2019.12.11 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.504.2019.3.JK
z 11 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2019 r. (data wpływu 23 września 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 października 2019 r. (data wpływu 17 października 2019 r.), pismem z dnia 31 października 2019 r. (data wpływu 31 października 2019 r.) oraz pismem z dnia 28 listopada 2019 r. (data wpływu 6 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wniesienia aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz obowiązku dokonania przez nowopowstałą Spółkę korekty podatku naliczonego w związku z wnoszonym aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wniesienia aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz obowiązku dokonania przez nowopowstałą Spółkę korekty podatku naliczonego w związku z wnoszonym aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wniosek uzupełniono 17 października 2019 r. oraz w dniu 31 października 2019 r. o wskazanie adresu pełnomocnika do korespondencji. Natomiast w dniu 6 grudnia 2019 r. uzupełniono wniosek o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski, która podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej jako: „podatek VAT”), niekorzystającym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako: „ustawa VAT”).

Wnioskodawca od wielu lat prowadzi indywidualną działalność gospodarczą, która dotyczy dwóch obszarów tematycznych:

architektura, inżynieria i związane z nią doradztwo techniczne, badania i analizy techniczne w zakresie budownictwa inżynierii, specjalistyczne projektowanie, doradztwo techniczne, opracowywanie kosztorysów (dalej jako: „Działalność Projektowa”),
wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (dalej jako: „Działalność dotycząca Najmu”).

W ramach Działalności dotyczącej Najmu wykorzystywane są składniki majątkowe w postaci:

użytkowania wieczystego gruntu (dalej jako: „Użytkowanie Wieczyste”), które Wnioskodawca nabył w 2008 r. od osoby trzeciej.

Wnioskodawca zaliczył Użytkowanie Wieczyste do środków trwałych wykorzystywanych w ramach indywidualnej działalności gospodarczej, lecz nie dokonuje od niego odpisów amortyzacyjnych. Wartość początkowa Użytkowania Wieczystego przekracza kwotę 15.000 zł.

Ww. transakcja nabycia Użytkowania Wieczystego podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, zaś Wnioskodawca skorzystał z prawa do odliczenia podatku VAT związanego z tą transakcją: - budynku o charakterze użytkowym (dalej jako: „Budynek”), przeznaczonego do działalności usługowo-handlowej, posadowionego na ww. gruncie.

Budynek stanowi własność Wnioskodawcy, został wzniesiony (wytworzony) przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej oraz został sfinansowany z jego środków własnych.

Budynek został oddany do użytkowania w 2012 r., na podstawie pozwolenia na użytkowanie. Budynek zaliczony został do środków trwałych wykorzystywanych w indywidualnej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, podlegających amortyzacji. Wartość początkowa Budynku przekroczyła kwotę 15.000 zł.

Wnioskodawca skorzystał z prawa do odliczenia podatku VAT związanego z nabyciem towarów i usług wykorzystanych do wytworzenia Budynku: - ewentualnych wierzytelności wynikających ze stosunków prawnych, których Stroną jest Wnioskodawca w związku z prowadzeniem Działalności dotyczącej Najmu, a w szczególności ze stosunków najmu lokali znajdujących się w Budynku.

Użytkowanie Wieczyste i Budynek nazywane są dalej łącznie jako: „Nieruchomość”, zaś osoby trzecie wynajmujące Nieruchomość określane są dalej jako: „Najemcy”.

Działalność dotycząca Najmu polega na wynajmowaniu lokali użytkowych znajdujących się w Budynku na rzecz Najemców oraz udostępnianiu gruntu objętego Użytkowaniem Wieczystym na rzecz tych osób w związku z najmem lokali użytkowych.

W związku z prowadzeniem Działalności dotyczącej Najmu Wnioskodawca pozostaje w stosunkach prawnych z:

dostawcami tzw. mediów (energia cieplna, energia elektryczna, woda, odbiór ścieków i odpadów komunalnych), na podstawie umów regulujących warunki dostaw mediów do Nieruchomości, prawa i obowiązki stron tych umów oraz zasady rozliczania dostaw mediów,
Najemcami, na podstawie umów regulujących warunki wynajmowania lokali użytkowych znajdujących się w Budynku oraz zasady korzystania z Nieruchomości, a także prawa i obowiązki stron tych umów oraz zasady rozliczeń między tymi stronami.

Ponadto z Działalnością dotyczącą Najmu związane są:

akty administracyjne dotyczące praw i sposobu korzystania z Nieruchomości (np. zgody i pozwolenia dotyczące korzystania z Budynku),
know-how Wnioskodawcy dotyczące wynajmowania i zarządzania nieruchomościami,
księgi i dokumenty dotyczące ww. składników majątkowych i stosunków prawnych (np. umowy oraz dokumenty rozliczeniowe, w tym dotyczące rozliczeń publicznoprawnych),
baza kontrahentów, w szczególności w zakresie poprzednich i obecnych Najemców.

Ze względów osobistych Wnioskodawca postanowił ograniczyć aktywność i działania własne przy wykonywaniu Działalności dotyczącej Najmu.

