Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.578.2019.2.MP
z 19 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2019 r. (data wpływu 16 października 2019 r.), uzupełnionym pismem złożonym w dniu 6 listopada 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego w odniesieniu do:

• zapłaty rat ceny sprzedaży związanych z nabyciem udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym – jest prawidłowe,

• zapłaty rat ceny sprzedaży związanych z nabyciem udziałów w pozostałych nieruchomościach (działkach) – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 16 października 2019 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 30 października 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.578.2019.1.MP, wezwano Wnioskodawczynię na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało za pośrednictwem poczty w dniu 31 października 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 31 października 2019 r.), zaś w dniu 6 listopada 2019 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (złożone w dniu 6 listopada 2019 r.)

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 8 marca 2016 r. na podstawie aktu notarialnego Rep. A nr …, Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem udziały w budynku, w którym mieszka od urodzenia i który remontuje. Wnioskodawczyni udziały odkupiła od swojej cioci, która chciała sprzedać je obcej osobie (z powodu zatargów z mamą, ciocia chciała utrudnić życie Wnioskodawczyni i sprzedać). Wnioskodawczyni wraz z mężem, mając dwoje dzieci na utrzymaniu, zabrali na siebie ciężar odkupienia tych udziałów. Udało się na drodze porozumienia wynegocjować spłatę ratalną w wysokości 500 zł miesięcznie przez okres 100 miesięcy, co jest potwierdzone aktem notarialnym i jest on w Urzędzie Skarbowym.

W czerwcu 2016 r. Wnioskodawczyni nabyła spadek po ojcu. W dniu 14 grudnia 2017 r. Wnioskodawczyni wraz ze swoimi braćmi, sprzedali nieruchomość wchodzącą w skład tego spadku. Wnioskodawczyni część pieniędzy przeznaczyła na remont mieszkania, resztę na miesięczne raty za udziały.

W uzupełnieniu wniosku złożonym w dniu 6 listopada 2019 r. dodano: W dniu 8 marca 2016 r. Wnioskodawczyni nabyła udziały w gruntach od swojej cioci - ona odziedziczyła je po dziadku Wnioskodawczyni. Działki są położone w … Działka z domem to 23 ary, z czego Wnioskodawczyni z mężem odkupili udział 1/9, pozostałe działki to cyt.: „wspólniska”, łąki, lasy i inne grunty, których powierzchnia odkupiona to 0,352 ha. Wnioskodawczyni ma z mężem wspólnotę majątkową.

W momencie zakupu udziałów w budynku był on zamieszkiwany i posiadał status budynku mieszkalnego, nie był i nie jest wynajmowany. Udziały zostały zakupione w drodze umowy sprzedaży u notariusza (którą dołącza do wniosku), zaznaczone jest w niej, że spłata następuje w 100 ratach, płatnych do końca każdego miesiąca. Wnioskodawczyni odkupiła udziały od cioci, aby ona nie sprzedała ich innej osobie. Mama Wnioskodawczyni i ciocia mają konflikt i nie mogły się „dogadać”. Wnioskodawczyni stwierdza cyt.: „Gdyby ktoś inny kupił te udziały zaczęły by się jeszcze większe kłopoty”. Umowa sprzedaży jest zawarta między …. i …... (Wnioskodawczynią) oraz …..

Przed zakupem udziałów Wnioskodawczyni była już współwłaścicielką w działce nr .../1, w W., na której jest dom. Wnioskodawczyni w wyniku darowizny w 1999 r. dostała 1/3 udziału w domu i działce. Wnioskodawczyni z mężem od czasu ślubu, kiedy w 1999 r. dostała udziały w darowiźnie, podnieśli poddasze i je wykańczają.

Po ojcu Wnioskodawczyni nie jest przeprowadzony dział spadku - wraz z braćmi są współwłaścicielami (w załączeniu przesyła wypis ze spadku i zaświadczenie do US). Sprzedażą w dniu 14 grudnia 2017 r. objęte zostały działki nr …/9 i nr …/7, w ….., o powierzchni łącznej 0,2938 ha wraz z domem, który się na nich znajdował. Udział Wnioskodawczyni wynosi 1/3 ze sprzedaży. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej (pracuje w …). Wnioskodawczyni mieszka od urodzenia w ….., ul. ,,, i tam przeznacza każde wolne środki na remont i wykończenie pomieszczeń mieszkalnych.

Wnioskodawczyni wydała pieniądze ze sprzedaży na remont dachu, klatki schodowej, wymianę podłóg i innych rzeczy, które się popsuły, a ze względów finansowych nie były naprawiane. Co miesiąc płaci z tych pieniędzy raty cioci. Rachunki, które posiada na chwilę obecną są na kwotę 39 866 zł 14 gr, za: materiały budowlane, usługi remontowe, które musiały wykonać firmy. Wnioskodawczyni wskazuje cyt.: „Zapłata PCC-3 od umowy sprzedaży z dnia 8 marca 2016 r., którą musieliśmy dopłacić, ponieważ dla US była za niska wartość rynkowa i wezwano nas do dopłaty. Faktura od prawnika za prowadzenie sprawy zniesienia współwłasności w budynku, w którym mieszkamy, gdyż my również nie możemy polubownie z moją mamą załatwić tej sprawy”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy raty z umowy sprzedaży Wnioskodawczyni może zaliczyć jako wydatkowanie na własne cele mieszkaniowe?

Zdaniem Wnioskodawczyni, kredyty na cele mieszkaniowe zaciągnięte przed odziedziczeniem spadku można spłacać z tych pieniędzy i nie trzeba płacić podatku. Wnioskodawczyni z mężem nie mają kredytu, ponieważ mieli z mężem już inne kredyty na remont domu zaciągnięte, ale nie są to typowe, mieszkaniowe tylko pożyczki gotówkowe, dlatego cyt. „cieszymy się, że udało się to załatwić na raty miesięczne”. Wnioskodawczyni nie rozumie dlaczego tego nie może zaliczyć na wydatki na własny cel mieszkaniowy, bo taką odpowiedź uzyskała informując się w Urzędzie (w innej sprawie też Ją źle poinformowano, a może zaliczyć to do wydatków mieszkaniowych), dlatego prosi o interpretację, którą będzie mogła przedłożyć przy rozliczeniu ulgi. Wnioskodawczyni jest bardzo ciężko, a przez kłótnie innych osób Jej sytuacja finansowa ucierpiała. Działka, którą sprzedała nie była na cele zarobkowe, tylko na pomoc w remoncie domu, który od wzięcia ślubu w 2001 r., remontują (wydatek z udziałami dobił ich budżet).

Jeżeli raty nie zostaną zaliczone jako wydatkowanie na cele mieszkaniowe, Wnioskodawczyni będzie musiała od brakującej kwoty wpłacić podatek z odsetkami. Będzie to spore obciążenie dla Niej, gdyż ma dwójkę dzieci i inne raty do płacenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego w odniesieniu do:

• zapłaty rat ceny sprzedaży związanych z nabyciem udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym – jest prawidłowe,

• zapłaty rat ceny sprzedaży związanych z nabyciem udziałów w pozostałych nieruchomościach (działkach) – jest nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.; w brzmieniu obowiązującym w 2017 r.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dla określenia jego skutków podatkowych istotne jest zatem ustalenie daty nabycia nieruchomości lub praw.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 8 marca 2016 r. na podstawie umowy sprzedaży Wnioskodawczyni wraz z mężem, nabyła od swojej cioci udziały w gruntach, tj. gruntach stanowiących łąki, lasy i inne grunty oraz udział w gruncie zabudowanym budynkiem. W momencie zakupu budynek był zamieszkiwany i posiadał status budynku mieszkalnego, nie był i nie jest wynajmowany. Umowa sprzedaży jest zawarta między Wnioskodawczynią i Jej mężem oraz ciocią Wnioskodawczyni. Udziały zostały zakupione od cioci w drodze umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego, w którym zaznaczone jest, że spłata następuje w 100 ratach, płatnych do końca każdego miesiąca (spłata ratalna w wysokości 500 zł miesięcznie przez okres 100 miesięcy). Przed zakupem ww. udziałów od cioci, Wnioskodawczyni była już współwłaścicielką w działce nr …/1, na której znajduje się dom (budynek mieszkalny), ponieważ w 1999 r., w drodze darowizny dostała 1/3 udziału w domu i działce. W znajdującym się na tym gruncie budynku mieszkalnym Wnioskodawczyni mieszka od urodzenia oraz przeprowadza w nim prace remontowe.

W czerwcu 2016 r. Wnioskodawczyni nabyła spadek po ojcu. Nie był przeprowadzony dział spadku po ojcu Wnioskodawczyni. W dniu 14 grudnia 2017 r. Wnioskodawczyni wraz ze swoimi braćmi, sprzedali nieruchomość wchodzącą w skład tego spadku (udział Wnioskodawczyni wynosi 1/3 ze sprzedaży).

Wnioskodawczyni część pieniędzy uzyskanych z ww. sprzedaży, przeznaczyła na miesięczne raty za udziały z tytułu umowy sprzedaży zawartej z ciocią w dniu 8 marca 2016 r. (co miesiąc płaci z tych pieniędzy raty cioci).

Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Stosownie do art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego – spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. (art. 1025 § 1 ustawy Kodeks cywilny).

W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych.

Istotnym zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy. Następstwo prawne po osobie zmarłej ma charakter sukcesji uniwersalnej, gdyż spadkobierca na mocy jednego zdarzenia, jakim jest otwarcie spadku, wstępuje w ogół praw i obowiązków osoby zmarłej (spadkodawcy).

Sprzedaż w dniu 14 grudnia 2017 r. udziału w nieruchomości nabytego w spadku po zmarłym ojcu Wnioskodawczyni, stanowi dla Niej źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli została dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie (nabyciem jest data śmierci spadkodawcy) i podlega opodatkowaniu według zasad określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązujących w 2017 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

W myśl art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P

gdzie:

D ‒ dochód ze sprzedaży,

W ‒ wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P ‒ przychód ze sprzedaży.

Tym samym, aby dochód z tytułu sprzedaży nieruchomości (udziału) był w całości zwolniony z podatku dochodowego, to cały przychód ze zbytej nieruchomości (udziału) musi być wydatkowany na własne cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

W świetle powyższych przepisów zaznaczyć więc należy, że wydatkowanie przychodu uzyskanego przez Wnioskodawczynię z odpłatnego zbycia w dniu 14 grudnia 2017 r., udziału w nieruchomości nabytej w spadku po ojcu, celem zwolnienia dochodu uzyskanego z tej sprzedaży, musi nastąpić w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, czyli do dnia 31 grudnia 2019 r. Tym samym tylko wydatki poniesione w tym okresie, tj. najpóźniej do dnia 31 grudnia 2019 r., przy spełnieniu pozostałych warunków określonych przepisami ustawy, mogą skorzystać z ww. zwolnienia przedmiotowego.

Katalog wydatków na własne cele mieszkaniowe określa art. 21 ust. 25 pkt 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
   4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
   5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego,

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

2. wydatki poniesione na:
   1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
   2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
   3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Zgodnie z art. 21 ust. 26 ww. ustawy, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

W myśl art. 21 ust. 28 ww. ustawy, za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

‒ przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Podkreślić należy, że wyliczenie zawartych w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatków mieszkaniowych ma charakter wyczerpujący, w związku z tym tylko realizacja jednego z nich przy jednoczesnym spełnieniu pozostałych przesłanek, pozwala na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania, dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podstawową okolicznością decydującą o możliwości zastosowania zwolnienia określonego przepisem art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, jest fakt wydatkowania, nie później niż w okresie dwóch lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości (udziału) na własne cele mieszkaniowe, do których w myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) cyt. ustawy, zalicza się nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem.

Celem ustawodawcy statuującego omawiane zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym było bowiem zachęcenie podatników do nabywania w miejsce zbywanych nieruchomości, innych nieruchomości, ale tylko takich, które są (będą) przeznaczone do zaspakajania ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych, w tym np. gruntów przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie oraz innego gruntu lub udziału w gruncie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego (art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c) ww. ustawy).

Z uzupełnienia wniosku wynika, że przedmiotem umowy sprzedaży zawartej w dniu 8 marca 2016 r. było nabycie przez Wnioskodawczynię (i Jej męża) udziałów w kilku, różnych nieruchomościach (gruntach niezabudowanych i gruntu zabudowanego), cyt.: „Działka z domem to 23 ary z czego my odkupiliśmy udział 1/9, pozostałe działki to wspólniska łąk, lasów i innych gruntów, których powierzchnia odkupiona to 0,352 ha”. Tym samym, zauważyć należy, że pozostałe ww. działki („wspólniska łąk, lasów i innych gruntów”), nie są przede wszystkim z uwagi na swój charakter, przeznaczone do realizacji potrzeb mieszkaniowych, zatem nie mieszczą się w katalogu określonym w art. 21 ust. 25 ww. ustawy. Ponadto, również Wnioskodawczyni nie wskazała, że nabyte udziały w pozostałych nieruchomościach (działkach niezabudowanych), mogą być i będą przeznaczone na realizację potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawczyni. Jedynie więc spośród udziałów w nieruchomościach nabytych od cioci, działka zabudowana budynkiem mieszkalnym, tj. domem, w którym Wnioskodawczyni mieszka i realizuje własne potrzeby mieszkaniowe spełnia ustawową przesłankę określoną w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nadmienić należy, że moment zbycia czyli przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określony jest zgodnie z normami prawa cywilnego. Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy Kodeks cywilny, umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Zgodnie z art. 157 § 1 Kodeksu cywilnego, własność nieruchomości nie może być przeniesiona pod warunkiem ani z zastrzeżeniem terminu.

W myśl art. 158 Kodeksu cywilnego, umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.

Z kolei umowa przenosząca własność (umowa sprzedaży) ma charakter umowy wzajemnej, do której odnosi się wyrażona w art. 488 Kodeksu cywilnego zasada jednoczesnego wykonania świadczeń, tj. przeniesienia prawa własności i zapłacenia sprzedawcy ceny. Jednakże przepis ten przewiduje również wyjątki, z których najważniejsze znaczenie ma umowa między stronami, albowiem w granicach zasady swobody umów ustanowionej w art. 353¹ Kodeksu cywilnego strony mogą ustalić, np. zasady płatności. Stosownie bowiem do treści 353¹ ww. Kodeksu, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Zatem, zgodnie z normami prawa cywilnego definitywne przeniesienie własności nieruchomości następuje tylko i wyłącznie w momencie zawarcia w formie aktu notarialnego umowy sprzedaży nieruchomości.

Z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że ustawodawca uzależnia skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia od wydatkowania przez podatnika w ustawowym dwuletnim terminie (w sytuacji sprzedaży dokonanej w 2017 r.), środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na realizację własnego celu mieszkaniowego. Przy czym wydatki, których realizacja uprawnia do zwolnienia określone zostały enumeratywnie w art. 21 ust. 25 ustawy. Należy zauważyć, że powołany przepis przewiduje zwolnienie ze względu na „własne cele mieszkaniowe”. Jest to cel nadrzędny przez pryzmat, którego należy interpretować przepis. Zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest regulacją, która nie ma na celu zwalniać każdego wydatkowania środków na nabycie nieruchomości, udziału w nieruchomości (np. gruntu rolnego, łąk, lasów). Ze zwolnienia tego wypływa bowiem, daleko idąca konsekwencja zawarta w stwierdzeniu „własne cele mieszkaniowe”. Przy czym „własne cele mieszkaniowe” w takim przypadku, należy rozumieć jednoznacznie, zgodnie z wykładnią literalną. Realizacja własnych celów mieszkaniowych winna polegać na tym, że w przypadku nabycia nowej nieruchomości - to w niej podatnik faktycznie winien takie cele realizować.

Należy wskazać, że samo nabycie w ustawowym terminie nieruchomości (udziałów) nie przesądza o możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego określonego przepisem art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawodawca bowiem wyraźnie wskazał, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe uważa się m.in. wydatki na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu, lub udziału w gruncie związanych z tym budynkiem (art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a). Zwolnienie z opodatkowania ustanowione omawianym przepisem art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, dotyczy bowiem wydatkowania przychodu na własne cele mieszkaniowe, a zatem nabywana nieruchomość (udział) musi mieć charakter mieszkalny. W innym przypadku, np. gdy nabywane są również nieruchomości niemające charakteru mieszkalnego (np. łąki, pastwiska, lasy), zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia, jaka odpowiadać będzie iloczynowi tego dochodu i udziału ww. wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe (czyli na nabycie udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym) w osiągniętym przychodzie. Natomiast, w przypadku łąk, lasów, pozostałych gruntów nie sposób uznać, że przeznaczeniem tych gruntów jest lub będzie zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych.

Z treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że do zastosowania ulgi w nim przewidzianej konieczne jest spełnienie dwóch warunków, a mianowicie: wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe i dokonanie tej czynności przed upływem dwuletniego terminu od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło zbycie.

W tym miejscu należy podkreślić, że uregulowane w powyższym przepisie zwolnienie od podatku dochodowego, przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości mieszkalnej jest normą celu społecznego, która w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych obywateli. Głównym celem takiej normy jest rozwój określonej dziedziny życia gospodarczego i społecznego. Celem wprowadzenia tego przepisu było preferowanie przeznaczenia przez podatników środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.

Z wykładni językowej przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wynika bowiem, by dla skorzystania ze zwolnienia musiała zaistnieć chronologia zdarzeń (najpierw odpłatne zbycie, a następnie poniesienie wydatków na własne cele mieszkaniowe). Podstaw ku temu nie daje użyty w przepisie zwrot „począwszy od dnia odpłatnego zbycia”, który należy uznać za element normy wyznaczającej termin wydatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości. Termin ten, jak z przepisu wyraźnie wynika, kończy się z upływem dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Warunkiem skorzystania ze zwolnienia jest zatem, wydatkowanie w tym terminie przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości na własne cele mieszkaniowe, pod rygorem wygaśnięcia prawa do zwolnienia podatkowego. Z przepisu nie wynika natomiast, by ustawodawca uzależniał je od uprzedniego chronologicznie odpłatnego zbycia nieruchomości.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w sytuacji przedstawionej we wniosku Wnioskodawczyni w odniesieniu do nabycia udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym wypełni ww. przesłanki, uprawniające do zwolnienia z opodatkowania, mimo że nabycie udziału w tej zabudowanej nieruchomości nastąpiło przed sprzedażą udziału w nieruchomości nabytego w spadku. Decydujący w tym kontekście jest bowiem warunek wydatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości na własne cele mieszkaniowe oraz w terminie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło zbycie, a nie wydatkowanie tego przychodu po uprzednim zbyciu nieruchomości (udziału).

W tym miejscu należy podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późń. zm.), stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, wymaga spełnienia warunków określonych w przepisach je konstytuujących. Tak więc, przepisy regulujące prawo do przedmiotowego zwolnienia winny być interpretowane ściśle, niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Należy podkreślić, że z punktu widzenia przepisów art. 21 ust. 1 pkt 131 oraz art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, momentem wydatkowania przez podatnika kwot uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości (prawa majątkowego) na nabycie innej nieruchomości (prawa majątkowego) jest data faktycznego wydatkowania przychodu, tj. data zapłaty całości lub części ceny nabywanej nieruchomości (prawa majątkowego). Powołane przepisy wiążą bowiem skutek prawny w postaci zwolnienia z podatku określonego dochodu, nie z faktem zawarcia umowy, lecz z terminem wydatkowania środków pieniężnych określonych w tej umowie.

Powyższe stanowisko Organu znajduje potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 marca 2017 r., sygn. akt II FSK 500/16, w którym Sąd stwierdził, że: „Rezultat literalnej wykładni powyższych przepisów nie wskazuje zatem, aby kolejność nabycia i zbycia nieruchomości była przesłanką zwolnienia dochodu z opodatkowania. Ustawodawca wymaga jedynie, żeby dochód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości został spożytkowany w przewidzianym terminie na określone cele. Gdyby ustawodawca zamierzał udostępnić omawianą ulgę tylko tym podatnikom, który wpierw zbywają nieruchomość, a następnie nabywają nową nieruchomość, która miałaby służyć zaspokojeniu ich potrzeb mieszkaniowych, użyłby takiego zwrotu”.

Innymi słowy kolejność nabycia i zbycia nieruchomości (udziału) nie jest konieczną przesłanką uprawniającą do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania dochodu ze zbycia nieruchomości na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji powyższego, przychód uzyskany przez podatnika ze sprzedaży nieruchomości dokonanej już po nabyciu nowej nieruchomości mieszkalnej i faktycznie wydatkowany po zawarciu umowy sprzedaży na zapłatę ceny zakupu tej nowej nieruchomości, będzie korzystał ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po spełnieniu pozostałych ustawowych warunków określonych tym przepisem.

Jednym z takich warunków jest wydatkowanie przychodu ze sprzedaży na „własne cele mieszkaniowe”.

Należy wyjaśnić, że samo poniesienie wydatku nie świadczy jeszcze o tym, że została spełniona przesłanka do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania. Warunkiem zwolnienia podatkowego jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych. Wydatkowanie przychodu (dochodu) na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych podatnika.

