie z którym:

„Zaliczenie określonego produktu do właściwego grupowania PKWiU 2008 należy do obowiązków producenta (usługodawcy) tego produktu. Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWU 2008, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi”.

Tożsame brzmienie posiada pkt 7.3. aktualnie obowiązujących Zasad Metodycznych PKWiU 2015. Konstrukcja podatku od wartości dodanej (VAT), przewidziana w Dyrektywie Rady nr 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej Dyrektywa), zakłada dokładne przeniesienie ciężaru podatku na wszystkich etapach obrotu tym samym towarem lub usługą, tak iż ekonomiczny ciężar tego podatku ponoszą konsumenci. Zgodnie bowiem z art. 1 ust. 2 Dyrektywy:

„Zasada wspólnego systemu VAT polega na zastosowaniu do towarów i usług ogólnego podatku konsumpcyjnego dokładnie proporcjonalnego do ceny towarów i usług, niezależnie od liczby transakcji, które mają miejsce w procesie produkcji i dystrybucji poprzedzającym etap obciążenia tym podatkiem VAT, obliczony od ceny towaru lub usługi według stawki, która ma zastosowanie do takiego towaru lub usługi, jest wymagalny od każdej transakcji, po odjęciu kwoty podatku poniesionego bezpośrednio w różnych składnikach kosztów.”

Stosowanie tej samej stawki podatku na każdym etapie obrotu stanowi zabieg niezbędny dla realizacji tego celu. Zróżnicowanie stawek VAT na różnych etapach obrotu, w szczególności obciążenie podatkiem ostatecznych nabywców towarów według wyższej stawki niż to ma miejsce na etapie poprzednim, prowadzi do częściowego faktycznego przeniesienia obciążenia na dystrybutora. Sytuacja wskazana w poprzednim akapicie będzie miała zastosowanie również w niniejszej sprawie, jeżeli Wnioskodawca miałby obowiązek rozliczenia faktur korygujących sprzedaży w okresach, w których doszło do dostaw gotowych projektów domów. Należy bowiem zważyć, iż ceny brutto sprzedaży Wnioskodawcy nie mogą być podwyższone o zwiększenie kwot podatku należnego. W konsekwencji, Wnioskodawca zmuszony jest pomniejszyć swoje przychody o różnice kwot VAT wynikające ze zmiany stawki z 5% na 23%.

Ponadto Wnioskodawca, który zobowiązany byłby do skorygowania deklaracji VAT za historyczne okresy rozliczeniowe, zostałby obciążony odsetkami za zwłokę. Nie ma bowiem prawnej możliwości rozliczenia przez Wnioskodawcę faktur korygujących zakupu za okresy, w których dochodziło do korygowanych faktur. Zmiana stawki VAT przez pracownie projektowe (producentów gotowych projektów domów) nie stanowi okoliczności zawinionej przez Wnioskodawcę, a tym samym naliczanie odsetek za zwłokę byłoby sprzeczne z zasadą neutralności VAT. W analogiczny sposób orzekł Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 18 marca 2021 roku, wydanym w sprawie C-895/19, dotyczącym odsetek za zwłokę wynikających z zawinionego przez kontrahenta, spóźnionego zadeklarowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Zgodnie z uzasadnieniem projektu ustawy z 9 sierpnia 2019 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1751 z 2019 r.) jednym z podstawowych celów nowelizacji było zapewnienie prostoty ustalania stawki podatku. Sprzeczna z tym celem była sytuacja, w której przez szereg miesięcy występowała poważna rozbieżność pomiędzy stawkami podatku stosowanymi przez poszczególne pracownie projektowe, z którymi Wnioskodawca współpracuje. Obserwowane przez Wnioskodawcę ujednolicenie praktyki w tym obszarze należy kwalifikować jako zmianę stawki VAT dla poszczególnych gotowych projektów domów, która stanowi podstawę do dokonania analogicznej zmiany dla odsprzedaży tych towarów przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez świadczenie usług – zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

W myśl art. 29a ust. 10 ustawy podstawę opodatkowania obniża się o:

kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Stosownie do art. 29a ust. 13 ustawy w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał.

