Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-3.4011.481.2019.1.JM
z 9 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2019 r. (data wpływu 8 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi termomodernizacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi termomodernizacyjnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką nieruchomości w 50%, a pozostałe 50% należy do Jej rodziców. Oboje rodzice pobierają emerytury, a Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, rozlicza się zgodnie ze stawką liniową, tj. 19%. Nieruchomość położona jest w miejscowości (…) i jest podległa Urzędowi Skarbowemu w (…). Działalność gospodarcza Wnioskodawczyni nie jest prowadzona na terenie tej nieruchomości i w żaden sposób nie jest powiązana z tą nieruchomością. Wnioskodawczyni nie mieszka z rodzicami. Wydatek ten nie zostanie zaliczony do kosztów uzyskania przychodów ani odliczony na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym oraz nie zostanie uwzględniony przez Nią w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu ustawy Ordynacja podatkowa. Montaż instalacji fotowoltaicznej będzie sfinansowany przez Wnioskodawczynię i nie będzie korzystała z kredytu ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. W związku z coraz większym problemem związanym ze zjawiskiem smogu oraz potrzebie ograniczania emisji zanieczyszczeń, korzystając z programu „Czyste powietrze” Wnioskodawczyni chciałaby zainwestować m.in. w instalację fotowoltaiczną wraz z osprzętem o szacunkowej mocy od 4,2 do 4,5 kWp z możliwością rozbudowy, by uzyskać istotny efekt termomodernizacyjny. Koszt zakupu instalacji wraz z osprzętem Wnioskodawczyni chciałaby odliczyć od dochodu w ramach ulgi termomodernizacyjnej. Obecnie dom jest ogrzewany piecem na paliwo stałe, który zostanie wymieniony na nowoczesny gazowy kocioł kondensacyjny. Wnioskodawczyni chciałaby, aby system fotowoltaiczny w pełni pokrył zapotrzebowanie obecnie zużywanej energii elektrycznej oraz po wymianie starego pojemnościowego gazowego podgrzewacza wody na elektryczny (roczne zużycie energii elektrycznej w podgrzewaczu to ok. 1800 kWh) zapewnił również zasilanie podgrzewacza wody. Realizacja instalacji fotowoltaicznej, wymiany urządzeń grzewczych oraz innych niezbędnych prac termomodernizacyjnych zostałaby wykonana w ciągu roku, lub maksymalnie, dwóch. Obecnie uwarunkowania techniczne dla instalacji fotowoltaicznej zamontowanej na budynku mieszkalnym są ograniczone i wyglądają następująco:

• Dach budynku jest dwuspadowy w kierunkach zbliżonych do wschód – zachód.
  

• Kąt pochylenia połaci dachu w kierunku zachodnim wynosi około 20 stopni, więc ogranicza sprawność paneli.
  

• Wielkość połaci zachodniej pozwalającej na montaż paneli, umożliwi instalację maksymalnie 12 paneli standardowych, co przy średniej mocy 300 Wp pozwoli na montaż instalacji 3,6 kWp, a biorąc pod uwagę kierunek (strata 10-12% względem kierunku południowego) oraz kąt instalacji, efekt termomodernizacji w skali rocznej pozwoli na wyprodukowanie tylko 2760 kWh energii elektrycznej. Obliczenia te zostały wykonane na podstawie kalkulatora umieszczonego na stronach portalu Komisji Europejskiej (https://re.jrc.ec.europa.eu/pvg_tools/en/tools.html). Symulacja w załączeniu.
  

• Dodatkowo naprzeciwko połaci zachodniej dachu na skarpie usytuowany jest wysoki kościół wraz z drzewami okalającymi teren świątyni, co szczególnie w miesiącach jesiennych i zimowych w dużej mierze ograniczy efekt termomodernizacji, więc szacowane powyżej uzyski efektu termomodernizacji mogą się jeszcze zmniejszyć, ponieważ nie uwzględniają tego parametru. Montaż paneli od strony wschodniej jest znacznie mniej efektywny i pozwoli teoretycznie na wyprodukowanie 2600 kWh energii elektrycznej, niemniej jednak nie uwzględnione w tym szacunku jest zacienienie drzew rosnących od strony południowej budynku i budynku gospodarczego od strony wschodniej, co może skutkować ograniczeniem efektu termomodernizacji o kolejne 8 do 10% (szacunki z obserwacji zacienienia wschodniego dachu domu w ciągu czterech pór roku). Zdecydowanie bardziej racjonalne będzie zainstalowanie systemu fotowoltaicznego na budynku gospodarczym – garażu. Efekt termomodernizacyjny będzie znacznie lepszy niż przy montażu na budynku mieszkalnym (połać dachu jest znacznie większa, kąt montażu paneli względem słońca zwiększa sprawność układu, dach nie jest przysłaniany przez drzewa i kościół). W załączeniu symulacja, która pokazuje szacunkowy uzysk ekologiczny. Dach budynku gospodarczego – garażu pozwala na montaż 15 paneli (a nawet 18), co przy szacunkowej mocy 300 Wp, pozwoli na instalację o mocy 4,5 kWp i uzysk roczny energii na poziomie 4170 kWh. Wyprodukowana energia elektryczna będzie wykorzystywana na cele prywatne w budynku mieszkalnym. Instalacja fotowoltaiczna na dachu budynku mieszkalnego jest nieefektywna i nieopłacalna.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W związku z powyższymi ograniczeniami technicznymi montażu na dachu budynku mieszkalnego, Wnioskodawczyni prosi o odpowiedź, czy będzie mogła odliczyć od dochodu koszt zakupu i montażu instalacji fotowoltaicznej zamontowanej na dachu budynku gospodarczego – garażu?

Zdaniem Wnioskodawczyni, instalacja będzie produkowała prąd wykorzystywany na cele prywatne, pozwoli wraz z wymianą kotła stałopalnego starego typu na znaczne ograniczenie emisji zanieczyszczeń. Miejsce montażu nie powinno mieć zatem znaczenia, jeśli efekt termomodernizacji będzie służył budynkowi mieszkalnemu oraz środowisku naturalnemu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

W myśl ww. przepisu adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w ww. art. 26h ust. 1 to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 pkt 2a ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym – należy przez to rozumieć budynek wolnostojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Zatem, oznacza to budynek już wybudowany. W przypadku nowo budowanego budynku (w momencie ponoszenia wydatków), podatnik nie jest właścicielem budynku lecz nakładów, które prowadzą do powstania budynku.

Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2018 r., poz. 966, z późn. zm.).

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów użyte w ustawie określenia oznaczają przedsięwzięcia termomodernizacyjne – przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a), do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
3. wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a),
   
4. całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.
   
   

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489). Wśród nich wymienia się m.in. wydatki na nabycie ogniwa fotowoltaicznego wraz z osprzętem, a także montaż instalacji fotowoltaicznej.

W myśl art. 26h ust. 2 ustawy, kwota odliczenia nie może przekroczyć 53.000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

1. sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;
   
2. zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.
   
   

Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki (art. 26h ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 26h ust. 8 ww. ustawy, podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin (art. 26h ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni, będąca współwłaścicielką budynku mieszkalnego w 50% w ramach programu „Czyste powietrze” zamierza dokonać termomodernizacji polegającej na montażu instalacji fotowoltaicznej o mocy od 4,2 do 4,5 kW. Ze względów technicznych planuje panele te zamontować na dachu budynku gospodarczym – garażu. Wydatek ten nie zostanie zaliczony do kosztów uzyskania przychodów ani odliczony na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym oraz nie zostanie uwzględniony przez Nią w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu ustawy Ordynacja podatkowa. Montaż instalacji fotowoltaicznej będzie sfinansowany przez Wnioskodawczynię i nie będzie korzystała z kredytu ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Wyprodukowana energia elektryczna będzie wykorzystywana na cele prywatne w budynku mieszkalnym.

W związku z powyższym wskazać należy, że podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53.000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. W ramach ulgi termomodernizacyjnej odliczeniu podlegają wydatki m.in. na nabycie ogniwa fotowoltaicznego wraz z osprzętem a także montaż instalacji fotowoltaicznej. Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

Istotne przy tym jest, aby wydatki podlegające odliczeniu były poniesione na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego dotyczącego budynku mieszkalnego, którego podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. Omawiane regulacje określające warunki korzystania z ulgi termomodernizacyjnej nie wykluczają jej stosowania w przypadku wydatków poniesionych na montaż instalacji na innym budynku niż mieszkalny, ale służącej do zasilania budynku mieszkalnego, tj. związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w budynku mieszkalnym jednorodzinnym. Źródło finansowania tych wydatków (kredyt, pożyczka) nie ma znaczenia dla możliwości skorzystania z ulgi, jeżeli to podatnik ostatecznie ponosi wydatek (czy to bezpośrednio ze swoich dochodów, czy też zaciągając kredyt, który następnie spłaca). Zatem, jeżeli wydatki są sfinansowane kredytem/pożyczką, których spłata obciąża podatnika, wówczas są traktowane jako sfinansowane przez podatnika i podlegają odliczeniu.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni będzie miała możliwość odliczenia, w ramach ulgi termomodernizacyjnej wskazanej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatków poniesionych na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego domu mieszkalnego (instalację fotowoltaiczną), którego jest współwłaścicielem. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53.000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji będzie pokrywało się ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.