W celu zapewnienia sprawności i ciągłości wykonywania Działalności dotyczącej Najmu Wnioskodawca podjął szereg czynności przygotowawczych i reorganizacyjnych w ramach prowadzonej indywidualnej działalności gospodarczej - w szczególności:

zatrudnił na część etatu osobę (dalej jako: „Pracownik”), zajmującą się zarządzaniem i administracją Nieruchomością, która jest udostępniania Najemcom na podstawie stosunków najmu, zatrudniona osoba w szczególności jest upoważniona do zawierania lub zmiany w imieniu Wnioskodawcy umów najmu lokali znajdujących się w Budynku, umów z dostawcami tzw. mediów dostarczanych do Nieruchomości, rozliczania czynszów najmu, kosztów związanych z tzw. mediami i zobowiązań publicznoprawnych, prowadzenia komunikacji z Najemcami, dostawcami tzw. mediów i władzami publicznymi oraz dbania o prawidłowe korzystanie przez Najemców z Nieruchomości,
udzielił Pracownikowi pisemnych pełnomocnictw do występowania w jego imieniu wobec Najemców, dostawców tzw. mediów dostarczanych Nieruchomości oraz wobec władz publicznych w zakresie związanym z Działalnością dotyczącą Najmu,
utworzył odrębny kanał komunikacji elektronicznej, dedykowany do porozumiewania się z Najemcami,
zawiadomił Najemców o zatrudnieniu Pracownika i upoważnieniu go do faktycznego wykonywania w imieniu Wnioskodawcy czynności w zakresie Działalności dotyczącej Najmów,
otworzył rachunek bankowy przeznaczony do rozliczania należności i zobowiązań związanych z czynszami najmu lokali znajdujących się w Budynku, dostawami tzw. mediów dostarczanych do Nieruchomości oraz zobowiązań publicznoprawnych. Do ww. rachunku dostęp posiada również Pracownik,
rozpoczął rozliczanie przychodów i kosztów dotyczących prowadzonej indywidualnej działalności gospodarczej, w sposób pozwalający na wyodrębnienie z całości przychodów i kosztów tę ich część, którą można powiązać z Działalnością dotyczącą Najmu,
potwierdził realizację ww. czynności przygotowawczych i reorganizacyjnych w formie pisemnego oświadczenia,
sporządził spis składników majątkowych oraz stosunków prawnych i innych elementów, związanych z Działalnością dotyczącą Najmu.

Wnioskodawca zamierza utworzyć spółkę cywilną (dalej jako: „Spółka”), w której będzie wspólnikiem. Siedzibą spółki cywilnej będzie (..), zaś jej nazwa będzie brzmieć (...) spółka cywilna. Przedmiot działalności Spółki będzie stanowić wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, co oznacza, że Spółka będzie kontynuować Działalność dotyczącą Najmów w takim zakresie, w jakim prowadził ją Wnioskodawca.

Świadczenie przez Spółkę usług najmu będzie podlegać opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT. Spółka nie będzie wykonywać innych usług i dostaw.

W 2020 r. Wnioskodawca zamierza wnieść do Spółki aport (dalej jako: „Aport”) w postaci składników majątkowych, umów i stosunków prawnych, uprawnień wynikających z aktów administracyjnych, a także know-how, ksiąg oraz dokumentów, związanych z Działalnością dotyczącą Najmów.

W wyniku wniesienia Aportu, Spółka:

stanie się użytkownikiem wieczystym gruntu, który Wnioskodawca użytkował do tej pory w ramach Działalności dotyczącej Najmu,
stanie się właścicielem Budynku,
wstąpi w stosunki prawne, których stroną był Wnioskodawca (w szczególności w stosunki prawne wynikające z umów najmu z Najemcami i umów z dostawcami tzw. mediów), bez zmiany drugiej strony każdego z tych stosunków,
przejmie ewentualne wierzytelności, które przysługiwać mogą Wnioskodawcy jako stronie ww. stosunków prawnych,
nabędzie uprawnienia wynikające z aktów administracyjnych, które są związane z Działalnością dotyczącą Najmu,
przejmie know-how Wnioskodawcy związane z wynajmowaniem i zarządzaniem nieruchomościami oraz bazę kontrahentów, w szczególności poprzednich i obecnych Najemców,
przejmie księgi i dokumenty dotyczące ww. składników majątkowych, stosunków prawnych (np. umowy oraz dokumenty rozliczeniowe, w tym dotyczące rozliczeń publicznoprawnych). Dzięki wniesieniu Aportu, Spółka będzie mogła – samodzielnie, sprawnie i efektywnie, od początku jej powołania, bez żadnych zakłóceń – prowadzić działalność gospodarczą w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami oraz dokonywać prawidłowych rozliczeń należności i zobowiązań z Najemcami, dostawcami tzw. mediów dostarczanych do Nieruchomości oraz z władzami publicznymi. Profil działalności Spółki będzie zatem tożsamy z zakresem Działalności dotyczącej Najmów, którą do tej pory prowadzi Wnioskodawca.

Oprócz Wnioskodawcy, wspólnikami Spółki będą jeszcze trzy osoby fizyczne, mające miejsce zamieszkania na terytorium Polski, które podlegają w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów. Wkłady pozostałych wspólników będą mieć charakter pieniężny.

