INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 02.09.2011 r. (data wpływu 09.09.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwrotu pracownikowi kosztów zakupu okularów i soczewek korygujących wzrok - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09.09.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwrotu pracownikowi kosztów zakupu okularów i soczewek korygujących wzrok.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, zatrudnia pracowników i w związku z ich zatrudnieniem jest zobowiązany do ponoszenia nie tylko kosztów wynagrodzeń i ubezpieczeń społecznych pracowników, ale także innych, przewidzianych przepisami prawa, świadczeń. W związku z przepisami Kodeksu Pracy, w wykonaniu obowiązków Banku jako pracodawcy przewidzianego rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148, poz. 973), Prezes Zarządu wydał wewnętrzne zarządzenie w sprawie zasad zwrotu kosztów zakupu okularów lub soczewek korygujących wzrok pracownikom zatrudnionym przy obsłudze monitorów ekranowych. Zgodnie z zarządzeniem pracownicy zatrudnieni na stanowiskach pracy wyposażonych w monitor ekranowy oraz używający zgodnie z zaleceniem lekarza, okularów lub soczewek korekcyjnych, o ile wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego - mają prawo do zwrotu kosztów zakupu okularów lub soczewek korekcyjnych na warunkach określonych w tym zarządzeniu.

Zgodnie z zapisami zarządzenia pracownikom przysługuje zwrot poniesionych kosztów na następujących zasadach:

• pracownik użytkuje w czasie pracy monitor ekranowy co najmniej przez połowę wymiaru czasu pracy,

• wyniki aktualnych badań okulistycznych wykazują potrzebę stosowania okularów lub soczewek korekcyjnych podczas pracy przy obsłudze monitora komputerowego,

• zwrot kosztów zakupu okularów następuje na podstawie wniosku pracownika i obejmuje koszt robocizny i szkieł oznaczonych przez lekarza oraz oprawy odpowiadającej standardowi podstawowemu,

• pracownik jest uprawniony do refundacji poniesionych kosztów zakupu okularów lub soczewek korekcyjnych do kwoty nie wyższej niż 150 złotych, nie częściej niż co dwa lata,

• pracownik udokumentuje zakup okularów lub soczewek korekcyjnych rachunkiem lub fakturą imienną (wystawioną na pracownika).
  
  

Wnioskodawca wymaga od pracowników dołączenia do wniosku o refundację oryginału faktury bądź rachunku potwierdzającego zakup okularów lub soczewek korekcyjnych. Ze względu na fakt, iż na potrzeby ewentualnych reklamacji zakupionych okularów pracownicy są zobowiązani przedstawić w punkcie sprzedaży dowód zakupu, na prośbę pracowników Bank rozważa możliwość przyjmowania wniosków o refundację z załączoną kserokopią faktury bądź rachunku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w przedstawionym stanie faktycznym zwrot kosztów zakupu okularów lub soczewek korekcyjnych podlega zwolnieniu przedmiotowemu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...
2. Czy wydatki poniesione w ww. zakresie, na podstawie wniosku z dołączoną kserokopią rachunku lub faktury potwierdzającą zakup okularów, będzie można uznać za prawidłowo udokumentowane i będą stanowić dla Banku koszty uzyskania przychodów...
   
   

Przedmiot niniejszej interpretacji dotyczy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (pyt. Nr 1). Wniosek w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem (pyt. Nr 2).

Zdaniem Wnioskodawcy, zwrot kosztów zakupu okularów korekcyjnych oraz soczewek korekcyjnych, o którym mowa w przedstawionym stanie faktycznym kwalifikuje się do zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie stanowi przychodu pracownika. W związku z tym nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem Wnioskodawca nie jest zobowiązany jako płatnik, na podstawie art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do obliczania i pobierania zaliczek na podatek dochodowy.

Zgodnie z interpretacją ogólną Ministra Finansów z dnia 16.03.2011 r. (sygn. akt: DD3/033/30/CRS/11/95) na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Odrębnymi przepisami, o których mowa w powołanym zwolnieniu, w zakresie regulacji dotyczących okularów korygujących, jest rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148, poz. 973). Przepisy te nie określają jednak formy zapewnienia pracownikowi zaleconych okularów, dlatego też, w ocenie Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, to pracodawca określa sposób zaopatrzenia pracownika w okulary.

Może to nastąpić poprzez:

• otrzymanie od pracodawcy zaleconych okularów korygujących wzrok,
• dokonanie przez pracownika (w porozumieniu z pracodawca) zakupu zaleconych okularów i otrzymanie zwrotu poniesionych na ten cel wydatków udokumentowanych wystawioną na niego fakturą.
  
  

W tym przypadku zasadne jest ustalenie przez pracodawcę kwoty przeznaczonej na omawiane okulary i poinformowanie o tym zainteresowanych pracowników. Należy mieć jednak na uwadze, że wysokość środków finansowych, jakie pracodawca przeznacza na okulary, powinna być tak skalkulowana, aby umożliwiała zakup okularów korygujących wzrok zgodnych z zaleceniem lekarza.

W świetle powyższego Wnioskodawca stwierdził, że obie wyżej opisane formy zapewnienia przez pracodawcę okularów korygujących wzrok, jako zgodne z przepisami powołanego rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej, uprawniają do zastosowania zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z opinią Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej w niektórych przypadkach lekarz może zalecić stosowanie przy obsłudze monitora zamiast okularów szkieł (soczewek) kontaktowych, które spełniają ten sam cel. Te przypadki mogą być związane z określonymi wadami wzroku pracownika, przy których nie jest możliwe skorygowanie wzroku przy pomocy okularów. Zatem, jeżeli lekarz specjalista w wyniku badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej zaleci pracownikowi stosowanie przy obsłudze monitora zamiast okularów szkieł (soczewek) kontaktowych, pracodawca ma obowiązek je zapewnić.

W opinii Wnioskodawcy, z tych względów należy uznać, że w tych szczególnych sytuacjach świadczenie w postaci zapewnienia szkieł (soczewek) kontaktowych również korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy wolne od podatku są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Stosownie do art. 2376 § 1 i 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami. Pracodawca jest obowiązany dostarczać pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności określone w odrębnych przepisach.

Przepis art. 23715 § 1 i 2 Kodeksu pracy wskazuje natomiast, iż Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy oraz, że ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac.

Zgodnie z § 8 ust. 2 rozporządzenia z dnia 1 grudnia 1998 r. Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148, poz. 973), pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodnie z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.

Obowiązek zapewnienia okularów przez pracodawców powinien być realizowany w odniesieniu do pracowników użytkujących w czasie pracy monitor ekranowy co najmniej przez połowę dobowego wymiaru czasu pracy (§ 2 pkt 4 tego rozporządzenia).

Powyższe oznacza, że kwestią zasadniczą jest, aby pracownik – względem którego stwierdzono, na podstawie badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, potrzebę stosowania przy obsłudze monitora okularów korygujących wzrok – został zaopatrzony w okulary zgodne z zaleceniem lekarza, tj. o określonych parametrach (odpowiednich do stanu wzroku pracownika), przeznaczone do pracy przy monitorze.

Przepisy te nie określają jednak formy zapewnienia pracownikowi zaleconych okularów, dlatego też to pracodawca określa sposób zaopatrzenia pracownika w okulary.

Może to nastąpić poprzez:

• otrzymanie od pracodawcy zaleconych okularów korygujących wzrok,

• dokonanie przez pracownika (w porozumieniu z pracodawcą) zakupu zaleconych okularów i otrzymanie zwrotu poniesionych na ten cel wydatków udokumentowanych wystawioną na niego fakturą. W tym przypadku zasadne jest ustalenie przez pracodawcę kwoty przeznaczonej na omawiane okulary i poinformowanie o tym zainteresowanych pracowników.
  
  

W świetle powyższego należy stwierdzić, że obie wyżej opisane formy zapewnienia przez pracodawcę okularów korygujących wzrok – jako zgodne z przepisami powołanego rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej – uprawniają do zastosowania zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z otrzymaną od Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej opinią w niektórych przypadkach lekarz może zalecić stosowanie przy obsłudze monitora zamiast okularów szkieł (soczewek) kontaktowych, które spełniają ten sam cel. Te przypadki mogą być związane z określonymi wadami wzroku pracownika, przy których nie jest możliwe skorygowanie wzroku przy pomocy okularów.

Zatem, jeżeli lekarz specjalista w wyniku badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej zaleci pracownikowi stosowanie przy obsłudze monitora zamiast okularów szkieł (soczewek) kontaktowych, pracodawca ma obowiązek je zapewnić.

Z tych względów należy uznać, że w tych szczególnych sytuacjach świadczenie w postaci zapewnienia szkieł (soczewek) kontaktowych również korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że zwrot kosztów zakupu okularów lub soczewek korekcyjnych wzrok do pracy przy obsłudze monitorów ekranowych dokonywany jest przez Wnioskodawcę na podstawie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowisku wyposażonym w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148, poz. 973) oraz wewnętrznego zarządzenia. Zgodnie z zarządzeniem pracownicy zatrudnieni na stanowiskach pracy wyposażonych w monitor ekranowy oraz używający zgodnie z zaleceniem lekarza, okularów lub soczewek korekcyjnych, o ile wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego - mają prawo do zwrotu kosztów zakupu okularów lub soczewek korekcyjnych na warunkach określonych w tym zarządzeniu. Wnioskodawca wymaga od pracowników dołączenia do wniosku o refundację oryginału faktury bądź rachunku potwierdzającego zakup okularów lub soczewek korekcyjnych (wystawionego na pracownika).

W niniejszej sprawie uznać zatem należy, iż dokonywany przez Wnioskodawcę zwrot kosztów zakupu okularów lub soczewek korekcyjnych wzrok do pracy przy obsłudze monitorów ekranowych podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym Wnioskodawca nie ma obowiązku pobrania zaliczki na podatek dochodowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.