Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.616.2019.2.PG
z 20 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2019 r. (data wpływu 14 listopada 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 stycznia 2020 r. (data wpływu 15 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży lokalu biurowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży lokalu biurowego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 stycznia 2020 r. (data wpływu 15 stycznia 2020 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Dotyczy nabycia nieruchomości lokalu użytkowego (pomieszczeń biurowych) z podziału majątku wspólnego – po rozwodzie i sprzedaniu lokalu użytkowego kupującemu – FIRMIE.

Wyjaśnienie: lokal użytkowy – biurowy zakupiła w dniu 27 kwietnia 2005 r. żona Wnioskodawcy na działalność gospodarczą pod nazwą BIURO RACHUNKOWE (…) a Wnioskodawca wyraził zgodę na kupno objętej umową nieruchomości do majątku wspólnego, na potrzeby działalności gospodarczej żony. Wnioskodawca nabył lokal biurowy od byłej żony w dniu 21 stycznia 2014 r. jako osoba fizyczna. Wnioskodawca nabył lokal od byłej żony z podziału majątku wspólnego.

Wnioskodawca zamierza lokal biurowy sprzedać jako osoba fizyczna, kupujący jest FIRMĄ.

Ponadto w piśmie z dnia 13 stycznia 2020 r. (data wpływu 15 stycznia 2020 r.) – będącym uzupełnieniem wniosku – Wnioskodawca uzupełnił wniosek o następujące informacje:

Pytanie DKIS: 1.Czy Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT?

Odpowiedź : Tak.

Jeżeli tak, to z jakiego tytułu?

Odpowiedź: Prowadzę Działalność Gospodarczą pod nazwą (…) .

Pytanie DKIS: 2.Czy nabycie lokalu użytkowego-biurowego przez Wnioskodawcę od byłej żony w dniu 21 stycznia 2014 r, nastąpiło w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT?

Odpowiedź: NIE, otrzymałem z podziału majątku rozwodowego i nie podlegało opodatkowaniu VAT.

Pytanie DKIS: 3. Czy ww. transakcja została udokumentowana poprzez wystawienie faktury? Jeśli tak, to czy na tej fakturze został naliczony podatek VAT (w jakiej wysokości), czy też zastosowano zwolnienie od podatku VAT (na jakiej podstawie prawnej)?

Odpowiedź: Transakcja została zwolniona od podatku VAT. bo lokal otrzymałem od byłej żony z podziału majątku rozwodowego jako osoba fizyczna – postanowienie Sądu z dnia 21 stycznia 2014 r.

Pytanie DKIS: 4.Czy z tytułu nabycia przedmiotowego lokalu przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku VAT?

Odpowiedź: NIE przysługiwało mi prawo do odliczania podatku VAT, lokal otrzymałem z podziału majątku rozwodowego jako osoba prywatna.

Pytanie DKIS: 5. W jaki sposób lokal ten był/jest przez Wnioskodawcę wykorzystywany od momentu jego nabycia do czasu sprzedaży?

Odpowiedź: W lokalu prowadzę działalność gospodarczą a pozostałą powierzchnie lokalu wynajmuję potencjalnym kupującym.

Pytanie DKIS: 6.Czy ww. lokal był/jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz.2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą?

Odpowiedź: Lokal jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej poprzez korzystanie z lokalu i do wynajmu w rozumieniu o podatku od towarów i usług.

Pytanie DKIS: 7.Czy lokal, mający być przedmiotem sprzedaży, był/jest udostępniony przez Wnioskodawcę osobom trzecim na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych np. dzierżawy, najmu, użyczenia? Jeżeli tak, to czy były/są to umowy odpłatne czy nieodpłatne oraz kiedy były zawierane?

Odpowiedź: Lokal mający być przedmiotem sprzedaży jest obecnie wynajmowany potencjalnemu kupującemu Sp. z o.o. Jest to umowa odpłatna. Umowy były zawierane od roku 2014.

Pytanie DKIS: 8. Czy lokal użytkowo-biurowy był/jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku VAT?

Odpowiedź: Lokal nie jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku VAT.

Pytanie DKIS: 9. Czy w odniesieniu do przedmiotowego lokalu nastąpiło jego pierwsze oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne i czy od tego momentu do dostawy minie okres dłuższy niż dwa lata?

Odpowiedź: Pierwsze oddanie do użytkowania lokalu był to rok 2005 i jest okres dłuższy niż dwa lata. Pierwszym Nabywcą lokalu w dniu 27 kwietnia 2005 r. została moja była żona kupując lokal biurowy na swoją Firmę: Biuro Rachunkowe z podatkiem VAT.

Pytanie DKIS: 10. Czy ponoszone są/były/będą wydatki na ulepszenie ww. lokalu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym ? Jeżeli tak to:

Odpowiedź : Nie były i nie będą ponoszone wydatki na ulepszenie lokalu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym. Nabywcą lokalu zostałem z podziału majątku – rozwodu w dniu 21 stycznia 2014 r.

d) czy od ww. zajęcia (używania) do momentu dostawy upłynie okres dłuższy niż dwa lata?

Odpowiedź: od używania upłynął okres dłuższy niż dwa lata.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy od sprzedaży lokalu biurowego Wnioskodawca będzie musiał odprowadzić podatek od towarów i usług VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, nabył on lokal od byłej żony z podziału majątku wspólnego w dniu 21 stycznia 2014 r. jako osoba fizyczna. Wnioskodawca zamierza sprzedać lokal biurowy jako osoba fizyczna – kupującemu FIRMIE. Sprzedaż lokalu odbędzie się poprzez akt notarialny na kwotę brutto bez podatku VAT. Od sprzedaży Wnioskodawca nie powinien odprowadzić podatku VAT. Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) art. 43 ust. 1 pkt 10.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane są przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca nabył w dniu 21 stycznia 2014 r. lokal użytkowy – biurowy z podziału majątku wspólnego (po rozwodzie), od byłej żony jako osoba fizyczna. W lokalu Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w wyniku której jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a pozostałą powierzchnię lokalu wynajmuje potencjalnym kupującym. Zatem lokal ten jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej. Lokal mający być przedmiotem sprzedaży jest obecnie wynajmowany potencjalnemu kupującemu. Jest to umowa odpłatna. Umowy były zawierane od roku 2014. Lokal nie jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku VAT. Pierwsze oddanie do użytkowania lokalu było w roku 2005 i jest okres dłuższy niż dwa lata. Pierwszym nabywcą lokalu w dniu 27 kwietnia 2005 r. została była żona Wnioskodawcy kupując lokal biurowy na swoją Firmę: Biuro Rachunkowe z podatkiem VAT. Nie były i nie będą ponoszone wydatki na ulepszenie lokalu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca jest zainteresowany kwestią opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży lokalu biurowego.

Zatem w pierwszej kolejności należy rozważyć kwestię, czy Wnioskodawca sprzedając opisany we wniosku lokal biurowy będzie działał jako podatnik podatku VAT a tym samym sprzedaż ta będzie wykonywana w ramach działalności gospodarczej.

Jak wskazał Wnioskodawca w lokalu tym prowadzi działalność gospodarczą, w wyniku której jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a pozostałą powierzchnię lokalu wynajmuje potencjalnym kupującym. Zatem lokal ten jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej poprzez korzystanie z lokalu. Ponadto lokal mający być przedmiotem sprzedaży jest obecnie wynajmowany potencjalnemu kupującemu. Jest to umowa odpłatna. Umowy były zawierane od roku 2014.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stosownie do treści powyższego przepisu, oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy najmu związane jest z wzajemnym świadczeniem najemcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej własności i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jego najemcę.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług najmu wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywane w sposób ciągły do celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W związku z powyższym Wnioskodawca wynajmując opisany we wniosku lokal biurowy jest podatnikiem podatku VAT, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, a sama ta czynność jest wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Reasumując – biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz informacje wynikające z opisu sprawy – stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowego lokalu będzie wykonywana w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w wyniku której jest on zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

Zatem mając na uwadze powołane wyżej regulacje prawne należy stwierdzić, że sprzedaż lokalu biurowego będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy) jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Należy bowiem wskazać, że przedmiotowa transakcja dotyczy towaru w rozumieniu ustawy oraz będzie dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług (o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy).

W związku z powyższym należy stwierdzić, że do przedmiotowej transakcji będą miały zastosowanie przepisy ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, na mocy art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy. Wskazać należy, że w art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 września 2019 r.) – rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zauważyć należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 stanie się bezzasadne.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków lub budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków lub budowli lub ich części w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Jak wskazał Wnioskodawca pierwsze oddanie do użytkowania lokalu było w roku 2005. Pierwszym nabywcą lokalu w dniu 27 kwietnia 2005 r. została była żona Wnioskodawcy kupując ten lokal na swoją firmę.

Zatem biorąc pod uwagę powyższą informację, w kontekście pierwszego zasiedlenia – należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nastąpiło pierwsze zasiedlenie ww. lokalu w chwili jego zakupu przez byłą żonę Wnioskodawcy, tj. w dniu 27 kwietnia 2005 r. Ponadto w stosunku do przedmiotowego lokalu nie były i nie będą ponoszone wydatki na ulepszenie lokalu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W związku z powyższym, z uwagi na fakt, że od pierwszego zasiedlenia przedmiotowego lokalu do chwili jego dostawy, upłynie okres dłuższy niż 2 lata, a ponadto nie były i nie będą ponoszone wydatki na ulepszenie lokalu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, to w odniesieniu do transakcji sprzedaży lokalu biurowego zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zauważyć w tym miejscu należy, że skoro do dostawy lokalu biurowego będzie miało zastosowanie zwolnienie wskazane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to analiza zwolnienia tej dostawy na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy jest bezprzedmiotowa.

Podsumowując, zbycie lokalu biurowego będzie stanowić odpłatną dostawę towarów, która korzysta ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Zatem od sprzedaży lokalu biurowego Wnioskodawca nie będzie musiał odprowadzić podatku od towarów i usług VAT.

W związku z powyższym stanowisko zostało uznane za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.