Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.254.2019.1.MAZ
z 2 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 października 2019 r. (data wpływu – 4 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie kwestii wliczania ilości piwa, będącego półproduktem w procesie wytwarzania piwa bezalkoholowego, do limitu 200 000 hl piwa wyprodukowanego w roku kalendarzowym, uprawniającego do zastosowania zwolnienia od akcyzy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie kwestii wliczania ilości piwa, będącego półproduktem w procesie wytwarzania piwa bezalkoholowego, do limitu 200 000 hl piwa wyprodukowanego w roku kalendarzowym, uprawniającego do zastosowania zwolnienia od akcyzy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - XY z siedzibą w … (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest producentem piwa w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j.: Dz.U. z 2019 r., poz. 864, z późn. zm.; dalej jako: „u.p.a.”). Wnioskodawca posiada aktualne i ważne zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego, w którym produkuje piwo.

Wnioskodawca jest prawnie i ekonomicznie niezależny od innych przedsiębiorców wytwarzających piwo. Spółka posiada miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w odrębnym miejscu niż inni przedsiębiorcy zajmujący się produkcją piwa. Wnioskodawca nie wytwarza piwa na podstawie licencji uzyskanej od innego przedsiębiorcy. Spółka w świetle obowiązujących przepisów korzysta w roku 2019 ze zwolnienia od podatku akcyzowego w wysokości 50% kwoty akcyzy obliczonej z zastosowaniem stawki akcyzy określonej w art. 94 ust. 4 u.p.a.

Wnioskodawca zajmuje się produkcją piwa obejmującą wszystkie fazy produkcyjne. Rozlew Wnioskodawca prowadzi do butelek, puszek i opakowań typu KEG.

Wnioskodawca wskazuje, że w myśl obowiązujących przepisów „piwem”, zgodnie z art. 94 ust. 1 u.p.a. są wszelkie wyroby objęte pozycją CN 2203 00 oraz wszelkie wyroby zawierające mieszaninę piwa z napojami bezalkoholowymi, objęte pozycją CN 2206 00, jeżeli rzeczywista objętościowa moc alkoholu w tych wyrobach przekracza 0,5% objętości.

Niemniej, poza produkcją Piwa, Spółka rozważa rozpoczęcie produkcji napoju zwanego potocznie ,,piwem bezalkoholowym”, tj. produktu niebędącego wyrobem akcyzowym - napoju o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 0,5% objętości (dalej jako: „Piwo bezalkoholowe”). Proces jego produkcji pozornie będzie przypominał wytwarzanie piwa stanowiącego produkt klasyfikowany do kodu CN 2203. Podstawowymi składnikami w przypadku obydwu rodzajów napojów (zarówno alkoholowego, jak i bezalkoholowego) będą ziarna słodów jęczmiennego, pszenicznego, zbóż niesłodowanych lub innych zwyczajowo stosowanych, wody i chmielu, z udziałem drożdży szczepów piwowarskich.

Technologia produkcji Piwa bezalkoholowego jest podobna do produkcji Piwa zawierającego alkohol z tą jednak zasadniczą różnicą, że w procesie biotechnologicznym, dzięki odpowiedniemu szczepowi drożdży i specjalnej technologii prowadzenia procesu produkcyjnego, począwszy od zacierania na warzelni, a skończywszy na odpowiednio prowadzonej fermentacji, bądź też za pomocą urządzeń technicznych przeznaczonych do usuwania alkoholu (dealkoholizacji) z produktu (np. za pomocą rektyfikacji próżniowej, odwróconej osmozy, dializy czy destylacji), powstały wyrób pozbawiony jest alkoholu do wartości równej lub poniżej 0,5% objętości.

W efekcie produktem końcowym procesu produkcyjnego będzie nie piwo, a Piwo bezalkoholowe, które zostanie rozlane do opakowań jednostkowych. W istocie więc piwo jest wykorzystywane do produkcji Piwa bezalkoholowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy piwo będące półproduktem powstającym w trakcie procesu produkcji Piwa bezalkoholowego powinno być wliczane przez Wnioskodawcę do limitu 200 000 hl piwa, o którym mowa w § 13 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 2525, dalej jako: „Rozporządzenie MF”)?

Zdaniem Wnioskodawcy, piwo będące półproduktem powstającym w trakcie procesu produkcji Piwa bezalkoholowego nie powinno być wliczane przez Wnioskodawcę do limitu 200 000 hl piwa, o którym mowa w § 13 pkt 1 Rozporządzenia MF.

Uzasadnienie.

Zgodnie z treścią art. 31 ust. 6 pkt 1 u.p.a., minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi szczegółowy zakres oraz warunki i tryb stosowania zwolnień od akcyzy, o których mowa w ust. 1.

Stosownie do § 13 ust. 1 Rozporządzenia MF, które jest rozporządzeniem wykonawczym wydanym na podstawie art. 31 ust. 6 u.p.a., zwalnia się od akcyzy podatników produkujących piwo, którzy w roku kalendarzowym wyprodukowali do 200 000 hl piwa - w wysokości 50% kwoty akcyzy obliczonej z zastosowaniem stawki akcyzy określonej w art. 94 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym.

Jak stanowi zaś § 13 ust. 6 Rozporządzenia MF, w przypadku, gdy w roku podatkowym podatnicy przekroczą produkcję 200 000 hl piwa, do całości wyprodukowanego piwa w danym roku stosuje się stawkę akcyzy dla piwa określoną w ustawie, bez możliwości obniżenia należnej kwoty akcyzy o kwotę przysługującego zwolnienia.

Mając to na uwadze podmiot, który chciałby skorzystać ze zwolnienia na podstawie § 13 Rozporządzenia MF, powinien sprawdzić, czy roczna ilość wyprodukowanego przez niego piwa nie przekracza objętości równej 200 000 hl.

Ustawodawca posługuje się w omawianym przepisie pojęciem „wyprodukowania” do 200 000 hl piwa. W przypadku Piwa bezalkoholowego, półprodukt powstający w trakcie produkcji (który pomimo bycia piwem traci w trakcie procesu produkcyjnego jedną z cech piwa, w rozumieniu u.p.a. - rzeczywistą objętościową moc alkoholu przekraczającą 0,5%), jest jedynie surowcem przerabianym w celu uzyskania produktu końcowego, którego rzeczywista moc objętościowa alkoholu nie przekracza już 0,5%.

Proces wytwarzania piwa bezalkoholowego przebiega zgodnie z technologią [produkcji] piwa z zawartością alkoholu, o poziomie stosownym do zastosowanych ilościowo substratów, z tą różnicą, że na etapie warzenia wprowadza się odpowiednie zabiegi temperaturowe dla złagodzenia przemian cukrowych, a podczas fermentacji użyte zostają drożdże specjalnego szczepu piwowarskiego, które pomijają znaczną część substratów alkoholotwórczych, prowadząc do wytworzenia piwa o niskiej zawartości alkoholu (nie przekraczając 0,5% jego objętości). Drugim sposobem obniżenia zawartości alkoholu jest poddanie piwa wytworzonego klasyczną technologią operacji dealkoholizacji, w oparciu o urządzenia techniczne do tego przeznaczone. Piwo zużywane w trakcie produkcji Piwa bezalkoholowego nie będzie rozlewane do opakowań jednostkowych i potem pakowane w opakowania zbiorcze. Opisany proces produkcyjny jest spójnym i jednolitym ciągiem czynności, które skutkują powstaniem produktu bezalkoholowego. Po tym dopiero następują rozlew i zakończenie produkcji. Zatem Piwo bezalkoholowe nie jest piwem w rozumieniu u.p.a.

Co za tym idzie, bezzasadnym byłoby wliczanie półproduktów powstających w trakcie jego wytwarzania do limitu 200 000 hl piwa, o którym mowa w § 13 ust. 1 Rozporządzenia MF, skoro i tak owe półprodukty stracą cechy piwa i nie zostaną nigdy objęte podatkiem akcyzowym jako piwo. Co więcej, zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia MF, zwalnia się od akcyzy napoje alkoholowe używane do procesów produkcyjnych, pod warunkiem, że produkt końcowy nie zawiera alkoholu. Ustęp 2 tego przepisu stanowi z kolei, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1, stosuje się w przypadkach, o których mowa w art. 32 ust. 3 pkt 1 i 8 ustawy, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w art. 32 ust. 5-6b ustawy. Odwołując się do art. 32 ust. 3 pkt 1 i 8 u.p.a., zwolnienie od akcyzy wyrobów, o których mowa w ust. 1, stosuje się wyłącznie w przypadku ich dostarczenia ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu zużywającego lub zużycia przez podmiot prowadzący skład podatkowy występujący jako podmiot zużywający.

Biorąc pod uwagę, że Wnioskodawca spełnia powyższe warunki, a tym samym będzie uprawniony do skorzystania ze zwolnienia półproduktów powstających w trakcie procesu produkcji Piwa bezalkoholowego z opodatkowania podatkiem akcyzowym na podstawie wspomnianego § 9 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia MF, to bezzasadnym byłoby rozważanie wliczania objętości owych półproduktów do limitu ustalanego na potrzeby innego zwolnienia, wynikającego z Rozporządzenia MF.

Finalnie, zgodnie z art. 94 ust. 3 u.p.a., podstawą opodatkowania piwa jest liczba hektolitrów gotowego wyrobu na 1 stopień Plato. Dopiero wtedy, gdy mamy do czynienia z gotowym wyrobem, zastosowanie znajduje ewentualne zwolnienie na podstawie § 13 Rozporządzenia MF, bo dopiero po otrzymaniu gotowego wyrobu następowałoby jego opodatkowanie podatkiem akcyzowym. Skoro zaś półprodukt, będący piwem, zużywany w procesie produkcji Piwa bezalkoholowego nigdy nie będzie gotowym wyrobem podlegającym opodatkowaniu podatkiem akcyzowym (gdyż jest zużywany w trakcie procesu produkcyjnego), to nieuzasadnionym byłoby uwzględnianie go przy badaniu możliwości skorzystania ze zwolnienia określonego w § 13 Rozporządzenia MF.

Mając na uwadze powyżej przedstawione argumenty przemawiające za nieuwzględnianiem piwa zużytego do produkcji Piwa bezalkoholowego w limicie 200 000 hl z § 13Rozporządzenia MF, Wnioskodawca wnosi o uznanie swojego stanowiska za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2019 r., poz. 864, ze zm.; dalej jako: „ustawa”) – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy. Pod pozycją 13 załącznika nr 1 do ustawy, pod kodem CN 2203 00, zostało wymienione piwo otrzymywane ze słodu.

W załączniku nr 2 do ustawy, stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o którym mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz.Urz. UE. L 1992 Nr 76, str. 1), pod pozycją 13 wymienione zostały wyroby o kodzie CN 2203 00 – piwo otrzymywane ze słodu.

W myśl art. 94 ust. 1 ustawy, piwem w rozumieniu ustawy są wszelkie wyroby objęte pozycją CN 2203 00 oraz wszelkie wyroby zawierające mieszaninę piwa z napojami bezalkoholowymi, objęte pozycją CN 2206 00, jeżeli rzeczywista objętościowa moc alkoholu w tych wyrobach przekracza 0,5% objętości.

Produkcją piwa w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie piwa, a także jego rozlew – art. 94 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest produkcja wyrobów akcyzowych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…) – art. 13 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 roku w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. poz. 2525, ze zm.; dalej jako: „rozporządzenie” lub „rozporządzenie w sprawie zwolnień od akcyzy”), zwalnia się od akcyzy podatników produkujących piwo, którzy w roku kalendarzowym wyprodukowali do 200 000 hl piwa – w wysokości 50% kwoty akcyzy obliczonej z zastosowaniem stawki akcyzy określonej w art. 94 ust. 4 ustawy.

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, jest realizowane przez obniżenie należnej kwoty akcyzy o kwotę przysługującego zwolnienia - § 13 ust. 2 rozporządzenia.

W myśl § 13 ust. 3 rozporządzenia, przepis ust. 1 stosuje się do podatników:

• prawnie i ekonomicznie niezależnych od innych przedsiębiorców wytwarzających piwo;
• posiadających miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w odrębnym miejscu niż inni przedsiębiorcy zajmujący się produkcją piwa;
• niewytwarzających piwa na podstawie licencji uzyskanych od innych przedsiębiorców.
  
  

Ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, korzystać mogą także podatnicy produkujący piwo lub podatnicy posiadający zezwolenie wyprowadzenia, o którym mowa w art. 54 ust. 1 ustawy, którzy współpracują ze sobą na podstawie pisemnej umowy i w roku kalendarzowym łącznie wyprodukowali do 200 000 hl piwa - § 13 ust. 4 rozporządzenia.

Zgodnie z § 13 ust. 5 rozporządzenia, przepis ust. 4 stosuje się, jeżeli współpracujący ze sobą podatnicy spełniający warunki z ust. 4:

1. są prawnie i ekonomicznie niezależni od innych przedsiębiorców wytwarzających piwo;
2. posiadają miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w odrębnym miejscu niż inni przedsiębiorcy zajmujący się produkcją piwa;
3. nie wytwarzają piwa na podstawie licencji uzyskanych od innych przedsiębiorców.
   
   

W przypadku gdy w roku podatkowym podatnicy przekroczą produkcję 200 000 hl piwa, do całości wyprodukowanego piwa w danym roku stosuje się stawkę akcyzy dla piwa określoną w ustawie, bez możliwości obniżenia należnej kwoty akcyzy o kwotę przysługującego zwolnienia - § 13 ust. 6 rozporządzenia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca produkuje piwo w składzie podatkowym. Wytwarzanie piwa obejmuje wszystkie fazy produkcyjne, po czym następuje jego rozlew do butelek, puszek i opakowań typu KEG. Spółka rozważa podjęcie produkcji napoju zwanego „piwem bezalkoholowym”, tj. produktu niebędącego wyrobem akcyzowym, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 0,5%. Produkcja piwa bezalkoholowego jest podobna do produkcji piwa zawierającego alkohol, z tą różnicą, że w procesie biotechnologicznym lub za pomocą urządzeń przeznaczonych do usuwania alkoholu, powstały wyrób pozbawiany jest alkoholu do wartości równej lub niższej niż 0,5% objętości. Produktem końcowym będzie piwo bezalkoholowe, rozlewane do opakowań jednostkowych.

Wątpliwość Spółki dotyczy kwestii wliczania ilości piwa, będącego półproduktem w procesie wytwarzania piwa bezalkoholowego, do limitu 200 000 hl piwa wyprodukowanego w roku kalendarzowym, uprawniającego do zastosowania zwolnienia od akcyzy, na podstawie § 13 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień od akcyzy.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że piwo (klasyfikowane do kodu CN 2203) będące półproduktem powstającym u Wnioskodawcy w procesie produkcji piwa bezalkoholowego - napoju niebędącego wyrobem akcyzowym, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nieprzekraczającej 0,5% - nie wlicza się do limitu, o którym mowa w § 13 pkt 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień od akcyzy. Zaznaczyć przy tym trzeba, że powyższe odnosi się wyłącznie do sytuacji opisanej we wniosku, gdy piwo o kodzie CN 2203 zostanie w całości wytworzone u Wnioskodawcy, a następnie przez Spółkę wykorzystane do produkcji piwa bezalkoholowego, czyli wyrobu niebędącego wyrobem akcyzowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Ponadto Organ zauważa, że podmiot wykonujący działalność w zakresie produkcji piwa jest obowiązany do prowadzenia dokumentacji zawierającej informacje o czynnościach produkcyjnych, dotyczących tego wyrobu, w tym ilości piwa (półproduktu) wykorzystanego do wytworzenia piwa bezalkoholowego.

Organ wskazuje również, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie są przepisy § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia w sprawie zwolnień od akcyzy, omawiane przez Wnioskodawcę w stanowisku własnym w sprawie. Spółka nie podała bowiem w treści wniosku, że oczekuje również interpretacji tych przepisów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy, będącej przedmiotem interpretacji, pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54§ 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.