Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IBPB-1-2/4510-663/16-12/ANK
z 20 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r. poz. 1948 z późn. zm.), po ponownym rozpatrzeniu, w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 23 lipca 2019 r., sygn. akt II FSK 2976/17 oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 18 maja 2017 r., sygn. akt I SA/Łd 141/17, wniosku z 8 lipca 2016 r. (data wpływu do Organu 8 lipca 2016 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie następstw wniesienie aportu o wartości rynkowej przewyższającej wartość nominalną wydanych w zamian udziałów w spółce kapitałowej (pytania oznaczone we wniosku nr 1 i 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Dotychczasowy przebieg postępowania:

W dniu 8 lipca 2016 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie następstw wniesienie aportu o wartości rynkowej przewyższającej wartość nominalną wydanych w zamian udziałów w spółce kapitałowej.

W dniu 22 września 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania Znak: IBPB-1-2/4510-663/16-1/JW. Pismem z 5 października 2016 r. (data wpływu do Organu 14 października 2016 r.), wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Pismem z 9 grudnia 2016 r., Znak: IBPB-1-2/4510-663/16-2/BKD Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, wydał postanowienie utrzymujące w mocy postanowienie Organu pierwszej instancji. Pismem z 13 stycznia 2017 r. (data wpływu do Organu 23 stycznia 2017 r.) wniesiono skargę na ww. postanowienie utrzymujące w mocy postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania. Pismem z 10 lutego 2017 r., Znak: IBPB-1-2/4510-663/16-5/JW Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją, wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi. W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z 18 maja 2017 r., sygn. akt I SA/Łd 141/17, uchylił zaskarżone postanowienie. Od powyższego wyroku, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W wyniku jej rozpatrzenia Naczelny Sąd Administracyjny, wyrokiem z 23 lipca 2019 r., sygn. akt II FSK 2976/17 oddalił skargę kasacyjną. Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 18 maja 2017 r., sygn. akt I SA/Łd 141/17 wraz z aktami sprawy wpłynął do Organu 13 listopada 2019 r.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. Organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej też: „Spółka”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością mającą siedzibę na terenie Polski i podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce. Wnioskodawca w trakcie swojego aktualnego roku podatkowego planuje zbyć:

1. środki trwałe zarówno te podlegające amortyzacji, o których mowa w art. 16a ustawy CIT, tj. przykładowo budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu,
2. podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 16b ustawy CIT przykładowo autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, licencje oraz prawa określone w ustawie – Prawo własności przemysłowej,
3. środki trwałe i wartości niematerialne i prawne niepodlegające amortyzacji, o których mowa w art. 16c ustawy CIT, tj. przykładowo grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. papiery wartościowe, tj. przykładowo udziały i akcje w spółkach kapitałowych lub obligacje, (dalej łącznie jako: „Składniki majątkowe”).
   
   

Planowane, w trakcie aktualnego roku podatkowego Wnioskodawcy, zbycie składników majątkowych (wszystkich bądź tylko niektórych składników majątkowych) przyjmie formę wkładu niepieniężnego (dalej: „Aport”) do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub innej spółki kapitałowej, której siedziba oraz zarząd będą znajdowały się w Polsce („Spółka Kapitałowa”). Tym samym, przedmiotem Aportu do Spółki Kapitałowej będzie wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. W zamian za wnoszony Aport Wnioskodawca otrzyma udziały w Spółce Kapitałowej o określonej wartości nominalnej. Wartość nominalna objętych przez Wnioskodawcę udziałów Spółki Kapitałowej może być niższa od rynkowej wartości wnoszonego przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego, w takim przypadku różnica między wartością nominalną wydanych udziałów a wartością rynkową przedmiotu wkładu zostanie przekazana na kapitał zapasowy Spółki kapitałowej (agio). Wnioskodawca planuje dokonać Aportu w trakcie swojego aktualnego roku podatkowego, który rozpoczął się w 2016 r., lecz po dniu 15 lipca 2016 r. Wartość rynkowa wnoszonego Aportem składnika majątkowego przekroczy kwotę 1.000.000 zł. W przyszłości, Wnioskodawca sprzeda udziały (akcje) w Spółce Kapitałowej. Wówczas przychodem będzie cena sprzedaży, która będzie odpowiadać cenie rynkowej, zaś kosztem uzyskania przychodów będzie nominalna wartość udziałów (akcji), objętych przez Wnioskodawcę w Spółce Kapitałowej w zamian za Aport (zgodnie z art. 15 ust. 1k ustawy CIT). Innymi słowy w przyszłości Wnioskodawca zapłaci podatek dochodowy od sprzedaży udziałów (akcji) liczony od różnicy pomiędzy wartością rynkową udziałów (akcji) na moment sprzedaży a wartością nominalną udziałów otrzymanych w wyniku Aportu. Niemniej w okresie pomiędzy objęciem udziałów w wyniku Aportu a sprzedażą tychże udziałów, Wnioskodawca osiągnie korzyść w postaci odsunięcia w czasie powstania zobowiązania podatkowego, tj. podatku dochodowego od rynkowej wartości udziałów obejmowanych w zamian za Aport. Mając na uwadze powyższe, w związku z znowelizowanymi przepisami Ordynacji podatkowej, na mocy ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2016 r. poz. 846), Zarząd Spółki powziął wątpliwość, w przypadku dokonania Aportu w trakcie aktualnego roku podatkowego Spółki, w jakiej wysokości Spółka powinna rozpoznać przychód z Aportu oraz czy Spółka będzie korzystała z ochrony (w tym zwolnienia z zapłaty podatku oraz odsetek od zaległości podatkowych) określonej w art. 14m § 1 i § 2 pkt 1 w związku z art. 14k § 1 Ordynacji podatkowej w przypadku otrzymania i zastosowania się do interpretacji podatkowej, będącej przedmiotem niniejszego wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym przychodem Wnioskodawcy z tytułu opisanego wkładu niepieniężnego (aportu) będzie wyłącznie wartość nominalna udziałów objętych w Spółce kapitałowej w zamian za wkład niepieniężny? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)
2. Czy w przypadku objęcia przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce kapitałowej w zamian za wkład niepieniężny o wartości rynkowej przekraczającej wartość nominalną obejmowanych udziałów w Spółce Kapitałowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej będzie mógł zastosować art. 14 ust. 1 zdanie drugie w zw. z art. 14 ust. 2 i 3 Ustawy CIT i określić przychód Wnioskodawcy w innej wysokości niż wartość nominalna obejmowanych udziałów? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym przychód podatkowy Wnioskodawcy stanowić będzie wyłącznie wartość nominalna udziałów objętych w Spółce Kapitałowej w zamian za wniesiony wkład niepieniężny, także w sytuacji, gdy rynkowa wartość przedmiotu wkładu będzie wyższa od wartości nominalnej udziałów obejmowanych w zamian za wnoszony wkład niepieniężny, a nadwyżka zostanie przekazana na kapitał zapasowy Spółki Kapitałowej.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku objęcia przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce Kapitałowej w zamian za wkład niepieniężny (aport) o wartości rynkowej przekraczającej wartość nominalną obejmowanych udziałów w Spółce Kapitałowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej nie będzie mógł zastosować art. 14 ust. 1 zdanie drugie w zw. z art. 14 ust. 2 i 3 ustawy CIT i określić przychodu Wnioskodawcy w innej wysokości niż wartość nominalna obejmowanych udziałów.

Uzasadniając stanowisko do pytania pierwszego i drugiego wskazano, że zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2014 r., poz. 851 z poźn. zm.; dalej: „ustawa CIT”) przychodem podatnika jest wartość nominalna udziałów w spółce kapitałowej objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Przepis ten wskazuje również, że do tego rodzaju sytuacji stosuje się odpowiednio przepisy art. 14 ustawy CIT.

Artykuł 14 ust. 1 ustawy CIT stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. W myśl natomiast art. 14 ust. 2 ustawy CIT wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego gatunku.

Z porównania powyższych przepisów wynika, że w przypadku objęcia udziałów w zamian za wkład niepieniężny o prawidłowo określonej wartości rynkowej, przychodem będzie nominalna wartość udziałów.

Art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy CIT wskazuje bowiem jednoznacznie, iż przychodem jest nominalna wartość obejmowanego udziału. Przepis ten jest regułą, zaś ustalenie przychodu na poziomie innym, niż wskazany przez strony, i to wyłącznie w okolicznościach wskazanych w art. 14, wyjątkiem. Potwierdza to także treść art. 14 ust. 1 ustawy CIT, który ma być stosowany odpowiednio, a zgodnie z którym przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw jest wartość wyrażona w umowie, chyba że bez uzasadnionej przyczyny wartość zbywanej rzeczy lub prawa znacznie odbiega od wartości rynkowej. Jeżeli więc w przypadku objęcia udziałów w spółce kapitałowej, przychód z tego tytułu mógłby być ustalony w drodze odpowiedniego stosowania art. 14 ustawy CIT, to w pierwszej kolejności należy ustalić hipotezę tego przepisu, czyli potencjalne stany faktyczne, w których może on być stosowany.

Jak już wspomniano, art. 14 ust. 1 zdanie 1 ustawy CIT odnosi się do wartości zbywanego przedmiotu lub prawa wskazanej w umowie. Zdanie drugie zaś stanowi, iż dopiero wtedy, gdy wartość zbywanej rzeczy lub praw wskazana w umowie bez uzasadnionej przyczyny odbiega od wartości rynkowej, organ podatkowy ustali ją samodzielnie (uprzednio wzywając podatnika do wyjaśnienia sprawy).

Zatem przesłanką skorzystania przez organ podatkowy z przepisów art. 14 ustawy CIT jest odbieganie wartości zbywanej rzeczy lub prawa od wartości rynkowej. Co więcej, musi to być różnica znaczna i bez uzasadnionej przyczyny. Jeżeli więc wartość przedmiotu umowy została wskazana na poziomie niewiele niższym od Wartości rynkowej, albo znacznie niższym, ale podatnik potrafi to uzasadnić, to omawianych przepisów w ogóle nie stosuje się. Tym bardziej więc omawianych przepisów nie należy stosować w ogóle, jeżeli w umowie zostanie wskazana rynkowa wartość zbywanej rzeczy lub prawa. Tak będzie w analizowanej sytuacji, tj. umowa Spółki Kapitałowej oraz uchwała o podwyższeniu kapitału zakładowego i umowa przenosząca własność przedmiotu aportu na Spółkę Kapitałową będzie wskazywała rynkową wartość przedmiotu aportu. Równocześnie też umowa Spółki Kapitałowej oraz uchwała o podwyższeniu kapitału zakładowego będzie wskazywać, wartość nominalną udziałów objętych w zamian za przedmiot aportu o wskazanej wartości rynkowej. Będzie zatem znana zarówno rynkowa wartość wnoszonego aportu, jak i sposób rozdysponowania tym majątkiem. Nie zostaną więc spełnione przesłanki stosowania art. 14 ust. 1 zdanie 2 i przepisy następne ustawy CIT. Nie ulega wątpliwości, że jedną z form zbycia rzeczy lub prawa jest wniesienie owej rzeczy lub prawa aportem do spółki kapitałowej w zamian za udziały w tej spółce.

Zatem odpowiednie zastosowanie art. 14 ust. 1 zdanie 2 i przepisy następne ustawy CIT mogłoby mieć miejsce w sytuacji, w której podatnik znacznie i bez uzasadnionej przyczyny zaniżyłby wartość wnoszonego wkładu. Wówczas spełniona zostałaby hipoteza przepisu polegająca na ustaleniu wartości zbywanego prawa (tj. rynkowej wartości udziałów w jednej spółce wnoszonych do innej spółki w postaci aportu) poniżej jego wartości rynkowej. Nic takiego nie będzie miało miejsca w analizowanej sytuacji, gdyż rynkowa wartość aportu zostanie wskazana w umowie Spółki, do której aport zostanie wniesiony.

Ponadto należy też zwrócić uwagę na treść art. 15 ust. 1k pkt 1 ustawy CIT. Zgodnie z tym przepisem w przypadku zbycia udziałów w spółce, do której wniesiono aport w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, kosztem uzyskania przychodów jest nominalna wartość objętych w zamian za aport udziałów. Przychodem ze sprzedaży udziałów będzie zaś uzyskana cena sprzedaży (art. 14 ust. 1 ustawy CIT).

Z powyższych przepisów wynika więc, że jeżeli w analizowanej sytuacji Wnioskodawca sprzeda w przyszłości udziały w Spółce Kapitałowej, to przychodem będzie cena sprzedaży, zaś kosztem uzyskania przychodów będzie stanowiła nominalna wartość udziałów, objętych przez Wnioskodawcę w Spółce Kapitałowej w zamian za aport. Przyjęcie zatem, że w momencie obejmowania udziałów w Spółce Kapitałowej przychodem podatkowym Wnioskodawcy nie będzie nominalna wartość udziałów Spółki Kapitałowej, lecz wartość rynkowa przedmiotu wkładu prowadziłoby do podwójnego opodatkowania kwoty stanowiącej agio. Raz bowiem Wnioskodawca musiałaby zapłacić podatek dochodowy w momencie obejmowania udziałów, od dochodu obliczonego z uwzględnieniem agio, a po raz drugi – w momencie sprzedaży udziałów w Spółce Kapitałowej, gdyż w takim przypadku koszt uzyskania przychodów stanowiłaby jedynie nominalna wartość udziałów Spółki Kapitałowej, bez jej powiększania o agio.

Tymczasem celem wprowadzenia art. 15 ust. 1k ustawy CIT nie było stworzenie sytuacji podwójnego opodatkowania jednego dochodu, lecz zapobieżenie unikaniu opodatkowania zysków w ogóle. Z powyższych przepisów wynika, że jeżeli w momencie obejmowania udziałów w spółce kapitałowej podatnik wykazał przychód w wysokości równej nominalnej wartości udziałów (gdyż nadwyżka wynikająca z rynkowej wartości wkładu została przelana do kapitału zapasowego), to ta sama wartość nominalna będzie mogła stanowić koszt uzyskania przychodów w momencie zbycia tak objętych udziałów.

Podsumowując, językowa wykładnia art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy CIT prowadzi do wniosku, że opodatkowaniu podlega wyłącznie nominalna wartość udziałów bądź akcji objętych w zamian za wkład niepieniężny. Przepis ten wyraźnie odwołuje się bowiem do nominalnej wartości obejmowanych udziałów (akcji), a nie do żadnej innej wartości, np. ceny emisyjnej udziałów, księgowej, czy też rynkowej wartości wnoszonego wkładu. W konsekwencji Wnioskodawca uzyska przychód podatkowy w wysokości równej wartości nominalnej udziałów Spółki Kapitałowej objętych w zamian za wniesiony wkład niepieniężny (aport).

Zatem, ponieważ art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy CIT, przewiduje określenie przychodu wyłącznie w wysokości wartości nominalnej obejmowanych udziałów, czyli w wysokości określonej przez strony w umowie, to nie jest możliwe ustalenie tego przychodu poprzez zastosowanie art. 14 ustawy CIT.

Wnioskodawca zwraca uwagę na uzasadnienie wyroku 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”) z 20 lipca 2015 r. (sygn. akt II FSK 1772/13). W przedmiotowym wyroku NSA badał kwestię możliwości określenia przychodu spółki wnoszącej wkład niepieniężny do innej spółki kapitałowej z tytułu obejmowanych udziałów w innej wysokości niż wartość nominalna objętych udziałów, a co się z tym wiąże możliwości zastosowania przez organy podatkowe przepisu art. 12 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy CIT. NSA stwierdził, że w świetle art. 12 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 14 ust. 1-3 ustawy CIT organy podatkowe nie są uprawnione do określania przychodu spółki wnoszącej aport z tytułu obejmowanych udziałów w innej wysokości niż wartość nominalna objętych udziałów, a co się z tym wiąże art. 14 ust. 1 nie znajduje w tym zakresie odpowiedniego zastosowania. NSA swoje stanowisko argumentował przede wszystkim faktem, iż w przypadku objęcia udziałów lub akcji w świetle regulacji k.s.h. brak unormowań, które obligowałyby zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenie akcjonariuszy do ukształtowania wartości nominalnej w wysokości równej wartości rynkowej. NSA zauważył również, że wartość nominalna akcji (udziałów) może być zarówno wartością rynkową, jak i odbiegającą od wartości rynkowej. NSA podkreślił ponadto, że stanowisko wskazane w wyroku znajduje również w wykładni systemowej, z uwagi na brzmienie przepisów art. 12 ust. 1 pkt 7, art. 15 ust. 1k pkt 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d ustawy CIT.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wskazuje, że powyższy wyrok jednoznacznie rozstrzygnął wątpliwości przedstawione przez niego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. W szczególności zgodnie z argumentacją przedstawioną przez NSA w Wyroku, w przypadku objęcia przez Wnioskodawcę udziałów (akcji) w Spółce Kapitałowej w zamian za wkład niepieniężny (aport) o wartości rynkowej przekraczającej wartość nominalną obejmowanych udziałów (akcji) w Spółce Kapitałowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej nie będzie mógł zastosować art. 14 ust. 1 zdanie drugie w zw. z art. 14 ust. 2 i 3 ustawy CIT i określić przychodu Wnioskodawcy w innej wysokości niż wartość nominalna obejmowanych udziałów (akcji). Argumentacja przedstawiona w przywołanym powyżej wyroku 7 sędziów NSA znalazła powszechną aprobatę w aktualnym orzecznictwie sądowo administracyjnym. Potwierdzają to wyroki NSA z 7 października 2015 r. (sygn. akt II FSK 301/13; II FSK 1624/13; II FSK 1141/13; II FSK 1070/13) oraz wyrok NSA z 30 września 2015 r. (sygn. akt II FSK 1814/13). Również na gruncie ustawy o CIT, w najnowszych interpretacjach podatkowych Minister Finansów potwierdza, że nie ma możliwości określenia przychodu spółki wnoszącej wkład niepieniężny do innej spółki kapitałowej z tytułu obejmowanych udziałów w innej wysokości niż wartość nominalna objętych udziałów, a co się z tym wiąże możliwości zastosowania przez organy podatkowe przepisu art. 12 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy CIT, tak np. interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 10 lutego 2016 r. Znak: IPPB3/4510-1104/15-2/MS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania uchylonego postanowienia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP:/KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.