INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2011 r. (data wpływu 5 września 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 listopada 2011 r. (data wpływu 25 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania obrotów przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2011 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania obrotów przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 listopada 2011 r. (data wpływu 25 listopada 2011 r.) poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od 1 czerwca 1996 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu art. spożywczymi i gastronomii pod nazwą Mała Gastronomia Od dnia 1 czerwca 2011 r. działalność została zawieszona. Wnioskodawca prowadził 3 punkty usługowe. Pierwszy (zwany w dalszej części wniosku - pkt nr 1). Drugi to pawilon na Targowisku (zwany w dalszej części wniosku - pkt nr 2). Trzecie - to stoisko handlowe na giełdzie (zwany w dalszej części wniosku pkt nr 3). Wnioskodawca jedynie w pkt nr 1 sprzedawał alkohol i papierosy. W pozostałych punktach działalność w rzeczywistości polegała na sprzedaży gotowych wyrobów garmażeryjnych, hot - dogów, szaszłyków itp. W punktach usługowych nr 2 i 3 Wnioskodawca nie sprzedawał alkoholu oraz papierosów.

Z informacji, którą uzyskał Zainteresowany z Krajowej Informacji Podatkowej wynikało, iż dla punktów nr 2 i 3, gdzie Wnioskodawca nie sprzedaje alkoholu oraz papierosów, nie obowiązuje zakup kasy fiskalnej. Za podstawę prawną wskazano Wnioskodawcy Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930).

Pod koniec kwietnia 2011 r. podczas kontroli skarbowej na bazarze kontrolujący zarzucili Wnioskodawcy brak kasy fiskalnej dla punktów nr 2 i 3. Pouczono Wnioskodawcę, iż z uwagi na zawiłość sprawy powinien podatnik wystąpić do właściwego Dyrektora Izby Skarbowej o wydanie interpretacji podatkowej. Dnia 11 maja 2011 r. złożył Wnioskodawca wniosek o wydanie interpretacji podatkowej do Dyrektora Izby Skarbowej. Postanowieniem z dnia 24 sierpnia 2011 r. Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej pozostawiono wniosek bez rozpatrzenia. Przez Wnioskodawcy niezrozumienie, wniosek nie został właściwie uzupełniony. Wnioskodawca uważa jednak, iż nadal sytuacja przedstawiona powyżej powinna zostać zinterpretowana przez odpowiednie instytucje.

Z uwagi na wniesienie wniosku o interpretację podatkową Urząd Kontroli Skarbowej zawiesił postępowanie podatkowe do czasu wydania przez Dyrektora Izby Skarbowej interpretacji podatkowej.

W piśmie z dnia 23 listopada 2011 r. (data wpływu 25 listopada 2011 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, iż kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) tj. ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, łącznie z tytułu wszystkich rodzajów świadczonych usług, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym tj. 2010 r. jak również w ciągu bieżącego roku kwoty 40.000 zł.

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, iż w dniu złożenia wniosku tj. 1 września 2011 r. elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji nie były przedmiotem toczącej się kontroli podatkowej ani postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej. Jednocześnie w świetle okoliczności wynikających z przedmiotowego wniosku, iż Urząd Kontroli Skarbowej zawiesił postępowanie podatkowe do czasu wydania interpretacji podatkowej Wnioskodawca wyjaśnił, iż nie otrzymał żadnego zawiadomienia o wszczęciu kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz postępowania podatkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W związku z zaistniałym stanem faktycznym i prawnym, czy Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia z obowiązku posiadania kasy fiskalnej w punktach nr 2 i 3 prowadzonej działalności gospodarczej, tzn. w punktach gdzie nie sprzedaje alkoholu oraz papierosów...

Zdaniem Wnioskodawcy, opinia która została przedstawiona przez Krajową Informację Podatkową jest zgodna z obowiązującym stanem prawnym. Kasa rejestrująca powinna w ocenie Wnioskodawcy znajdować się w punkcie nr 1, gdzie Zainteresowany sprzedaje alkohol i papierosy. Natomiast w pozostałych punktach na Targu oraz na giełdzie zdaniem Wnioskodawcy nie musi posiadać kas fiskalnych.

Wnioskodawca uważa, iż zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa może skorzystać ze zwolnienia z obowiązku posiadania kas fiskalnych w punktach nr 2 i 3.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Obowiązek stosowania kasy rejestrującej w celu ewidencjonowania sprzedaży towarów lub usług wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy. W ust. 1 powołanego artykułu postanowiono, iż podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

W art. 111 ust. 8 ustawy stwierdzono, iż Minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestię zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników w obecnym stanie prawnym, tj. od dnia 1 stycznia 2011 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930), zwane dalej rozporządzeniem. Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności - zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia oraz wysokość obrotu - do określonej tym przepisem wysokości obrotów.

Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących określone zostało w § 2 i § 3 rozporządzenia.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie: zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

W myśl § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

Ponadto zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 30 kwietnia 2011 r. czynności objęte do dnia 31 grudnia 2010 r. zwolnieniem od ewidencjonowania wymienione w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797), niewymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, tj. dotyczącym niektórych czynności wykonywanych przez podatnika.

Z kolei w myśl § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. również podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Zgodnie z § 3 ust. 6 rozporządzenia, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczącym podmiotu.

W świetle § 4 ust. 1 rozporządzenia zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i 3, nie stosuje się, bez względu na wysokość osiągniętych obrotów:

1. do podatników prowadzących działalność w zakresie sprzedaży gazu płynnego;
2. przy świadczeniu usług przewozu regularnych i nieregularnych pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyjątkiem przewozów, o których mowa w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia;
3. przy świadczeniu usług przewozu osób i ładunków taksówkami;
4. przy dostawie
• sprzętu radiowego, telewizyjnego i telekomunikacyjnego, z wyłączeniem lamp elektronowych i innych elementów elektronicznych oraz części do aparatów i urządzeń do operowania dźwiękiem i obrazem, anten (PKWiU ex 26 i ex 27.90)
• sprzętu fotograficznego, z wyłączeniem części i akcesoriów do sprzętu i wyposażenia fotograficznego (PKWiU ex 26.70.1);

6. przy dostawie wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, która nie może korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy;
7. przy dostawie nagranych, z zapisanymi danymi lub zapisanymi pakietami oprogramowania komputerowego, w tym również sprzedawanymi łącznie z licencją na użytkowanie: płyt CD, DVD, kaset magnetofonowych, taśm magnetycznych (w tym kaset wideo), dyskietek, kart pamięci, kartridżów;
8. przy dostawie wyrobów przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używanych jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol PKWiU;
9. przy dostawie wyrobów tytoniowych (PKWiU 12.00), napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%, bez względu na symbol PKWiU, z wyjątkiem dostaw towarów, o których mowa w poz. 42 załącznika do rozporządzenia.
   
   

Z opisu stanu faktycznego sprawy wynika, iż Wnioskodawca od 1 czerwca 1996 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu art. spożywczymi oraz gastronomii i ma trzy punkty. W jednym z punktów prowadzi sprzedaż alkoholu oraz wyrobów tytoniowych i ma zainstalowaną kasę fiskalną. W pozostałych punktach prowadzi sprzedaż wyrobów garmażeryjnych, hot-dogów, szaszłyków itp., nie sprzedaje natomiast alkoholu oraz papierosów. i nie posiada kasy fiskalnej. Wnioskodawca wskazuje ponadto, iż nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym tj. 2010 r. jak również w ciągu bieżącego roku kwoty 40.000 zł obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy tj. ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, iż w przypadku gdy osiągnięty przez Wnioskodawcę obrót z tytułu działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy nie przekroczył kwoty 40.000 zł, to Zainteresowany do momentu przekroczenia limitu obrotu nadal korzysta ze zwolnienia podmiotowego, gdyż wyłączenie ze zwolnienia podmiotowego (bez względu na wysokość osiągniętego obrotu) dotyczy wyłącznie towarów i usług wymienionych w § 4 pkt 2-9 rozporządzenia.

Reasumując, skoro Wnioskodawca nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym tj. 2010 r. kwoty obrotu w wysokości 40.000 zł z tytułu sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, to ma prawo korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących sprzedaży prowadzonej w punktach nr 2 i nr 3 do dnia 31 grudnia 2012 r. o ile w tym okresie nie nastąpi przekroczenie ww. kwoty. Wówczas zwolnienie, o którym mowa wyżej straci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło przekroczenie ww. kwoty obrotów z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie wskazać należy, iż okoliczność sprzedaży alkoholu i papierosów w punkcie nr 1 nie ma wpływu na obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej prowadzonej w pozostałych punktach sprzedaży.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, wskazane we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy podkreślić, iż zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.