Jak stanowi art. 29a ust. 14 ustawy, przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Zgodnie z art. 29a ust. 15 ustawy warunku posiadania dokumentacji, o którym mowa w ust. 13, nie stosuje się w przypadku:

eksportu towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów;
dostawy towarów i świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, usług dystrybucji gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 24-37, 50 i 51 załącznika nr 3 do ustawy.

W kontekście powyższego istotnym jest, że przy założeniu odejścia od wymogu posiadania potwierdzenia odbioru faktur korygujących, zasadnicze znaczenie zyskują inne dowody dokumentujące obniżenie podstawy opodatkowania, przykładowo dokumenty handlowe, w tym aneksy do umów, korespondencja handlowa, dowody zapłaty, kompensaty itp., które potwierdzają, że obie strony transakcji znają i akceptują nowe, zmienione warunki transakcji.

Podatnik będzie miał prawo dokonać obniżenia podstawy opodatkowania lub podatku należnego już za okres rozliczeniowy w którym wystawił fakturę korygującą przy łącznym spełnieniu warunków:

uzgodnienia warunków korekty z nabywcą towaru lub usługobiorcą,
spełnienia uzgodnionych warunków obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług,
posiadania dokumentacji potwierdzającej uzgodnienie z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunków obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług (tj. z dokumentacji wynika, że nabywca wie, że doszło lub wie w jakich sytuacjach będzie dochodzić do zmiany warunków transakcji skutkujących zmniejszeniem wysokości wynagrodzenia), z dokumentacji wynika również, że warunki te zostały spełnione na moment dokonywania przez podatnika korekty podatku należnego, tj. doszło do zrealizowania przesłanek warunkujących pomniejszenie kwoty podatku należnego,
faktura korygująca jest zgodna z posiadaną dokumentacją w zakresie uzgodnienia z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunku obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług oraz w zakresie spełnienia tych uzgodnionych warunków.

Należy zauważyć, że przepis art. 29a ust. 13 ustawy nakłada na podatnika obowiązek spełnienia się uzgodnionych warunków. Powiązanie korekty bowiem wyłącznie z faktem uzgodnienia jest niewystarczające dla precyzji zapisu. Spełnienie warunków oznacza ziszczenie się zdarzenia stanowiącego przesłankę obniżenia wynagrodzenia możliwe do udokumentowania. Jest to bowiem podyktowane różnorodnością sytuacji, które mogą wystąpić w obrocie gospodarczym. Ponadto podatnik zobowiązany jest posiadać dokumentację potwierdzającą uzgodnienie warunków. W przypadku braku dokumentacji na moment wystawienia faktury korygującej, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania i podatek należny dopiero w okresie, w którym dokumentację uzyska.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem nabycia określonych towarów i usług lub też otrzymania zaliczki). Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

W praktyce zdarzają się jednakże sytuacje, gdy po wystawieniu faktury następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy. W takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na możliwość skorygowania takiej faktury poprzez wystawienie faktury korygującej.

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Z powyższego wynika, że faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Wystawia się je w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Zatem, co do zasady, korygowanie pierwotnie wystawionej faktury, powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako czynny podatnik VAT prowadzi działalność handlową w zakresie odsprzedaży gotowych projektów domów jednorodzinnych, w postaci drukowanych i zbroszurowanych wydawnictw. Projekty domów są przez Wnioskodawcę nabywane od wyspecjalizowanych pracowni projektowych. Autorami tych dzieł są osoby posiadające uprawnienia architektów.

Odsprzedawane wydawnictwa nie stanowią czasopism regionalnych ani lokalnych.

