2020.01.22 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.474.2019.1.MB
z 22 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2019 r. (data wpływu 29 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismami z dnia 28 listopada 2019 r. (data wpływu 29 listopada 2019 r.) oraz z dnia 21 stycznia 2020 r. (data wpływu 21 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedsięwzięcia pn. „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedsięwzięcia pn. „(…)”. Wniosek uzupełniono w dniu 29 listopada 2019 r. o potwierdzenie wpłaty opłaty oraz w dniu 21 stycznia 2020 r. o pismo wyjaśniające.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Powiat X (dalej: Powiat, Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT, podatek).

Powiat, będąc jednostką samorządu terytorialnego, realizuje zadania publiczne o charakterze ponadgminnym, wynikające z art. 4 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz. U. 2019 r., poz. 511; dalej: ustawa o samorządzie powiatowym). Powiat wykonuje określone przedmiotową ustawą zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Powiat wykonuje zadania publiczne o charakterze ponadgminnym m.in. w zakresie:

promocji i ochrony zdrowia wskazane w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie powiatowym,
ochrony środowiska i przyrody wskazane w art. 4 ust. 1 pkt 13 ustawy o samorządzie powiatowym,
porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli wskazane w art. 4 ust. 1 pkt 15 ustawy o samorządzie powiatowym.

Zasadniczo realizując wymienione zadania publiczne Powiat występuje w charakterze organu władzy publicznej, a nie jako podatnik VAT, bowiem nie realizuje tych zadań na rzecz wspólnoty lokalnej na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych z beneficjentami tych działań, które wiązałyby się z pobieraniem wynagrodzenia przez Powiat w zamian za korzystanie przez lokalną społeczność z efektów podejmowanych przez Powiat czynności. Ponadto, realizacja przedmiotowych działań nieodpłatnie na rzecz określonych odbiorców z lokalnej społeczności nie ma znamion działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. 2018 r., poz. 2174 ze zm.; dalej: ustawa o VAT) – w szczególności nie jest realizowana w celach zarobkowych, a sam projekt nie jest realizowany w sposób ciągły, tylko w zależności od możliwości finansowych Powiatu.

W praktyce, w okresie marzec 2020 r. – październik 2020 r. Powiat będzie realizował przedsięwzięcie pn. „(…)” (dalej: przedsięwzięcie, projekt). Powiat wystąpił z wnioskiem o przyznanie pomocy z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w (…) (dalej: WFOŚiGW) na sfinansowanie części kosztów przedsięwzięcia. Pozostałe koszty przedsięwzięcia mają zostać pokryte ze środków własnych Powiatu oraz dotacji przekazanych Powiatowi w ramach wsparcia projektu przez sześć uczestniczących w przedsięwzięciu gmin znajdujących się na terenie Powiatu – Gminy A, Gminy B, Gminy C, Gminy D, Gminy E oraz Gminy F.

W szczególności zgodnie z treścią porozumień i/lub umów zawartych przez Powiat z każdą z ww. Gmin odrębnie finansowanie przedsięwzięcia będzie odbywać się w ten sposób, że Powiat przeznacza na te zadania łącznie ok. (…) zł środków własnych, od WFOŚiGW Powiat ma otrzymać środki finansowe w łącznej wysokości (…) zł, a każda z Gmin udzieli dotacji Powiatowi na sfinansowanie projektu na poziomie 1 lub 2 zł na jednego mieszkańca/podmiot zgłoszony do objęcia projektem. Kwoty przeznaczone do wydatkowania na realizację przedsięwzięcia z WFOŚiGW stanowią w budżecie Powiatu dochody kwalifikowane jako środki otrzymane od pozostałych jednostek zaliczanych do sektora finansów publicznych, a z Gmin jako dotacje.

Realizacja przedsięwzięcia oraz jego cel polega na zabezpieczeniu odpadów zawierających azbest zgromadzonych na terenie nieruchomości zlokalizowanych na terenie Powiatu wraz z ich załadunkiem, transportem i przekazaniem do unieszkodliwienia na składowisku odpadów, posiadającym stosowną decyzję uprawniającą do unieszkodliwiania wyrobów zawierających azbest. Prace związane z realizacją przedsięwzięcia zostaną wykonane przez uprawnioną firmę wyłonioną w trybie przetargu nieograniczonego. Zakres prac będzie obejmował wykonanie kompleksowej usługi usuwania wyrobów zawierających azbest z nieruchomości położonych na terenie Powiatu, tj. z posesji mieszkalnych i gospodarstw mieszkańców oraz posesji jednostek organizacyjnych jednostek samorządu terytorialnego, które złożą wniosek do objęcia projektem wraz ze wskazaniem rodzaju odpadów zawierających azbest, adresem ich położenia i ich orientacyjną ilością. Wniosek należy złożyć w Urzędzie Gminy, na terenie której położona jest nieruchomość, a Urząd Gminy przekazuje następnie wniosek Powiatowi. Zasady programu są ustalone odgórnie dla uczestników w przygotowanym przez Powiat regulaminie.

Realizacja przedsięwzięcia jest związana z wykonywaniem zadań własnych Powiatu wskazanych w art. 4 ust. 1 pkt 1, 13 i 15 ustawy o samorządzie powiatowym, w zakresie ochrony środowiska i przyrody, ochrony zdrowia i zapewnienia bezpieczeństwa obywateli, bo ograniczy niewłaściwe magazynowanie odpadów zawierających azbest w miejscach do tego nieprzeznaczonych na terenie Powiatu. W konsekwencji skutkiem realizacji przedsięwzięcia będzie zmniejszenie negatywnego oddziaływania odpadów azbestowych na mieszkańców Powiatu oraz na środowisko.

Zgodnie ze złożonym przez Powiat do WFOŚiGW oświadczeniem (załącznikiem do wniosku o przyznanie pomocy) realizacja przedsięwzięcia nie jest związana z prowadzoną działalnością gospodarczą Powiatu w rozumieniu unijnego prawa konkurencji. Realizowane przedsięwzięcie i związane z nim dofinansowanie z WFOŚiGW oraz otrzymane wsparcie z Gmin nie przyczyni się do uzyskania przez Powiat dochodów z działalności cywilnoprawnej. W szczególności Powiat obejmie projektem posesje mieszkańców i innych uczestników, od których Powiat nie uzyska jakichkolwiek dochodów. Z kolei środki otrzymanie z WFOŚiGW oraz dotacje od Gmin na podstawie umów i porozumień w całości przeznaczone zostaną na sfinansowanie prac związanych z zabezpieczeniem, załadunkiem, transportem i przekazaniem do unieszkodliwiania wyrobów azbestowych, które zamówi Powiat. Przedmiotowe koszty będą udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Powiat z wykazanym podatkiem VAT naliczonym.

Powiat w złożonym wniosku o otrzymanie pomocy finansowej z WFOŚiGW uznał podatek VAT naliczony od kosztów ponoszonych na przedsięwzięcie za wydatek kwalifikowany (podlegający dofinansowaniu), bowiem, zdaniem Powiatu, nie przysługuje mu prawo do odliczenia VAT ani w całości, ani w części od ponoszonych w tym zakresie wydatków.

Mieszkańcy Powiatu i jednostki organizacyjne jednostek samorządu terytorialnego, właściciele bądź zarządcy nieruchomości zgłoszonych do projektu – nie będą wnosić żadnych opłat na rzecz Powiatu oraz na rzecz Gmin z tytułu realizacji przedsięwzięcia. Powiat i Gminy nie będą zawierały z uczestnikami umów cywilnoprawnych, w których zobowiążą się do odbioru odpadów zawierających azbest. Uczestnik projektu (mieszkaniec Powiatu lub jednostka organizacyjna) składając wniosek z informacją o ilości odpadów zawierających azbest na jego posesji nie ma wiedzy jaki jest koszt usunięcia i unieszkodliwienia takiej ilości azbestu. Tym samym uczestnik składając wniosek o objęcie programem nie stara się o dotację na usługę o określonej cenie, którą Powiat realizowałby w reżimie cywilnoprawnym, ale o objęcie programem publicznym realizowanym przez Powiat na rzecz mieszkańców i innych uczestników nieodpłatnie w ramach realizacji przez Powiat zadań własnych.

Z perspektywy przepisów ustawy o VAT, wydatki na przedsięwzięcie nie będą w żaden sposób związane z czynnościami generującymi dochody, które podlegałyby ewidencji i opodatkowaniu VAT. Zdaniem Powiatu, nie można uznać, że kwalifikowane w budżecie Powiatu jako dochody związane z realizacją przedsięwzięcia – otrzymana od WFOŚiGW pomoc oraz dotacje z Gmin na podstawie podpisanych porozumień i/lub umów – będą podlegały opodatkowaniu VAT, bowiem przedmiotowe środki stanowią dotacje/wsparcie na pokrycie kosztów Powiatu ponoszonych w ramach realizacji nieodpłatnie na rzecz mieszkańców i innych uczestników zadań własnych Powiatu. Nie można zrównywać przekazania Powiatowi przedmiotowych środków pomocowych i dotacji z dotacją/subwencją czy inną dopłatą do ceny (zapłaty) skalkulowaną na uczestnika, bowiem skutki opodatkowania VAT obu z nich są odmienne. Dotacje/środki na pokrycie kosztów zadania własnego jednostki samorządu terytorialnego nie stanowią dotacji opodatkowanej VAT, podczas gdy dotacja/subwencja lub dopłata o podobnym charakterze do określonej ceny zadania, skonkretyzowanej w umowie cywilnoprawnej z uczestnikiem, ewentualnie w regulaminie przedsięwzięcia, podlega opodatkowania VAT. W opisanej sprawie Powiat otrzymuje pierwszy z rodzajów dotacji/wsparcia – do kosztów realizacji zadań własnych nieodpłatnie realizowanych na rzecz mieszkańców i jednostek organizacyjnych jednostek samorządu terytorialnego Powiatu i Gmin z terenu Powiatu. Żaden dokument związany z realizacją projektu znany uczestnikom na moment składania wniosku o objęcie projektem nie podaje jednostkowo ceny realizacji przedsięwzięcia w odniesieniu do jednostkowych wartości za usunięcie kilograma odpadów lub za usunięcie odpadów z danej posesji. Tym samym, efekty realizowanego przez Powiat przedsięwzięcia nie będą służyły w ogóle czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT według stawek VAT ani czynnościom zwolnionym od tego podatku. W ocenie Powiatu, realizacja przedsięwzięcia związana jest wyłącznie z realizacją przez Powiat nieodpłatnie zadań publicznych, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1, 13 i 15 ustawy o samorządzie powiatowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Powiat będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedsięwzięcia pn. „(…)”?

Zdaniem Wnioskodawcy, Powiat nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedsięwzięcia pn. „(…)”.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych. O tym, czy Powiat działa jako organ władzy publicznej, czy też jako podatnik VAT decyduje zasadniczo charakter wykonywanych czynności. Czynności o charakterze publicznoprawnym wykonywane nieodpłatnie wyłączają jednostki samorządu terytorialnego z kategorii podatników VAT – nawet w przypadku, w którym z efektów działania korzystają tylko wybrani mieszkańcy i inni uczestnicy (a nie wszyscy – cała lokalna społeczność). Kluczowe w sprawie jest bowiem nie samo grono faktycznych odbiorców/beneficjentów działań, ale sposób wykonywania tych działań przez Powiat – w oparciu o atrybuty władzy publicznej takie jak jednostronność ustalania zasad działania i nieodpłatność. Natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym wpisujące się w definicję działalności gospodarczej wiążą się z odpłatną dostawą towarów lub usług na rzecz mieszkańców/uczestników.

W analizowanej sytuacji usuwania i unieszkodliwiania azbestu z posesji mieszkańców i innych uczestników z terenu Powiatu, Powiat będzie wykonywał czynności o charakterze publicznym i nie będzie zawierał z uczestnikami projektu umów cywilnoprawnych, w których określałby cenę wykonania zadania. Tym samym, Powiat będzie działał w ramach realizowanego przedsięwzięcia w reżimie publicznym, a nie na podstawie umowy cywilnoprawnej. Nie ma przy tym znaczenia, że odbiór odpadów będzie dotyczył wybranych posesji mieszkańców i innych uczestników z terenu Powiatu, bowiem projekt jest wykonywany z wykorzystaniem atrybutów publicznych Powiatu obejmujących jednostronność ustalania zasad, a jego skutkiem jest ochrona środowiska, zdrowia i bezpieczeństwa obywateli na terenie całego Powiatu w szczególności dzięki zmniejszeniu na terenie Powiatu ilości odpadów trujących oraz zapobieżeniu składowania tych odpadów w miejscach zagrażających środowisku i mieszkańcom. Ponadto nie można również uznać, że usuwanie i unieszkodliwianie azbestu w związku z realizacją zadań publicznych w takiej ilości na jaką pozwalają Powiatowi środki finansowe (przyznane z zewnątrz w ramach pomocy z WFOŚiGW, przekazane przez Gminy dotacje oraz środki własne) stanowi wykonywanie działalności gospodarczej. Ustalanie zakresu prac w odniesieniu do ilości pozyskanych i przeznaczonych środków finansowych potwierdza dodatkowo, że czynności nie są wykonywane w celach zarobkowych jako działalność gospodarcza, ale jako zadania własne. Działalność nie ma charakteru ciągłego, ale jest ograniczona ramami wydatkowania środków pozyskanych z zewnątrz. Tym samym, zdaniem Powiatu, będzie on ponosił wydatki na przedsięwzięcie działając jako organ władzy publicznej, a nie jako podatnik VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT. Tym samym, aby przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT powinny zostać spełnione jednocześnie dwa warunki – wydatki są dokonywane przez podmiot działający w roli podatnika VAT na cel prowadzenia przez ten podmiot działalności opodatkowanej VAT, generującej zobowiązanie w podatku VAT należnym.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: i) nabycia towarów i usług, ii) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest powstanie zobowiązania podatkowego.

Jak wskazano w opisie sprawy Powiat będzie realizował przedsięwzięcie pn. „(…)”. Z perspektywy przepisów ustawy o VAT wydatki na przedsięwzięcie nie będą w żaden sposób związane z czynnościami generującymi dochody, które podlegałyby ewidencji i opodatkowaniu VAT po stronie Powiatu. Dochody z przedsięwzięcia – otrzymana od WFOŚiGW pomoc oraz dotacje z Gmin na podstawie podpisanych porozumień lub umów – będą podlegały opodatkowaniu VAT, bowiem przedmiotowe środki stanowią dotacje/wsparcie na pokrycie kosztów Powiatu ponoszonych w ramach realizacji nieodpłatnie na rzecz mieszkańców i innych uczestników zadań własnych Powiatu. Nie można zrównywać przekazania Powiatowi przedmiotowych środków pomocowych z dotacją/subwencją, czy inną dopłatą do ceny (zapłaty) skalkulowaną na uczestnika, bowiem skutki opodatkowania VAT obu z nich są odmienne. Dotacje i środki na pokrycie kosztów zadania własnego jednostki samorządu terytorialnego nie stanowią dotacji opodatkowanej VAT, podczas gdy dotacja/subwencja lub dopłata o podobnym charakterze do określonej ceny zadania skonkretyzowanej w umowie cywilnoprawnej z uczestnikiem, ewentualnie w regulaminie przedsięwzięcia, podlega opodatkowania VAT. W opisanej sprawie Powiat otrzymuje pierwszy z rodzajów dotacji/wsparcia – do kosztów realizacji zadań własnych nieodpłatnie realizowanych na rzecz mieszkańców i jednostek organizacyjnych jednostek samorządu terytorialnego Powiatu i Gmin z terenu Powiatu. Żaden dokument związany z realizacją projektu znany uczestnikom na moment składania wniosku o objęcie projektem nie podaje jednostkowo ceny realizacji przedsięwzięcia w odniesieniu do jednostkowych wartości – za usunięcie kilograma odpadów lub na danej posesji. Efekty realizowanego przez Powiat przedsięwzięcia nie będą służyły w ogóle czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT według stawek VAT ani czynnościom zwolnionym od tego podatku. Realizacja przedsięwzięcia związana jest wyłącznie z realizacją przez Powiat nieodpłatnie zadań publicznych, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1, 13 i 15 ustawy o samorządzie powiatowym.

W konsekwencji, zdaniem Powiatu, w ramach realizowanego przedsięwzięcia nie zostaną spełnione obie przesłanki umożliwiające odliczenie VAT – Powiat będzie ponosił wydatki na realizację zadania publicznego działając w roli organu władzy publicznej, a nie jako podatnik VAT, a same wydatki nie będą miały żadnego związku z jakąkolwiek działalnością gospodarczą opodatkowaną VAT po stronie Powiatu. Wykonywanie przedmiotowych działań nie ma znamion działalności gospodarczej – w szczególności nie jest wykonywane w sposób ciągły w celach zarobkowych.

Nie zostają w tej sytuacji spełnione warunki niezbędne do odliczenia podatku VAT, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym Powiat nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedsięwzięcia pn. „(…)”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne, w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wskazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2019 r., poz. 511, z późn. zm.), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym m.in. w zakresie:

promocji i ochrony zdrowia (art. 4 ust. 1 pkt 2),
ochrony środowiska i przyrody (art. 4 ust. 1 pkt 13),
porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli (art. 4 ust. 1 pkt 15).

Do zadań powiatu w oparciu o art. 403 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2019 r. poz. 1396, z późn. zm.) należy finansowanie ochrony środowiska m.in. w zakresie gospodarowania odpadami, o których mowa w art. 400a ust. 1 pkt 8 wymienionej ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Powiat, będąc jednostką samorządu terytorialnego, realizuje zadania publiczne o charakterze ponadgminnym, wynikające z art. 4 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym Powiat wykonuje określone przedmiotową ustawą zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zasadniczo realizując zadania publiczne Powiat występuje w charakterze organu władzy publicznej, a nie jako podatnik VAT, bowiem nie realizuje tych zadań na rzecz wspólnoty lokalnej na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych z beneficjentami tych działań, które wiązałyby się z pobieraniem wynagrodzenia przez Powiat w zamian za korzystanie przez lokalną społeczność z efektów podejmowanych przez Powiat czynności. Ponadto, realizacja przedmiotowych działań nieodpłatnie na rzecz określonych odbiorców z lokalnej społeczności nie ma znamion działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy – w szczególności nie jest realizowana w celach zarobkowych, a sam projekt nie jest realizowany w sposób ciągły, tylko w zależności od możliwości finansowych Powiatu.

Powiat będzie realizował przedsięwzięcie pn. „(…)”. Powiat wystąpił z wnioskiem o przyznanie pomocy z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na sfinansowanie części kosztów przedsięwzięcia. Pozostałe koszty przedsięwzięcia mają zostać pokryte ze środków własnych Powiatu oraz dotacji przekazanych Powiatowi w ramach wsparcia projektu przez sześć uczestniczących w przedsięwzięciu gmin znajdujących się na terenie Powiatu. Realizacja przedsięwzięcia oraz jego cel polega na zabezpieczeniu odpadów zawierających azbest zgromadzonych na terenie nieruchomości zlokalizowanych na terenie Powiatu wraz z ich załadunkiem, transportem i przekazaniem do unieszkodliwienia na składowisku odpadów, posiadającym stosowną decyzję uprawniającą do unieszkodliwiania wyrobów zawierających azbest. Prace związane z realizacją przedsięwzięcia zostaną wykonane przez uprawnioną firmę wyłonioną w trybie przetargu nieograniczonego. Zakres prac będzie obejmował wykonanie kompleksowej usługi usuwania wyrobów zawierających azbest z nieruchomości położonych na terenie Powiatu, tj. z posesji mieszkalnych i gospodarstw mieszkańców oraz posesji jednostek organizacyjnych jednostek samorządu terytorialnego, które złożą wniosek do objęcia projektem wraz ze wskazaniem rodzaju odpadów zawierających azbest, adresem ich położenia i ich orientacyjną ilością. Wniosek należy złożyć w Urzędzie Gminy, na terenie której położona jest nieruchomość, a Urząd Gminy przekazuje następnie wniosek Powiatowi. Zasady programu są ustalone odgórnie dla uczestników w przygotowanym przez Powiat regulaminie. Realizacja przedsięwzięcia jest związana z wykonywaniem zadań własnych Powiatu. W konsekwencji skutkiem realizacji przedsięwzięcia będzie zmniejszenie negatywnego oddziaływania odpadów azbestowych na mieszkańców Powiatu oraz na środowisko.

Koszty usunięcia azbestu oraz jego unieszkodliwienia w ramach realizowanego przedsięwzięcia zostały skalkulowane przez Powiat dla całego projektu (poprzez określenie łącznej ilości usuniętego azbestu), bez wydzielenia kosztów realizacji zadania na każdej z posesji uczestnika, który złożył wniosek. Tym samym Powiat starając się o dofinansowanie zadania z WFOŚiGW oraz uzyskując dotacje od Gmin nie określa, ile wynosi koszt zadania w odniesieniu do poszczególnej posesji uczestnika. Żaden dokument związany z realizacją projektu znany uczestnikom na moment składania wniosku o objęcie projektem nie podaje jednostkowo ceny realizacji przedsięwzięcia w odniesieniu do jednostkowych wartości za usunięcie kilograma odpadów lub za usunięcie odpadów z danej posesji. Tym samym efekty realizowanego przez Powiat przedsięwzięcia nie będą służyły w ogóle czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT według stawek VAT ani czynnościom zwolnionym od tego podatku.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy Powiat ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur związanych z realizacją projektu pn. „(…)”.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie zostaną spełnione, gdyż – jak wynika z opisu sprawy – efekty realizowanego przez Powiat przedsięwzięcia nie będą służyły w ogóle czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT według stawek VAT ani czynnościom zwolnionym z tego podatku. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją ww. projektu.

Podsumowując, w odpowiedzi na zadane pytanie, należy stwierdzić, że Powiat nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu pn. „(…)”.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Nadmienia się, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z tym tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Ponadto, zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego, w szczególności na stwierdzeniu, że efekty realizowanego przez Powiat przedsięwzięcia nie będą służyły w ogóle czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT według stawek VAT ani czynnościom zwolnionym z tego podatku. Jednocześnie podkreślenia wymaga, że niniejsza interpretacja nie zawiera analizy kwestii, czy wskazane w opisie sprawy dofinansowanie stanowi wynagrodzenie lub bezpośrednią dopłatę do ceny usługi podlegającą opodatkowaniu. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2019 r., poz. 1295), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin