2019.12.17 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.592.2019.1.RR
z 17 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2019 r. (data wpływu 18 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania płatności metodą podzielonej płatności za faktury objęte tytułem egzekucyjnym na rachunek bankowy komornika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania płatności metodą podzielonej płatności za faktury objęte tytułem egzekucyjnym na rachunek bankowy komornika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

(…) S.A. w (…) (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług rozliczającym się za okresy miesięczne. Sprzedaż Spółki podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawek innych niż „zwolnione”.

Prowadzenie ww. działalności - wiąże się z koniecznością dokonywania zakupu towarów i usług związanych z realizowaną przez Wnioskodawcę sprzedażą opodatkowaną. Wśród ww. zakupów znajdują się takie, które łącznie spełniają warunki jn.:

dotyczą towarów lub usług wskazanych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT (tj. wykazu towarów i usług, objętych od dnia 1 listopada 2019 r. obligatoryjnym mechanizmem podzielonej płatności, dalej: MPP),

udokumentowane są fakturą wystawioną przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku od towarów i usług,

wartość transakcji (bez względu na liczbę wynikających z niej płatności) przekraczają 15 000 zł lub stanowią równowartość tej kwoty.

Zdarza się przy tym, że Spółka jako nabywca otrzymuje od komornika sądowego lub skarbowego tytuł egzekucyjny, dotyczący zajęcia wierzytelności Dostawcy, zobowiązujący do dokonania płatności wobec tego Dostawcy na rachunek bankowy komornika. W konsekwencji - należna zapłata (obejmująca kwotę netto oraz podatek VAT) przelewana jest na rachunek danego komornika. Wnioskodawca przewiduje przy tym, że sytuacje takie będą także pojawiać się w przyszłości.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii skutków takiej zapłaty na gruncie przepisów ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1751) wchodzącej w życie z dniem 1 listopada 2019 r.

Wnioskodawca informuje ponadto, że transakcje objęte obligatoryjnym MPP (takie jak objęte przedmiotem niniejszego wniosku), wywołują także skutki na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych (zgodnie z ustawą o CIT wydatki ponoszone na nabycie towarów i usług objętych obligatoryjnym MPP podlegają zaliczeniu do kosztów podatkowych, pod warunkiem, że zaplata za te towary/usługi została uregulowana przy zastosowaniu MPP). Stąd też w zakresie podatku CIT - został złożony odrębny wniosek, w którym Wnioskodawcą jest podatkową grupą kapitałową (…), w której Spółka jest spółką dominującą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji gdy zakup towaru lub usługi od danego Dostawcy (udokumentowany prawidłowo wystawioną fakturą) podlegać będzie obligatoryjnej płatności w ramach MPP, a Spółka otrzyma od komornika tytuł egzekucyjny dotyczący zajęcia wierzytelności Dostawcy - płatność zobowiązania (wynikająca z faktury otrzymanej od Dostawcy) dokonywana przez Spółkę na rachunek bankowy komornika winna być od 1 listopada 2019 r. realizowana z zastosowaniem MPP?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opinii Wnioskodawcy, w przypadku zakupu towaru lub usługi od danego Dostawcy (udokumentowanego prawidłowo wystawioną fakturą) podlegającego od dnia 1 listopada 2019 r. obligatoryjnej płatności w ramach MPP, a także otrzymania od komornika tytułu egzekucyjnego dotyczącego zajęcia wierzytelności Dostawcy wynikającej z ww. faktury - płatność zobowiązania na rachunek bankowy komornika nie musi być od 1 listopada 2019 r. realizowana z zastosowaniem MPP.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 108a ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu, które będzie obowiązywać od dnia 1 listopada 2019 r.) przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Nadmienić ponadto należy, że niezastosowanie MPP w sytuacji, kiedy będzie on obligatoryjny - od dnia 1 listopada 2019 r. wiązać się będzie dla podatnika z ryzykiem nałożenia sankcji na podstawie:

