Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4015.174.2019.1.PB
z 20 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 listopada 2019 r. (data wpływu 14 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny nieruchomości od matki i ojczyma – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny nieruchomości od matki i ojczyma.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest biologicznym synem P. B. i A. M. z domu J., którzy w chwili narodzin Wnioskodawcy byli małżeństwem. Ojciec Wnioskodawcy zmarł kilka miesięcy po narodzinach Wnioskodawcy.

Matka Wnioskodawcy w 1994 r. ponownie wyszła za maż, za K. M. K. M. formalnie nie przysposobił Wnioskodawcy, niemniej Wnioskodawca nieprzerwanie zamieszkiwał i wciąż zamieszkuje wspólnie ze swoją biologiczną matką – A. M. oraz jej mężem – K. M.

Umową darowizny z 14 grudnia 1994 r. Z. J. oraz W. J., będący jednocześnie rodzicami A. M. oraz dziadkami Wnioskodawcy, darowali A. M. i K. M. na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej nieruchomości:

• działkę nr (…) położoną w M., o pow. 0,1580 ha oraz
• działki nr (…), (…), (…) położone w J., o pow. 4,2040 ha.
  
  

Następnie, umową darowizny z 2 grudnia 1996 r. J. J., będący bratem W. J. (matki A. M. i babki Wnioskodawcy), darował A. M. i K. M. na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej nieruchomość położoną w J. obejmującą działki nr (…), (…), (…), (…), (…), o pow. 3,592 ha. Wszystkie powyższe nieruchomości stanowią ojcowiznę A. M., a co za tym idzie także i Wnioskodawcy. Nadto, zgodnie z ustaleniami pomiędzy darczyńcami, tj. Z. J., W. J. oraz J. J., a obdarowanymi małżonkami, tj. A. M. i K. M., wskazane powyżej nieruchomości będące przedmiotem darowizn, miały w przyszłości zostać darowane Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku darowizny nieruchomości wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego, uczynionej przez A. M. oraz K. M. na rzecz Wnioskodawcy, Wnioskodawca będzie zwolniony z podatku od takiej darowizny w całości, a więc także w części, w której to K. M. dokonuje darowizny na rzecz Wnioskodawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, posiłkując się orzecznictwem sądów administracyjnych, wskazać należy, iż już wskutek małżeństwa zawartego przez A. M. i K. M., nawiązał się stosunek powinowactwa pomiędzy K. M., a krewnymi A. M., w tym z Wnioskodawcą. Wynika to z literalnego brzmienia art. 618 § 1 zd. 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Stąd też już na skutek zawarcia przedmiotowego małżeństwa Wnioskodawca stał się pasierbem K. M., w rozumieniu art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, pomimo braku formalnego odrębnego przysposobienia. Takie stanowisko wyraził między innymi Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 24 listopada 2017 r. sygn. akt II FSK 3016/15, podzielając w tym zakresie wywód Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 21 maja 2015 r. sygn. akt I SA/Po 59/15, zgodnie z którym „(…) pod pojęciem „pasierb” rozumie się dzieci małżonka spadkodawcy pochodzące z poprzednich małżeństw, a także dzieci pozamałżeńskie.”

Jak wynika z powyższego Wnioskodawca stał się pasierbem K. M. z momentem zawarcia przez jego biologiczną matkę związku małżeńskiego z K. M. Dlatego też, w ocenie Wnioskodawcy, będzie on w całości zwolniony z podatku od darowizny nieruchomości uczynionej na jego rzecz przez A. i K. małżonków M., na zasadach przewidzianych w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn z dnia 28 lipca 1983 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1813) – podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Na podstawie art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn – obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn – obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9.637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

Art. 14 ust. 2 ww. ustawy statuuje, iż zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

W myśl art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy – do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Stosownie do art. 4a ust. 1 ww. ustawy – zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
   
   

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1–2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 cyt. ustawy).

Na podstawie art. 4a ust. 4 ww. ustawy – obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron.
   
   

Zgodnie z art. 4 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn – zwolnienia określone w ust. 1 oraz art. 4a i 4b stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest biologicznym synem P. B. i A. M. z domu J., którzy w chwili narodzin Wnioskodawcy byli małżeństwem. Ojciec Wnioskodawcy zmarł kilka miesięcy po narodzinach Wnioskodawcy. Matka Wnioskodawcy w 1994 r. ponownie wyszła za maż, za K. M. K. M. formalnie nie przysposobił Wnioskodawcy, niemniej Wnioskodawca nieprzerwanie zamieszkiwał i wciąż zamieszkuje wspólnie ze swoją biologiczną matką – A. M. oraz jej mężem – K. M. Umową darowizny z 14 grudnia 1994 r. Z. J. oraz W. J., będący jednocześnie rodzicami A. M. oraz dziadkami Wnioskodawcy, darowali A. M. i K. M. na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej nieruchomości:

• działkę nr (…) położoną w M., o pow. 0,1580 ha oraz
• działki nr (…), (…), (…) położone w J., o pow. 4,2040 ha.
  
  

Następnie, umową darowizny z 2 grudnia 1996 r. J. J., będący bratem W. J. (matki A. M., babki Wnioskodawcy), darował A. M. i K. M. na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej nieruchomość położoną w J. obejmującą działki nr (…), (…), (…), (…), (…), o pow. 3,592 ha. Wszystkie powyższe nieruchomości stanowią ojcowiznę A. M., a co za tym idzie także i Wnioskodawcy. Nadto, zgodnie z ustaleniami pomiędzy darczyńcami, tj. Z. J., W. J. oraz J. J., a obdarowanymi małżonkami, tj. A. M. i K. M., wskazane powyżej nieruchomości będące przedmiotem darowizn, miały w przyszłości zostać darowane Wnioskodawcy.

Pasierbami są dzieci małżonka niebędące zarazem dziećmi drugiego ze współmałżonków. Pomiędzy tymi osobami (ojczym/macocha, pasierb) z chwilą zawarcia małżeństwa z rodzicem pasierba powstaje stosunek powinowactwa, o którym mowa w art. 618 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 2086). Zgodnie z tym przepisem – z małżeństwa wynika powinowactwo między małżonkiem a krewnymi drugiego małżonka. Trwa ono mimo ustania małżeństwa. Linię i stopień powinowactwa określa się według linii i stopnia pokrewieństwa.

Ustawodawca, ustalając zakres podmiotowy zwolnienia określonego w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, wskazał, że osobą uprawnioną do skorzystania z tego zwolnienia podatkowego przy spełnieniu pozostałych warunków jest również pasierb jako nabywca własności rzeczy lub praw majątkowych w drodze m.in. darowizny.

Przenosząc przywołane powyżej przepisy na grunt analizowanej sprawy należy wskazać, że planowana darowizna nieruchomości od matki i ojczyma Wnioskodawcy, stanowiących ich majątek wspólny, będzie objęta zwolnieniem wynikającym z art. 4a ww. ustawy.

Ponadto, w związku z tym, że umowa darowizny nieruchomości – zgodnie z wymogiem zawartym w art. 158 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1145) – powinna zostać sporządzona w formie aktu notarialnego, dla spełnienia warunków do zwolnienia w takiej sytuacji nie będzie konieczne zgłoszenie nabycia nieruchomości właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od powstania obowiązku podatkowego, co wynika z treści przywołanego powyżej art. 4a ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.