Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.56.2019.1.MD
z 27 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2019 r. (data wpływu 26 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty w związku z działem spadku oraz zastosowania zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty w związku z działem spadku oraz zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 15 grudnia 2017 r. Wnioskodawca wraz z ojczymem, stawili się przed notariuszem celem dokonania działu spadku na mocy umowy o dział spadku (dalej jako: Umowa). Wnioskodawca oraz jego ojczym – mąż spadkodawcy – oświadczyli zgodnie, iż z tytułu spadku przysługuje im w szczególności po 1/2 udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego o powierzchni użytkowej 42,42 m².

Zgodnie z zarejestrowanym aktem poświadczenia dziedziczenia, Wnioskodawca wraz z ojczymem, nabyli ww. udziały (udziały wynoszące po 1/2 części spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego) na podstawie dziedziczenia ustawowego odpowiednio po matce oraz żonie w dniu 5 sierpnia 2017 r. Udziały w powyższym prawie stanowią ich majątki osobiste.

Na mocy umowy o dział spadku z dnia 15 grudnia 2017 r. ojczym Wnioskodawcy nabył na wyłączność spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego wraz ze związanym z tym prawem wkładem budowlanym (stanowiącym aktualną wartość rynkową lokalu) z obowiązkiem uiszczenia na rzecz Wnioskodawcy spłaty w kwocie 90.000 zł. Wobec tego iż zgodnie z oświadczeniem stron Umowy zawartym w § 5 Umowy, wartość rynkowa spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego wynosi 180.000 zł, przedmiotowa spłata nie przekroczyła wartości rynkowej udziałów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy spłata otrzymana w wyniku zawarcia umowy o dział spadku podlega opodatkowaniu na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: ustawa o PIT), jeżeli wysokość tej spłaty nie przekracza udziału spadkowego w nabytym spadku?
2. Czy środki finansowe otrzymane przez Wnioskodawcę tytułem spłaty w wyniku zawarcia umowy o dział spadku muszą być wydatkowane na własne cele mieszkaniowe?

Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie pierwszego pytania, zgodnie z art. 1035 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (dalej jako: KC), jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Zgodnie z treścią art. 1037 KC dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.

Zgodnie z art. 210 § 1 KC każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przy czym, zgodnie z art. 211-212 KC, każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości, natomiast rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo sprzedana.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o PIT oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT źródłem przychodów jest, co do zasady, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku. licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie: w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W ocenie Wnioskodawcy, z powyższego wynika, że jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT.

Podkreślenia wymaga fakt. iż na mocy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (dalej jako: ustawa nowelizująca) ustawodawca dodał na gruncie ustawy o PIT art. 10 ust. 7 w następującym brzmieniu: nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku. Przy czym, zgodnie z art. 16 ustawy nowelizującej, przepisy ustawy o PIT w brzmieniu nadanym przedmiotową ustawą, co do zasady, stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r. Niemniej jednak, w ocenie Wnioskodawcy, wprowadzenie z dniem 1 stycznia 2019 r. na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 10 ust. 7 ustawy o PIT stanowi jedynie przejaw woli racjonalnego ustawodawcy w przedmiocie arbitralnego uregulowania dotychczasowej niedoskonałości legislacyjnej. Należy bowiem zauważyć, iż nawet w przypadku potencjalnego braku nowej regulacji (art. 10 ust. 7 ustawy o PIT). powyższe zagadnienie nie budzi wątpliwości sądów administracyjnych, czego przejawem jest ugruntowana linia orzecznicza w tym zakresie.

