Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.9.2019.1.AMN
z 19 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2019 r. (data wpływu 4 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia udziału w mieszkaniu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia udziału w mieszkaniu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu x sierpnia 2019 r. została zawarta umowa sprzedaży mieszkania własnościowego, o powierzchni ok 31,4 m², za cenę 285 000 - zł, co potwierdza akt notarialny. Powyższe mieszkanie wcześniej zostało wykupione w 2009 roku przez ciocię Wnioskodawczyni – B.W. Do czasu swojej śmierci była ona jedyną właścicielką mieszkania. W dniu x marca 2019 r. ciocia Wnioskodawczyni – B.W. w sposób nagły zmarła. Nie pozostawiła ani męża ani dzieci, miała za to 3 siostry, tj. mamę Wnioskodawczyni – J.K., A.N. oraz G.W. Z uwagi na fakt, iż zmarła B.W. nie pozostawiła testamentu, powyższe mieszkanie, podobnie jak pozostała część spadku, przypadło na podstawie dziedziczenia ustawowego trzem wyżej wymienionym siostrom zmarłej. Jednakże 9 dni po śmierci B.W., w dniu y marca 2019 r. zmarła jedna z jej sióstr, tj. J.K., która była jednocześnie mamą Wnioskodawczyni i żoną ojca Wnioskodawczyni. Oprócz Wnioskodawczyni, nie pozostawiła innych dzieci.

W dniu x czerwca 2019 r. został sporządzony przed notariuszem akt poświadczenia dziedziczenia po zmarłej B.W. Również w tym samym dniu, tj. x czerwca 2019 r., został sporządzony akt poświadczenia dziedziczenia po zmarłej J.K.

Z treści pierwszego aktu wynika, że spadek, w tym powyższe mieszkanie, po zmarłej B.W., odziedziczyły następujące osoby: ciocia Wnioskodawczyni, A.N. – 1/3 udziału, ciocia Wnioskodawczyni, G.W. – 1/3 udziału, Wnioskodawczyni M.K. – 1/6 udziału i ojciec Wnioskodawczyni, M.K. – 1/6 udziału. Z treści drugiego aktu wynika, że spadek po zmarłej J.K. odziedziczyły następujące osoby: Wnioskodawczyni M.K.– 1/2 udziału i ojciec Wnioskodawczyni, M.K. – 1/2 udziału. W związku z powyższym, w treści aktu notarialnego z dnia x sierpnia 2019 r. – umowy sprzedaży mieszkania własnościowego, jako sprzedający zostali wymienieni: ciocia Wnioskodawczyni, A.N. – 1/3 udziału we współwłasności mieszkania, ciocia Wnioskodawczyni, G.W. – 1/3 udziału, Wnioskodawczyni M.K. – 1/6 udziału i ojciec Wnioskodawczyni, M.K. – 1/6 udziału.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży mieszkania przy w wysokości 1/6 z 285 000 zł podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8a w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o PIT, czy też jest zwolniony z opodatkowania z uwagi na niespełnienie wszystkich przesłanek wynikających z tych przepisów?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwanej dalej „ustawą o PIT”, źródłem przychodu podlegającego opodatkowaniu tym podatkiem jest m.in.: 8) odpłatne zbycie, a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, d) innych rzeczy  jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c  przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Jednocześnie art. 10 ust. 5 ustawy o PIT stanowi, że w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o PIT, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

W opisanym stanie faktycznym nie ulega wątpliwości, że w odniesieniu do dwóch żyjących sióstr, tj. A.N. i G.W., „spadkodawcą” w rozumieniu art. 10 ust. 5 ustawy o PIT jest zmarła B.W. Jak wyżej wskazano, B.W. nabyła mieszkanie w 2009 roku, co potwierdza akt notarialny, a jej śmierć nastąpiła w marcu 2019 r., co potwierdza akt notarialny. Pomiędzy nabyciem mieszkania a śmiercią zmarłej właścicielki upłynęło więc więcej niż 5 lat. W tej sytuacji nie została spełniona jedna z przesłanek opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, opisana w art. 10 ust 5 ustawy o PIT. W konsekwencji, przychody ze sprzedaży mieszkania własnościowego, uzyskane przez A.N. i G.W., nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w odniesieniu do opodatkowania przychodu Wnioskodawczyni w wysokości 1/6 z 285 000 zł pochodzącego ze sprzedaży mieszkania, nie budzą wątpliwości przesłanki jego opodatkowania, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8a ustawy o PIT i w art. 10 ust. 5 ustawy o PIT, z wyjątkiem kwestii „spadkodawcy”. Mianowicie w przypadku osoby Wnioskodawczyni rozstrzygnięcia wymaga, kogo należy uznać za „spadkodawcę” w rozumieniu art. 10 ust. 5 ustawy o PIT.

Pierwsza możliwość to uznanie, że „spadkodawcą” w rozumieniu tego przepisu jest zmarła B.W. Wówczas „nabycie w rozumieniu tego przepisu będzie stanowić nabycie mieszkania przez B.W. w 2009 roku. W konsekwencji możliwe będzie uznanie, że pomiędzy nabyciem mieszkania, a jego odpłatnym zbyciem upłynęło więcej niż 5 lat. Tym samym została spełniona jedna z przesłanek wynikających z art. 10 ust. 5, zwalniająca uzyskany przez Wnioskodawczynię przychód ze sprzedaży tego mieszkania z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Druga możliwość to uznanie za „spadkodawcę” w rozumieniu art. 10 ust. 5 ustawy o PIT mamy Wnioskodawczyni, tj. zmarłej J.K., która była formalnym współwłaścicielem 1/6 mieszkania tylko przez okres 9 dni. Wówczas „nabyciem” w rozumieniu tego przepisu byłoby nabycie 1/6 współwłasności mieszkania przez mamę Wnioskodawczyni  J.K., w drodze dziedziczenia ustawowego w dniu x marca 2019 r., tj. z chwilą śmierci B.W. Oznaczałoby to, że pomiędzy nabyciem mieszkania, a jego odpłatnym zbyciem nie upłynęło więcej niż 5 lat. W konsekwencji uzyskany przez Wnioskodawczynię przychód ze sprzedaży tego mieszkania podlegałby opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie Wnioskodawczyni prawidłowe jest pierwsze rozumienie powyższego przepisu, tj. uznanie, że „spadkodawcą” w rozumieniu art. 10 ust. 5 ustawy o PIT jest zmarła B.W., że pomiędzy nabyciem mieszkania, a jego odpłatnym zbyciem upłynęło więcej niż 5 lat, oraz że uzyskany przez Wnioskodawczynię przychód ze sprzedaży tego mieszkania w wysokości 1/6 z 285 000 zł nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Tut. organ wskazuje, że przedstawiając pytanie oraz własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego Wnioskodawczyni podała art. 10 ust. 1 pkt 8a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mając jednak na uwadze merytoryczną treść przedmiotowego wniosku organ przyjął, iż Wnioskodawczyni miała na uwadze przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że w dniu x sierpnia 2019 r. została zawarta umowa sprzedaży mieszkania własnościowego. Powyższe mieszkanie zostało wykupione w 2009 roku przez ciocię Wnioskodawczyni – B.W. W dniu x marca 2019 r. ciocia Wnioskodawczyni – B.W. zmarła. Przedmiotowe mieszkanie przypadło na podstawie dziedziczenia ustawowego trzem siostrom zmarłej. W dniu y marca 2019 r. zmarła jedna z jej sióstr, tj. J.K., która była jednocześnie mamą Wnioskodawczyni i żoną ojca Wnioskodawczyni. Oprócz Wnioskodawczyni, nie pozostawiła innych dzieci. W dniu x czerwca 2019 r. został sporządzony przed notariuszem akt poświadczenia dziedziczenia po zmarłej B.W. oraz akt poświadczenia dziedziczenia po zmarłej J.K. Z treści pierwszego aktu wynika, że spadek, w tym powyższe mieszkanie, po zmarłej B.W., odziedziczyły następujące osoby: ciocia Wnioskodawczyni, A.N. – 1/3 udziału, ciocia Wnioskodawczyni, G.W. – 1/3 udziału, Wnioskodawczyni M.K. – 1/6 udziału i ojciec Wnioskodawczyni, M.K. – 1/6 udziału. Z treści drugiego aktu wynika, że spadek po zmarłej J.K. odziedziczyły następujące osoby: Wnioskodawczyni M.K. – 1/2 udziału i ojciec Wnioskodawczyni, M.K. – 1/2 udziału.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia, czy będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z rzeczonej sprzedaży.

Przejście majątku, a więc praw i obowiązków majątkowych zmarłego, na inne osoby fizyczne i prawne reguluje Księga IV Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z treścią art. 922 ww. Kodeksu, spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

Stosownie do art. 924 ww. Kodeksu, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

W myśl art. 926 § 1 Kodeksu cywilnego, powołanie do spadku, czyli przekazanie w spadku majątku, wynika z ustawy albo z testamentu, jednakże dniem nabycia spadku przez spadkobiercę jest data śmierci spadkodawcy. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 ww. Kodeksu).