art. 108a ust. 7 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku stwierdzenia, że podatnik dokonał płatności z naruszeniem ust. 1a, naczelnik urzędu skarbowego lub naczelnik urzędu celno-skarbowego ustala dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 30% kwoty podatku przypadającej na nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, wykazane na fakturze, której dotyczy płatność,

art. 57c § 1 ustawy z dnia 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowy (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1958 z późn. zm.), który stanowi, iż Podatnik, który wbrew obowiązkowi dokonuje płatności kwoty należności wynikającej z faktury z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.

Należy mieć jednak na uwadze, iż przelew środków należnych Dostawcy dokonywany przez Nabywcę na rachunek komornika (w związku z realizacją zajęcia komorniczego):

nie stanowi zapłaty za nabyte towary lub usługi, w oparciu o fakturę,

jest realizacją obowiązku wynikającego z przepisów egzekucyjnych (Wnioskodawca będzie go uiszczał nie na podstawie faktury, tylko na podstawie otrzymanego tytułu egzekucyjnego),

komornik, dokonując ściągnięcia wierzytelności działa jako organ egzekucyjny (w oparciu o przepisy prawa dot. komorników); komornik w ww. zakresie nie prowadzi zaś działalności gospodarczej, co nie zobowiązuje go do posiadania bankowego rachunku rozliczeniowego wymaganego dla dokonania płatności z zastosowaniem MPP.

Stąd też płatność taka nie powinna być dokonana z zastosowaniem MPP. Ponadto w przypadku zaistnienia powyższej sytuacji, zapłata dokonana przez Nabywcę na rachunek komornika nie będzie podlegała sankcjom na gruncie ustawy o VAT i Kodeksu karnego skarbowego, mimo że faktura wystawiona przez Dostawcę zawierała klauzulę "mechanizm podzielonej płatności", zaś podatek VAT wynikający z faktury Dostawcy będzie podlegał odliczeniu (jako związany ze sprzedażą opodatkowaną VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 103 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwaną dalej „ustawą” – podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a-4 oraz art. 33 i art. 33b.

Stosownie do art. 108a ust. 1 ustawy, podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Ustawa z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1751) przewiduje z dniem 1 listopada 2019 r.
m.in. rozszerzenie katalogu towarów i usług, w stosunku do których obligatoryjne zastosowanie będzie miał mechanizm podzielonej płatności.

I tak, zgodnie z art. 108a ust. 1a ustawy, obowiązującym od dnia 1 listopada 2019 r., przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Zgodnie z art. 19 pkt 2 ustawy Prawo przedsiębiorców, dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług rozliczającym się za okresy miesięczne. Sprzedaż Spółki podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawek innych niż „zwolnione”. Prowadzenie ww. działalności - wiąże się z koniecznością dokonywania zakupu towarów i usług związanych z realizowaną przez Wnioskodawcę sprzedażą opodatkowaną. Wśród ww. zakupów znajdują się takie, które łącznie spełniają warunki jn.:

dotyczą towarów lub usług wskazanych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT (tj. wykazu towarów i usług, objętych od dnia 1 listopada 2019 r. obligatoryjnym mechanizmem podzielonej płatności, dalej: MPP),

udokumentowane są fakturą wystawioną przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku od towarów i usług,

wartością transakcji (bez względu na liczbę wynikających z niej płatności) przekraczają 15 000 zł lub stanowią równowartość tej kwoty.

Wątpliwości Wnioskodawcy w niniejszej sprawie dotyczą stosowania metody podzielonej płatności od 1 listopada 2019 r. w sytuacji gdy zakup towaru lub usługi od danego Dostawcy (udokumentowany prawidłowo wystawioną fakturą), a Spółka otrzyma od komornika tytuł egzekucyjny dotyczący zajęcia wierzytelności Dostawcy.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy w pierwszej kolejności wskazać, że obowiązek bezwzględnego stosowania mechanizmu podzielonej płatności wprowadzony przepisami obowiązującymi od dnia 1 listopada 2019 r. dotyczy wyłącznie konkretnych towarów i usług enumeratywnie wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy.

