Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.662.2019.1.OS
z 20 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2019 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT dla usług wynajmu lokalu mieszkalnego, na rzecz osoby prawnej, na cele prowadzonej przez nią działalności gospodarczej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT dla usług wynajmu lokalu mieszkalnego, na rzecz osoby prawnej, na cele prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu ... na wniosek mocodawczyni Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej wydał interpretację indywidualną o numerze ... O fakcie wydania interpretacji Zainteresowana powiadomiła spółkę Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. W odpowiedzi została poinformowana, że interpretacja ta nie może być zastosowana w fakturowaniu czynszu, gdyż opisany stan faktyczny jest różny od stanu rzeczywistego. W tej sytuacji zwróciła się do spółki z prośbą o szczegółowe przedstawienie istniejącego stanu faktycznego. Pomimo kilku pism w tej sprawie oraz upływu kilkunastu miesięcy nie doczekała się odpowiedzi. W czerwcu 2018 roku otrzymała decyzję w spawie wymiaru podatku od nieruchomości. Organ podatkowy Burmistrz, przed wydaniem decyzji przeprowadził postępowanie, na podstawie którego ustalił istniejący stan faktyczny. Jak wynika z uzasadnienia cyt.: „W aktach sprawy znajdują się dokumenty, z których wynika, że Spółka (aktualnie ... SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ) zleca wynajmowanie apartamentów operatorowi najmu, którym jest Hotel z siedzibą w ... NIP ..., (aktualnie po zmianie nazwy ... SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ .. SPÓŁKA KOMANDYTOWA) (pismo Spółki z o.o. z dn. 02.1 1.2016 r. znak ...). Przedmiotem przeważającej działalności gospodarczej operatora najmu są „hotele i podobne obiekty zakwaterowania” - PKD 55.10.Z (wydruk z KRS w aktach sprawy). Wskazana podklasa PKD obejmuje zapewnienie krótkotrwałego zakwaterowania”.

Stan faktyczny przedstawiony we wniosku z dnia 10 stycznia 2017 roku:

W grudniu 2016 roku Wnioskodawczyni zakupiła w pełni umeblowany, gotowy do zakwaterowania lokal mieszkalny w Budynku. Przy zakupie Wnioskodawca zawarła umowę najmu lokalu z Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (aktualnie ... SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ) z siedzibą w ..., KRS ... W ramach umowy wynajmujący wynajmuje najemcy lokal wraz z wyposażeniem, prawem do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego oraz udziałem w częściach wspólnych celem dalszego podnajmowania osobom trzecim. § 1 umowy zawiera następują treść cyt.: „1) Wynajmujący oświadcza, że przysługuje mu w chwili podpisania niniejszej umowy prawo dysponowania: a) lokalem mieszkalnym nr (218), położonym w ..., przy ul. .., składającym się z pokoju dziennego, przedpokoju z aneksem kuchennym oraz łazienki, o łącznej powierzchni 28,22 m² b) prawem do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego zlokalizowanego w hali garażowej, c) udziałem w częściach wspólnych budynku, w którym zlokalizowany jest lokal zgodnie z przepisami prawa, zwane łącznie „przedmiotem Najmu” 2) Wynajmujący oświadcza ponadto, że jest uprawniony do zawarcia niniejszej umowy, a jej zawarciu nie stoją na przeszkodzie żadne przeszkody faktyczne i prawne, w szczególności prawa i roszczenia osób trzecich. 3) Mocą niniejszej umowy Wynajmujący wynajmuje Najemcy przedmiot Najmu, opisany w ust. 1, wraz z wyposażeniem, których stan oraz rodzaj określa szczegółowo załącznik nr 1 do niniejszej umowy, celem jego dalszego podnajmowania osobom trzecim, zaś Najemca bierze Przedmiot Najmu w najem, dla potrzeb dalszego podnajmu i w związku z tym zobowiązuje się wyposażyć lokal w ruchomości umożliwiające realizację dalszego wynajmu”. Sp. z o.o. (aktualnie ... SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ) prowadzi ośrodek sportów zimowych oraz ośrodek wypoczynkowy. Zgodnie z celem inwestycji oraz charakterem ośrodka jakim jest kompleks, wynajmujący przedmiotowy lokal podnajmuje osobom trzecim, działając we własnym imieniu, na cele krótkotrwałego zakwaterowania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, rejestrując sprzedaż jako usługę hotelową PKWiU 55.11. Umowa najmu lokalu została zawarta na okres 10 lat. Zgodnie z zawartą umową najemca jest zobowiązany, począwszy od 26 grudnia 2016 roku, do zapłaty czynszu powiększonego o należny podatek VAT w obowiązującej wysokości. Na wynajem lokalu wystawiana jest faktura, która dokumentuje usługę wynajmu lokalu. Zgodnie z interpretacją przyjętą przez Wnioskodawcę opisany wyżej najem winien być opodatkowany stawką 8%. Najemca jednak zakwestionował otrzymaną fakturę i twierdzi, że do kwoty czynszu powinien zostać doliczony 23% podatek VAT. Jak twierdzi wysokość stawki VAT określił na podstawie swojej wiedzy oraz opinii doradcy podatkowego prowadzącego księgowość firmy. Twierdzi, że od kilku lat wynajmuje wiele lokali od podobnych właścicieli i wszyscy naliczają VAT w wysokości 23%. W okresie ostatnich 5 lat żadne instytucje ani osoby nie zakwestionowały ich stanowiska. Faktury z 8% stawką VAT będzie traktować jako błędne. W tej sytuacji Wnioskodawczyni ma wątpliwości jaką stawkę zastosować. Opierając się na posiadanej wiedzy, posiłkując się uzyskaną w podobnej, ale nie analogicznej sprawie, interpretacją indywidualną z dnia 14 września 2016 roku ..., Wnioskodawczyni jest przekonana, że czynsz najmu z przedmiotowych lokali powinna opodatkować w stawce 8%. Wnioskodawczyni wyjaśniła, że wskazana we wniosku klasyfikacja PKWiU 55 dotyczy świadczonych przez nią usług, jak również usług świadczonych przez spółkę Sp. z o.o. (aktualnie ... SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ) na rzecz osób trzecich. Usługa najmu lokalu mieszkalnego na rzecz najemcy - Sp. z o.o. (aktualnie ... SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ), którego przedmiotem jest ich podnajmem na cele krótkotrwałego zakwaterowania jest sklasyfikowana wg PKWiU w grupowaniu 55.

Obecny stan faktyczny:

W grudniu 2016 roku Wnioskodawczyni zakupiła w pełni umeblowany, gotowy do zakwaterowania lokal mieszkalny w Budynku. Przy zakupie Wnioskodawczyni zawarła umowę najmu lokalu z Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością aktualna nazwa (... SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ) z siedzibą w ...,, KRS ... W ramach umowy wynajmujący wynajmuje najemcy lokal wraz z wyposażeniem, prawem do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego oraz udziałem w częściach wspólnych celem dalszego podnajmowania osobom trzecim. § 1 umowy zawiera następują treść czyt.: „1) Wynajmujący oświadcza, że przysługuje mu w chwili podpisania niniejszej umowy prawo dysponowania: a) lokalem mieszkalnym nr (...), położonym w ..., przy ul. ..., składającym się z pokoju dziennego, przedpokoju z aneksem kuchennym oraz łazienki, o łącznej powierzchni 28,22 m² b) prawem do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego zlokalizowanego w hali garażowej, c) udziałem w częściach wspólnych budynku, w którym zlokalizowany jest lokal zgodnie z przepisami prawa, zwane łącznie „przedmiotem Najmu”. 2) Wynajmujący oświadcza ponadto, że jest uprawniony do zawarcia niniejszej umowy, a jej zawarciu nie stoją na przeszkodzie żadne przeszkody faktyczne i prawne, w szczególności prawa i roszczenia osób trzecich. 3) Mocą niniejszej umowy Wynajmujący wynajmuje Najemcy przedmiot Najmu, opisany w ust. 1, wraz z wyposażeniem, których stan oraz rodzaj określa szczegółowo załącznik nr 1 do niniejszej umowy, celem jego dalszego podnajmowania osobom trzecim, zaś Najemca bierze Przedmiot Najmu w najem, dla potrzeb dalszego podnajmu i w związku z tym zobowiązuje się wyposażyć lokal w ruchomości umożliwiające realizację dalszego wynajmu”. Sp. z o.o. (aktualnie ... SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ) prowadzi ośrodek sportów zimowych oraz ośrodek wypoczynkowy. Wynajmujący spółka Sp. z o.o. (aktualnie ... SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ) zleca wynajmowanie przedmiotowego lokalu operatorowi najmu, którym jest spółka ... SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ .. SPÓŁKA KOMANDYTOWA z siedzibą w ..., NIP ... Przedmiotem przeważającej działalności gospodarczej operatora najmu są „hotele i podobne obiekty zakwaterowania” - PKD 55.10.Z. Wskazana podklasa PKD obejmuje zapewnienie krótkotrwałego zakwaterowania. Operator kwalifikuje usługę wynajmu jako usługę hotelową 8% - PKWiU 55.11. Umowa najmu lokalu została zawarta na okres 5 lat. Zgodnie z zawartą umową najemca jest zobowiązany, począwszy od 26 grudnia 2016 roku, do zapłaty czynszu powiększonego o należny podatek VAT w obowiązującej wysokości. Na wynajem lokalu wystawiana jest faktura, która dokumentuje usługę wynajmu lokalu. Zgodnie z interpretacją przyjętą przez Wnioskodawczynię opisany wyżej najem winien być opodatkowany stawką 8%. Najemca jednak kwestionuje otrzymane faktury i twierdzi, że do kwoty czynszu powinien zostać doliczony 23% podatek VAT. Jak twierdzi wysokość stawki VAT określił na podstawie swojej wiedzy oraz opinii doradcy podatkowego prowadzącego księgowość firmy. Twierdzi, że od kilku lat wynajmuje wiele lokali od podobnych właścicieli i wszyscy naliczają VAT w wysokości 23%. W okresie ostatnich 5 lat żadne instytucje ani osoby nie zakwestionowały ich stanowiska. Faktury z 8% stawką VAT będzie traktować jako błędne. W tej sytuacji Wnioskodawczyni ma wątpliwości jaką stawkę zastosować. Opierając się na posiadanej wiedzy, posiłkując się uzyskaną w podobnej, ale nie analogicznej sprawie, interpretacją indywidualną z dnia 14 września 2016 roku ... Wnioskodawczyni jest przekonana, że czynsz najmu z przedmiotowych lokali powinien opodatkować w stawce 8%. Ponadto Wnioskodawczyni wyjaśnia, że celem wskazanej we wniosku usługi jest krótkotrwałe zakwaterowanie turystów przybywających w te okolice, czyli świadczenie usługi zakwalifikowanej do grupy PKWiU 55. Powyższe dotyczy Wnioskodawczyni, wynajmującego, oraz każdego podmiotu wstępującego w podnajmem, oferującego wynajem przedmiotowego lokalu w celu krótkotrwałego zakwaterowania. Usługa najmu lokalu mieszkalnego na rzecz najemcy - ... SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ, którego ostatecznym celem jest jego wynajem w celu krótkotrwałego zakwaterowania turystów przybywających w te okolice jest i powinna zostać sklasyfikowana wg PKWiU 55.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy czynność wynajmu lokalu mieszkalnego, na rzecz osoby prawnej, na cele prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, która zleca wynajmowanie apartamentów operatorowi najmu, (przedmiotem przeważającej działalności gospodarczej operatora najmu są „hotele i podobne obiekty zakwaterowania”- PKD 55.10.Z), którego przedmiotem działalności jest wynajmowanie tego lokalu turystom (usługa hotelowa - PKWiU 55.11), będzie podlegała opodatkowaniu stawką 8% zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług jako czynność wymieniona w załączniku nr 3 do ustawy pozycja 163?

Zdaniem Wnioskodawczyni, czynność wynajmu lokalu mieszkalnego, na rzecz osoby prawnej, na cele prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, która zleca wynajmowanie apartamentów operatorowi najmu, którego przedmiotem działalności jest wynajmowanie tego lokalu turystom w celu zapewnienia krótkotrwałego zakwaterowania (PKWiU 55), będzie podlegała opodatkowaniu stawką 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Należy wskazać, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wynajmującego, jak i najemcę – określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.) – przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług najem stanowi świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl natomiast art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 146a pkt 1 i 2 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Jak wynika z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W załączniku nr 3 do ustawy, który zawiera wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w pozycji 163 wymieniono „Usługi związane z zakwaterowaniem” oznaczone symbolem PKWiU 55.

Ponadto, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku niektórych czynności. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Należy ponadto zauważyć, że stosownie do art. 43 ust. 20 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że w grudniu 2016 roku Wnioskodawczyni zakupiła w pełni umeblowany, gotowy do zakwaterowania lokal mieszkalny w Budynku. Przy zakupie Wnioskodawczyni zawarła umowę najmu lokalu z Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Spółka) prowadzi ośrodek sportów zimowych oraz ośrodek wypoczynkowy. Zgodnie z celem inwestycji oraz charakterem ośrodka jakim jest kompleks, wynajmujący przedmiotowy lokal podnajmuje osobom trzecim, działając we własnym imieniu, na cele krótkotrwałego zakwaterowania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wynajmujący przedmiotowy lokal podnajmuje osobom trzecim, działając we własnym imieniu, na cele krótkotrwałego zakwaterowania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Celem wskazanej we wniosku usługi jest krótkotrwałe zakwaterowanie turystów przybywających w te okolice - świadczenie usługi zakwalifikowanej do grupy PKWiU 55.

Należy zauważyć, iż zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

W związku z faktem, że z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka podnajmując przedmiotowy lokal osobom trzecim na cele krótkotrwałego zakwaterowania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, będzie działać we własnym imieniu, to nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie art. 8 ust. 2a ustawy. Czynności wykonywane przez najemcę – Spółkę są wykonywane przez niego i Najemca wykonuje je w swoim imieniu, zatem w tym zakresie Wnioskodawczyni nie bierze udziału w świadczeniu usług krótkotrwałego zakwaterowania świadczonych przez Spółkę.

Należy jednocześnie zauważyć, że właściciel lokalu mieszkalnego wynajmując go podmiotowi, który zamierza wykorzystywać ten lokal do świadczenia usług krótkotrwałego zakwaterowania turystom lub innym osobom trzecim, nie staje się przez to podmiotem świadczącym tego typu usługi (krótkotrwałego zakwaterowania). Zatem, to Spółka zajmuje się zakwaterowaniem osób tam zamieszkujących, natomiast Wnioskodawczyni świadczy usługi najmu na rzecz podmiotu, który świadczy usługi krótkotrwałego zakwaterowania.

Wobec powyższego w przedstawionym stanie faktycznym świadczony przez Wnioskodawczynię najem nieruchomości na rzecz najemcy, który wykorzystuje ten lokal do świadczenia usług krótkotrwałego zakwaterowania turystom lub innym osobom trzecim jest opodatkowany stawką podstawową w wysokości 23% w oparciu o art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 oraz 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy. Do usług najmu świadczonych przez Wnioskodawcę nie ma zastosowania stawka podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 1 oraz 146aa ust. 1 pkt 2 oraz poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy.

Wobec powyższego oceniając stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo należy zaznaczyć, że na podstawie ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1751), zwanej dalej „ustawą nowelizującą”:

• art. 43 ust. 20 ustawy otrzymał brzmienie: zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy,
  

• art. 41 ust. 2 ustawy otrzymał brzmienie: dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1.
  
  

Należy wskazać, że zgodnie z art. 1 pkt 27 ustawy nowelizującej wprowadza się następujące zmiany – załącznik nr 3 do ustawy otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszej ustawy. W pozycji 47 wymieniono „Usługi związane z zakwaterowaniem” (PKWiU 2015 – 55).

Zauważyć jednak należy, że zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy nowelizującej, przepisy art. 2 pkt 15, 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2, 2a, 12, 12c-12f, 13 i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1 pkt 1, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a-d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załączników nr 3, 10 i 12 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się od dnia 1 kwietnia 2020 r., z zastrzeżeniem ust. 3.

Natomiast w myśl art. 7 ust. 2 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia 1 listopada 2019 r. do dnia 31 marca 2020 r. przepisy art. 2 pkt 15, 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2, 2a, 12, 12c, 13 i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1 pkt 1, 2, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a-d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załącznika nr 2, załącznika nr 3, z wyłączeniem poz. 72-75, załącznika nr 10, z wyłączeniem poz. 32-35, oraz załącznika nr 12 do ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się w brzmieniu dotychczasowym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy i stanowiska Wnioskodawcy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego,, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.