W analizowanej sprawie Wnioskodawczyni wskazała, że mieszka (od urodzenia) w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym. W dniu 8 marca 2016 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła od ciotki udziały w nieruchomościach gruntowych (np. łąki, las, pozostałe grunty) oraz nabyła udział w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, w którym mieszka. Płatność za nabyte udziały w ww. nieruchomościach Strony zawartej umowy uzgodniły w ratach (tj. 100 miesięcznych rat). Przed zakupem udziałów od cioci, Wnioskodawczyni była już współwłaścicielką (udział 1/9) nieruchomości, tj. działki nr …/1, na której jest dom.

Wobec powyższego należy wskazać, że nabycie w dniu 8 marca 2016 r. od cioci udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym (tj. działce nr …/1), w którym Wnioskodawczyni mieszka, nastąpiło w celu realizacji Jej własnych potrzeb mieszkaniowych. Zatem, wydatki (w postaci rat) dokonane z tytułu ww. umowy sprzedaży ale wyłącznie odnoszące się do nabycia przez Wnioskodawczynię udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym (działka nr …/1) i zapłacone do dnia 31 grudnia 2019 r., stanowią wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawczyni w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię na nabycie łąk, lasów i innych gruntów, nie są wydatkami mieszczącymi się w katalogu wydatków zawartych w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem nie są to grunty przeznaczone co do zasady na cele mieszkaniowe. Tak więc tylko wydatki poczynione na zakup udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, w którym Wnioskodawczyni zaspokaja potrzeby mieszkaniowe mogą korzystać z omawianego zwolnienia.

Mając na uwadze powyższe, w odniesieniu do będących przedmiotem wniosku (pytania) rat z tytułu umowy sprzedaży z dnia 8 marca 2016 r., stwierdzić należy, że do wydatków na własne cele mieszkaniowe uprawniających do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu nienastępującej w wykonywaniu działalności gospodarczej sprzedaży przed upływem pięciu lat od daty nabycia, udziału w nieruchomości, Wnioskodawczyni będzie mogła zakwalifikować wydatki poniesione do dnia 31 grudnia 2019 r. na nabycie udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym. Podkreślić należy, że przy obliczaniu dochodu z ww. odpłatnego zbycia, zwolnionego z opodatkowania Wnioskodawczyni może uwzględnić tylko kwotę wydatków przypadających na nabycie udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym. Ponadto, powyższe zwolnienie będzie obejmowało taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia w 2017 r. udziału w nieruchomości, jaka proporcjonalnie będzie odpowiadała udziałowi ww. wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe (zakup udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym) w osiągniętym z odpłatnego zbycia przychodzie.

Stanowisko Wnioskodawczyni w części dotyczącej zaliczenia do wydatków na własne cele mieszkaniowe wydatków na zapłatę stanowiących cenę nabycia udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym uznano za prawidłowe.

Natomiast, nie będą uprawniały do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki na nabycie udziałów w pozostałych nieruchomościach (np. gruntu rolnego, łąk, lasów), ponieważ nie są to wydatki poniesione na cele mieszkaniowe.

Zatem, w tej części stanowisko Wnioskodawczyni jest nieprawidłowe.

Końcowo należy nadmienić, że tutejszy Organ w niniejszej interpretacji indywidualnej prawa podatkowego zajmuje stanowisko tylko w kwestii będącej przedmiotem zapytania Wnioskodawczyni, które to pytanie wyznacza zakres wniosku. Organ wydający interpretację indywidualną prawa podatkowego związany jest przedstawionym przez Wnioskodawczynię opisem stanu faktycznego zgodnie z art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.). Zatem nie odniesiono się w wydanej interpretacji indywidualnej do innych wydatków (niewymienionych w przedstawionym pytaniu).

Tutejszy Organ podkreśla, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Organ zaznacza również, że prawo do zwolnienia podlega szczegółowej i ostatecznej weryfikacji przez organ podatkowy w toku postępowania podatkowego. Mając bowiem na uwadze treść art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, tut. Organ wydając interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które wskazałoby, czy Wnioskodawczyni zrealizowała swój cel mieszkaniowy, czy nie. Wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, organy podatkowe podejmują w toku postępowania podatkowego. Podstawowym narzędziem realizacji tej zasady jest postępowanie dowodowe, które nie jest prowadzone w ramach postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku.

Należy dodatkowo wskazać, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z treści art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. W związku z tym, interpretacje te wywierają skutki prawne jedynie w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Zatem, niniejsza interpretacja indywidualna jest wiążąca dla Wnioskodawczyni jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w…, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.