W późniejszym okresie, pracownie projektowe dokonały zmiany klasyfikacji wykonanych przez siebie czynności, zaliczając je do grupowania Nomenklatury Scalonej (CN) 4911. W konsekwencji pracownie projektowe nie widzą podstaw do stosowania 5% stawki podatku na podstawie poz. 19 aktualnie obowiązującego Załącznika nr 10 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Ze względu na powyższe, pracownie projektowe wystawiły Wnioskodawcy faktury korygujące zmieniając stawkę podatku z 5% na 23%. Takiej samej korekty stawki podatku Wnioskodawca dokona na fakturach odsprzedaży gotowych projektów domów na rzecz swoich klientów.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia okresu rozliczeniowego, w którym Wnioskodawca powinien ująć faktury korygujące sprzedaż, wystawiane na rzecz swoich klientów.

Jak już wskazywano, obniżenie podstawy opodatkowania jest możliwe w momencie wystawienia faktury korygującej pod warunkiem, że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru / usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostarczanych towarów / świadczonych usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. Oznacza to, że podatnik nie musi oczekiwać na potwierdzenie odbioru faktury korygującej aby obniżyć podstawę opodatkowania, natomiast przy wystawieniu faktury korygującej istotne są faktyczne ustalenia między kontrahentami.

Przez uzgodnienie warunków pomniejszenia podstawy opodatkowania lub podatku należnego rozumie się w szczególności ustalenie przez strony faktu obniżenia wykazanego na fakturze pierwotnej wynagrodzenia. Uzgodnienie może wskazywać również okoliczności, których zaistnienie w przyszłości uzasadnia obniżenie należności.

Spełnienie warunków oznacza ziszczenie się zdarzenia stanowiącego przesłankę obniżenia podstawy opodatkowania. W wielu wypadkach, zawierając uzgodnienie strony nie precyzują wprost zdarzenia, które uzasadnia dokonanie korekty. Podobnie jak w przypadku samego „uzgodnienia warunków obniżenia podstawy opodatkowania lub kwoty podatku” również fakt ich spełnienia może być stwierdzony w sposób dorozumiany.

W zależności od przyjętych zwyczajów we współpracy między kontrahentami dokumentacją potwierdzającą uzgodnienie warunków pomniejszenia podstawy opodatkowania lub VAT należnego może być zarówno korespondencja mailowa, aneks do umowy, albo inny dokument handlowy potwierdzający uzgodnienie warunków transakcji, w tym potwierdzenie dokonania nabywcy zwrotu zapłaty lub kompensaty skorygowanej wartości transakcji.

W pewnych sytuacjach dokument potwierdzający uzgodnienie warunków transakcji może być łącznie również dokumentem potwierdzającym spełnienie uzgodnionych warunków transakcji.

Jak wynika z opisu sprawy, pracownie projektowe, od których Wnioskodawca nabywa gotowe projekty domów stosowały dla tych projektów 5% stawkę podatku. Taką samą stawkę podatku, Wnioskodawca stosował dla odsprzedaży projektów na rzecz swoich klientów. W okresie późniejszym, pracownie projektowe dokonały zmiany klasyfikacji wykonywanych przez siebie czynności i zaliczyły je do grupowania, dla którego stosuje się 23% stawkę podatku. Z uwagi na powyższe okoliczności, pracownie wystawiły na rzecz Wnioskodawcy faktury korygujące zmieniające stawkę podatku. Skutkuje to tym, że Wnioskodawca jest zobligowany do wystawienia faktur korygujących na rzecz swoich klientów. Ponadto, jak wynika z okoliczności sprawy, w związku z zaistniałą sytuacją, Wnioskodawca jest zmuszony pomniejszyć swoje przychody o różnice kwot VAT wynikające ze zmiany tej stawki.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca wystawia na rzecz osób fizycznych faktury korygujące zmniejszające podstawę opodatkowania. W tym konkretnym przypadku, to wystawienie faktury korygującej potwierdza uzgodnienie i spełnienie warunków korekty. Zatem, w analizowanej sprawie, Wnioskodawca ma prawo do rozliczenia wystawionych faktur korygujących zmniejszających podstawę opodatkowania na bieżąco, w rozliczeniu za okres, w którym wystawione są faktury korygujące przez Wnioskodawcę.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin