UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z planowanym zakupem floty autobusowej w ramach projektu (…).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (…) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT. Składa miesięczne deklaracje dla podatku od towarów i usług VAT-7. W ramach swojej działalności Gmina dokonuje szeregu czynności, do wykonania których zobowiązana jest na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506 ze zm.), w szczególności zaspokajanie potrzeb wspólnoty obejmujące m.in. lokalny transport zbiorowy, art. 7 ust. 1 pkt 4. Gmina realizuje projekt (…) w ramach konkursu (…) dla projektów dotyczących zrównoważonej mobilności miejskiej w zakresie budowy, przebudowy uzupełniającej do poziomu krajowego infrastruktury transportu publicznego. W ramach projektu planuje się zakup 6 autobusów miejskich wyposażonych w silniki spełniające normę emisji spalin Euro VI. Głównym celem szczegółowym jest zmniejszenie oddziaływania systemu transportowego na środowisko i klimat w tym ograniczenie emisji pyłów i substancji szkodliwych dla atmosfery oraz poprawa dostępności i jakości transportu publicznego na terenie Miasta (…) i jej obszaru. Okres realizacji projektu od 1 stycznia 2018 r. do 31 grudnia 2020 r. Gmina jest na etapie pre-umowy. Faktury dokumentujące powyższy zakup floty autobusowej wystawione będą na Gminę. W ramach projektu Gmina dokona zakupu 6 autobusów, które zamierza przekazać na podstawie umowy dzierżawy spółce komunalnej (…). Gmina posiada 100% udziałów w spółce (…). Umowa cywilnoprawna dzierżawy autobusów będzie zawarta na okres od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2026 r.. Za dzierżawę autobusów Gmina będzie wystawiać faktury opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Dzierżawca zobowiązany będzie do zapłaty na rzecz wydzierżawiającego czynszu dzierżawnego za każdy miesiąc dzierżawy. Zgodnie z umową dzierżawy koszt badań technicznych, konserwacji oraz napraw bieżących autobusów i ich wyposażenia będzie pokrywała spółka. Gmina przewiduje po 5 letnim okresie trwałości projektu możliwość przekazania zakupionych autobusów jako wniesienie aportu zwiększającego kapitał (udziały) spółki.

Pismem z dnia 13 listopada 2019 r. (data wpływu 13 listopada 2019 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 6 listopada 2019 r., nr 0114-KDIP4.4012.598.2019.1.KS Wnioskodawca wskazał, że:

• wysokość czynszu dzierżawnego pobieranego przez Gminę (…) z tytułu oddania autobusów na podstawie umowy dzierżawy spółce komunalnej (…) wyniesie (…) zł rocznie,
• szacowana całkowita wysokość poniesionych wydatków na zakup ww. autobusów wyniesie około (…) zł brutto,
• czynsz z tytułu dzierżawy autobusów wynosił będzie 0,15% całkowitych dochodów uzyskiwanych przez Gminę (…),
• kalkulacji czynszu dzierżawnego dokonano poprzez podzielenie wkładu własnego na zakup autobusów przez okres trwałości projektu,
• wysokość ustalonego czynszu będzie umożliwiała zwrot poniesionych nakładów z zakupu autobusów w części wkładu własnego, a pozostała część będzie zwrócona z Urzędu Marszałkowskiego w ramach dofinansowania projektu,
• wysokość czynszu została skalkulowana w oparciu o aktualne ceny rynkowe,
• w zakresie lokalnego transportu zbiorowego usługi przewozowe na terenie Gminy (…) zamierza będzie wykonywała spółka komunalna (…), które będą miały charakter odpłatny zgodnie z umową wykonawczą (…). W grudniu 2019 roku zostanie podpisana umowa z (…) o Świadczeniu Usług Przewozu w Ramach Publicznego Transportu Zbiorowego w (…) Komunikacji Miejskiej z przewidywanym terminem rozpoczęcia świadczenia usługi od 1 stycznia 2020 roku.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do planowanego zakupu 6 autobusów w ramach projektu (…) istnieje możliwość odliczenia przez Gminę (…) w całości podatku VAT naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy, od faktur dokumentujących wydatki poniesione na zakup autobusów będzie przysługiwało prawo pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego. Gmina (…) zamierza, na podstawie umowy dzierżawy zawartej z (…) o świadczenie usług przewozowych będzie wystawiała co miesiąc fakturę za dzierżawę autobusów opodatkowaną zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. W konsekwencji, oznacza to, że w powyższym zakresie Wnioskodawca nie działa jako organ władzy publicznej, lecz jako podatnik VAT. Istnieje zatem bezpośredni związek wykorzystania tego majątku ze świadczeniem usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 i art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określne warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem, podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Wnioskodawca będzie wykorzystywał nabyty majątek do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Nabycie przez Gminę (…) przedmiotowych autobusów służących do wykonywania zadań publicznoprawnych w zakresie transportu zbiorowego, a następnie ich przekazanie na podstawie umowy cywilnoprawnej będzie prowadzone w celu osiągnięcia zysku. Gmina i jej spółka komunalna - spółka prawa handlowego są odrębnymi podmiotami prawa i podatnikami VAT. W tej sytuacji nabyć generujących podatek naliczony dokonuje jeden podmiot, a czynności opodatkowane wykonuje inny. Między tymi podmiotami następuje przekazanie mienia stanowiącego efekt wydatków na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy, która to czynność podlega opodatkowaniu VAT. Jest tu nierozerwalny związek zakupu towarów z czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie, Gmina pragnie podkreślić, że prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w zakresie nabycia majątku służącego do wykonywania zadań w dziedzinie transportu publicznego związanego z wykonywaniem czynności opodatkowanych, zostało potwierdzone w licznych interpretacjach indywidualnych.

W zawiązku z powyższym Gmina (…) uważa, że będzie miała prawo do odliczenia kwoty podatku od towarów i usług w całości od faktur na zakup niskoemisyjnego taboru autobusowego zakupionych w ramach projektu (…).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak stanowi art. 87 ust. 1 cyt. ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zauważyć należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. W każdym przypadku należy więc dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Natomiast podatnikowi nie przysługuje takie prawo przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą niepodlegającą opodatkowaniu albo zwolnioną od podatku.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 cyt. ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z kolei w myśl art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z art. 86 ww. ustawy wynika, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Zauważyć należy, że każde nabycie towarów i usług, przeznaczonych do wykorzystania ich do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, należy uznać za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Katalog czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 ustawy o VAT (są nimi m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju – pkt 1).

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…) – art. 8 ust. 1 cyt. ustawy.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy o VAT i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa oraz
  

• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.
  
  
  

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i odpłatne świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 cyt. ustawy.

Zatem wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów – art. 6 ust. 1 ww. ustawy. Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy lokalnego transportu zbiorowego.

Z opisu sprawy przedstawionego w złożonym wniosku wynika, że Wnioskodawca - Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach swojej działalności Gmina dokonuje szeregu czynności, do wykonania których zobowiązana jest na podstawie ustawy o samorządzie gminnym, w szczególności zaspokajanie potrzeb wspólnoty obejmujące m.in. lokalny transport zbiorowy, art. 7 ust. 1 pkt 4. Gmina realizuje projekt (…). W ramach projektu planuje się zakup 6 autobusów miejskich wyposażonych w silniki spełniające normę emisji spalin Euro VI. Głównym celem szczegółowym jest zmniejszenie oddziaływania systemu transportowego na środowisko i klimat w tym ograniczenie emisji pyłów i substancji szkodliwych dla atmosfery oraz poprawa dostępności i jakości transportu publicznego na terenie Miasta (…) i jej obszaru. W ramach projektu Gmina dokona zakupu 6 autobusów, które zamierza przekazać na podstawie umowy dzierżawy spółce komunalnej (…). Gmina posiada 100% udziałów w spółce (…). Umowa cywilnoprawna dzierżawy autobusów będzie zawarta na okres od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2026 r. Za dzierżawę autobusów Gmina będzie wystawiać faktury opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Dzierżawca zobowiązany będzie do zapłaty na rzecz wydzierżawiającego czynszu dzierżawnego za każdy miesiąc dzierżawy. Zgodnie z umową dzierżawy koszt badań technicznych, konserwacji oraz napraw bieżących autobusów i ich wyposażenia będzie pokrywała spółka. Gmina przewiduje po 5 letnim okresie trwałości projektu możliwość przekazania zakupionych autobusów jako wniesienie aportu zwiększającego kapitał (udziały) spółki. Ponadto, jak wynika z okoliczności sprawy:

• wysokość czynszu dzierżawnego pobieranego przez Gminę (…) z tytułu oddania autobusów na podstawie umowy dzierżawy spółce komunalnej (…) wyniesie (…) zł rocznie,
• szacowana całkowita wysokość poniesionych wydatków na zakup ww. autobusów wyniesie około (…) zł brutto,
• czynsz z tytułu dzierżawy autobusów wynosił będzie 0,15% całkowitych dochodów uzyskiwanych przez Gminę (…),
• kalkulacji czynszu dzierżawnego dokonano poprzez podzielenie wkładu własnego na zakup autobusów przez okres trwałości projektu,
• wysokość ustalonego czynszu będzie umożliwiała zwrot poniesionych nakładów z zakupu autobusów w części wkładu własnego, a pozostała część będzie zwrócona z Urzędu Marszałkowskiego w ramach dofinansowania projektu,
• wysokość czynszu została skalkulowana w oparciu o aktualne ceny rynkowe,
• w zakresie lokalnego transportu zbiorowego usługi przewozowe na terenie Gminy (…) będzie wykonywała spółka komunalna (…), które będą miały charakter odpłatny zgodnie z umową wykonawczą (…). W grudniu 2019 roku zostanie podpisana umowa (…) z przewidywanym terminem rozpoczęcia świadczenia usługi od 1 stycznia 2020 roku.
  
  

W odniesieniu do przedstawionego opisu wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z planowanym zakupem floty autobusowej w ramach ww. projektu.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 z późn. zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego, jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.

W świetle powołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Podstawowa stawka podatku – w myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146aa ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.

Świadczenie usług dzierżawy autobusów nie zostało przez ustawodawcę wymienione wśród usług zwolnionych od podatku, w konsekwencji będzie opodatkowane według właściwej stawki podatku.

Zatem, z uwagi na fakt, że dzierżawa jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (a nie publicznoprawną), w związku z czynnością odpłatnej dzierżawy zakupionych autobusów, Gmina będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, a ww. czynność – jako usługa zdefiniowana w art. 8 ust. 1 cyt. ustawy – będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie transakcja ta nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, gdyż ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani też rozporządzenia wykonawcze do niej nie przewidują w takim przypadku zwolnienia od podatku.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu, należy podkreślić, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W powyższym zakresie obydwa warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT będą spełnione, ponieważ Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, a wydatki inwestycyjne na zakup autobusów, będą miały związek – jak rozstrzygnięto powyżej z wykonywanymi przez Wnioskodawcę wyłącznie czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, tj. z odpłatnym udostępnieniem przez Gminę zakupionych autobusów na rzecz Spółki w oparciu o umowę dzierżawy. Zatem w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia będą spełnione i Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od poniesionych w zw. z ww. inwestycją wydatków, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.