W tym miejscu należy wskazać, że w dniu 1 stycznia 2019 r., w związku z opublikowaniem ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) – w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, wprowadzono art. 10 ust. 5, zgodnie z którym w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Stosownie do art. 16 ww. ustawy zmieniającej, przepisy art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą, stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Wobec powyższego od dnia 1 stycznia 2019 r. pięcioletni okres, po upływie którego nie powstanie obowiązek uiszczenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości nabytych w drodze spadku liczony jest od końca roku, w którym spadkodawca ją nabył lub wybudował, a nie tak jak w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. – od końca roku, w którym został otwarty spadek (w którym zmarł spadkodawca). Zmiana obejmuje zatem wszystkich, którzy dokonają zbycia nieruchomości po dniu 31 grudnia 2018 r., bez względu na datę odziedziczenia nieruchomości.

Moment nabycia spadku przez spadkobiercę należy ocenić zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w związku z art. 10 ust. 5 ww. ustawy (czyli nabytych w drodze spadku), decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia przez spadkodawcę.

Tym samym, aby ustalić, czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż przez Wnioskodawczynię udziału w przedmiotowym mieszkaniu podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy odpłatne zbycie ww. udziału miało miejsce po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez spadkodawcę.

W tym miejscu należy podkreślić, że krąg spadkobierców po danym spadkodawcy ustala się w chwili otwarcia spadku. Bez znaczenia pozostaje fakt, że spadkobierca zmarł zaraz po spadkodawcy.

W niniejszej sprawie spadek (w tym mieszkanie) po zmarłej cioci Wnioskodawczyni, przypadł z chwilą jej śmierci, tj. x marca 2019 r., na podstawie dziedziczenia ustawowego trzem siostrom zmarłej, po 1/3 udziału – jedną z nich była matka Wnioskodawczyni. Z kolei w dniu y marca 2019 r. zmarła matka Wnioskodawczyni, po której z chwilą jej śmierci spadek odziedziczyła Wnioskodawczyni i jej ojciec, po 1/2 udziału.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że Wnioskodawczyni odziedziczyła udział w zbywanym mieszkaniu w wysokości 1/6 po matce, w wyniku uprzedniego dziedziczenia tego udziału przez jej matkę po zmarłej siostrze.

Zatem datą nabycia udziału w zbywanym mieszkaniu przez spadkodawcę (matkę Wnioskodawczyni), o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest dzień nabycia tego udziału w spadku po zmarłej cioci Wnioskodawcy, tj. 8 marca 2019 r.

W konsekwencji powyższego, odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię w dniu x sierpnia 2019 r. odziedziczonego udziału w mieszkaniu, będzie stanowiło źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie upłynął pięcioletni termin liczony się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału w zbywanym mieszkaniu przez spadkodawcę (matkę Wnioskodawczyni).

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 19 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Na podstawie art. 22 ust. 6d powołanej ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Natomiast stosownie do art. 45 ust. 1a pkt 3 cytowanej ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

W myśl art. 45 ust. 4 pkt 4 tej ustawy, przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania podatnicy są obowiązani wpłacić należny podatek wynikający z zeznania, o którym mowa w ust. 1a pkt 3.

Reasumując, w niniejszej sprawie Wnioskodawczyni nabyła w wyniku dziedziczenia po zmarłej matce udział w mieszkaniu, nabyty uprzednio przez matkę Wnioskodawczyni (spadkodawcę) w dniu x marca 2019 r. w drodze spadkobrania po zmarłej siostrze. Zatem, w odniesieniu do Wnioskodawczyni, upływ 5 letniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. po upływie którego nie powstanie obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży udziału w ww. mieszkaniu, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału w tym mieszkaniu przez spadkodawcę (matkę Wnioskodawczyni), tj. od końca 2019 roku. W konsekwencji powyższego, sprzedaż ww. udziału w mieszkaniu dokonana w dniu x sierpnia 2019 r., stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na brak upływu terminu wskazanego w tym przepisie.

Tym samym, dochód z odpłatnego zbycia ww. udziału podlega – zgodnie z art. 30e ustawy – opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, a Wnioskodawczyni będzie obowiązana do złożenia zeznania podatkowego PIT-39 o wysokości osiągniętego dochodu w myśl art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w terminie do dnia 30 kwietnia 2020 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.