Spółka nie została jeszcze utworzona, w związku z czym, w chwili obecnej zainteresowanymi w zakresie skutków podatkowych transakcji wniesienia Aportu do Spółki, jest Wnioskodawca oraz pozostali wspólnicy, jako osoby planujące jej utworzenie.

Po wniesieniu Aportu do Spółki, Wnioskodawca nie będzie prowadził Działalności dotyczącej Najmu, w ramach indywidualnej działalności gospodarczej, aby skupić się jedynie na wykonywaniu Działalności Projektowej.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że:

Ad. 1.

W ocenie Wnioskodawcy, na moment wniesienia do przyszłej spółki cywilnej przedstawiony w opisie stanu faktycznego sprawy zespół składników materialnych i niematerialnych służących do prowadzenia Działalności dotyczącej Najmu jako przedmiot Aportu – będzie miał charakter wyodrębnionego organizacyjnie zespołu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami.

Na prawidłowość ww. oceny wskazują następujące okoliczności:

zatrudnienie pracownika, który w imieniu Wnioskodawcy będzie zarządzał i administrował Nieruchomością (czynności prawne i faktyczne),
udzielenie stosownych pełnomocnictw ww. pracownikowi do działania w imieniu Wnioskodawcy w zakresie Działalności dotyczącej Najmu,
utworzenie odrębnego kanału komunikacji elektronicznej do porozumiewania się z Najemcami,
przygotowanie pisemnego oświadczenia podsumowującego podjęcie ww. działań zmierzających do wyodrębnienia Działalności dotyczącej Najmu z całokształtu działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że:

pomiędzy okresem zrealizowania ww. działań, a chwilą wniesienia przedmiotowego Aportu do spółki minie okres dłuższy, niż 6 miesięcy,
zobowiązania wynikające z umów zawartych przez Wnioskodawcę w ramach Działalności dotyczącej Najmu (umowy najmu Nieruchomości, umowy z dostawcami tzw. mediów) odnoszą się jedynie Działalności dotyczącej Najmu i nie mają związku organizacyjnego oraz funkcjonalnego z pozostałą częścią działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, co znajduje potwierdzenie w treści Spisu składników majątkowych i stosunków prawnych związanych jedynie z Działalnością dotyczącą Najmu.

Ad. 2.

W ocenie Wnioskodawcy, na moment wniesienia do przyszłej spółki cywilnej, Działalność dotycząca Najmu jako przedmiot Aportu, będzie wyodrębniona i samodzielna na płaszczyźnie finansowej.

Wnioskodawca nie prowadzi ksiąg rachunkowych zgodnie z przepisami o rachunkowości. Oznacza to, że Wnioskodawca nie sporządza:

rachunku zysków i strat, w którym wykazuje wynik finansowy prowadzonej działalności gospodarczej, w tym wynik finansowy odnoszący się jedynie do Działalności dotyczącej Najmu,
bilansu, w którym wykazuje stan należności i zobowiązań związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym stan należności i zobowiązań odnoszących się jedynie do Działalności dotyczącej Najmu.

Niemniej jednak na podstawie całokształtu sporządzanej przez Wnioskodawcę dokumentacji, w tym:

spisu składników majątkowych i stosunków prawnych związanych jedynie z Działalnością dotyczącą Najmu,
prowadzonej przez Wnioskodawcę podatkowej książki przychodów i rozchodów,
prowadzonej przez Wnioskodawcę odrębnej (poza KPIR) ewidencji dotyczącej zdarzeń gospodarczych odnoszących się jedynie do Działalności dotyczącej Najmu,

możliwe jest jednoznaczne przyporządkowanie określonych przychodów i kosztów (uzyskiwanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej) za określone okresy rozliczeniowe do Działalności dotyczącej Najmu oraz określenie, czy Działalność dotycząca Najmu przynosi dochód lub stratę w danym okresie rozliczeniowym, w szczególności w okresie rozliczeniowym, w którym dojdzie do wniesienia Działalności dotyczącej Najmu jako Aportu do spółki cywilnej.

Wnioskodawca wskazuje również, że na podstawie ww. dokumentacji możliwe jest jednoznaczne przypisanie określonych należności i zobowiązań do Działalności dotyczącej Najmu oraz ustalenie ich stanu na określony moment lub określone okresy rozliczeniowe.

W ocenie Wnioskodawcy ww. działania, a w szczególności przystosowanie prowadzonej ewidencji podatkowej do odrębnego wykazywania przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych jedynie z Działalnością dotyczącą Najmu – pozwalają stwierdzić, że wyodrębniona w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy działalność w zakresie najmu Nieruchomości posiada samodzielność finansową i umożliwia autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym.

Ad. 3.

W ocenie Wnioskodawcy, na moment wniesienia do przyszłej spółki cywilnej, Działalność dotycząca Najmu jako przedmiot Aportu będzie funkcjonalnie wyodrębniona w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej i może funkcjonować jak przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące wyznaczone zadania gospodarcze.

Za prawidłowością ww. twierdzenia przemawiają następujące okoliczności:

komplementarność składników materialnych i niematerialnych wykorzystywanych do prowadzenia Działalności dotyczącej Najmu oraz ich kompletność, które pozwalają na niezakłócone prowadzenie działalności w zakresie najmu Nieruchomości (istnieje przedmiot najmu w stanie zdatnym do natychmiastowego wynajęcia, istnieją najemcy pozostający w stosunku najmu, obowiązują umowy z dostawcami tzw. mediów, pozwalające na bieżące korzystanie z przedmiotu najmu),
na moment wniesienia Działalności dotyczącej Najmu jako Aportu do spółki cywilnej, nie powstanie konieczność podejmowania dodatkowych czynności, które są niezbędne do efektywnej kontynuacji przez spółkę cywilną działalności Wnioskodawcy w zakresie najmu Nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy transakcja wniesienia przez Wnioskodawcę Aportu do Spółki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?
Czy w przypadku uznania transakcji wniesienia przez Wnioskodawcę Aportu do Spółki za niepodlegającą podatkowi VAT – Spółka, do której wniesiony zostanie Aport, będzie obowiązana, zgodnie z art. 91 ust. 7-7d w związku z art. 91 ust. 8 ustawy VAT, do dokonania korekty kwoty naliczonego podatku VAT, odliczonego przez Wnioskodawcę przy nabyciu Użytkowania Wieczystego oraz nabyciu towarów i sług służących do wytworzenia Budynku, a także nabyciu Ruchomości?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Transakcja wniesienia przez Wnioskodawcę Aportu do Spółki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, gdyż ma ona charakter zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przedmiot Aportu stanowi zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT.

Działania przygotowawcze i reorganizacyjne odnoszące się do Działalności dotyczącej Najmu, podjęte przez Wnioskodawcę doprowadziły do wyodrębnienia organizacyjnego tej Działalności w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę indywidualnej działalności gospodarczej.

Okolicznościami wskazującymi na dokonanie i funkcjonowanie takiego wyodrębnienia są:

zatrudnienie Pracownika wykonującego czynności w zakresie Działalności dotyczącej Najmu i upoważnionego do działania w imieniu Wnioskodawcy w ramach tej Działalności,
poinformowanie Najemców i dostawców tzw. mediów do Nieruchomości o zatrudnieniu Pracownika i upoważnieniu go do podejmowania działania w imieniu Wnioskodawcy w ramach tej Działalności,
utworzenie odrębnego kanału komunikacji elektronicznej, dedykowanego do porozumiewania się z Najemcami,
przygotowanie pisemnego oświadczenia w zakresie realizacji ww. czynności przygotowawczych i reorganizacyjnych, podjętych w ramach indywidualnej działalności gospodarczej.

Ww. czynności przygotowawcze i reorganizacyjne wywołały również skutek w postaci finansowego wyodrębnienia Działalności dotyczącej Najmu w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę indywidualnej działalności gospodarczej.

Okolicznościami wskazującymi na dokonanie i funkcjonowanie takiego wyodrębnienia są:

otwarcie rachunku bankowego przeznaczonego do rozliczania należności i zobowiązań związanych z Działalnością dotyczącą Najmu, do którego dostęp ma Pracownik,
rozpoczęcie rozliczania przychodów i kosztów dotyczących prowadzonej działalności gospodarczej, w sposób pozwalający na wyodrębnienie z całości przychodów i kosztów, tę ich część, którą można powiązać z Działalnością dotyczącą Najmu,
sporządzenie spisu składników majątkowych oraz stosunków prawnych i innych elementów, związanych z Działalnością dotyczącą Najmu.

Działalność dotycząca Najmu opiera się na wykorzystywaniu zespołu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji zadań gospodarczych, który obejmuje:

Użytkowanie Wieczyste oraz Budynek – jako podstawowe elementy materialne, które stanowią podstawę (bazę), bez której niemożliwe jest prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie najmu i zarządzania nieruchomościami,
stosunki prawne wiążące Wnioskodawcę z Najemcami i dostawcami tzw. mediów do Nieruchomości, które pozwalają na skuteczne i nieprzerwanie prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie najmu i zarządzania nieruchomościami,
składniki niematerialne (np. księgi i dokumenty, ewentualne wierzytelności, akty z których wynikają uprawnienia administracyjne, know-how), które umożliwiają wykonywanie działalności zgodnie z przepisami prawa, sprawne dochodzenie należności i wykonywanie zobowiązań.

Mając na uwadze ww. komplementarność składników wykorzystywanych do prowadzenia przez Spółkę Działalności dotyczącej Najmu, w ocenie Wnioskodawcy, elementy te stanowią zespół składników materialnych i niematerialnych, pozwalający na samodzielne realizowanie działalności gospodarczej w zakresie najmu i zarządzania.

Prawidłowość ww. twierdzenia potwierdzi również możliwość samodzielnego prowadzenia działalności w zakresie najmu i zarządzania nieruchomościami przez Spółkę, której podstawę (bazę) będzie stanowić Aport w postaci Działalności dotyczącej Najmu. Wkłady pieniężne, które zostaną wniesione przez pozostałych wspólników Spółki, będą mieć charakter pomocniczy pozwalający na dofinansowanie i dalszy rozwój działalności Spółki.

W tym stanie rzeczy – zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci Działalności dotyczącej Najmu tytułem wniesienia aportu do Spółki – stanowi transakcję wskazaną w art. 6 pkt 1 ustawy VAT, do której nie stosuje się ustawy VAT.

Ad. 2.

Spółka, do której wniesiony zostanie Aport, nie będzie obowiązana do dokonania korekty kwoty naliczonego podatku VAT, odliczonego przez Wnioskodawcę przy nabyciu Użytkowania Wieczystego oraz nabyciu towarów i usług przeznaczonych do wytworzenia Budynku, gdyż Spółka będzie wykorzystywała ww. składniki majątkowe nadal jedynie do wykonywania czynności opodatkowanych podstawową stawką VAT (wynajem Nieruchomości), zaś czynności te będą tożsame z Działalnością dotyczącą Najmów, prowadzoną przez Wnioskodawcę z wykorzystaniem składników, które obejmie Aport.

Ponadto w przypadku Użytkowania Wieczystego, w 2020 r. upłynie już dziesięcioletni okres korekty w rozumieniu art. 91 ust. 2 ustawy VAT, liczony od końca roku, w których do użytkowania oddano Użytkowanie Wieczyste.

Zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy VAT – w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast w myśl art. 91 ust. 7 ustawy VAT, w którym wskazano kluczową przesłankę powstania obowiązku dokonania korekty podatku VAT naliczonego – przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Okresy korekty dla poszczególnych rodzajów składników majątkowych określone zostały w art. 91 ust. 2 ustawy VAT, zgodnie z którym – w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z ww. przepisami Spółka, do której Wnioskodawca zamierza wnieść Aport, jako nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa, może być zobowiązana do dokonania korekty podatku VAT odliczonego przy nabyciu Użytkowania Wieczystego, nabyciu towarów i usług przeznaczonych do wytworzenia Budynku, w przypadku, gdy:

Wnioskodawcy jako zbywcy zorganizowanej części przedsiębiorstwa (Aportu) przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu ww. składników majątkowych i Wnioskodawca z prawa tego skorzystał,
składniki majątkowe wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa (Aportu) zaliczone zostały przez Wnioskodawcę do środków trwałych lub wartości prawnych i niematerialnych na podstawie ustawy PIT i podlegają amortyzacji albo stanowią grunty i prawa użytkowania wieczystego gruntów, które zaliczone zostały do środków trwałych lub wartości prawnych i niematerialnych,
wartość gruntów i użytkowania wieczystego gruntów przekracza 15.000 zł, zaś od końca roku, w którym oddano do użytkowania ww. grunty i użytkowanie wieczyste gruntów minęło mniej, niż dziesięć kolejnych lat,
wartość początkowa środków trwałych oraz wartości prawnych i niematerialnych przekracza 15.000 zł, zaś od końca roku, w którym oddano do użytkowania ww. środki trwałe, wartości prawne i niematerialne, grunty i użytkowanie wieczyste gruntów minęło mniej, niż pięć kolejnych lat,
wartość środków trwałych oraz wartości prawnych i niematerialnych nie przekracza 15.000 zł, zaś od końca roku, w którym oddano do użytkowania ww. środki trwałe oraz wartości prawne i niematerialne, minął mniej, niż jeden rok.

W okresie – odpowiednio – ww. dziesięciu, pięciu lub roku doszło do zmiany prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w związku ze zmianą sposobu wykorzystywania danego składnika majątkowego na gruncie przepisów o VAT. Odnośnie Użytkowania Wieczystego, które Wnioskodawca nabył w 2008 r. – w 2020 r. w którym Aport zostanie wniesiony do Spółki, minie już dziesięcioletni okres korekty określony dla użytkowania wieczystego. Oznacza to, że w przypadku zbycia przez Wnioskodawcę tytułem Aportu do Spółki zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w skład której wchodzi Użytkowanie Wieczyste, zastosowania nie znajdzie art. 92 ust. 9 w związku z art. 91 ust. 2 ustawy VAT i nie powstanie obowiązek dokonywania korekty podatku VAT odliczonego przy nabyciu tego Użytkowania. Ponadto Użytkowanie Wieczyste będzie wykorzystywane przez Spółkę do wykonywania działalności w takim zakresie, jak ma to miejsce w ramach Działalności dotyczącej Najmu prowadzonej przez Wnioskodawcę (opodatkowane stawką podstawową usługi najmu lokali użytkowych). Odnośnie Budynku, który został zaliczony przez Wnioskodawcę do środków trwałych i oddany do użytku w 2012 r. – w 2020 r. w którym Aport zostanie wniesiony do Spółki, nie minie jeszcze dziesięcioletni okres korekty. Niemniej jednak, w związku z wniesieniem do Spółki Aportu, w skład którego wejdzie Budynek, nie dojdzie do zmiany prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, bowiem Spółka będzie wykorzystywać Budynek do wykonywania działalności w takim zakresie, jak ma to miejsce w ramach Działalności dotyczącej Najmu prowadzonej przez Wnioskodawcę (świadczenie usług najmu lokali użytkowych opodatkowanych stawką podstawową). Oznacza to, że nie zostanie spełniony warunek określony w art. 91 ust. 7 w związku z art. 91 ust. 9 ustawy VAT, zobowiązujący Spółkę – jako nabywcę Budynku w związku z wniesionym Aportem – do dokonania korekty podatku VAT odliczonego przy nabyciu towarów i usług przeznaczonych do jego wytworzenia, gdyż nie dojdzie do zmiany prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, według art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W analizowanej sprawie należy wskazać, że wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółek prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję dostawy towarów, bowiem następuje tutaj przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Wniesienie aportu jest więc dostawą towarów, zważywszy na fakt, że mamy w tym przypadku do czynienia z przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Pozostaje więc konieczność rozstrzygnięcia, czy dostawa ta jest odpłatna, czy nieodpłatna. Na gruncie kodeksu spółek handlowych przyjęcie, że objęcie udziałów w spółce w zamian za aport stanowi odpłatność, nie byłoby możliwe. Jednak tak jak ustawa odrywa się od konstrukcji prawa cywilnego, tak wydaje się w pełni zasadne rozpatrywanie odpłatności jedynie na gruncie ustawy. Z jej przepisów, a także z orzecznictwa TSUE wynika, że odpłatnością będzie uzyskany przez dostawcę benefit (korzyść) każdego rodzaju. Nie ulega wątpliwości, że wniesienie aportu nie jest świadczeniem pod tytułem darmym. Wnoszący aport uzyskuje pewną, wymierną korzyść. Z tego względu należy uznać wniesienie aportu za odpłatną dostawę towarów.