Powyższe potwierdza przykładowo:

• wyrok WSA w Gliwicach z dnia 4 grudnia 2018 r. o sygn. I SA/GI 756/18: „Otrzymanie przez jednego spadkobiercę od drugiego spadkobiercy w wyniku działu spadku kwoty ekwiwalentnej do wartości posiadanego przez niego udziału w spadku nie powoduje powstania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f.”.
• wyrok WSA w Łodzi z dnia 9 listopada 2011 r. o sygn. I SA/Łd 1173/11: „Objęcie opodatkowaniem – na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychodów otrzymanych w dziale spadku jako spłaty jest nie do przyjęcia także na gruncie Konstytucji RP, prowadziłoby ono bowiem do dwukrotnego opodatkowania tego samego przychodu, tj. raz podatkiem od spadków, drugi raz podatkiem dochodowym. Konsekwencją tego byłoby naruszenie art. 84 Konstytucji RP, stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków określonych ustawą, ale tylko wówczas, gdy ustawa taki podatek od określonego przychodu (dochodu) przewiduje. Stanowisko organu interpretacyjnego wskazujące na konieczność opodatkowania spłat otrzymanych w wyniku działu spadku, z jednoczesnym pominięciem objęcia takim opodatkowaniem udziału niepodlegającego spłacie innego spadkobiercy – brata skarżącego, prowadziłoby więc, jak słusznie zauważył skarżący, do oczywistej nierówności w traktowaniu podatników, co z kolei stanowiłoby naruszenie art. 32 ust. 1 Konstytucji RP, w myśl którego wszyscy są równi wobec prawa oraz, że wszyscy mają prawo równego traktowania przez władze publiczne. Co więcej prowadziłoby do różnicowania sytuacji spadkobierców w zależności od tego. czy nabyte w drodze spadku rzeczy są podzielne. czy niepodzielne, przy czym spadkobiercy rzeczy niepodzielnych byliby w gorszej sytuacji od spadkobierców rzeczy podzielnych. bowiem ciążyłby na nich dodatkowy obowiązek podatkowy, tj. w podatku dochodowym od osób fizycznych.”

Powyższe zdaje się także potwierdzać uzasadnienie projektu ustawy nowelizującej, w którego treści ustawodawca wskazał bezpośrednio, iż dodawany art. 10 ust. 7 ustawy o PIT przesądza, że nie stanowi nabycia, ani odpłatnego zbycia nieruchomości oraz określonych praw majątkowych dział spadku do wysokości przysługującego udziału spadkowego. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, ustawodawca potwierdził, przesądził, dominujące stanowisko sądów administracyjnych w przedmiotowym zakresie.

W świetle powyższego należy zauważyć – niezależnie od obowiązującego od 1 stycznia 2019 r. przepisu, który odnosi skutek, co do zasady, wyłącznie do dochodów (przychodów) uzyskanych od tej daty – iż zgodnie z ugruntowaną linią orzeczniczą, jeśli wartość spłaty otrzymanej przez jednego spadkobiercę od drugiego spadkobiercy, w wyniku dokonanego działu spadku, mieści się w udziale, jaki przysługiwał mu w majątku wspólnym (tj. jeśli kwota jest ekwiwalentna do wartości posiadanego udziału), należy uznać, iż nie dochodzi do przyrostu mienia, w konsekwencji nie powstaje przychód, o którym stanowi art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa, w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, iż otrzymanie przez Wnioskodawcę spłaty w ramach działu spadku od innego spadkobiercy, która odpowiada wartości rynkowej udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego nabytym przez Wnioskodawcę w spadku, nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT. W konsekwencji przedmiotowa kwota spłaty nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie drugiego pytania, biorąc pod uwagę fakt, iż w ocenie Wnioskodawcy spłata, którą otrzymał w ramach działu spadku od innego spadkobiercy, która odpowiada wartości rynkowej udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego nabytego w spadku, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca nie jest zobligowany do przeznaczenia przedmiotowej kwoty wyłącznie na własne cele mieszkaniowe, o których stanowi art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Niemniej jednak, w ocenie Wnioskodawcy, spłata, którą otrzymał w ramach działu spadku od innego spadkobiercy, która odpowiada wartości rynkowej udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego nabytego w spadku, nie wypełnia dyspozycji przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, tym samym także art. 30e ustawy o PIT. W konsekwencji należy uznać, iż Wnioskodawca nie jest zobligowany do przeznaczenia przedmiotowej kwoty wyłącznie na własne cele mieszkaniowe, o których stanowi art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W tym miejscu należy wskazać, że ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 10 ust. 5 i art. 10 ust. 7.

Na podstawie art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 7 powołanej ustawy, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Stosownie jednak do art. 16 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, przepisy art. 10 ust. 5 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą, stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Według art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19 % podstawy obliczenia podatku.

Art. 30e ust. 2 powołanej ustawy stanowi, że podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Z art. 30e ust. 4 cytowanej ustawy wynika, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Według zaś art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 r., wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że dnia 15 grudnia 2017 r. Wnioskodawca wraz z ojczymem, stawili się przed notariuszem celem dokonania działu spadku na mocy umowy o dział spadku (dalej jako: Umowa). Wnioskodawca oraz jego ojczym – mąż spadkodawcy – oświadczyli zgodnie, iż z tytułu spadku przysługuje im w szczególności po 1/2 udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego o powierzchni użytkowej 42,42 m². Zgodnie z zarejestrowanym aktem poświadczenia dziedziczenia, Wnioskodawca wraz z ojczymem, nabyli ww. udziały (udziały wynoszące po 1/2 części spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego) na podstawie dziedziczenia ustawowego odpowiednio po matce oraz żonie w dniu 5 sierpnia 2017 r. Udziały w powyższym prawie stanowią ich majątki osobiste. Na mocy umowy o dział spadku z dnia 15 grudnia 2017 r. ojczym Wnioskodawcy nabył na wyłączność spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego wraz ze związanym z tym prawem wkładem budowlanym (stanowiącym aktualną wartość rynkową lokalu) z obowiązkiem uiszczenia na rzecz Wnioskodawcy spłaty w kwocie 90.000 zł. Wobec tego iż zgodnie z oświadczeniem stron Umowy zawartym w § 5 Umowy, wartość rynkowa spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego wynosi 180.000 zł, przedmiotowa spłata nie przekroczyła wartości rynkowej udziałów.

W świetle art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Według art. 924 i 925 ustawy Kodeks cywilny spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. (art. 1025 § 1 ustawy Kodeks cywilny).

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Przepis art. 1035 Kodeksu cywilnego stanowi, że jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu. Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców (art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego).

Z kolei wedle art. 195 ustawy Kodeks cywilny, współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom.

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej (art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego).

Natomiast zgodnie z art. 210 Kodeksu cywilnego każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności.

Stosownie zaś do art. 211 i art. 212 cytowanej ustawy zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Okoliczność, że dział spadku, którego przedmiotem jest spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, następuje ze spłatami na rzecz pozostałych spadkobierców, powoduje, że umowa ta ma charakter odpłatny z konsekwencjami wynikającymi z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest to jednak równoznaczne z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego z tytułu takiego zbycia lokalu mieszkalnego. Jeżeli suma spłaty nie przekracza wartości przysługującego spadkobiercy udziału spadkowego, to nie powstaje przychód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym w sytuacji, w której spłata jest ekwiwalentna do posiadanego przez podatnika udziału w spadku, podatnik nie uzyskuje w związku z czynnością działu spadku żadnego przysporzenia majątkowego względem odziedziczonej ułamkowej części masy spadkowej. W takim przypadku brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty spłaty otrzymanej w wyniku działu spadku.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że otrzymanie przez Wnioskodawcę od ojczyma w wyniku działu spadku, dokonanego w dniu 15 grudnia 2017 r., przedmiotem którego było spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, nabyte przez nich w wyniku dziedziczenia po zmarłej matce Wnioskodawcy, spłaty w kwocie 90.000 zł ekwiwalentnej do posiadanego udziału w spadku nie skutkuje powstaniem przychodu z odpłatnego zbycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym nie podlega ona opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, Wnioskodawca nie jest zobligowany do przeznaczenia przedmiotowej kwoty na własne cele mieszkaniowe, o których stanowi art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków sądów administracyjnych wskazać należy, że jakkolwiek orzeczenia sądów kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie prawnym. Należy stwierdzić, że rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla organu wydającego interpretację indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.