Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.562.2019.2.EC
z 20 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2019 r. (data wpływu 9 października 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 listopada 2019 r. (data wpływu 18 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości:

• stanowiących działki gruntu sklasyfikowane w ewidencji gruntów jako użytki rolne, wchodzące w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu ustawy o podatku rolnym – jest prawidłowe,

• stanowiących działki gruntu sklasyfikowane w ewidencji gruntów jako lasy (grunty leśne) – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2019 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego.

Wniosek ten nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 30 października 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.562.2019.1.ST, wezwano Wnioskodawcę na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 31 października 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 6 listopada 2019 r.). W dniu 18 listopada 2019 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 8 listopada 2019 r. (data nadania 12 listopada 2019 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wraz z małżonką A. D. na prawach wspólności majątkowej małżeńskiej, na podstawie umowy darowizny zawartej w dniu 29 stycznia 2018 r. przed notariuszem P. S. w Kancelarii Notarialnej w … przy …., akt notarialny Rep. A …, nabyli od syna M. D. nieruchomość rolną, niezabudowaną, położoną w …, gmina …. , powiat …, województwo …., składającą się z działek gruntu oznaczonych w ewidencji gruntów nr: … i …, o łącznej powierzchni 36,7200 ha, dla której Sąd Rejonowy w … Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr ….. Według treści wypisu z rejestru gruntów działka nr .. stanowi grunty (RV i RIVb), grunty pod rowami (W), łąki trwałe (ŁIV), lasy (LsV), natomiast działka nr … stanowi grunty orne (RIVa, RV, RIVb), łąki trwałe (ŁV, ŁIV), pastwiska (PsIV, PsV ) i lasy (LsV). Wnioskodawcy przysługiwało prawo współwłasności do ww. działek.

W dniu 1 marca 2018 r. przed notariuszem P. S. w Kancelarii Notarialnej w …. przy al. …, akt notarialny Rep. A …, Wnioskodawca wraz z małżonką A. D. zawarł z M. B. warunkową umowę sprzedaży m.in. ww. nieruchomości.

W dniu 4 kwietnia 2018 r. Pan P. R. Dyrektor Oddziału Terenowego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa we …, działający w imieniu Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa z siedzibą w …, przed notariuszem I. G.-K. prowadzącą Kancelarię Notarialną we … przy ul. …, Rep. A nr …., złożył oświadczenie o wykonaniu prawa pierwokupu nieruchomości rolnej, niezabudowanej, składającej się z działek gruntu nr … i nr … i o wstąpieniu na drogę postępowania sądowego w trybie art. 3 ust. 8 ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego z roszczeniem o ustalenie przez Sąd ceny sprzedawanych przez Zbywców nieruchomości rolnych będących przedmiotem warunkowej umowy sprzedaży. Przedmiot umowy sprzedaży, a następnie ww. oświadczenia o wykonaniu prawa pierwokupu stanowiły również: nieruchomość niezabudowana położona w …, gmina …, powiat …, województwo …, składająca się z działek gruntu oznaczonych w ewidencji gruntów nr: …, .., …, …, …, …, …, o pow. 89,4600 ha, dla której Sąd Rejonowy w … Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr …, nieruchomość niezabudowana położona w …, gmina …, powiat …, województwo …, składająca się z działek gruntu oznaczonych w ewidencji gruntów nr: …., .., …, o pow. 109,3035 ha, dla której Sąd Rejonowy w … Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr …, będące współwłasnością Wnioskodawcy i Jego małżonki A. D..

Działki gruntu nr … i nr … stanowiące przedmiot sprzedaży, w momencie sprzedaży wchodziły w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym. W związku ze sprzedażą działek nr … i nr .., działki te nie utraciły charakteru rolnego.

Wnioskodawca prowadził i prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ale przedmiotem tej działalności nie jest obrót nieruchomościami. Wnioskodawca nie podejmował jakichkolwiek działań zmierzających do zwiększenia atrakcyjności ww. działek gruntu. Wnioskodawca nie dokonywał i nie zamierza dokonywać sprzedaży innych nieruchomości. Sprzedaż działek nr … i nr … nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym wystąpił po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w przedmiocie zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodu uzyskanego ze sprzedaży tej nieruchomości, w sytuacji gdy nieruchomość tę zbył przed upływem 5 lat od daty jej nabycia?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód uzyskany z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości jako wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego jest wolny od opodatkowania, albowiem w związku ze sprzedażą nieruchomość nie utraciła charakteru rolnego (art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), bez względu na okoliczność, iż zbycie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło przed upływem 5 lat od daty jej nabycia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości:

• stanowiących działki gruntu sklasyfikowane w ewidencji gruntów jako użytki rolne, wchodzące w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu ustawy o podatku rolnym – jest prawidłowe,

• stanowiących działki gruntu sklasyfikowane w ewidencji gruntów jako lasy (grunty leśne) – jest nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego oraz jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca wraz z małżonką na prawach wspólności majątkowej małżeńskiej, na podstawie umowy darowizny zawartej w dniu 29 stycznia 2018 r., nabyli od syna nieruchomość rolną, niezabudowaną, składającą się z działek gruntu oznaczonych w ewidencji gruntów nr: … i …, o łącznej powierzchni 36,7200 ha, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Według treści wypisu z rejestru gruntów działka nr … stanowi grunty (RV i RIVb), grunty pod rowami (W), łąki trwałe (ŁIV), lasy (LsV), natomiast działka nr … stanowi grunty orne (RIVa, RV, RIVb), łąki trwałe (ŁV, ŁIV), pastwiska (PsIV, PsV ) i lasy (LsV). Wnioskodawcy przysługiwało prawo współwłasności do ww. działek.

W dniu 1 marca 2018 r. Wnioskodawca wraz z małżonką zawarł warunkową umowę sprzedaży m.in. ww. nieruchomości.

W dniu 4 kwietnia 2018 r. Dyrektor Oddziału Terenowego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa we …, działający w imieniu Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa z siedzibą w …, złożył oświadczenie o wykonaniu prawa pierwokupu nieruchomości rolnej, niezabudowanej, składającej się z działek gruntu nr … i nr … i o wstąpieniu na drogę postępowania sądowego w trybie art. 3 ust. 8 ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego z roszczeniem o ustalenie przez Sąd ceny sprzedawanych przez Zbywców nieruchomości rolnych będących przedmiotem warunkowej umowy sprzedaży. Przedmiot umowy sprzedaży, a następnie ww. oświadczenia o wykonaniu prawa pierwokupu stanowiły również: nieruchomość niezabudowana, składająca się z działek gruntu oznaczonych w ewidencji gruntów nr: …, …, …, …, …, …, …, o pow. 89,4600 ha, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą nr …., nieruchomość niezabudowana położona w …, składająca się z działek gruntu oznaczonych w ewidencji gruntów nr: …, …, …., o pow. 109,3035 ha, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą nr …, będące współwłasnością Wnioskodawcy i Jego małżonki.

Działki gruntu nr …. i nr … stanowiące przedmiot sprzedaży, w momencie sprzedaży wchodziły w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym. W związku ze sprzedażą działek nr … i nr …., działki te nie utraciły charakteru rolnego.

Wnioskodawca prowadził i prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ale przedmiotem tej działalności nie jest obrót nieruchomościami. Wnioskodawca nie podejmował jakichkolwiek działań zmierzających do zwiększenia atrakcyjności ww. działek gruntu. Wnioskodawca nie dokonywał i nie zamierza dokonywać sprzedaży innych nieruchomości. Sprzedaż działek nr … i nr … nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że jak wskazano w Postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 9 września 2009 r., sygn. akt V CSK 43/09: „Wykonanie prawa pierwokupu powoduje bezpośrednio ten skutek, że między stronami zostaje zawarta umowa sprzedaży - tej samej treści - oczywiście z pominięciem warunku - co wcześniejsza umowa między zobowiązanym a osobą trzecią. Dla wystąpienia tego skutku nie jest potrzebne - poza złożeniem oświadczenia o wykonaniu prawa pierwokupu - dokonywanie żadnych dalszych czynności. Wykonanie prawa pierwokupu może skutecznie nastąpić bez równoczesnej zapłaty ceny lub złożenia jej do depozytu sądowego”.

Skoro zatem opisana sprzedaż udziałów w działkach nr … i …, nabytych w drodze darowizny od syna w 2018 r. nastąpiła również w 2018 r., tj. przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie, stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, skutkowała po stronie Wnioskodawcy powstaniem przychodu, z którego dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie upłynął wskazany w ww. przepisie okres pięcioletni. Należy przy tym dodać, że z racji tego, że sprzedaż nastąpiła przed dniem 1 stycznia 2019 r., zastosowanie w sprawie znajdują przepisy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązujące do dnia 31 grudnia 2018 r.

Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadku i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c).

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie określonym w ust. 1 (do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym) podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Jednakże od tej zasady ustawodawca przewidział wyjątek w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny.

Powyższy przepis zwalnia przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, jeśli grunty stanowiące to gospodarstwo rolne w związku z tą sprzedażą nie utraciły charakteru rolnego.

W tym miejscu wymaga podkreślenia, że zgodnie z treścią art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. 2019 r., poz. 1256, z późn. zm.), za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1 (a więc gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza), o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Szczegółowe określenie, jakie rodzaje gruntów wchodzą w skład gospodarstwa rolnego – co w konsekwencji decyduje o zakresie zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych od przychodu ze sprzedaży takich gruntów – wymaga odniesienia się do klasyfikacji zawartej w rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. z 2019 r., poz. 393) oraz załącznika nr 6 do tego rozporządzenia.

Zgodnie z treścią § 67 ww. rozporządzenia, użytki gruntowe wykazywane w ewidencji dzielą się na następujące grupy:

1. grunty rolne;
2. grunty leśne;
3. grunty zabudowane i zurbanizowane;
4. użytki ekologiczne, oznaczone symbolem złożonym z litery „E” oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego określającego sposób zagospodarowania lub użytkowania terenu, np. E-Ws, E-Wp, E-Ls, E-Lz, E-N, E-Ps, E-R;
5. (uchylony);
6. grunty pod wodami;
7. tereny różne oznaczone symbolem - Tr.
   
   

Stosownie natomiast do treści § 68 ust. 1 ww. rozporządzenia, grunty rolne dzielą się na:

1. użytki rolne, do których zalicza się:
   1. grunty orne, oznaczone symbolem - R,
      
   2. sady, oznaczone symbolem - S,
      
   3. łąki trwałe, oznaczone symbolem - Ł,
      
   4. pastwiska trwałe, oznaczone symbolem - Ps,
      
   5. grunty rolne zabudowane, oznaczone symbolem - Br,
      
   6. grunty pod stawami, oznaczone symbolem - Wsr,
      
   7. grunty pod rowami, oznaczone symbolem - W,
      
   8. grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, oznaczone symbolem - Lzr;
2. nieużytki, oznaczone symbolem - N.
   
   

Natomiast zgodnie z § 68 ust. 2 ww. rozporządzenia grunty leśne dzielą się na:

1. lasy, oznaczone symbolem – Ls;
2. grunty zadrzewione i zakrzewione, oznaczone symbolem – Lz.
   
   

W tym miejscu wyjaśnić należy, że będący współwłasnością Wnioskodawcy las nie został wymieniony jako grunt wchodzący w skład gospodarstwa rolnego. W świetle definicji gospodarstwa rolnego zawartej w przywołanym powyżej art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym obszar gruntów leśnych nie tworzy gospodarstwa rolnego. Grunty leśne nie są klasyfikowane jako użytki rolne, a w związku z tym przychód uzyskany przez Wnioskodawcę ze sprzedaży gospodarstwa rolnego w części przypadającej na grunty leśne nie będzie podlegać zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe uregulowania prawne wskazują, że zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zostało uzależnione od wystąpienia następujących przesłanek:

• sprzedane grunty w momencie sprzedaży muszą stanowić gospodarstwo rolne (tj. będący własnością osoby fizycznej obszar gruntów, sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza o łącznej powierzchni co najmniej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowego, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej), ewentualnie jego część składową,
  

• grunty nie mogą utracić w związku ze sprzedażą rolnego charakteru.
  
  

Utrata charakteru rolnego gruntu następuje przez wyłączenie tych gruntów z produkcji rolnej, polegające na faktycznym przekształceniu sposobu ich użytkowania łączącym się ze zmianą ich dotychczasowego przeznaczenia.

Dla oceny, czy dokonana transakcja skutkuje utratą charakteru rolnego gruntu, decydujące znaczenie ma cel jego nabycia, faktyczny zamiar nabywcy co do przeznaczenia nieruchomości, bądź inne okoliczności związane z daną transakcją. Faktyczne przekształcenie sposobu użytkowania gruntów może wynikać bezpośrednio z aktu notarialnego, z charakteru nabywcy lub innych okoliczności związanych z daną transakcją. Całokształt tych okoliczności może wskazywać na utratę charakteru rolnego nabywanego gruntu.

Reasumując, przychód uzyskany przez Wnioskodawcę ze sprzedaży udziałów w nieruchomościach (działkach gruntu nr …. i nr …) stanowi dla Niego przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzyskany przychód w części przypadającej na grunty stanowiące użytki rolne korzysta ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast ze zwolnienia określonego w ww. przepisie nie będzie korzystał przychód ze sprzedaży udziałów w ww. nieruchomościach w części przypadającej na grunty leśne, ponieważ obszar gruntów leśnych w świetle przepisów ustawy o podatku rolnym nie tworzy gospodarstwa rolnego. Przychód ten będzie podlegał opodatkowaniu według zasad określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przestawionym stanie faktycznym.

Tutejszy Organ podkreśla, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we …, ul. …, …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.