Wnoszenie wkładów niepieniężnych do spółek prawa handlowego lub cywilnego podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach, określonych w przepisach o podatku od towarów i usług, w zależności od przedmiotu aportu.

Przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepisy art. 6 wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cyt. przepisie sformułowanie „transakcje zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.

W świetle art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Jak już wskazano, ustawodawca na mocy art. 6 pkt 1 ustawy wyłączył od opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145), zwanej dalej Kodeksem cywilnym.

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w art. 55¹ k.c. określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. Nie wszystkie elementy tworzące przedsiębiorstwo są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Natomiast przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa – zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy – rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych. Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia, jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie całość). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa obrotowe, ale także czynnik ludzki, a więc pracowniczy. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Podsumowując, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Tę ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Zorganizowana część przedsiębiorstwa winna mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ k.c.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Zatem należy wskazać, że fakt wyłączenia niektórych składników materialnych i niematerialnych może pozostawać bez wpływu na kwalifikację zbywanych składników jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, należy dokładnie przeanalizować zarówno to jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Przy dokonaniu tej analizy pomocne, a czasami nawet niezbędne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski, która podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, niekorzystającym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy.

Wnioskodawca od wielu lat prowadzi indywidualną działalność gospodarczą, która dotyczy dwóch obszarów tematycznych:

architektura, inżynieria i związane z nią doradztwo techniczne, badania i analizy techniczne w zakresie budownictwa inżynierii, specjalistyczne projektowanie, doradztwo techniczne, opracowywanie kosztorysów (dalej jako: „Działalność Projektowa”),
wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (dalej jako Działalność dotycząca Najmu).

W związku z prowadzeniem Działalności dotyczącej Najmu Wnioskodawca pozostaje w stosunkach prawnych z:

dostawcami tzw. mediów (energia cieplna, energia elektryczna, woda, odbiór ścieków i odpadów komunalnych), na podstawie umów regulujących warunki dostaw mediów do Nieruchomości, prawa i obowiązki stron tych umów oraz zasady rozliczania dostaw mediów,
Najemcami, na podstawie umów regulujących warunki wynajmowania lokali użytkowych znajdujących się w Budynku oraz zasady korzystania z Nieruchomości, a także prawa i obowiązki stron tych umów oraz zasady rozliczeń między tymi stronami.

Ponadto z Działalnością dotyczącą Najmu związane są:

akty administracyjne dotyczące praw i sposobu korzystania z Nieruchomości (np. zgody i pozwolenia dotyczące korzystania z Budynku),
know-how Wnioskodawcy dotyczące wynajmowania i zarządzania nieruchomościami,
księgi i dokumenty dotyczące ww. składników majątkowych i stosunków prawnych (np. umowy oraz dokumenty rozliczeniowe, w tym dotyczące rozliczeń publicznoprawnych),
baza kontrahentów, w szczególności w zakresie poprzednich i obecnych Najemców.

Ze względów osobistych Wnioskodawca postanowił ograniczyć aktywność i działania własne przy wykonywaniu Działalności dotyczącej Najmu.

W 2020 r. Wnioskodawca zamierza wnieść do Spółki aport w postaci składników majątkowych, umów i stosunków prawnych, uprawnień wynikających z aktów administracyjnych, a także know-how, ksiąg oraz dokumentów, związanych z Działalnością dotyczącą Najmów.

W wyniku wniesienia Aportu, Spółka:

stanie się użytkownikiem wieczystym gruntu, który Wnioskodawca użytkował do tej pory w ramach Działalności dotyczącej Najmu,
stanie się właścicielem Budynku,
wstąpi w stosunki prawne, których stroną był Wnioskodawca (w szczególności w stosunki prawne wynikające z umów najmu z Najemcami i umów z dostawcami tzw. mediów), bez zmiany drugiej strony każdego z tych stosunków,
przejmie ewentualne wierzytelności, które przysługiwać mogą Wnioskodawcy jako stronie ww. stosunków prawnych,
nabędzie uprawnienia wynikające z aktów administracyjnych, które są związane z Działalnością dotyczącą Najmu,
przejmie know-how Wnioskodawcy związane z wynajmowaniem i zarządzaniem nieruchomościami oraz bazę kontrahentów, w szczególności poprzednich i obecnych Najemców,
przejmie księgi i dokumenty dotyczące ww. składników majątkowych, stosunków prawnych (np. umowy oraz dokumenty rozliczeniowe, w tym dotyczące rozliczeń publicznoprawnych). Dzięki wniesieniu Aportu, Spółka będzie mogła – samodzielnie, sprawnie i efektywnie, od początku jej powołania, bez żadnych zakłóceń – prowadzić działalność gospodarczą w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami oraz dokonywać prawidłowych rozliczeń należności i zobowiązań z Najemcami, dostawcami tzw. mediów dostarczanych do Nieruchomości oraz z władzami publicznymi. Profil działalności Spółki będzie zatem tożsamy z zakresem Działalności dotyczącej Najmów, którą do tej pory prowadzi Wnioskodawca.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że:

na moment wniesienia do przyszłej spółki cywilnej przedstawiony w opisie stanu faktycznego sprawy zespół składników materialnych i niematerialnych służących do prowadzenia Działalności dotyczącej Najmu jako przedmiot Aportu – będzie miał charakter wyodrębnionego organizacyjnie zespołu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami.
na moment wniesienia do przyszłej spółki cywilnej, Działalność dotycząca Najmu jako przedmiot Aportu, będzie wyodrębniona i samodzielna na płaszczyźnie finansowej.
Wnioskodawca nie prowadzi ksiąg rachunkowych zgodnie z przepisami o rachunkowości. Oznacza to, że Wnioskodawca nie sporządza:
- rachunku zysków i strat, w którym wykazuje wynik finansowy prowadzonej działalności gospodarczej, w tym wynik finansowy odnoszący się jedynie do Działalności dotyczącej Najmu.
- bilansu, w którym wykazuje stan należności i zobowiązań związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym stan należności i zobowiązań odnoszących się jedynie do Działalności dotyczącej Najmu.
Niemniej jednak na podstawie całokształtu sporządzanej przez Wnioskodawcę dokumentacji, w tym:
- spisu składników majątkowych i stosunków prawnych związanych jedynie z Działalnością dotyczącą Najmu,
- prowadzonej przez Wnioskodawcę podatkowej książki przychodów i rozchodów,
- prowadzonej przez Wnioskodawcę odrębnej (poza KPIR) ewidencji dotyczącej zdarzeń gospodarczych odnoszących się jedynie do Działalności dotyczącej Najmu,
możliwe jest jednoznaczne przyporządkowanie określonych przychodów i kosztów (uzyskiwanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej) za określone okresy rozliczeniowe do Działalności dotyczącej Najmu oraz określenie, czy Działalność dotycząca Najmu przynosi dochód lub stratę w danym okresie rozliczeniowym, w szczególności w okresie rozliczeniowym, w którym dojdzie do wniesienia Działalności dotyczącej Najmu jako Aportu do spółki cywilnej.
Wnioskodawca wskazuje również, że na podstawie ww. dokumentacji możliwe jest jednoznaczne przypisanie określonych należności i zobowiązań do Działalności dotyczącej Najmu oraz ustalenie ich stanu na określony moment lub określone okresy rozliczeniowe.
W ocenie Wnioskodawcy ww. działania, a w szczególności przystosowanie prowadzonej ewidencji podatkowej do odrębnego wykazywania przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych jedynie z Działalnością dotyczącą Najmu – pozwalają stwierdzić, że wyodrębniona w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy działalność w zakresie najmu Nieruchomości posiada samodzielność finansową i umożliwia autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym.
W ocenie Wnioskodawcy, na moment wniesienia do przyszłej spółki cywilnej, Działalność dotycząca Najmu jako przedmiot Aportu będzie funkcjonalnie wyodrębniona w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej i może funkcjonować jak przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące wyznaczone zadania gospodarcze.
Za prawidłowością ww. twierdzenia przemawiają następujące okoliczności:
- komplementarność składników materialnych i niematerialnych wykorzystywanych do prowadzenia Działalności dotyczącej Najmu oraz ich kompletność, które pozwalają na niezakłócone prowadzenie działalności w zakresie najmu Nieruchomości (istnieje przedmiot najmu w stanie zdatnym do natychmiastowego wynajęcia, istnieją najemcy pozostający w stosunku najmu, obowiązują umowy z dostawcami tzw. mediów, pozwalające na bieżące korzystanie z przedmiotu najmu),
- na moment wniesienia Działalności dotyczącej Najmu jako Aportu do spółki cywilnej, nie powstanie konieczność podejmowania dodatkowych czynności, które są niezbędne do efektywnej kontynuacji przez spółkę cywilną działalności Wnioskodawcy w zakresie najmu Nieruchomości.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii wyłączenia z opodatkowania transakcji wniesienia przez niego zorganizowanej części przedsiębiorstwa (Działalności dotyczącej Najmu) aportem do Spółki.

Konfrontując zaprezentowany opis sprawy z powołanymi regulacjami prawnymi należy stwierdzić, że wskazany zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na Działalność dotyczącą Najmu będący przedmiotem transakcji aportu, będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy wskazują bowiem, że opisany zespół składników materialnych i niematerialnych cechuje się wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym.

Jak wynika z opisu sprawy przedmiotem aportu będzie wydzielona organizacyjnie, funkcjonalnie oraz finansowo część działalności Wnioskodawcy dotycząca najmu. Ponadto, przedmiot dotychczasowej działalności Spółki jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, natomiast Spółka do której zostanie wniesiony aport będzie kontynuować Działalność dotyczącą Najmu w takim zakresie, w jakim prowadził ją Wnioskodawca.

Stwierdzić zatem należy, że w analizowanej sprawie zostaną spełnione wszystkie wskazane powyżej przesłanki do uznania składników materialnych i niematerialnych, mających być przedmiotem transakcji, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy.

W konsekwencji, transakcja wniesienia przez Wnioskodawcę Aportu – działalności dotyczącej Najmu do Spółki będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym, transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

W powyższym zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Kolejne wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii obowiązku dokonania przez Spółkę, do której wniesiony zostanie Aport, korekty kwoty naliczonego podatku VAT, odliczonego przez Wnioskodawcę przy nabyciu Użytkowania Wieczystego oraz nabyciu towarów i sług służących do wytworzenia Budynku, a także nabyciu Ruchomości zgodnie z art. 91 ust. 7-7d w związku z art. 91 ust. 8 ustawy.

I tak, zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W przywołanym przepisie wyrażona została ogólna zasada, w myśl której prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej reguła wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Stosownie do art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1 podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio (art. 91 ust. 2a ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art. 91 ust. 4 ustawy).

W myśl art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi (art. 91 ust. 7 ustawy).

Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania (art. 91 ust. 8 ustawy).

W myśl art. 91 ust. 9 ustawy, w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy wskazać należy, że w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, obowiązek dokonania ewentualnej korekty podatku naliczonego nie spoczywa na zbywającym przedsiębiorstwo czy jego zorganizowaną część, lecz ciąży na nabywcy. Nabywca przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest zatem beneficjentem praw i obowiązków zbywcy, w tym w zakresie korekty podatku VAT.

Jak już zostało wcześniej rozstrzygnięte przedmiotem aportu do Spółki jest zorganizowana część przedsiębiorstwa (Działalności dotyczącej Najmu). Zatem, aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie będzie wiązał się dla Wnioskodawcy z obowiązkiem dokonania korekty w zakresie podatku naliczonego zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy. Ewentualny obowiązek korekty podatku naliczonego ciążyłby na nabywcy zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. Spółce cywilnej ((...) Spółka Cywilna).

Jak wskazano we wniosku, przedmiot działalności Spółki Cywilnej będzie stanowić wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, co oznacza, że Spółka Cywilna będzie kontynuować działalność dotyczącą najmu w takim zakresie, w jakim prowadził ją Wnioskodawca.

Z wniosku wynika, że Użytkowanie Wieczyste będzie wykorzystywane przez Spółkę do wykonywania działalności w takim zakresie, jak ma to miejsce w ramach działalności dotyczącej Najmu, prowadzonej przez Wnioskodawcę. Odnośnie Budynku, który został zaliczony przez Wnioskodawcę do środków trwałych i oddany do użytku w 2012 r. – wskazano, że Spółka będzie wykorzystywać Budynek do wykonywania działalności w takim zakresie, jak ma to miejsce w ramach działalności dotyczącej Najmu, prowadzonej przez Wnioskodawcę (świadczenie usług najmu lokali użytkowych opodatkowanych stawką podstawową).

Z uwagi zatem na fakt, że nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa (Spółka Cywilna) będzie kontynuował dotychczasową działalność Wnioskodawcy, i będzie to – jak wynika z wniosku – działalność wyłącznie opodatkowana podatkiem VAT, to po stronie nabywcy nie powstanie obowiązek korekty podatku naliczonego odliczonego uprzednio przez Wnioskodawcę od składników majątkowych składających się na przedmiot Aportu.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w związku z aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do Spółki cywilnej nie powstanie obowiązek dokonania korekty – ani po stronie Zainteresowanego, ani po stronie Spółki cywilnej – nabywcy zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w przypadku uznania przedmiotu transakcji (aportu) za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, która to czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT – Spółka Cywilna, do której wniesiona zostanie zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie będzie obowiązana, do dokonania korekty kwoty podatku naliczonego, odliczonego przez Wnioskodawcę przy nabyciu Użytkowania Wieczystego oraz nabyciu towarów i sług służących do wytworzenia Budynku, a także nabyciu Ruchomości.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek dotyczący podatku od towarów i usług. Natomiast w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin