Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4015.177.2019.1.MM
z 10 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 listopada 2019 r. (data wpływu 19 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia w drodze spadku akcji pracowniczych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia w drodze spadku akcji pracowniczych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spadkobiercą T.G. (wstępna spadkobiercy – babcia, na podstawie testamentu) i Ta.G. (ojciec spadkobiercy na podstawie ustawy).

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wszystkie 491 akcji przedsiębiorstwa państwowego X spółka akcyjna, nabyte przez K.G, męża T.G. w trakcie trwania małżeństwa na podstawie ustawy o komercjalizacji przedsiębiorstw było majątkiem wspólnym.

Czyli (w uproszczeniu – bowiem jest to bezudziałowa współwłasność póki trwa małżeństwo) 1/2 akcji posiadał K.G. a 1/2 T.G, zatem posiadali:

K G 491:2 = 245,5

T G 491:2 = 245,5

K G zmarł w 2011 r. Wobec czego każdy z małżonków miał 1/2 całości (z uwagi na rozwiązanie małżeństwa przez śmierć).

Po K.G. dziedziczyła żona T.G. oraz trójka dzieci: Ta.G., J.H., U.G. każdy po 1/4 całości spadku.

Jako że do spadku po K.G. weszła połowa całości akcji (czyli 491:2 = 245,5 akcji), które posiadali razem małżonkowie, a spadek został odziedziczony w oparciu o ustawę, to nabyli:

Ta G 245,5 x 1/4 = 61,375

T G 245,5 x 1/4 = 61,375

J H 245,5 x 1/4 = 61,375

U G 245,5 x1/4 = 61,375

T G miała wówczas swoje 245,5 akcji i 61,375 odziedziczone po mężu K.G. (w zaokrągleniu w dół, 245 + 61) czyli 306 akcji.

T G zmarła w 2013 r. Na mocy testamentu spadkobiercami byli (każde w 1/3): syn Ta.G oraz wnuki Wnioskodawca i A.G.

Zatem akcje, które były w posiadaniu T.G. (306 akcji) przypadły:

A G 306 x 1/3 = 102

Wnioskodawcy 306 x 1/3 = 102

Ta G 306 x 1/3 = 102

Ta G oprócz akcji z dziedziczenia po matce T.G., miał także akcje odziedziczone po ojcu K.G., czyli miał ich 102 (po matce T.G.) i 61 (po ojcu K.G.).

Razem miał ich zatem 102 + 61 = 163.

T G zmarł w 2014 r. Do spadku powołał swoje dzieci: A.G. i Wnioskodawcę. Każde w 1/2 całości.

Wobec czego akcje, które posiadał przypadły:

Wnioskodawcy 163 x 1/2 = 81, 5

A G 163 x 1/2 = 81, 5

Jako że A.G. i Wnioskodawca posiadali wcześniej akcje odziedziczone po T.G. (każde z nich po 102) a dodatkowo odziedziczyli po Ta.G. po 81 akcji (zaokrąglając w dół), zatem łącznie posiadają:

A G 102 + 81 = 183

Wnioskodawca 102 + 81 = 183

Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, który brzmi – z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).

Akcje bądź prawo do nieodpłatnego nabycia akcji komercjalizowanego przedsiębiorstwa są/jest składnikiem majątku wspólnego jako, że są to przedmioty majątkowe nabyte w trakcie trwania małżeństwa a prawo do nieodpłatnego nabycia jest wartością wymierną dającą się zmaterializować.

Zapytanie dotyczy następującego zdarzenia przyszłego:

Podatnik zamierza złożyć deklarację SD-3 w zakresie opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn nabytych akcji na skutek dziedziczenia po T.G. (bądź prawa do nieodpłatnego nabycia akcji) wykazując, że akcje nabyte nieodpłatnie w trakcie trwania małżeństwa spadkodawczyni są składnikiem majątku wspólnego spadkodawczyni i jej męża – pracownika komercjalizowanego przedsiębiorstwa a nie przedmiotem majątku osobistego męża spadkodawczyni ergo T.G. nabyła 1/2 akcji w trakcie trwania małżeństwa. K.G. i T.G. nie zawierali małżeńskich umów majątkowych.

Postępowanie o dział spadku po K.G., w którym zostałby ustalony skład majątku wspólnego i osobistego nie było prowadzone albowiem K.G. według ówczesnej wiedzy nie pozostawił żadnego majątku. W lipcu 2019 r. okazało się, że są akcje X spółki akcyjnej. Przy czym wartość jednej akcji to ok. 20 złotych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy nabyte w trakcie trwania małżeństwa, przez K.G. męża spadkodawczyni T.G., akcje (lub prawo do nieodpłatnego nabycia akcji na podstawie art. 38c ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych) przedsiębiorstwa państwowego X spółka akcyjna są składnikiem majątku wspólnego małżonków, czy też są składnikiem majątku osobistego pracownika K.G. (małżonka spadkodawczyni), który nabył te akcje i czy wobec tego należy obliczyć podatek od spadków i darowizn uwzględniając ilość akcji obliczonych przy uwzględnieniu, że są one majątkiem wspólnym?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, który brzmi – z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).

Zdaniem Wnioskodawcy, akcje jako przedmiot majątkowy nabyty w trakcie małżeństwa są majątkiem wspólnym. Nie ma żadnego wyłączenia w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. Ponadto akcje te zostały nabyte na podstawie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw z uwagi na fakt pozostawania pracownikiem w chwili komercjalizacji zakładu pracy pracownika – męża spadkodawczyni.

Art. 31 § 2 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, który brzmi – do majątku wspólnego należą w szczególności pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków – wskazuje, że także inne dochody z działalności zarobkowej są majątkiem wspólnym. Jako że akcje zostały przyznane na podstawie ustawy w związku z wykonywaniem pracy zarobkowej małżonka spadkobierczyni, uprawnia to do twierdzenia, że akcje te są majątkiem wspólnym.

Wobec powyższego Wnioskodawca zamierza złożyć deklarację SD-3 i obliczyć podatek od spadków i darowizn według schematu opisanego powyżej, tj. przy uznaniu, że nabyte nieodpłatnie akcje pracownicze są majątkiem wspólnym spadkodawczyni i jej męża.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1813) – podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. dziedziczenia.

Art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, że – obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze dziedziczenia – z chwilą przyjęcia spadku.

W myśl natomiast art. 6 ust. 4 powołanej ustawy, jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej na fakt nabycia.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn – podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Z kolei według art. 8 ust. 1 ustawy – wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw, a wartość praw do wkładów oszczędnościowych – w wysokości tych wkładów.

Wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia powstania obowiązku podatkowego – art. 8 ust. 3 ww. ustawy.

Natomiast jeżeli nabywca nie określił wartości nabytych rzeczy lub praw majątkowych albo wartość określona przez niego nie odpowiada, według oceny naczelnika urzędu skarbowego wartości rynkowej, organ ten wezwie nabywcę do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny. Jeżeli nabywca, pomimo wezwania, nie określił wartości lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, naczelnik urzędu skarbowego dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez nabywcę wyceny rzeczoznawcy. Jeżeli organ podatkowy powoła biegłego, a wartość określona z uwzględnieniem jego opinii różni się o więcej niż 33% od wartości podanej przez nabywcę, koszty opinii biegłego ponosi nabywca – art. 8 ust. 4 ww. ustawy.

Według art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9 637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

W myśl art. 14 ust. 2 ww. ustawy – zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy – do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatek – w stosunku do I grupy podatkowej – oblicza się od nadwyżki podstawy opodatkowania ponad kwotę wolną od podatku, według skali określonej w tym przepisie.

I tak do kwoty 10 278 zł podatek wynosi: 3%, ponad kwotę 10 278 zł i do kwoty 20 556 zł podatek wynosi: 308 zł 30 gr i 5% nadwyżki ponad 10 278 zł, natomiast ponad kwotę 20 556 zł podatek wynosi: 822 zł 20 gr i 7 % nadwyżki ponad 20 556 zł.

W myśl art. 15 ust. 3 ustawy – przy ustalaniu wysokości podatku przyjmuje się kwoty wartości rzeczy i praw majątkowych określone w art. 4 ust. 1 pkt 5 i w art. 9 ust. 1 oraz skale podatkowe określone w ust. 1 obowiązujące w dniu powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 4.

Jednakże, zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn – zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia - w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 - udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
   
   

Zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych winno być dokonane na formularzu SD-Z2 określonym przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 20 listopada 2015 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (Dz.U. z 2015 r., poz. 2060).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, przedmiotowe nabycie podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej – art. 4a ust. 3 ww. ustawy.

W tej sytuacji podatnik winien złożyć zeznanie o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych na formularzu SD-3, którego wzór stanowi załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 listopada 2015 r. w sprawie zeznania podatkowego składanego przez podatników podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2015 r., poz. 2068).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nabył na podstawie testamentu spadek po zmarłej w 2013 r. babce oraz na podstawie ustawy spadek po zmarłym w 2014 r. ojcu. Zarówno babka jak i ojciec Wnioskodawcy byli spadkobiercami zmarłego w 2011 r. dziadka Wnioskodawcy. Dziadek Wnioskodawcy w trakcie trwania małżeństwa z babką Wnioskodawcy nabył akcje przedsiębiorstwa państwowego. Dziadkowie Wnioskodawcy nie zawierali małżeńskich umów majątkowych.

Obecnie Wnioskodawca zamierza złożyć deklarację SD-3 w zakresie opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn nabytych akcji na skutek dziedziczenia po babce. Wątpliwość Wnioskodawcy budzi prawidłowe określenie podstawy opodatkowania, tj. czy należy uznać, że spadkodawczyni była współwłaścicielką akcji nabytych przez jej męża w trakcie trwania wspólności ustawowej, czy też że akcje te stanowiły majątek odrębny męża spadkodawczyni.

Kwestie związane z nieodpłatnym nabyciem akcji prywatyzowanego przedsiębiorstwa państwowego przez pracowników reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i niektórych uprawnieniach pracowników (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2181) (dawny tytuł: ustawa z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji).

Art. 36 ust. 1 tej ustawy stanowi, że – uprawnionym pracownikom przysługuje prawo do nieodpłatnego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, do 15% akcji objętych przez Skarb Państwa w dniu wpisania spółki do rejestru.

Na podstawie postanowień art. 38 ust. 1 ustawy – uprawnieni pracownicy oraz rolnicy lub rybacy mogą skorzystać z prawa do nabycia akcji nieodpłatnie, o ile w ciągu sześciu miesięcy od dnia wpisania spółki do rejestru złożą pisemne oświadczenie o zamiarze nabycia akcji. Niezłożenie oświadczenia w powyższym terminie powoduje utratę prawa do nieodpłatnego nabycia akcji.

Natomiast kwestie małżeńskich ustrojów majątkowych, w tym przynależność poszczególnych składników do określonego majątku, reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2086 ze zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. Kodeksu – z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Na podstawie art. 31 § 2 ww. Kodeksu – do majątku wspólnego należą w szczególności:

1. pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków;
2. dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków;
3. środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków;
4. kwoty składek zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 300, z późn. zm.).
   
   

Z kolei stosownie do art. 33 ww. Kodeksu – do majątku osobistego każdego z małżonków należą:

1. przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej;
   
2. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił;
   
3. prawa majątkowe wynikające ze wspólności łącznej podlegającej odrębnym przepisom;
   
4. przedmioty majątkowe służące wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków;
   
5. prawa niezbywalne, które mogą przysługiwać tylko jednej osobie;
   
6. przedmioty uzyskane z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia albo z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; nie dotyczy to jednak renty należnej poszkodowanemu małżonkowi z powodu całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość;
   
7. wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej jednego z małżonków;
   
8. przedmioty majątkowe uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia jednego z małżonków;
   
9. prawa autorskie i prawa pokrewne, prawa własności przemysłowej oraz inne prawa twórcy;
   
10. przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
    
    

Pomimo zmiany stanu prawnego, tj. uchylenia art. 32 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (w związku z dokonaną nowelizacją – art. 1 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw Dz.U. Nr 162, poz. 1691) – treść tego przepisu wprowadzono do art. 31 Kodeksu) zachowują swoją aktualność orzeczenia Sądu Najwyższego wydane w poprzednim stanie prawnym (wyrok z 20 maja 1999 r., I CKN 1146/97 oraz uchwała z 11 września 2003 r. III CZP 52/03). Zgodnie z prezentowanym w nich stanowiskiem „Jeżeli umowę nieodpłatnego nabycia akcji zawarł pracownik pozostający w ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, nabyte przez niego akcje wchodzą, zgodnie z art. 31 i 32 k.r.o. - mimo że małżonek nabywcy nie staje się stroną tej umowy ani wspólnikiem spółki akcyjnej (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 maja 1999 r., I CKN 1146/97, OSNC 1999, nr 12, poz. 209) - w skład majątku wspólnego. Nieodpłatnego nabycia akcji przez pracownika pozostającego w ustawowej wspólności majątkowej nie dotyczy bowiem żaden z wyjątków zastrzeżonych w art. 33 pkt 2-10 k.r.o. W szczególności, w związku z wynikającą z art. 38 ust. 3 ustawy o komercjalizacji niemożnością obrotu nabytymi nieodpłatnie akcjami przez oznaczony czas liczony od dnia zbycia przez Skarb Państwa pierwszych akcji na zasadach ogólnych, należy zaznaczyć, że wymienione wyłączenie zbywalności nie wchodzi w zakres hipotezy art. 33 pkt 6 k.r.o. Mówiąc o prawach niezbywalnych, przepis ten ma na względzie tylko prawa, których nie można zbyć w ogóle. Za prawa niezbywalne w znaczeniu tego przepisu nie mogą być więc uważane prawa jedynie czasowo niezbywalne. Nie ma także podstaw do stosowania do omawianego nabycia, mimo jego nieodpłatności, art. 33 pkt 2 k.r.o.; umowa nieodpłatnego nabycia akcji przez uprawnionego pracownika nie jest bowiem niewątpliwie umową darowizny (art. 888 k.c.). O przynależności zaś do majątku wspólnego określonego prawa, co do którego nie występuje żaden z wyjątków zastrzeżonych w art. 33 pkt 2-10 k.r.o., rozstrzyga jedynie porównanie chwili nabycia tego prawa z czasem pozostawania nabywcy (nabywców) we wspólności ustawowej. Jeżeli data nabycia przypada na ten czas, nabyte prawo staje się składnikiem majątku wspólnego. I na odwrót, jeżeli data nabycia prawa nie przypada na czas, w którym nabywca pozostaje we wspólności ustawowej, nabyte prawo nie może stać się składnikiem majątku objętego tą wspólnością. (…)”.

Po przeanalizowaniu okoliczności faktycznych sprawy, w szczególności mając na uwadze fakt, że mąż spadkodawczyni nabył akcje pracownicze w trakcie trwania małżeństwa, w którym obowiązywał ustrój wspólności ustawowej, a także przepisów ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz ustawy o komercjalizacji i niektórych uprawnieniach pracowników, w końcu orzecznictwa Sądu Najwyższego w tym zakresie – należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że ustalając podstawę opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn z tytułu nabycia spadku po babce należy uwzględnić, że akcje pracownicze nabyte przez męża spadkodawczyni należały do ich majątku wspólnego. Tym samym w skład masy spadkowej po babce Wnioskodawcy wchodzi połowa wszystkich akcji pracowniczych, którą małżonkowie nabyli w ramach wspólności ustawowej oraz udział 1/4 w prawie własności akcji jakie weszły w skład masy spodkowej po mężu spadkodawczyni. Innymi słowy masę spadkową po babce Wnioskodawcy stanowi 5/8 z 491 akcji przedsiębiorstwa państwowego.

Reasumując, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w deklaracji SD-3 składanej w związku z nabyciem spadku po babce należy uwzględnić, że akcje przedsiębiorstwa państwowego były składnikiem majątku wspólnego spadkodawczyni i jej męża.

Ponadto należy wyjaśnić, że ponieważ ze zdarzenia przyszłego oraz własnego stanowiska Wnioskodawcy wynika, że w trakcie trwania małżeństwa K.G i T.G. miało miejsce nabycie 491 akcji, to odnoszenie się w interpretacji do kwestii dziedziczenia prawa do nieodpłatnego nabycia akcji jest bezzasadne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.