Podkreślenia wymaga fakt, że zapis art. 108a ust. 1a ustawy, wprowadza obowiązek zastosowania mechanizmu podzielonej płatności przy regulowaniu należności z faktury, w której wartość sprzedaży brutto przekracza 15 000 zł i faktura ta obejmuje swym zakresem towary lub usługi wskazane w załączniku nr 15 do ustawy.

Jednocześnie będzie funkcjonował dobrowolny system podzielonej płatności na pozostałe towary i usługi, który został wprowadzony ustawą z dnia 15 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 62, z późn. zm.).

Jak wynika ze złożonego wniosku, Spółka dokonuje zakupu towarów i usług, które dotyczą towarów lub usług wskazanych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT, udokumentowanych fakturą wystawioną przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku od towarów i usług, gdzie wartość transakcji (bez względu na liczbę wynikających z niej płatności) przekracza 15 000 zł. Przy czym jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca w odniesieniu do ww. zakupów jako nabywca otrzymuje od komornika sądowego lub skarbowego tytuł egzekucyjny, dotyczący zajęcia wierzytelności Dostawcy, zobowiązujący do dokonania płatności wobec tego Dostawcy na rachunek bankowy komornika.

Biorąc pod uwagę opis analizowanej sprawy oraz przepisy ustawy o podatku od towarów i usług dotyczące metody podzielonej płatności, które weszły w życie z dniem 1 listopada 2019 r. stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie w sytuacji gdy Spółka otrzyma od komornika tytuł egzekucyjny dotyczący zajęcia wierzytelności Dostawcy dotyczący zakupu towaru lub usługi udokumentowany prawidłowo wystawioną fakturą – Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dokonywania płatności za nabywane towary i usługi metodą podzielonej płatności, o której mowa w art. 108a ust. 1 ustawy.

Wskazać bowiem należy, że obowiązek zapłaty w podzielonej płatności nie dotyczy płatności z tytułu zajętej przez komornika wierzytelności, nawet jeżeli wierzytelność ta dotyczy sprzedaży, do której zastosowanie ma obligatoryjna podzielona płatność. W takiej sytuacji dokonywana na rzecz komornika płatność nie stanowi zapłaty za nabyte towary lub usługi. W tym przypadku, w miejsce obowiązku zapłaty kontrahentowi za nabyte towary lub usługi, wstępuje nowy tytuł płatności, czyli realizacja egzekucji z zajętej wierzytelności. Stąd w takiej sytuacji podatnik (nabywca) nie będzie miał obowiązku zapłaty do komornika w podzielonej płatności. Mamy w tym przypadku do czynienia ze szczególnym charakterem relacji prawnej, który decyduje o braku zastosowania metody podzielonej płatności przez nabywcę w płatnościach na rzecz komornika.

Spółka w tej sytuacji nie powinna płacić w podzielonej płatności, ponieważ dokonując zapłaty z tytułu zajętej wierzytelności nie dokonuje płatności kwoty należności wynikającej z faktury za nabyte towary lub usługi od Dostawcy.

Tym samym stwierdzić należy, że w przypadku zakupu towaru lub usługi od danego Dostawcy podlegających od dnia 1 listopada 2019 r. obligatoryjnej płatności w ramach metody podzielonej płatności, w sytuacji otrzymania od komornika tytułu egzekucyjnego dotyczącego zajęcia wierzytelności Dostawcy wynikającej z ww. faktury – Spółka nie jest zobowiązana dokonać płatności na rachunek bankowy komornika z zastosowaniem metody podzielonej płatności, o której mowa w art. 108a ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w niniejszej sprawie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin