2019.12.02 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.500.2019.1.MC
z 2 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2019 r. (data wpływu 3 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania dla dostawy Towarów na rzecz Kontrahenta stawki podatku VAT w wysokości 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania dla dostawy Towarów na rzecz Kontrahenta stawki podatku VAT w wysokości 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca z siedzibą w USA („Wnioskodawca”, „Spółka”), posiada w Polsce oddział działający pod nazwą (…) S.A. Oddział w Polsce. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca prowadzi skład celny prywatny na podstawie pozwolenia wydanego przez Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego („skład celny”). Zgodnie z przepisami prawa celnego, pozwolenie na prowadzenie składu celnego wydawane jest w szczególności, gdy organy celne mogą sprawować dozór celny bez konieczności stosowania środków administracyjnych niewspółmiernych do istniejącej potrzeby gospodarczej. Fakt uzyskania pozwolenia przez Wnioskodawcę świadczy o tym, że organy celne mogą sprawować dozór celny. Wnioskodawca prowadzi skład celny na podstawie przepisów prawa celnego, tj. w szczególności prowadzi ewidencję wymaganą właściwymi przepisami prawa celnego.

Wnioskodawca dostarcza i zamierza dostarczać towary nieunijne (niedopuszczone do swobodnego obrotu w Unii Europejskiej) kontrahentom biznesowym działającym w branży lotniczej. Towary, które Wnioskodawca posiada i będzie posiadać w składzie celnym to części zamienne do środków transportu lotniczego, w szczególności do silników samolotowych i turbin gazowych („Towary”).

Jednym z kontrahentów Wnioskodawcy jest firma z siedzibą w USA, wchodząca w skład grupy kapitałowej („Kontrahent”). Kontrahent jest osobą prawną wykonującą samodzielnie działalność gospodarczą, tj. zajmuje się handlem towarami dla podmiotów z branży lotniczej, w szczególności częściami zamiennymi do naprawy silników samolotowych i turbin gazowych. Nabywcami Kontrahenta są w szczególności linie lotnicze i firmy świadczące usługi naprawy np. silników samolotowych i turbin gazowych. Nabywcami Kontrahenta są zarówno polskie, jak i zagraniczne podmioty prowadzące działalność gospodarczą.

Towary są wykorzystywane do naprawy silników samolotów i turbin gazowych w samolotach użytkowanych przez linie lotnicze, w tym spełniające kryteria do uznania ich za przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Wnioskodawca na moment otrzymania zamówienia będzie wiedział, że dostarczane Towary będą wykorzystane do naprawy silników lub turbin gazowych w samolotach użytkowanych przez linię lotniczą spełniającą kryteria do uznania jej za „przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym” w rozumieniu art. 83 ust. la, 1c i ust. 1f ustawy o VAT.

Wnioskodawca współpracuje z Kontrahentem także w USA, realizując na jego rzecz transakcje analogiczne do tych objętych niniejszym wnioskiem.

Dostawy Towarów na rzecz Kontrahenta mogą się odbywać w dwóch opisanych poniżej modelach transakcyjnych.

Schemat 1

Towary znajdujące się w składzie celnym Wnioskodawcy zasadniczo objęte są procedurą składowania celnego, co oznacza, że znajdują się pod dozorem celnym i są ujęte w ewidencji towarowej prowadzonej zgodnie z przepisami prawa celnego.

Może się jednak zdarzyć, że z jakiegoś powodu towary nie zostaną ujęte w ewidencji towarowej prowadzonej zgodnie z przepisami prawa celnego. Takiej właśnie sytuacji dotyczy niniejszy wniosek.

Zgodnie z przepisami prawa celnego, w prywatnym składzie celnym możliwa jest dostawa Towaru, albowiem niezależnie od dokonania dostawy Towaru, korzystającym z procedury składowania celnego w dalszym ciągu pozostanie Wnioskodawca.

Co do zasady, Towary będą przekazywane Nabywcy tego samego albo kolejnego dnia po otrzymaniu przez Wnioskodawcę zamówienia od Kontrahenta.

Dostawa Towaru przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta realizowana jest i będzie na zasadach DAP skład celny (bez przemieszczenia). Dostawa Towaru przez Kontrahenta na rzecz Nabywcy realizowana ma być na zasadach DAP miejsce Nabywcy lub FCA adres magazynu Wnioskodawcy.

Towary będą wyprowadzane ze składu celnego do Nabywcy w związku z ich odsprzedażą przez Kontrahenta, w procedurze tranzytu, na bazie faktury wystawionej przez Kontrahenta.

Co do zasady, Towary będą fizycznie przewożone ze składu celnego Wnioskodawcy bezpośrednio do Nabywcy samochodem, który użytkuje Wnioskodawca, na zlecenie Kontrahenta lub Nabywcy.

Schemat 2

Po otrzymaniu zamówienia przez Kontrahenta od zagranicznego klienta spoza UE („zagraniczny klient”), Kontrahent składa zamówienie na określony Towar do Spółki. Jeśli Towar ten znajduje się w składzie celnym Wnioskodawcy, następuje jego dostawa na rzecz Kontrahenta, który odsprzedaje Towar do zagranicznego klienta, zaś następnie Towar fizycznie trafi do zagranicznego klienta w państwie poza UE (do państwa trzeciego).

Dostawa Towaru na rzecz Kontrahenta realizowana będzie na zasadach DAP miejsce zagranicznego klienta lub FCA adres magazynu Wnioskodawcy. Dostawa Towaru przez Kontrahenta na rzecz zagranicznego klienta realizowana ma być na zasadach DAP miejsce zagranicznego klienta (w państwie trzecim).

Towary będą wyprowadzane ze składu celnego do zagranicznego klienta w związku z ich odsprzedażą przez Kontrahenta, w procedurze powrotnego wywozu. Dokumenty dotyczące procedury powrotnego wywozu wskazywać będą Wnioskodawcę jako podmiot nadający Towary do Kontrahenta, z miejscem dostawy u zagranicznego klienta.

Towary będą przesyłane bezpośrednio do zagranicznego klienta, co do zasady, przy wsparciu firmy kurierskiej. Nawiązaniem kontaktu z firmą kurierską zajmować się będzie Wnioskodawca, przekazując firmie kurierskiej niezbędne informacje dotyczące planowanej przesyłki (tj. w szczególności gabaryty towarów, datę odbioru przesyłki, miejsce przeznaczenia, termin realizacji dostawy, etc.). Koszt transportu ponosił będzie zagraniczny klient. Kontrahent nie będzie podejmował czynności związanych z organizacją transportu Towarów.

Po wywozie Towarów Wnioskodawca co do zasady dysponować będzie dokumentami potwierdzającymi wywóz Towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Wnioskodawca wskazuje, że dostawa w Schemacie 2 stanowi dostawę łańcuchową, w której transport przyporządkowany jest pierwszej dostawie z łańcucha. W konsekwencji dostawa Towarów przez Wnioskodawcę spełnia przesłanki do opodatkowania jej jako eksport.

Może się jednak zdarzyć, że z jakiegoś powodu Wnioskodawca nie otrzyma dokumentów potwierdzających wywóz Towarów poza terytorium kraju. Takiej właśnie sytuacji dotyczy niniejszy wniosek.

Spółka uzyskała indywidualną interpretację podatkową potwierdzającą prawidłowość stanowiska Spółki odnośnie możliwości zastosowania 0% stawki podatku VAT w odniesieniu do Schematu 1 (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 marca 2019 r. o numerze 01114-KDIP1-2.4012.132.2019.1.RM - potwierdzenie możliwość zastosowania 0% stawki podatku VAT z uwagi na spełnienie warunków stosowania tej stawki dla dostaw towarów w składzie celnym).

Przy czym niniejszy wniosek różni się od poprzedniego wskazaniem, że towary dostarczane w Schemacie 1 (opisanym w niniejszym wniosku) nie zostaną ujęte w ewidencji towarowej prowadzonej zgodnie z przepisami prawa celnego, z uwagi na co nie zostanie spełniony jeden z warunków do zastosowania stawki VAT 0% dla dostaw towarów w składzie celnym.

Spółka uzyskała indywidualną interpretację podatkową potwierdzającą prawidłowość stanowiska Spółki odnośnie możliwości zastosowania 0% stawki podatku VAT w odniesieniu do Schematu 2 (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 kwietnia 2019 r. o numerze 0114-KDIP1-2.4012.129.2019.2.RM - potwierdzenie spełnienia warunków uznania przedmiotowej transakcji za eksport towarów opodatkowany 0% stawką podatku VAT).

Przy czym niniejszy wniosek różni się od poprzedniego wskazaniem, że w odniesieniu do towarów dostarczanych w Schemacie 2 (opisanym w niniejszym wniosku) Spółka nie otrzyma dokumentów potwierdzających wywóz Towarów poza terytorium kraju, z uwagi na co nie zostanie spełniony jeden z warunków do zastosowania stawki VAT 0% dla dostaw towarów w eksporcie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym do dostaw realizowanych w Schemacie 1 i Schemacie 2 opisanych w niniejszym wniosku znajdzie zastosowanie stawka podatku VAT 0%, z uwagi na okoliczność, że dostarczone Towary zostaną wykorzystane do naprawy silników lub turbin gazowych w samolotach użytkowanych przez linie lotnicze spełniające kryteria do uznania ich za przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym do dostaw realizowanych w Schemacie 1 i Schemacie 2 opisanych w niniejszym wniosku znajdzie zastosowanie stawka podatku VAT 0%, z uwagi na okoliczność, że dostarczone Towary zostaną wykorzystane do naprawy silników lub turbin gazowych w samolotach użytkowanych przez linie lotnicze spełniające kryteria do uznania ich za przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy możliwe będzie zastosowanie stawki VAT 0% w odniesieniu do dostaw realizowanych w Schemacie 1 i Schemacie 2. O ile bowiem dostarczone Towary zostaną wykorzystane do naprawy silników lub turbin gazowych w samolotach użytkowanych przez linie lotnicze spełniające kryteria do uznania ich za przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, prawo do zastosowania stawki VAT 0% będzie wynikało z przepisu art. 83 ust. 1 pkt 6 w zw. z ust. la i 1f ustawy o VAT w zw. z art. 148 lit. f dyrektywy VAT.

