Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.431.2019.1.IZ
z 27 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 września 2019 r. (data wpływu 30 września 2019 r.), uzupełnionym 15 listopada 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu dokonania korekty przychodów w związku z zawartą ugodą sądową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu dokonania korekty przychodów w związku z zawartą ugodą sądową.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Z Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest Spółką ze 100% udziałem Gminy i została powołana do realizacji zadań własnych Gminy. Głównym zakresem działalności Spółki jest pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody, odprowadzanie i oczyszczanie ścieków, wytwarzanie i dystrybucja ciepła do ogrzewania mieszkań. Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka prowadzi księgi handlowe w oparciu o ustawę z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości (t.j. Dz.U. 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm. – winno być: t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 351 z późn. zm.; dalej jako: „ustawa o rachunkowości”), podlega też corocznemu obowiązkowemu badaniu przez biegłego rewidenta.

W latach 2009-2015 Spółka realizowała projekt pn. (…) wspófinansowany ze środków europejskich w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko. W ramach realizacji projektu Spółka zawierała umowy o roboty budowlane z wykonawcami robót. Zawarte umowy przewidywały dla Spółki prawo do nałożenia na wykonawcę kar w przypadku między innymi nienależytego wykonania umowy lub w przypadku opóźnień w realizacji umowy.

Spółka zawarła w dniu 18 stycznia 2012 r. z Wykonawcą dwie umowy w przedmiocie budowy kanalizacji sanitarnej i deszczowej oraz przebudowy sieci wodociągowej, a mianowicie Umowę nr (…) zwaną dalej „Umową B.2.” oraz Umowę nr (…) zwaną dalej „Umową B.1.”.

Zapisy umowne uprawniały Spółkę do naliczenia kar umownych za nieterminową realizację przedmiotu umowy. W ramach Umowy B.2. Spółka naliczyła karę umowną w wysokości (…) zł i wystawiła notę obciążeniową nr 1. W dniu 27 marca 2014 r. dokonała potrącenia wzajemnych należności i wykazała przychód podlegający opodatkowaniu. W ramach Umowy B.1. Spółka wystawiła Wykonawcy notę obciążeniową nr 2 w wysokości (…) zł i w dniu 23 października 2013 r. dokonała potrącenia wzajemnych należności a tym samym wykazała przychód podlegający opodatkowaniu.

Wykonawca zakwestionował naliczenie kar umownych, oraz wniósł o ich sądowe zmiarkowanie. W dniu 2 listopada 2015 r. wyrokiem Sądu dokonano zmiarkowania kar umownych, jednakże wyrok ten nie stał się prawomocny, gdyż wniesiono od niego apelację. Dopiero w sierpniu 2016 r. odbyła się rozprawa apelacyjna i doszło do zawarcia Ugody Sądowej przed Sądem Rejonowym w (…) o sygn. akt (…), na mocy której Spółka zwróciła część należności na rzecz Wykonawcy kwoty (…) zł zmiarkowanej z noty 1 oraz kwoty (…) zł zmiarkowanej z noty 2.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z zawartą ugodą sądową w roku 2016 Spółka winna skorygować przychód podatkowy w roku podatkowym, w którym zawarto ugodę i zwrócono częściowo kwotę pobranych wcześniej kar (tj. 2016 r.), czy też korekty przychodów należy dokonać „wstecz” w dacie wykazania danego przychodu (2013 r. oraz 2014 r.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 3j ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm., dalej „ustawa o CIT”), w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r., jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. W ocenie Wnioskodawcy, nowelizacja ustawy o CIT wprowadziła zatem zasadę, że przychód należy korygować na bieżąco, o ile nie wynika on z błędu rachunkowego lub innej oczywistej omyłki, tj. w okresie, w którym wystawiono dokument korygujący przychód i odpowiednio - jego otrzymania, w przypadku zatem, gdy dojdzie do miarkowania (zmniejszenia) przez sąd powszechny (czy też w ramach porozumienia lub ugody) kwoty należnych Wnioskodawcy kar umownych od Wykonawcy, Wnioskodawca winien dokonać korekty przychodu w okresie rozliczeniowym, w którym takie orzeczenie stanie się prawomocne (tj. „na bieżąco”). W związku z faktem, że wyrok wydany przez sąd w roku 2015 nie był prawomocny w tym roku, gdyż wniesiono apelację i dopiero w roku 2016 odbyła się rozprawa apelacyjna oraz Spółka zawarła ugodę sądową, która koryguje przychód, a ponadto bezsprzecznie korekta przychodu wynika z bieżącego zdarzenia (nie wynika z błędu ani omyłki), to zdaniem Wnioskodawcy Spółka uprawniona jest do dokonania korekty przychodu podatkowego na bieżąco tj. w okresie rozliczeniowym, w którym zawarto ugodę sądową (2016 r.). Analogiczne wnioski płyną również z interpretacji: 2461-IBPB-1-1.4510.288.2016.1.BK z 10 października 2016 r. i 0111-KDIB2-3.4010.288.2019.1.APA z 30 sierpnia 2019 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 3j ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm., dalej: „updop”), w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r., jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający korekty.

Natomiast, jeżeli w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 3j, podatnik nie osiągnął przychodów lub osiągnięte przychody są niższe od kwoty zmniejszenia, podatnik jest obowiązany zwiększyć koszty uzyskania przychodów o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone przychody (art. 12 ust. 3k updop). Zatem, korekty przychodów dokonuje się generalnie w okresie rozliczeniowym, w którym podatnik otrzyma odpowiedni dokument potwierdzający przyczyny korekty.

Nowe przepisy, obowiązujące od 1 stycznia 2016 r., uzależniają jednak okres, w którym należy dokonać korekty, od tego czy korekta jest wynikiem oczywistej pomyłki bądź błędu rachunkowego, czy wynika z innych przyczyn. Jak wynika z treści przepisu, korekta spowodowana innymi przyczynami niż błąd rachunkowy lub oczywista omyłka może być dokonana w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca.

Potwierdza to fragment uzasadnienia ustawy zmieniającej (druk sejmowy nr 3432), zgodnie z którym: proponuje się zatem wprowadzenie w: ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT), ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT) oraz ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (u.z.p.d.) rozwiązania polegającego na tym, że fakty mające wpływ na korektę podstawy opodatkowania, które nastąpiły w późniejszym okresie rozliczeniowym, nie powinny być rozpoznawane, ze skutkiem „wstecz” (ex tunc), lecz powinny być rozliczane w bieżącym okresie rozliczeniowym. W przypadku wystąpienia okoliczności skutkującej zmianą wartości sprzedaży, a tym samym uprawniającej do zmniejszenia lub zwiększenia przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, korekta po stronie przychodów, jak i kosztów podatkowych, powinna odbywać się w bieżącym okresie rozliczeniowym, tj. w dacie jej wystawienia i odpowiednio otrzymania. (...) Przedmiotowe rozwiązania będą miały zastosowanie do zdarzeń mających wpływ na korektę podstawy opodatkowania, które nastąpiły po dokonaniu sprzedaży, a więc po wystawieniu faktury pierwotnej (lub innego dokumentu) z wyłączeniem przypadków, gdy korekta przychodu lub kosztu uzyskania przychodu spowodowana jest błędem lub pomyłką. Zatem w przypadku, gdy faktura pierwotna prawidłowo dokumentowała zdarzenie gospodarcze, a faktura korygująca (dokument korygujący) została wystawiona przez sprzedawcę z powodu późniejszych okoliczności, takich jak np. obniżenie ceny, udzielenie rabatu, zwrotu towaru czy gwarancja lub rękojmia, fakturą korygującą (dokument korygujący) należy rozliczyć w bieżącym okresie rozliczeniowym (tj. w dacie wystawienia dokumentu korygującego i odpowiednio - jego otrzymania).

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że w sytuacji przedstawionej we wniosku, przyczyną korekty nie jest błąd rachunkowy ani inna oczywista omyłka. Zdarzeniem powodującym korektę jest zawarcie w 2016 r. ugody sądowej pomiędzy Wnioskodawcą a Wykonawcą, kończącej długoletni spór o ustalenie kwoty należnej z tytułu wykonanej usługi.

Zatem, skoro ugoda została zawarta po 1 stycznia 2016 r. to przyjąć należy, że zdarzenie to spełnia warunki właściwe dla dokonania korekty przychodów „na bieżąco”, tj. w okresie rozliczeniowym, w którym został wystawiony dokument potwierdzający korektę tj. zawarto ugodę sądową (w 2016 r.).

Stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.