Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.629.2019.1.RM
z 29 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2019 r. (data wpływu 29 października 2019 r.), uzupełnionym w dniu 13 listopada 2019 r. (data wpływu 19 listopada 2019 r.) na wezwanie Organu z dnia 12 listopada 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 12 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Wniosek uzupełniony został w dniu 13 listopada 2019 r. (data wpływu 19 listopada 2019 r.) na wezwanie Organu z dnia 12 listopada 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zakupił w 2002 roku działkę budowlaną. Na tej działce wybudował budynek pensjonatowy oraz budynek transportu i łączności, przy czym ten budynek nie został dotychczas ujawniony w księdze wieczystej. Budowa tych budynków została zakończona w roku 2003. Od chwili zakończenia budowy Wnioskodawca prowadził w tych budynkach własną działalność gospodarczą polegającą na sezonowym wynajmie pokoi hotelowych.

W trakcie użytkowania budynków wydatki poniesione na ich ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, nie przekroczyły 30% wartości początkowej.

We wrześniu bieżącego roku została notarialnie zawarta przedwstępna umowa sprzedaży tej nieruchomości w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej oraz nastąpiło wydanie przedmiotowej nieruchomości kupującym wraz ze zgodą na prowadzenie przez nich prac remontowych. Wnioskodawca otrzymał we wrześniu także zadatek na poczet ceny i zawarcia umowy przyrzeczonej - co planowane jest na listopad bieżącego roku lub luty roku następnego - w zależności od możliwości finansowych kupujących. Na kwotę otrzymanego zadatku Wnioskodawca wystawił fakturę kupującym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przedmiotowa transakcja zbycia budynków jest zwolniona z podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przedmiotowa transakcja zbycia budynków wraz z gruntem jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

Wraz z nowelizacją art. 2 pkt 14 przedmiotowej ustawy, wprowadzoną ustawą z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, ten zmieniony punkt ma aktualnie brzmienie: (...) pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich: (...)”.

Istotą zmiany jest dodanie do tego przepisu także stanu faktycznego polegającego na „rozpoczęciu użytkowania na potrzeby własne (budynków ...)”.

W stanie faktycznym przedstawionym w przedmiotowym wniosku, Wnioskodawca rozpoczął użytkowanie swoich budynków, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na prowadzeniu w nich, po wybudowaniu tych budynków, działalności pensjonatowej - co stanowiło w roku 2003 właśnie rozpoczęcie ich użytkowania na potrzeby własne, a tym samym pierwsze zasiedlenie. Tak więc, zawierając we wrześniu bieżącego roku przedwstępną umowę sprzedaży tej nieruchomości i wydając przedmiotową nieruchomość kupującym wraz ze zgodą na prowadzenie przez nich prac remontowych, te czynności nastąpiły już po pierwszym zasiedleniu.

Skoro dostawa przedmiotowych budynków nastąpiła po pierwszym zasiedleniu, a nie w jego ramach lub przed nim, to ma zastosowanie przedmiotowe zwolnienie z podatku od towarów i usług wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Przez towary natomiast rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Jak stanowi art. 2 ust. 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z obowiązującą od dnia 1 września 2019 r. treścią art. 2 pkt 14 [zmiana wprowadzona na podstawie art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1520), dalej: „ustawa zmieniająca”] - rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Tym samym aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.

Zatem jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Jednocześnie, stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem, co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta z obniżonej stawki podatku, bądź też ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to z takiej preferencji korzysta również dostawa gruntu, na którym dany budynek (budowla) jest posadowiony. Wskazany przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Z treści wniosku wynika, że w 2002 roku Wnioskodawca nabył działkę budowlaną, na której wybudował budynek pensjonatowy oraz budynek transportu i łączności. Budowa tych budynków została zakończona w roku 2003 i od tej chwili Wnioskodawca prowadził w niniejszych obiektach działalność gospodarczą polegającą na sezonowym wynajmie pokoi hotelowych. W trakcie użytkowania budynków wydatki poniesione na ich ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, nie przekroczyły 30% wartości początkowej. Obecnie Wnioskodawca zawarł przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca otrzymał zadatek na poczet ceny i zawarcia umowy przyrzeczonej - co planowane jest na listopad bieżącego roku lub luty roku następnego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy transakcja zbycia budynków podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa uznać należy, że sprzedaż budynków będzie spełniała przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Wnioskodawca wskazał, że budowa budynków została zakończona w 2003 roku i od chwili zakończenia budowy budynki były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na sezonowym wynajmie pokoi hotelowych. Przy tym Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie wskazanych obiektów, których wartość przekroczyła 30% wartości początkowej tych budynków, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Zatem mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że w odniesieniu do budynków będących przedmiotem wniosku doszło do pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, w momencie rozpoczęcia użytkowania budynków przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej. Jednocześnie, skoro zawarcie umowy przyrzeczonej jest planowane na listopad bieżącego roku lub luty roku następnego od momentu pierwszego zasiedlenia do momentu planowanej sprzedaży wskazanych budynków upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Tym samym spełnione są przesłanki warunkujące zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem przedmiotowa transakcja zbycia budynków wraz z gruntem jest zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tym samym z stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym transakcja zbycia budynków wraz z gruntem jest zwolniona z podatku od towarów i usług należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuje się, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.