Zgodnie z art. 83 ust. la i 1c ustawy o VAT, przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, o których mowa w ust. 1 pkt 5-8, 13, 16 i 18, rozumie się przewoźników lotniczych posiadających siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u których udział:

przychodów z działalności w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem,
zrealizowanej liczby lotów w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem,
liczby pasażerów lub ilości przewożonych towarów, lub ilości przewożonych przesyłek w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem

- wynosił w każdej z tych trzech kategorii w poprzednim roku podatkowym co najmniej 60%. Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego ogłasza do dnia 31 marca danego roku podatkowego, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Urzędu Lotnictwa Cywilnego, listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, o których mowa w ust. la, na okres od dnia 1 kwietnia danego roku podatkowego do dnia 31 marca następnego roku podatkowego, na podstawie danych uzyskanych od przewoźników lotniczych.

Zgodnie z art. 83 ust. 1f ustawy o VAT, przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, o których mowa w ust. 1 pkt 5-8, 13, 16 i 18, rozumie się również przewoźników lotniczych nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju:

uprawnionych do wykonywania przewozów w transporcie międzynarodowym na podstawie odpowiedniego aktu właściwego organu państwa siedziby tego przewoźnika, w szczególności koncesji lub certyfikatu przewoźnika lotniczego, lub
wpisanych na listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym ogłoszoną przez właściwy organ państwa siedziby danego przewoźnika.

Mając na uwadze przytoczone definicje podmiotów, które w rozumieniu ustawy o VAT są „przewoźnikami lotniczymi wykonującymi głównie przewozy w transporcie międzynarodowym”, Wnioskodawca wskazuje, że dostarczane przez niego Towary mogą trafić do silników lub turbin gazowych w samolotach użytkowanych przez przewoźników spełniających ww. kryteria. Będą to podmioty wskazane na liście Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego lub podmioty wskazane na liście przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, ogłoszonej przez właściwy organ państwa siedziby danego przewoźnika, względnie podmioty uprawnione do wykonywania przewozów w transporcie międzynarodowym na podstawie odpowiedniego aktu właściwego organu państwa siedziby tego przewoźnika, w szczególności koncesji lub certyfikatu przewoźnika lotniczego. Wnioskodawca na moment otrzymania zamówienia będzie wiedział, że dostarczane Towary będą wykorzystane do naprawy silników lub turbin gazowych w samolotach użytkowanych przez linię lotniczą spełniającą kryteria do uznania jej za „przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym”.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca wskazuje, że w jego ocenie, w przypadku gdy dostarczane części trafią do silników lub turbin gazowych w samolotach użytkowanych przez linie lotnicze posiadające status „przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym”, uzasadnione będzie zastosowanie przez Wnioskodawcę stawki VAT 0%.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw środków transportu lotniczego oraz części zamiennych do nich i wyposażenia pokładowego dla przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Z przedmiotowego przepisu wynika, że dostawa takich towarów jak będące przedmiotem obrotu przez Wnioskodawcę może podlegać opodatkowaniu stawką VAT 0%, są to bowiem części zamienne do środków transportu lotniczego.

Dla zastosowania stawki VAT 0% istotne jest, aby dostawy tych towarów zostały dokonane „dla przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym”.

Jak wskazano wyżej, Towary dostarczane przez Wnioskodawcę będą używane do naprawy silników lub turbin gazowych w samolotach użytkowanych przez linie lotnicze posiadające status „przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym”.

Należy zatem zastanowić się jak właściwie winien być rozumiany zwrot „dostaw środków transportu lotniczego oraz części zamiennych do nich i wyposażenia pokładowego dla przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym”, gdyż jak wynika z art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT, wyłącznie dostawy określonych towarów dokonane dla przewoźników o zdefiniowanym statusie, mogą korzystać ze stawki VAT 0%.

Brzmienie powołanego przepisu może prowadzić do dwojakich wniosków. Z jednej strony można przyjąć, że chodzi o sytuacje, w których dostawy dokonywane są bezpośrednio na rzecz nabywcy, którym jest przewoźnik lotniczy wykonujący głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Z drugiej strony można uznać, że chodzi o dostawy pewnej kategorii towarów, niezależnie od statusu nabywcy, o ile można wykazać, że towary są przeznaczone dla przewoźników o określonym statusie.

Za pierwszym z ww. poglądów opowiedział się przykładowo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 6 marca 2018 r. sygn. 0114-KDIP1-2.4012.85.2018.1.RD, gdzie wskazał, że przepis art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT zawiera kryteria przedmiotowo-podmiotowe, tj. w szczególności wymaga by dostawa została zrealizowana bezpośrednio na rzecz przewoźnika o określonym statusie.

Za drugim z ww. poglądów, z którym Wnioskodawca się zgadza, opowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawie C-33/11 A Oy.

W przedmiotowym wyroku, dotyczącym dostawy samolotu dokonywanej na rzecz pośrednika, który następnie udostępnił samolot do korzystania innemu podmiotowi (spełniającemu kryteria uznania go za przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym), Trybunał wskazał, że:

„(...) art. 15 pkt 6 szóstej dyrektywy powinien być interpretowany w ten sposób, iż przewidziane w nim zwolnienie ma zastosowanie również do dostawy statku powietrznego na rzecz podmiotu, który sam nie jest «przedsiębiorstwem lotniczym zajmującym się głównie odpłatnym przewozem na trasach międzynarodowych» w rozumieniu tego przepisu, lecz nabywa ten statek powietrzny w celu jego wyłącznego wykorzystania przez takie przedsiębiorstwo”.

Przedmiotowy wniosek TSUE wywiódł w szczególności z brzmienia językowego przepisu art. 15 pkt 6 VI Dyrektywy (poprzedzającej Dyrektywę VAT), który przywołał we wskazanym orzeczeniu:

„Bez uszczerbku dla innych przepisów Wspólnoty państwa członkowskie zwalniają od podatku na warunkach, które określają w celu zapewnienia właściwego i prostego zastosowania takich zwolnień i zapobieżenia wszelkim oszustwom podatkowym, unikaniu opodatkowania i nadużyciom:

(…)

6) dostawy, przebudowy, naprawy, utrzymanie, czarter oraz najem statków powietrznych używanych przez towarzystwa lotnicze, wykorzystywanych odpłatnie w ruchu międzynarodowym [przedsiębiorstwa lotnicze zajmujące się głównie odpłatnym przewozem na trasach międzynarodowych], jak również dostawy, najem, naprawa oraz utrzymanie sprzętu wbudowanego lub w tym celu używanego;”.

Odnosząc się do przedmiotowego przepisu TSUE zwrócił uwagę, że:

„Przez drugie pytanie sąd odsyłający zastanawia się nad tym, czy art. 15 pkt 6 szóstej dyrektywy powinien być interpretowany w ten sposób, że przewidziane przez niego zwolnienie ma zastosowanie do dostawy statków powietrznych na rzecz podmiotu, który sam nie jest «przedsiębiorstwem lotniczym zajmującym się głównie odpłatnym przewozem na trasach międzynarodowych» w rozumieniu tego przepisu, lecz który nabywa rzeczone statki powietrzne w celu ich wyłącznego wykorzystania przez takie przedsiębiorstwo lotnicze.

W tym zakresie w pierwszej kolejności należy zauważyć, że fińska wersja rzeczonego art. 15 pkt 6 odnosi się do dostawy statków powietrznych «na rzecz» przedsiębiorstwa lotniczego zajmującego się głównie odpłatnym przewozem na trasach międzynarodowych.

Niemniej jednak większa część wersji językowych tego przepisu odnosi się do statków powietrznych «wykorzystywanych przez takie przedsiębiorstwo».

Tak jak to już zostało przypomniane w pkt 24 niniejszego wyroku, wykładnia tego przepisu powinna co do zasady uwzględniać zauważone w ten sposób rozbieżności językowe.

Po drugie, należy stwierdzić, że treść większości wersji językowych art. 15 pkt 6 szóstej dyrektywy, kładąc akcent nie na tożsamości odbiorcy dostawy lub na właścicielu statku powietrznego, lecz na okoliczności, iż statki powietrzne stanowiące przedmiot dostawy powinny być «wykorzystywane przez» przedsiębiorstwo zajmujące się głównie odpłatnym przewozem na trasach międzynarodowych, nie prowadzi sama przez się do wyłączenia z zakresu zastosowania zwolnienia ustanowionego przez ten przepis dostaw statków powietrznych na rzecz podmiotu gospodarczego, który nabywa je wyłącznie w celu ich wykorzystania przez takie przedsiębiorstwo, na przykład w ramach transakcji leasingowej”.

Innymi słowy TSUE zwrócił uwagę, że wbrew fińskiej wersji językowej VI Dyrektywy, przepisy wspólnotowe kładą nacisk na wykorzystywanie przez przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym towarów zdefiniowanych w art. 15 pkt 6 VI Dyrektywy (przepis poprzedzający art. 148 lit. f Dyrektywy VAT), a nie na warunek w postaci zrealizowania dostawy tych towarów bezpośrednio na rzecz ww. przewoźnika.

Wnioski przedstawione przez TSUE pozostają aktualne także na gruncie przepisu art. 148 lit. f Dyrektywy VAT. Zgodnie bowiem z przepisem art. 148 lit. e - f Dyrektywy VAT, państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

dostawy towarów w celu zaopatrzenia w paliwo i zaopatrzenia ogólnego statków powietrznych używanych przez linie lotnicze zajmujące się głównie odpłatnym przewozem na trasach międzynarodowych;
dostawę, przebudowę, naprawę, konserwację, czarterowanie oraz wynajem statków powietrznych, o których mowa w lit. e), jak również dostawę, wynajem, naprawę oraz konserwację sprzętu będącego częścią tych statków powietrznych lub służącego ich eksploatacji.

Analiza językowa przedmiotowych przepisów prowadzi do wniosku, że prawodawca unijny nie wprowadził warunku, aby dostawa towarów lub usług wskazanych w ww. przepisach musiała zostać dokonana bezpośrednio na rzecz linii lotniczej zajmującej się głównie odpłatnym przewozem na trasach międzynarodowych.

Mając zatem na uwadze brzmienie przepisu art. 148 lit. f i lit. e Dyrektywy VAT, Wnioskodawca wskazuje, że prawidłowa wykładnia art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT, dokonana w duchu prounijnym, prowadzi do wniosku, że przepis ten nie znajduje zastosowania wyłącznie w przypadku, gdy towary w nim wymienione dostarczane są bezpośrednio na rzecz przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, ale także w sytuacji, w której dostawa dokonywana jest na rzecz innego podmiotu, natomiast towary są przeznaczone do zastosowania w samolocie używanym przez takiego przewoźnika.

Inaczej mówiąc, zdaniem Wnioskodawcy, skoro już na moment dostawy na rzecz Kontrahenta Wnioskodawca dysponuje informacją do czego wykorzystane zostaną dostarczane przez niego Towary, tj. do naprawy silnika lub turbiny gazowej w samolocie użytkowanym przez przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, brak jest podstaw do ograniczenia możliwości zastosowania stawki VAT 0%.

Przedmiotowy wniosek wspiera także analiza znaczenia przyimka „dla” użytego w przepisie art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT. Zgodnie bowiem z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN „dla” oznacza:

«przyimek komunikujący o przeznaczeniu obiektu, np. Film dla młodzieży.»
«przyimek komunikujący cel czynności, np. Tupali nogami dla rozgrzewki. »
«przyimek wyznaczający obiekt odniesienia komunikowanego sądu, najczęściej osobę, z punktu widzenia której sąd ten jest wydawany, np. Był to dla mnie rok pełen sukcesów.»
«przyimek wprowadzający przyczynę jakichś działań, np. Na dziki polowano dla mięsa.»

Odnosząc powyższe znaczenia do treści art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT można wskazać, że zwrot „film dla młodzieży”, nie oznacza, że nabędzie go wyłącznie przedstawiciel tej grupy wiekowej. Analogicznie, skoro określone towary (środki transportu lotniczego oraz części zamienne do nich i wyposażenie pokładowe) mają być dostarczone dla przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, to ze zwrotu tego nie należy kategorycznie wnosić, że nabywcą tych towarów musi być wyłącznie tego rodzaju przewoźnik. Przeciwnie, może być to także inny podmiot, pod warunkiem jednak, że z góry wiadomym jest, że towary zostaną ostatecznie wykorzystane przez tego rodzaju przewoźnika.

Odnosząc powyższe do sytuacji przedstawionej w niniejszym wniosku, Wnioskodawca wskazuje, że skoro z góry, tj. na moment otrzymania zamówienia, będzie wiedział, że dostarczane Towary będą wykorzystane do naprawy silników lub turbin gazowych w samolotach użytkowanych przez linię lotniczą spełniającą kryteria do uznania jej za „przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym”, to brak jest podstaw do zawężającej interpretacji przepisu art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym do dostaw realizowanych w Schemacie 1 i Schemacie 2 opisanych w niniejszym wniosku znajdzie zastosowanie stawka podatku VAT 0%, z uwagi na okoliczność, że dostarczone Towary zostaną wykorzystane do naprawy silników lub turbin gazowych w samolotach użytkowanych przez linie lotnicze spełniające kryteria do uznania ich za przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosowanie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw środków transportu lotniczego oraz części zamiennych do nich i wyposażenia pokładowego dla przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Stosownie do art. 83 ust. 1a ustawy przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, o których mowa w ust. 1 pkt 5-8, 13, 16 i 18, rozumie się przewoźników lotniczych posiadających siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u których udział:

przychodów z działalności w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem,
zrealizowanej liczby lotów w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem,
liczby pasażerów lub ilości przewożonych towarów, lub ilości przewożonych przesyłek w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem

- wynosił w każdej z tych trzech kategorii w poprzednim roku podatkowym co najmniej 60%.

Ponadto na podstawie art. 83 ust. 1f ustawy przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, o których mowa w ust. 1 pkt 5-8, 13, 16 i 18, rozumie się również przewoźników lotniczych nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju:

uprawnionych do wykonywania przewozów w transporcie międzynarodowym na podstawie odpowiedniego aktu właściwego organu państwa siedziby tego przewoźnika, w szczególności koncesji lub certyfikatu przewoźnika lotniczego, lub
wpisanych na listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym ogłoszoną przez właściwy organ państwa siedziby danego przewoźnika.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca posiada w Polsce oddział działający pod nazwą (…) S.A. oddział w Polsce. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca prowadzi skład celny na podstawie przepisów prawa celnego, tj. w szczególności prowadzi ewidencję wymaganą właściwymi przepisami prawa celnego. Wnioskodawca dostarcza i zamierza dostarczać towary nieunijne (niedopuszczone do swobodnego obrotu w Unii Europejskiej) kontrahentom biznesowym działającym w branży lotniczej. Towary, które Wnioskodawca posiada i będzie posiadać w składzie celnym to części zamienne do środków transportu lotniczego, w szczególności do silników samolotowych i turbin gazowych (Towary).

Jednym z kontrahentów Wnioskodawcy jest firma z siedzibą w USA, wchodząca w skład grupy kapitałowej (Kontrahent). Kontrahent jest osobą prawną wykonującą samodzielnie działalność gospodarczą, tj. zajmuje się handlem towarami dla podmiotów z branży lotniczej, w szczególności częściami zamiennymi do naprawy silników samolotowych i turbin gazowych. Nabywcami Kontrahenta są w szczególności linie lotnicze i firmy świadczące usługi naprawy np. silników samolotowych i turbin gazowych. Nabywcami Kontrahenta są zarówno polskie, jak i zagraniczne podmioty prowadzące działalność gospodarczą. Towary są wykorzystywane do naprawy silników samolotów i turbin gazowych w samolotach użytkowanych przez linie lotnicze, w tym spełniające kryteria do uznania ich za przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Wnioskodawca na moment otrzymania zamówienia będzie wiedział, że dostarczane Towary będą wykorzystane do naprawy silników lub turbin gazowych w samolotach użytkowanych przez linię lotniczą spełniającą kryteria do uznania jej za „przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym” w rozumieniu art. 83 ust. la, 1c i ust. 1f ustawy.

Dostawy Towarów na rzecz Kontrahenta mogą się odbywać w dwóch modelach transakcyjnych.

Schemat 1

Po otrzymaniu zamówienia przez Kontrahenta od polskiego nabywcy prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie naprawiania silników samolotowych i turbin gazowych (Nabywca), Kontrahent składa zamówienie na określony Towar do Wnioskodawcy. Jeśli Towar ten znajduje się w składzie celnym Wnioskodawcy, następuje jego dostawa na rzecz Kontrahenta, który odsprzedaje Towar do Nabywcy, zaś następnie Towar fizycznie trafia do Nabywcy. Co do zasady, Towary będą przekazywane Nabywcy tego samego albo kolejnego dnia po otrzymaniu przez Wnioskodawcę zamówienia od Kontrahenta. Dostawa Towaru przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta realizowana jest i będzie na zasadach DAP skład celny (bez przemieszczenia). Dostawa Towaru przez Kontrahenta na rzecz Nabywcy realizowana ma być na zasadach DAP miejsce Nabywcy lub FCA adres magazynu Wnioskodawcy. Towary będą wyprowadzane ze składu celnego do Nabywcy w związku z ich odsprzedażą przez Kontrahenta, w procedurze tranzytu, na bazie faktury wystawionej przez Kontrahenta. Co do zasady, Towary będą fizycznie przewożone ze składu celnego Wnioskodawcy bezpośrednio do Nabywcy samochodem, który użytkuje Wnioskodawca, na zlecenie Kontrahenta lub Nabywcy. Towary znajdujące się w składzie celnym Wnioskodawcy zasadniczo objęte są procedurą składowania celnego, co oznacza, że znajdują się pod dozorem celnym i są ujęte w ewidencji towarowej prowadzonej zgodnie z przepisami prawa celnego. Może się jednak zdarzyć, że z jakiegoś powodu towary nie zostaną ujęte w ewidencji towarowej prowadzonej zgodnie z przepisami prawa celnego.

