Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.550.2019.2.AB
z 18 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku 24 sierpnia 2019 r. (data wpływu 29 sierpnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z 28 października 2019 r. (data wpływu 30 października 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT dostawy działki nr (…) zabudowanej budynkiem wymiennikowni i obowiązku dokonania korekty oraz opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży dwóch niezabudowanych działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2019 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT dostawy działki nr (…) zabudowanej budynkiem wymiennikowni i obowiązku dokonania korekty oraz opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży dwóch niezabudowanych działek.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 28 października 2019 r. (data wpływu 30 października 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 10 października 2019 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.550.2019.1.AB.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, prowadzącym działalność gospodarczą. W dniu 29.03.2012 r. Wnioskodawca dokonał zakupu budynku wymiennikowni ciepła o powierzchni 299 m² i wartości 168.735,90 zł (na podstawie aktu notarialnego Rep. „A” nr (…) z dnia 29.03.2012 r.) wraz z prawem użytkowania wieczystego działki o nr (...), na której budynek ten się znajdował. W dniu 19.09.2013 roku nastąpiło przekształcenie zakupionego prawa użytkowania wieczystego działki (…) w prawo własności. W wyniku decyzji Burmistrza Miasta z dnia 14.02.2014 r. przedmiotowa działka została podzielona na trzy działki w tym na działkę o nr (…) gdzie w całości jest posadowiony budynek wymiennikowni. W okresie 20.05-30.06.2014 r. budynek wymiennikowni poddany został znaczącej modernizacji i ulepszeniu na łączną kwotę przekraczającą 30% wartości początkowej obiektu. Łączna kwota poniesionych wydatków na modernizację i ulepszenie budynku wyniosła 100 tys. zł. Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu dokonanych zakupów materiałów budowlanych oraz usług związanych z modernizacją i ulepszeniem budynku. W dniu 1.10.2014 r. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarł umowę dzierżawy całego budynku wraz z działką na której znajduje się obiekt. Umowa dzierżawy trwa z niewielkim okresem przerwy w wynajmie do nadal.

Ponadto z sąsiadującej działki niezabudowanej oznaczonej nr (…) na podstawie wstępnego projektu podziału działki wydzielone zostaną w najbliższym terminie dwie działki niezabudowane: jedna o powierzchni 240 m² oraz druga o powierzchni 110 m². Obydwie działki pozostaną działkami niezabudowanymi. Działki są zlokalizowane w strefie przemysłowej, oznaczonej symbolem Ba. Wnioskodawca podjął decyzję o dokonaniu sprzedaży: całego budynku wymiennikowni wraz z działką na której się znajduje budynek jak również sprzedaż udziału w 1/2 własności wydzielonej niezabudowanej działki o powierzchni 240 m² oraz niezabudowaną działkę o powierzchni 110 m². Wnioskodawca zawarł już w tym zakresie przedwstępną umowę sprzedaży.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Dla obydwu działek niezabudowanych o powierzchni 240 m² i o powierzchni 110 m² na dzień sprzedaży będzie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (obowiązuje również w dacie niniejszej odpowiedzi). Obydwie działki znajdują się (i będą się znajdowały) w strefie aktywności gospodarczej, w obszarze o przeznaczeniu przemysłowym (umożliwiającym zabudowę).
   
2. Obydwie działki niezabudowane nie są objęte obowiązującą decyzją o warunkach zabudowy jak również decyzją lokalizacji inwestycji celu publicznego.
   
3. Obydwie działki były i są aktualnie wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele działalności opodatkowanej. Wnioskodawca nie zna celu wykorzystania działek w przyszłości przez nabywcę działek.
   
4. Przy nabyciu działki (…) z której zostaną wydzielone dwie działki niezabudowane będące przedmiotem sprzedaży, nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego.
   
5. Budynek wymiennikowni został zaliczony przez Wnioskodawcę do środków trwałych:
   
   • data przejęcia do środka trwałego OT: 2012.03.29,
     
   • wartość początkowa środka trwałego: 168.735,90 zł.
6. Ulepszenia poczynione na budynku wymiennikowni zostały dokonane w następujący sposób:
   
   • 2014-05-20 wartość modernizacji: 20.000,00 zł,
     
   • 2014-06-06 wartość modernizacji: 40.000,00 zł,
     
   • 2014-06-30 wartość modernizacji: 40.000,00 zł.
   
   
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż budynku wraz z działką (działka (…)), którego pierwszego zasiedlenia dokonano w sposób i w dacie wskazanej w stanie faktycznym tj. 1.10.2014 roku, będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.?
2. Czy sprzedaż dwóch niezbudowanych działek będzie dostawą nieruchomości opodatkowaną podatkiem od towarów według stawki 23%?
3. Czy dla sprzedaży budynku wraz z działką (działka (…)) konieczna będzie korekta odliczonego podatku VAT od wydatków związanych z ulepszeniem nieruchomości z tytułu 10-letniego okresu korekty od wartości nieruchomości powyżej 15.000 zł?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy.

Dla przedstawionego stanu faktycznego :

• sprzedaż działki zabudowanej będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT
• sprzedaż dwóch działek niezabudowanych będzie opodatkowana stawką podatku VAT 23%
• w sytuacji sprzedaży działki zabudowanej budynkiem, ze względu na okres planowanej sprzedaży, konieczna będzie korekta odliczonego podatku VAT od wydatków związanych z nieruchomością (modernizacja) (nie upłynął 10 letni okresu licząc od dnia oddania do użytkowania).

Ad.1.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (dalej u.vat.):, zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT podlega: „dostawa budynków, budowli lub ich części”. Przepisy podatkowe nie definiują pojęcia budynku, co rodzi konieczność odwołania się do innych gałęzi prawa w celu ustalenia znaczenia powyższego terminu językowego. Właściwa definicja znajduje się w ustawie Prawo budowlane z dnia 07.07.1994 r. (dalej u.p.b.). Zgodnie z art. 3 pkt 2 u.p.b. przez budynek należy rozumieć: „taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach”. Warto przytoczyć również definicję obiektu budowlanego, która uzupełnia definicję budynku. W myśl art. 3 pkt 1 u.p.b. za obiekt budowlany należy uznać: „budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych”. Budynek wymiennikowni ciepła spełnia warunki wskazane w wyżej przytoczonych definicjach, zatem należy uznać, iż objęty jest hipotezą normy prawnej z art. 43 ust. 1 pkt 10 u.vat. Wskazany przepis określa dodatkowo dwa wyjątki od możliwości uzyskania zwolnienia. W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ppkt a, zwolnieniu nie podlega dostawa budynku dokonywana ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim. Należy więc odwołać się do pojęcia „pierwszego zasiedlenia”, które znajduje się w art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług. Przepis ten stanowi, iż przez pierwsze zasiedlenie rozumie się: „oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich: a) wybudowaniu lub b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej”.

Dla przedmiotowego stanu faktycznego istotny jest podpunkt „b” art. 43 ust. 1 pkt 10 gdyż dokonano znaczącej modernizacji i ulepszenia budynku wymiennikowni na wartość przekraczającą 30% wartości początkowej budynku według aktu notarialnego sporządzonego przy zakupie. Warto w tym miejscu przytoczyć fragment uzasadnienia prawnego wyroku WSA z dnia 25.11.2010 r. (sygn. I SA/Kr 1581/10), gdzie wskazuje się, iż pierwsze zasiedlenie nie musi być dostawą towarów istotą pierwszego zasiedlenia jest oddanie do użytkowania, które następuje w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwszym zasiedleniem może być więc oddanie nieruchomości w najem czy też leasing. Jest to oddanie pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi. Pierwszym zasiedleniem będzie zatem tylko pierwsza czynność opodatkowana dotycząca danych budynków (ich części) i budowli kilka miesięcy po dokonaniu ulepszeń (dnia 01.10.2014 r.) zawarto umowę dzierżawy budynku wraz z gruntem. Zgodnie z tezą powyższego wyroku, wskazaną umowę dzierżawy należy uznać za odpowiadającą z punktu widzenia warunków pierwszego zasiedlenia - budynek został oddany do użytkowania w wykonaniu danej umowy, która zalicza się do czynności opodatkowanych, co oznacza, iż podlega hipotezie normy prawnej z art. 2 pkt 14 u.vat. W związku z faktem, iż była to pierwsza umowa zawarta po modernizacji, strona tej czynności prawnej miała status pierwszego użytkownika budynku w myśl art. 2 pkt 14 u.vat.

Powyższe rozważania sugerują, iż w danym przypadku pierwsze zasiedlenie zostało dokonane zgodnie z przepisami u vat. Wykluczyć należy także zastosowanie wyłączenia z podpunktu „b” art. 43 ust. 1 pkt 10 u.vat., gdyż jak uściślono w uzasadnieniu powołanego wyroku, istotna z punktu widzenia pierwszego zasiedlenia jest jedynie pierwsza czynność opodatkowana dotycząca budynku. Oznacza to, iż znaczenie prawne należy przypisać chwili zawarcia umowy dzierżawy, a nie jej rozwiązania, gdyż to ono ukonstytuowało pierwsze zasiedlenie, od którego liczony jest okres dwóch lat. Uwzględniając powyższe, okres dwóch lat, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 pkt b u.vat. upłynął z dniem 01.10.2016 r., wykluczając zastosowanie wyłączenia z powołanego przepisu. Należy jeszcze wskazać na sposób opodatkowania dostawy gruntu na którym jest posadowiony obiekt. Dostawa gruntu, w przypadku gdy jest to grunt zabudowany, uwarunkowana jest zasadami opodatkowania posadowionego na nim budynku. W świetle bowiem art. 29a ust. 8 u. vat, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Dostawę należy w takim przypadku traktować jako jedną czynność. W związku z powyższym należy uznać, iż przedmiotowa sprzedaż budynku wraz z gruntem będzie objęta zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 u.vat.

Ad.2.

Na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Dostawa towarów to w świetle art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, obejmujące każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra. Przedmiotem dostawy będzie niezabudowana działka (grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju). W tym przypadku czynność stanowiąca dostawę towarów, będzie dokonana przez podmiot mający status podatnika podatku VAT, prowadzącego działalność gospodarczą.

Sprzedaż gruntu niezabudowanego dokonywana przez podatnika VAT, co do zasady, podlega opodatkowaniu 23% stawką VAT. Jeśli jednak teren niezabudowany nie jest terenem budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, to jego dostawa korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

W tym przypadku mamy do czynienia z działką niezabudowaną o charakterze przemysłowym, przeznaczonym między innymi pod zabudowę. Tereny budowlane to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Ad.3.

Zasady dotyczące sposobu oraz terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy o VAT.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych. których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku. w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Z kolei art. 91 ust. 7 ustawy stanowi, że przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W myśl art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie sprzedaż nieruchomości, przy modernizacji której Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, spełnia definicję dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie znalazłby zastosowanie przepis art. 91 ust. 5 w związku z art. 91 ust. 4 ustawy, który stanowi o konieczności dokonania jednorazowej korekty w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty w przypadku sprzedaży towaru. Korekty tej Wnioskodawca winien dokonać w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nieruchomość zostanie sprzedana.

Zgodnie jednak z art. 91 ust. 6 pkt 2 ustawy, skoro sprzedaż nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, w celu dokonania korekty należy przyjąć, że dalsze wykorzystanie tego towaru jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi.

Reasumując, w przedmiotowym stanie faktycznym, Wnioskodawca jeśli dokona dostawy nieruchomości zabudowanej co do której w roku 2014 dokonał modernizacji i odliczył z tego tytułu podatek od towarów i usług związany z wydatkami na ulepszenie, będzie zobowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego przy nabyciu tej nieruchomości bądź jej ulepszeniu, w proporcji do pozostałego okresu dziecsięioletniego, ponieważ nie upłynie jeszcze okres 10 lat przeznaczony na korektę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – według art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie zaś z art. 146aa ust. 1 pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy. W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie natomiast do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z obowiązującą od 1 września 2019 r. treścią art. 2 pkt 14 ustawy stosownie do art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych ustaw (Dz.U. z 2019 r. poz. 1520), rozumie oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Pierwsze zasiedlenie budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadku doszło do korzystania z budynku.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w dniu 29 marca 2012 r. dokonał zakupu budynku wymiennikowni ciepła o powierzchni wraz z prawem użytkowania wieczystego działki o nr (…), na której budynek ten się znajdował. W dniu 19 września 2013 roku nastąpiło przekształcenie zakupionego prawa użytkowania wieczystego działki (…) w prawo własności. W wyniku decyzji Burmistrza z dnia 14 lutego 2014 r. przedmiotowa działka została podzielona na trzy działki w tym na działkę o nr (…) gdzie w całości jest posadowiony budynek wymiennikowni. W okresie 20 maja - 30 czerwca 2014 r. budynek wymiennikowni poddany został znaczącej modernizacji i ulepszeniu na łączną kwotę przekraczającą 30% wartości początkowej obiektu. Łączna kwota poniesionych wydatków na modernizację i ulepszenie budynku wyniosła 100 tys. zł. Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu dokonanych zakupów materiałów budowlanych oraz usług związanych z modernizacją i ulepszeniem budynku. W dniu 1 października 2014 r. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarł umowę dzierżawy całego budynku wraz z działką na której znajduje się obiekt. Umowa dzierżawy trwa z niewielkim okresem przerwy w wynajmie do nadal. Wnioskodawca podjął decyzję o dokonaniu sprzedaży: całego budynku wymiennikowni wraz z działką na której się znajduje budynek.

Mając zatem na uwadze ww. przepisy oraz opis sprawy, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie dostawa budynku wymiennikowni, nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, a od pierwszego zasiedlenia do momentu dostawy budynku upłynie okres dłuższy niż dwa lata. Na przedmiotowy budynek podatnik ponosił nakłady na modernizację w 2014 r., które przekraczały 30% jej wartości początkowej, jednak po dokonaniu tej modernizacji Wnioskodawca zawarł umowę dzierżawy ww. budynku od 1 października 2014 r., która z małymi przerwami trwa do teraz.

Zatem po dokonaniu ulepszeń budynku wymiennikowni przekraczających 30% jej wartości początkowej oraz oddaniu ww. budynku do użytkowania doszło do ponownego pierwszego zasiedlenia w związku z jego użytkowaniem do prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto od daty tego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Tym samym mając powyższe na uwadze, spełnione zostaną obydwa warunki umożliwiające zwolnienie ww. budynku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy.

Zatem dostawa nieruchomości gruntowej nr (…) zabudowanej budynkiem wymiennikowni, w okolicznościach przedstawionych we wniosku, korzystać będzie ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia z podatku VAT sprzedaży działki nr (…) zabudowanej budynkiem wymiennikowni jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii korekty w zw. z dostawą przedmiotowej nieruchomości nr (…) zabudowanej budynkiem wymiennikowni, należy zauważyć co następuje:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy o VAT).

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art. 91 ust. 4 ustawy o VAT).

W myśl art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 91 ust. 6 ustawy o VAT, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
   
   

W świetle art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (art. 91 ust. 7a ustawy).

W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c (art. 91 ust. 7b ustawy).

Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy (art. 91 ust. 7c ustawy).

W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana (art. 91 ust. 7d ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 8 ustawy o VAT, korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość zabudowaną budynkiem wymiennikowni. Wnioskodawca poczynił nakłady na ulepszenie przedmiotowego budynku w wysokości przekraczającej 15.000 zł.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją wskazaną w przepisie art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, gdyż doszło do zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku ze zmianą przeznaczenia, w odniesieniu do której Wnioskodawca poniósł nakłady na jej ulepszenie przekraczające 15.000 zł. W wyniku tej zmiany przeznaczenia, nakłady na ulepszenie budynku, które poniesione zostały z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego i które nie zostały wykorzystane zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, po zmianie przeznaczenia nieruchomość zostanie wykorzystana do wykonania czynności w związku z którymi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego.

Przepis art. 91 ust. 5 ustawy wprowadza szczególny przypadek dokonywania korekt w sytuacji, gdy podatnik w okresie trwania korekty cząstkowej – tj. w okresie 10 lat w przypadku nieruchomości, zbywa ten środek trwały.

W takich sytuacjach – zbycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przyjmuje się fikcję prawną, że zbyte składniki majątku służą nadal działalności opodatkowanej, aż do końca okresu korekty. Jednakże w miesiącu dokonania korekty dokonuje się od razu korekty za wszystkie pozostałe okresy. Korekty dokonuje się w deklaracji za miesiąc sprzedaży.

Jeśli transakcja zbycia środka trwałego została opodatkowana, wówczas przyjmuje się, że przez cały pozostały do korekty okres towar ten bądź usługa służy w całości transakcjom dającym prawo do odliczenia. Natomiast jeśli sprzedaż była nieopodatkowana, wówczas przyjmuje się, że zbywany środek trwały w całości służył czynnościom niedającym prawa do odliczenia.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dokonywał ulepszeń budynku wymiennikowni w 2014 r., które podnosiły wartość środka trwałego. Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku naliczonego w związku z dokonanymi ulepszeniami budynku. Sprzedaż budynku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Tym samym Wnioskodawca zobowiązany będzie do dokonania korekty podatku naliczonego na podstawie art. 91 ust. 7a w zw. z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT w związku ze sprzedażą budynku wymiennikowni, gdyż nie minął jeszcze 10-letni okres korekty licząc od roku, w którym budynek został oddany do użytkowania po jego ulepszeniu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obowiązku dokonania korekty jest prawidłowe.

Odnośnie sprzedaży dwóch działek niezabudowanych należy zauważyć co następuje:

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – w świetle art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę – są zwolnione od podatku VAT.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2018 r., poz. 1945, z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl zapisów ust. 2 powołanego wyżej przepisu – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
   
   

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zauważyć należy, że analiza ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać dwie działki niezabudowane. Dla obydwu działek niezabudowanych o powierzchni 240 m² i o powierzchni 110 m² na dzień sprzedaży będzie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Obydwie działki znajdują się i będą się znajdowały w strefie aktywności gospodarczej, w obszarze o przeznaczeniu przemysłowym (umożliwiającym zabudowę). Obydwie działki niezabudowane nie są objęte obowiązującą decyzją o warunkach zabudowy jak również decyzją lokalizacji inwestycji celu publicznego. Obydwie działki były i są aktualnie wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele działalności opodatkowanej.

Mając zatem na uwadze, że dwie niezabudowane działki będące przedmiotem sprzedaży objęte są miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i znajdują się w strefie aktywności gospodarczej, w obszarze o przeznaczeniu przemysłowym (umożliwiającym zabudowę), tym samym stanową grunty przeznaczone pod zabudowę, zatem są terenami budowlanymi określonymi w art. 2 pkt 33 ustawy, a tym samym ich dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Zatem, sprzedaż dwóch działek niezabudowanych nie będzie korzystało ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy dla przedmiotowych działek, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1. towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
2. przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
   
   

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zatem mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, obie działki przeznaczone pod zabudowę nie będą korzystały również ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, gdyż jak wskazał Wnioskodawca działki te wykorzystywane były przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele działalności opodatkowanej a nie natomiast wyłącznie do czynności zwolnionych z podatku VAT.

Zatem sprzedaż dwóch działek niezabudowanych będzie opodatkowane stawką podatku 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania 23% stawką VAT dwóch działek niezabudowanych należało uznać za prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.