Schemat 2

Po otrzymaniu zamówienia przez Kontrahenta od zagranicznego klienta spoza UE (zagraniczny klient), Kontrahent składa zamówienie na określony Towar do Spółki. Jeśli Towar ten znajduje się w składzie celnym Wnioskodawcy, następuje jego dostawa na rzecz Kontrahenta, który odsprzedaje Towar do zagranicznego klienta, zaś następnie Towar fizycznie trafi do zagranicznego klienta w państwie poza UE (do państwa trzeciego). Dostawa Towaru na rzecz Kontrahenta realizowana będzie na zasadach DAP miejsce zagranicznego klienta lub FCA adres magazynu Wnioskodawcy. Dostawa Towaru przez Kontrahenta na rzecz zagranicznego klienta realizowana ma być na zasadach DAP miejsce zagranicznego klienta (w państwie trzecim). Towary będą wyprowadzane ze składu celnego do zagranicznego klienta w związku z ich odsprzedażą przez Kontrahenta, w procedurze powrotnego wywozu. Dokumenty dotyczące procedury powrotnego wywozu wskazywać będą Wnioskodawcę jako podmiot nadający Towary do Kontrahenta, z miejscem dostawy u zagranicznego klienta. Towary będą przesyłane bezpośrednio do zagranicznego klienta, co do zasady, przy wsparciu firmy kurierskiej. Nawiązaniem kontaktu z firmą kurierską zajmować się będzie Wnioskodawca, przekazując firmie kurierskiej niezbędne informacje dotyczące planowanej przesyłki (tj. w szczególności gabaryty towarów, datę odbioru przesyłki, miejsce przeznaczenia, termin realizacji dostawy). Koszt transportu ponosił będzie zagraniczny klient. Kontrahent nie będzie podejmował czynności związanych z organizacją transportu Towarów. Dostawa w Schemacie 2 stanowi dostawę łańcuchową, w której transport przyporządkowany jest pierwszej dostawie z łańcucha. W konsekwencji dostawa Towarów przez Wnioskodawcę spełnia przesłanki do opodatkowania jej jako eksport. Po wywozie Towarów Wnioskodawca co do zasady dysponować będzie dokumentami potwierdzającymi wywóz Towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Może się jednak zdarzyć, że z jakiegoś powodu Wnioskodawca nie otrzyma dokumentów potwierdzających wywóz Towarów poza terytorium kraju.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest ustalenie, czy do dostaw realizowanych w Schemacie 1 (gdy z jakiegoś powodu towary nie zostaną ujęte w ewidencji towarowej prowadzonej zgodnie z przepisami prawa celnego) i Schemacie 2 (gdy z jakiegoś powodu Wnioskodawca nie otrzyma dokumentów potwierdzających wywóz Towarów poza terytorium kraju) znajdzie zastosowanie stawka podatku VAT 0%, z uwagi na okoliczność, że dostarczone Towary zostaną wykorzystane do naprawy silników lub turbin gazowych w samolotach użytkowanych przez linie lotnicze spełniające kryteria do uznania ich za przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Odnosząc się do niniejszych wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że art. 83 ust. 1 ustawy umożliwia zastosowanie stawki podatku 0% do środków transportu lotniczego oraz części zamiennych do nich i wyposażenia pokładowego dla przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Zatem warunki zastosowania preferencyjnej stawki dotyczą zarówno samego towaru, jak też nabywcy. Zgodnie z przepisem art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy, aby w omawianym przypadku zastosowanie znalazła stawka 0%, bezpośrednim nabywcą towarów musi być podmiot spełniający określone warunki, tj. musi on być przewoźnikiem lotniczym, który wykonuje głównie przewozy w transporcie międzynarodowym (spełniającym kryteria określone w art. 83 ust. 1a bądź art. 83 ust. 1f ustawy). Jest to kryterium o charakterze podmiotowym, które wynika wprost z analizowanej regulacji i wyklucza możliwość zastosowania preferencji podatkowej dla dostawy dokonanej na rzecz jakiegokolwiek innego podmiotu, nawet jeżeli ostatecznym nabywcą (użytkownikiem) ma być przewoźnik lotniczy.

Zatem mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku dla dostawy Towarów tj. części zamiennych do środków transportu lotniczego, w szczególności do silników samolotowych i turbin gazowych nie znajdzie zastosowania preferencyjna stawka podatku VAT w wysokości 0%, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy. W przedmiotowej sprawie bowiem Wnioskodawca nie dokonuje dostawy towarów na rzecz przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym w rozumieniu powołanych powyżej przepisów ustawy. W analizowanym przypadku Wnioskodawca dokonuje dostawy Towarów na rzecz Kontrahenta (osoby prawnej z siedzibą w USA niebędącej przewoźnikiem lotniczym wykonującym głównie przewozy w transporcie międzynarodowym w rozumieniu ustawy). Kontrahent Wnioskodawcy zajmuje się handlem towarami dla podmiotów z branży lotniczej, w szczególności częściami zamiennymi do naprawy silników samolotowych i turbin gazowych. Kontrahent zbywa Towary na rzecz Nabywców (tj. Nabywców w modelu transakcyjnym Schemat 1 oraz zagranicznych klientów w modelu transakcyjnym Schemat 2). Nabywcami Kontrahenta są linie lotnicze i firmy świadczące usługi naprawy silników samolotowych i turbin gazowych. Wnioskodawca na moment otrzymania zamówienia będzie jedynie wiedział, że dostarczane Towary będą wykorzystane do naprawy silników lub turbin gazowych w samolotach użytkowanych przez linię lotniczą spełniającą kryteria do uznania jej za przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym w rozumieniu ustawy. Zatem w niniejszym przypadku Wnioskodawca dokonuje dostawy Towarów na rzecz podmiotu występującego w charakterze pośrednika. Tym samym w przedmiotowej sprawie nie jest spełnione kryterium o charakterze podmiotowym tj. bezpośrednim nabywcą Towarów nie jest podmiot będący przewoźnikiem lotniczym, który wykonuje głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Tym samym Wnioskodawca nie może zastosować stawki podatku VAT w wysokości 0%, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy dla dostawy Towarów (części zamienne do środków transportu lotniczego, w szczególności do silników samolotowych i turbin gazowych) dokonanej na rzecz Kontrahenta występującego w roli pośrednika. Bez znaczenia pozostaje okoliczność, że Wnioskodawca na moment otrzymania zamówienia będzie wiedział, że dostarczane Towary będą wykorzystane do naprawy silników lub turbin gazowych w samolotach użytkowanych przez linię lotniczą spełniającą kryteria do uznania jej za „przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym”. Realizowana przez Wnioskodawcę dostawa Towarów na rzecz Kontrahenta tj. podmiotu niebędącego przewoźnikiem lotniczym, który wykonuje głównie przewozy w transporcie międzynarodowym nie spełnia warunków koniecznych dla zastosowania obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 0%, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 6 ustawy. Tym samym w analizowanym przypadku Wnioskodawca nie będzie mógł zastosować stawki podatku 0% na podstawie 83 ust. 1 pkt 6 ustawy dla dostawy Towarów tj. części zamienne do środków transportu lotniczego, w szczególności do silników samolotowych i turbin gazowych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu zaś do powołanego przez Wnioskodawcę orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej należy zauważyć, że jest ono niejednolite. Przedstawione powyżej stanowisko Organu potwierdza między innymi wyrok Trybunału w sprawie Cimber Air z dnia 16 września 2004 r., nr C-382/02, w którym wskazano, że art. 148 lit. e), f) i g) Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że określone w nich dostawy towarów i usług przeznaczone dla statków powietrznych używanych do lotów krajowych przez towarzystwa lotnicze obsługujące transport głównie w odpłatnym ruchu międzynarodowym są zwolnione od podatku VAT. Z wyroku tego wynika, że dla zastosowania przepisu art. 148 Dyrektywy 2006/112/WE istotna jest działalność przewoźnika powietrznego.

Powyższe potwierdza również orzeczenie Trybunału w sprawie Velker International Oil Company Ltd. (wyrok nr C-185/89 z dnia 26 czerwca 1990 r.), który wprawdzie nie dotyczy dostawy na rzecz przewoźników powietrznych, ale Trybunał przesądził jednoznacznie, że zwolnieniu podlegają wyłącznie dostawy dokonywane bezpośrednio na rzecz uprawnionego podmiotu (w przypadku ww. wyroku na rzecz armatora). Z uwagi na to, że treść Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zarówno w punkcie a) art. 148, w którym mowa jest o dostawach towarów w celu zaopatrzenia w paliwo i zaopatrzenia ogólnego jednostek pływających, jak również w punkcie e) i f) tego artykułu, dotyczących statków powietrznych, nie wskazuje wprost, iż dostawy towarów muszą być dokonywane na rzecz konkretnego podmiotu, to - uznając rangę wykładni dokonywanej przez TSUE (dawniej ETS) – należy przyjąć, że również dostawy towarów przeznaczone dla statków powietrznych winny być dokonywane bezpośrednio na rzecz przewoźników.

W świetle powołanych wyroków, do prawidłowego zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia przewidzianego art. 148 lit. e) i f) Dyrektywy 2006/112/WE, konieczne jest przyjęcie, że zwolnieniem może zostać objęta jedynie dostawa dokonana bezpośrednio na rzecz przewoźnika powietrznego, jako ostatni etap obrotu. Zatem zwolnienie to nie może dotyczyć dostaw na wcześniejszych etapach obrotu.

Prawidłowość takiej wykładni – na zasadzie analogii – potwierdza również orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-181/04 i C-183/04 pomiędzy Elmeka NE, a Ypourgos Oikonomikom, w którym stwierdzono, że art. 15 pkt 8 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388 z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 145, z późn. zm.), a obecnie art. 148 lit. d) Dyrektywy 2006/112/WE, należy interpretować w ten sposób, iż zwolnienie przewidziane w tym przepisie dotyczy usług świadczonych bezpośrednio na rzecz armatora, przeznaczonych dla zaspokojenia bezpośrednich potrzeb statków morskich.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin