Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.581.2019.3.KW
z 27 stycznia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2019 r. (według daty wpływu), uzupełnionym pismami z dnia 10 grudnia 2019 r. (data wpływu 16 grudnia 2019 r.) oraz z dnia 20 stycznia 2020 r. (data wpływu 23 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej (działka nr 1) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej (działka nr 1).

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 10 grudnia 2019 r. oraz z dnia 20 stycznia 2020 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina Miasto jest w trakcie przygotowania do sprzedaży nieruchomości objętej księgą wieczystą …, należącej do gminnego zasobu nieruchomości, oznaczonej ewidencyjnie działką nr 1 w obrębie ewidencyjnym nr … o powierzchni 0,0973 ha, zabudowaną budynkiem portierni, wiatą magazynowo–składową przeznaczoną do rozbiórki oraz zagospodarowaną utwardzoną nawierzchnią wykorzystywaną na funkcje komunikacyjne (droga dojazdowa i parking przyzakładowy), ogrodzoną. Sprawa prowadzona jest na wniosek spółki: Spółka z o. o. Spółka komandytowa z siedzibą w … przy ul. …, która wystąpiła o nabycie nieruchomości oznaczonej działką nr 1 z przeznaczeniem na poprawienie warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej, oznaczonej działkami nr 2 i nr 3, położonej w … przy ul. …, stanowiącej jej własność, w trybie art. 37 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2018 r., poz. 2204 z późn. zm.).

Z analizy dokumentów wynika, że teren obejmujący m.in. przedmiotową nieruchomość użytkowany był przez Wojewódzki Związek … w … na podstawie decyzji nr … z dnia 15.02.1966 r. W wyniku unormowań wprowadzonych ustawą z dnia 20 stycznia 1990 r. o zmianach w organizacji i działalności spółdzielczości (Dz. U. z 1990 r. Nr 6, poz. 36) i opracowanego na ich podstawie Planu rozdysponowania zakładów wyodrębnionych jednostek organizacyjnych oraz innych składników majątkowych … w …, likwidator Wojewódzkiego Związku … przekazał z dniem 01 lipca 1990 r. między innymi na rzecz Spółdzielni … bazę magazynów byłego Zakładu … przy ul. …, obejmującą budynki i urządzenia wybudowane ze środków własnych ... Wymieniona baza położona była między innymi na terenie działki nr 4 o pow. 3,4915 ha w obrębie ewidencyjnym nr ... W związku z zawarciem przez likwidatora … umów dotyczących rozdysponowania składników majątkowych wymienionej jednostki, na wniosek likwidatora została wydana przez Prezydenta Miasta … decyzja nr … z dnia 26.11.1991 r., stwierdzająca wygaszenie prawa użytkowania dla Wojewódzkiego Związku Gminnych… w … m.in. nieruchomości zabudowanej oznaczonej działką ewidencyjną nr 4.

W związku z opracowaniem Koncepcji węzła autostradowego i przyjęciem jej jako uszczegółowienie fragmentu rozwiązania planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta …, część terenów (m.in. teren obecnej działki nr 1 użytkowanych dotychczas przez Wojewódzki Związek … w … została włączona do obszaru planowanego węzła autostrad. Z tego powodu tereny te nie mogły zostać przekazane następcom WZ… w trwałą formę władania – użytkowanie wieczyste.

Decyzją Kierownika Urzędu Rejonowego w … znak … z dnia 21.07.1992 r. zatwierdzony został podział działki nr 4 o pow. 3,4915 ha, położonej w obrębie ewidencyjnym nr …, w wyniku którego powstały działki: nr 5 o pow. 0,0022 ha, nr 6 o pow. 3,3177 ha, nr 1 o pow. 0,0973 ha i nr 7 o pow. 0,0743 ha.

Zgodnie z postanowieniami umowy zawartej w formie aktu notarialnego w dniu 10.03.1993 r. pomiędzy Gminą Miasto … a Spółdzielnią … w … (następcą prawnym Spółdzielni …), w odniesieniu do nieruchomości oznaczonej ewidencyjnie w obrębie nr … m.in. działkami nr: 8, 5, 7 i 1 o łącznej powierzchni 0,5282 ha, które według oświadczenia stron były zabudowane magazynem środków ochrony roślin i portiernią, ustanowiono na rzecz Spółdzielni … odpłatne prawo użytkowania na czas nieokreślony. Spółdzielnia z tytułu użytkowania gruntu zobowiązana została do uiszczania opłat rocznych w wysokości 5% ceny gruntu, płatnych każdego roku w terminie do 31 marca. Natomiast: „Budowle i budynki, znajdujące się na gruncie oddanym w użytkowanie oddane są w użytkowanie nieodpłatnie ze względu na to, że nabyte zostały ze środków własnych Spółdzielni”.

Następnie, trójstronną umową zawartą w formie aktu notarialnego w dniu 07.12.1994 r. pomiędzy Gminą Miasto …, Spółdzielnią … w …, a małżonkami ….: rozwiązana została umowa użytkowania z dnia 10.03.1993 r. w części dotyczącej działek nr 1 i nr 3 (powstałej w wyniku podziału działki nr 7) o łącznym obszarze 0,1565 ha.

Gmina Miasto ustanowiła na rzecz małżonków ….. odpłatne prawo użytkowania na czas nieokreślony w odniesieniu do nieruchomości oznaczonej działkami nr 1 i nr 3, zabudowanej portiernią. Z tytułu użytkowania ww. nieruchomości, Użytkownik został zobowiązany do ponoszenia opłat rocznych stanowiących 5% ceny nieruchomości zabudowanej, płatnych w terminie do 31 marca każdego roku, poczynając zapłatę od roku 1995.

Wnioskodawca nie posiada dokumentacji, z której jednoznacznie wynikałaby informacja o dacie realizacji zagospodarowania działki nr 1. Bezspornie jednak ustalono, że zostało ono zrealizowane przez Wojewódzki Związek w … ze środków własnych, w czasie przysługującego mu prawa użytkowania nieruchomości, ustanowionego na podstawie decyzji nr … z dnia 15.02.1966 r. Zagospodarowanie nieruchomości położonej przy ul. …, przekazanej przez likwidatora .… na rzecz Spółdzielni … w … obejmowało: magazyny, wiaty, budynki (m.in. portierni), utwardzone drogi i place, ogrodzenie.

W związku ze zmianą formy prawnej działalności dotychczasowego użytkownika omawianej nieruchomości, umową zawartą w formie aktu notarialnego w dniu 14.06.2007 r. …. małżonkowie ….. zrzekli się przysługującego im prawa użytkowania działki nr 1, a następnie prawo to Gmina Miasto ustanowiła na rzecz Zakładu Spółka Jawna z siedzibą w …. Użytkownik nieruchomości zobowiązany został do ponoszenia opłat rocznych za użytkowanie, stanowiących 5% wartości nieruchomości zabudowanej plus podatek od towarów i usług według obowiązującej stawki, płatnych począwszy od roku 2007.

Wymieniona Spółka jawna – Zakład, REGON …, NIP … (działający w okresie 18.03.2003 r. – 10.11.2011 r. – KRS …) została przekształcona w spółkę komandytową – Zakład, REGON …, NIP … (działający w okresie 02.11.2011 r. – 30.10.2014 r. – KRS …), a obecnie działa pod firmą: Sp. z o.o. Spółka komandytowa, REGON …, NIP … (od 30.10.2014 r. – KRS …).

W odniesieniu do działki nr 1 nie zostały wprowadzone żadne inne umowy (w tym dotyczące dzierżawy, najmu, leasingu).

Zbycie nieruchomości oznaczonej działką nr 1 ma na celu poprawienie warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej oznaczonej działkami nr 2 i nr 3, należącej do kompleksu nieruchomości pozostających we władaniu przyszłego nabywcy – Spółka z o. o. Spółka komandytowa, w tym nieruchomości stanowiących jego własność o łącznej powierzchni 1,0099 ha oraz pozostających w użytkowaniu wieczystym – o łącznej powierzchni 0,2693 ha.

Zgodnie z oświadczeniem złożonym przez Spółka z o. o. Spółka komandytowa, na terenie będącym we władaniu Spółki, stanowiącym całość funkcjonalno-gospodarczą, w ramach właściwej gospodarki, w latach ubiegłych wykonano szereg prac inwestycyjnych. Prowadzony na tym terenie od połowy lat 90-tych ubiegłego wieku zakład produkujący opakowania z tworzyw sztucznych cały czas podlega modernizacji i rozbudowie.

Prace inwestycyjne dotyczące budynku portierni położonego na działce nr 1 przeprowadzone zostały w roku 2001 i obejmowały:

• postawienie ścian na istniejących fundamentach,
  

• zamontowanie stolarki okiennej,
  

• wykonanie nowej elewacji,
  

• położenie nowego dachu (więźba i dachówka).
  
  

Natomiast w latach 2012-2014 zmodernizowana została nawierzchnia terenów komunikacyjnych na obszarze całego zakładu, przy czym na działce nr 1 inwestycja obejmowała powierzchnię ok. 620 m2, na której również wykonano wymianę kanalizacji deszczowej i wodociągowej, wymianę ogrodzenia na nowe.

Nakłady na ww. prace inwestycyjne Spółka poniosła w całości ze środków własnych. W związku z tym Spółka z o.o. Spółka komandytowa wniosła o zaliczenie poniesionych nakładów na poczet ceny nabycia działki ewidencyjnej nr 1.

W roku 2010 ze względu na rosnące potrzeby magazynowe Spółki, wykonała ona prace budowlane związane z przystosowaniem części terenu działki nr 1 na cele magazynowo – składowe. Powstała w ramach tych prac wiata magazynowo – składowa przeznaczona jest do rozbiórki w związku z uzyskaną w dniu 02.07.2017 r. przez Spółkę decyzją o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na: rozbudowie i nadbudowie hali magazynowej położonej na terenie działki nr 9 w obrębie ewidencyjnym nr … oraz nadbudowie hali magazynowej położonej na terenie działek nr 2 i 1 w obrębie ewidencyjnym nr …, wraz z urządzeniami budowlanymi, przy ul. … w …. Wobec powyższego odstąpiono od ustalenia wartości wiaty magazynowo – składowej i tym samym od ustalenia wartości nakładów poniesionych na jej realizację.

Do zaliczenia nie zostały również uwzględnione nakłady Spółki poniesione na wymianę infrastruktury technicznej.

Stosownie do art. 67 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami, cena przedmiotowej nieruchomości ustalona została w oparciu o wartość nieruchomości zabudowanej jako przedmiotu prawa własności określoną przez rzeczoznawcę majątkowego na kwotę … zł, w tym wartość rynkowa gruntu określona została na kwotę … zł. Na poczet ww. ceny nieruchomości postanowiono zaliczyć nakłady poniesione na nieruchomości przez przyszłego nabywcę, których łączna wartość rynkowa ustalona została na kwotę … zł zgodnie z operatem szacunkowym sporządzonym przez rzeczoznawcę majątkowego.

W rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186 z późn. zm.), w odniesieniu do zagospodarowania terenu nieruchomości oznaczonej działką nr 1:

• portiernia stanowi budynek,
  

• droga dojazdowa i parking przyzakładowy (jako jedna substancja w terenie), ogrodzenie – stanowią urządzenia budowlane związane z zagospodarowaniem zabudowanej nieruchomości przyległej, oznaczonej działkami nr 2 i nr 3, położonej w … przy ul. …, na której poprawienie warunków zagospodarowania przeznaczona została do zbycia nieruchomość oznaczona działką ewidencyjną nr 1.
  
  

Obecnie dla przedmiotowego terenu nie obowiązuje wyżej przywołany ogólny plan zagospodarowania przestrzennego miasta …. W jego miejsce nie uchwalono nowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego przedmiotową nieruchomość. Obowiązujące Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania miasta … ze zmianami wskazuje na zaniechanie koncepcji budowy węzła komunikacyjnego w rejonie ww. działki nr 1. W dniu 01.10.2015 r. wydana została decyzja nr … o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na budowę łącznika ulicy … z ulicą … oraz rozbudowę i przebudowę ulicy …, która sankcjonuje rozwiązania komunikacyjne w tym rejonie bez węzła wymagającego przejęcie działki nr 1 na pas drogowy. Ponadto, w związku z planowanymi kolejnymi inwestycjami na terenie prowadzonego zakładu, Spółka uzyskała w dniu 02.07.2017 r. decyzję o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na: rozbudowie i nadbudowie hali magazynowej położonej na terenie działki nr 9 w obrębie ewidencyjnym nr … oraz nadbudowie hali magazynowej położonej na terenie działek nr 2 i 1 w obrębie ewidencyjnym nr …, wraz z urządzeniami budowlanymi, przy ul. … w ... Powyższe ustalenia stanowiły podstawę do przeznaczenia przedmiotowej nieruchomości do zbycia.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 10 grudnia 2019 r. wskazano, że:

1. Rozliczenie nakładów poniesionych przez obecnego użytkownika z Gminą Miasto nastąpi na etapie realizacji transakcji sprzedaży nieruchomości oznaczonej działką nr 1, poprzez zaliczenie ich na poczet ceny nabycia ww. nieruchomości – tj. na etapie podpisania umowy w formie aktu notarialnego, przenoszącej prawo własności nieruchomości na jej obecnego użytkownika. Do zaliczenia uwzględnione zostaną nakłady poniesione na: prace inwestycyjne dotyczące budynku portierni, zmodernizowanie nawierzchni terenów komunikacyjnych (droga dojazdowa i parking przyzakładowy) oraz ogrodzenie.
2. Na zadane przez tut. Organ pytanie: „Jeżeli ww. rozliczone nakłady dotyczyły budynku portierni to należy wskazać: Czy nakłady te stanowiły ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym? Czy ww. rozliczone nakłady stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej budynku portierni? Czy Wnioskodawca miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ww. nakładami na budynek portierni? Kiedy budynek portierni został oddany do użytkowania po ulepszeniach dokonanych przez dotychczasowego użytkownika (proszę podać dokładną datę)?”, Wnioskodawca udzielił odpowiedzi: „Nakłady poniesione na budynek portierni stanowiły ulepszenia w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym. Nakłady stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej budynku portierni. Wnioskodawca (Gmina Miasto) nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ww. nakładami na budynek portierni. Budynek portierni w obecnym kształcie (po przebudowie) został oddany do użytkowania w 2001 r.”
3. Na pytanie o następującej treści: „Jeżeli ww. rozliczone nakłady dotyczyły wiaty magazynowo–składowej to należy wskazać: Czy nakłady te stanowiły ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym? Czy ww. rozliczone nakłady stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej przedmiotowej wiaty? Czy Wnioskodawca miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ww. nakładami na wiatę magazynowo – składową? Kiedy ww. wiata została oddana do użytkowania po ulepszeniach dokonanych przez dotychczasowego użytkownika (proszę podać dokładną datę)?”, wskazano, że: „Nakłady poniesione na modernizację wiaty magazynowo–składowej nie stanowiły ulepszeń w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym. Nakłady nie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej wiaty. Wnioskodawca (Gmina Miasto) nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ww. nakładami na wiatę. Wiata magazynowo–składowa była modernizowana w okresie kilku lat i w obecnym kształcie (po przebudowie) została oddana do użytkowania w 2018 r.”
4. W momencie ustanowienia prawa użytkowania nieruchomości oznaczonej działkami ewidencyjnymi nr 1 i nr 3 na rzecz małżonków E. i J. S., tj. w 1994 r. na terenie działki nr 1 istniały: droga dojazdowa i parking przyzakładowy (jako jedna substancja w terenie, które w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 07 lipca 1994 r. Prawo budowlane – Dz. U. z 2019 r. poz. 1186 z późn. zm. uznawana jest za budowlę niekubaturową), ogrodzenie oraz budynek portierni.
5. W trakcie ustanowienia prawa użytkowania nieruchomości oznaczonej działką ewidencyjną nr 1 na rzecz Zakładu Spółka Jawna (na podstawie umowy notarialnej Rep. „A” Nr … z 14.06.2007 r.), na terenie działki stanowiącej przedmiot sprzedaży istniały: droga dojazdowa i parking przyzakładowy (budowla niekubaturowa), ogrodzenie oraz budynek portierni.
6. Zarówno budynek portierni, jak i wiata magazynowo–składowa są trwale związane z gruntem.
7. W rozumieniu art. 3 ustawy Prawo budowlane wiata magazynowo–składowa znajdująca się na terenie działki nr 1 stanowi budowlę (stanowi obiekt niewydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych, posiada fundamenty i dach).
8. Przed terminem realizacji transakcji sprzedaży działki nr 1 użytkownik nieruchomości nie będzie ubiegał się o wydanie pozwolenia na rozbiórkę wiaty magazynowo–składowej. Zgodnie z decyzją nr … z dnia 02.08.2017 r. o warunkach zabudowy, uzyskaną przez użytkownika nieruchomości, przyszły nabywca planuje inwestycję polegającą na rozbudowie i nadbudowie istniejących hal magazynowych, w ramach której dopuszcza się niezbędne rozbiórki w granicach terenu inwestycji. Przeprowadzenie ww. inwestycji jest jednak uzależnione od nabycia działki 1 oraz uzyskania niezbędnych pozwoleń budowlanych, jak również zgromadzenia niezbędnych środków finansowych. Koszty ww. inwestycji poniesione zostaną w całości przez przyszłego nabywcę nieruchomości. Jednocześnie w zakresie nakładów poniesionych przez użytkownika na modernizację ogrodzenia podlegających zaliczeniu na poczet ceny nabycia nieruchomości, Wnioskodawca informuje:
   1. nakłady na ogrodzenie stanowiły ulepszenia w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym,
   2. nakłady stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej ogrodzenia,
   3. Wnioskodawca nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ww. nakładami na ogrodzenie,
   4. ogrodzenie w obecnym kształcie (po przebudowie) zostało oddane do użytkowania w 2013 r.
   
   

Z kolei w uzupełnieniu wniosku z dnia 20 stycznia 2020 r. Wnioskodawca wskazał:

Na podstawie decyzji Prezydenta Miasta nr … z dnia 26.11.1991 r. wygaszone zostało prawo użytkowania dla Wojewódzkiego Związku w … ustanowione m.in. na nieruchomości zabudowanej oznaczonej działką ewidencyjną nr 4, położoną w … przy ul. ... Zgodnie z protokołem zdawczo-odbiorczym sporządzonym na podstawie powyższej decyzji, Gmina Miasto przejęła od Wojewódzkiego Związku w … w likwidacji m.in. nieruchomość oznaczoną działką ewidencyjną nr 4, wraz z jej składnikami majątkowymi.

W dniu 21.07.1992 r. wydana została decyzja znak: … na podstawie której dokonano podziału m.in. działki nr 4 o pow. 3,4915 ha na działki nr 5 o pow. 0,0022 ha, nr 6 o pow. 3,3177 ha, 1 o pow. 0,0973 ha i nr 7 o pow. 0,0743 ha, w celu wydzielenia działek przeznaczonych pod budowę autostrad i dróg.

Gmina Miasto na podstawie aktu notarialnego Rep. „A” Nr … z dnia 10.03.1993 r. oddała w użytkowanie wieczyste na 99 lat nieruchomość oznaczoną działką ewidencyjną nr 6 o pow. 3,3177 ha na rzecz Spółdzielni w … wraz ze sprzedażą budynków i budowli na niej położonych. Natomiast teren przeznaczony w planie ogólnym zagospodarowania przestrzennego miasta … jako rezerwa niezbędnych terenów pasów drogowych dla budowy węzła autostrad, tj. m.in. teren działek nr 5, nr 1 i nr 7 został oddany Spółdzielni w odpłatne użytkowanie (ograniczone prawo rzeczowe) na czas nieoznaczony na podstawie aktu notarialnego Rep. „A” Nr … z dnia 10.03.1993 r. Zaś budynki i budowle znajdujące się na gruncie stanowiącym przedmiot powyższej umowy zostały oddane Spółdzielni w użytkowanie nieodpłatnie ze względu na przejęcie majątku jako następca prawny Wojewódzkiego Związku w … w likwidacji, co zostało opisane w treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Na podstawie decyzji znak: … z dnia 18.10.1994 r. zatwierdzono projekt podziału działki nr 6 o pow. 3,3177 ha i nr 7 o pow. 0,0743 ha na działki nr 2 o pow. 0,5466 ha, nr 10 o pow. 2,7660 ha, nr 11 o pow. 0,0051 ha, nr 12 o pow. 0,0151 ha i nr 3 o pow. 0,0592 ha.

Spółdzielnia zgłosiła rezygnację z prawa użytkowania działek nr 1 i nr 3, w związku z zamiarem sprzedaży nieruchomości sąsiedniej, pozostającej w użytkowaniu wieczystym Spółdzielni oznaczonej działką nr 2, która wraz z działkami nr 1 i nr 3, które tworzą całość w znaczeniu gospodarczym.

Na podstawie trójstronnej umowy notarialnej Rep. „A” Nr … z dnia 07.12.1994 r. zawartej pomiędzy Gminą Miasto, Spółdzielnią w …, a małżonkami …., rozwiązano umowę użytkowania z dnia 10.03.1993 r. w odniesieniu do nieruchomości oznaczonej działkami nr 1 i nr 3 (powstała z podziału działki nr 7), a następnie w odniesieniu do nieruchomości (grunt i jego części składowe) oznaczonej działką nr 1 Gmina Miasto ustanowiła odpłatne prawo użytkowania (ograniczone prawo rzeczowe) na rzecz …... małżonków …..

Zmiana statusu prawnego podmiotu realizującego działalność w ramach zakładu produkcyjnego położonego na przedmiotowej działce nr 1 i na nieruchomościach przyległych stanowiących jego własność lub pozostających w jego użytkowaniu wieczystym, była podstawą do zawarcia umowy notarialnej z dnia 14.06.2007 r. Na podstawie powołanej umowy, rozwiązano prawo użytkowania (ograniczone prawo rzeczowe) ustanowione umową z dnia 07.12.1994 r., a następnie Gmina Miasto oddała w odpłatne użytkowanie (ograniczone prawo rzeczowe) na rzecz Zakładu Spółka jawna z siedzibą w …, nieruchomość (grunt i jego części składowe) oznaczoną działka nr 1.

Prawo użytkowania ustanowione na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego Rep. „A” Nr … z dnia 14.06.2007 r. zostało ujawnione w księdze wieczystej Nr … prowadzonej dla nieruchomości oznaczonej działką nr 1.

Zmiany organizacyjne podmiotu będącego użytkownikiem przedmiotowej nieruchomości nie zostały zgłoszone właścicielowi – Gminie Miasto. Nastąpiły one w trybie ustawowych przekształceń, wobec czego nie doszło do powstania nowego podmiotu. Przekształcenie bowiem jest wyrazem zasady kontynuacji spółki przekształcanej w spółce przekształconej, co jest konsekwencją trwania spółki, czyli niezmienności (tożsamości) podmiotu, tyle że w zmienionej typologii.

Na wniosek Strony Sąd Rejonowy w … Wydział Ksiąg Wieczystych dokonał wpisu w dziale III ww. księgi wieczystej dotyczącego zmiany użytkownika z Zakładu Spółka jawna na Spółka z o. o. Spółka komandytowa.

Gmina Miasto uznała następstwo podmiotów, które korzystały z nieruchomości na podstawie wyżej powołanej umowy z dnia 14.06.2007 r., a w szczególności ponosiły opłaty roczne za jej użytkowanie wg. umówionej stawki procentowej od wartości nieruchomości, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na nieruchomości stanowiącej własność Gminy Miasto oznaczonej działką nr 1 nieprzerwanie od daty zawarcia umowy Rep. „A” Nr … z dnia 07.12.1994 r. prowadzona jest działalność związana z produkcją tworzyw sztucznych w ramach prowadzonego zakładu/przedsiębiorstwa, kolejno przez:

• małżonków …...,
  

• Zakład Spółka jawna (REGON …, NIP …),
  

• Spółka komandytowa (REGON …, NIP …),
  

• Spółka z o. o. Spółka komandytowa (REGON …, NIP …).
  

Do umowy sporządzonej w 2007 r. nie zostały sporządzone aneksy.

Obecnie przez Gminę Miasto przygotowywana jest transakcja dotycząca sprzedaży w drodze bezprzetargowej na rzecz Spółka z o. o. Spółka komandytowa nieruchomości stanowiącej gminny zasób nieruchomości, która nigdy nie stanowiła przedmiotu oddania w użytkowanie wieczyste, oznaczonej ewidencyjnie w obrębie ewidencyjnym nr … działką ewidencyjną nr 1 o pow. 0,0973 ha, położoną w … przy ul. …, zabudowanej budynkiem portierni, wiatą magazynowo-składową przeznaczoną do rozbiórki, drogą dojazdową i parkingiem (stanowiącymi jedną substancję w terenie) oraz ogrodzeniem, z jednoczesnym zaliczeniem na poczet ceny nieruchomości ustalonej na podstawie wartości gruntu nieruchomości (gruntu i części składowych) nakładów poniesionych przez użytkowników. Podstawę wymienionej transakcji stanowi art. 37 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r. poz. 65).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy za prawidłowe można uznać, że sprzedaż towaru: sprzedaż nieruchomości oznaczonej ewidencyjnie w obrębie ewidencyjnym nr … działką ewidencyjną nr 1 o powierzchni 0,0973 ha, położonej w … przy ul. …, stanowiącej własność Gminy Miasto, zabudowanej budynkiem portierni, wiatą magazynowo–składową przeznaczoną do rozbiórki oraz urządzeniami budowlanymi (droga dojazdowa, parking, ogrodzenie), oddanej w użytkowanie umową zawartą w formie aktu notarialnego w dniu 14.06.2007 r., gdzie przyszły nabywca ponosi na rzecz Gminy Miasto opłaty roczne podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, z przeznaczeniem na poprawienie warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej, oznaczonej działkami numer 2 i nr 3, położonej w … przy ul. …, będącej własnością przyszłego nabywcy – Spółka z o. o. Spółka komandytowa, podlegała będzie zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana we wniosku transakcja sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem portierni, wiatą magazynowo–składową przeznaczoną do rozbiórki oraz urządzeniami budowlanymi (droga dojazdowa, parking, ogrodzenie), z przeznaczeniem na poprawienie warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej, będącej własnością Nabywcy, stanowi dostawę towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.) i podlega udokumentowaniem fakturą VAT.

W myśl art. 29a ust. 8 ww. ustawy w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Cena sprzedaży nieruchomości oznaczonej działką ewidencyjną nr 1 pomniejszona o zaliczone na jej poczet nakłady poniesione przez użytkownika nieruchomości, stanowi podstawę do opodatkowania podatkiem VAT według obowiązujących przepisów.

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, dostawa budynków, budowli lub ich części zwolniona jest od podatku od towarów i usług.

W niniejszej sprawie pierwsze zasiedlenie w odniesieniu do budynku portierni i urządzeń budowlanych położonych na nieruchomości oznaczonej działką nr 1 nastąpiło na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego z dnia 14.06.2007 r. ustanawiającej prawo użytkowania na czas nieokreślony, tj. oddania w wykonywanie czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Użytkownik nieruchomości ponosi na rzecz Gminy Miasto opłaty roczne opodatkowane podatkiem VAT, ustalone umową w dniu 14.06.2007 r.

Gmina Miasto nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie nieruchomości, w tym na budynek portierni, wiatę magazynowo–składową przeznaczoną do rozbiórki i urządzenia budowlane na niej położone, stanowiącej przedmiot dostawy, zatem w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało jej prawo do odliczenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na uwadze powyższe, omawiana transakcja sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem portierni, wiatą magazynowo–składową przeznaczoną do rozbiórki oraz urządzeniami budowlanymi, oznaczonej działką nr 1, w celu poprawienia warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej, oznaczonej działkami nr 2 i nr 3, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, podlegać będzie zwolnieniu od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów – w rozumieniu art. 7 ustawy – podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zawartego w przytoczonym przepisie wyrażenia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” nie należy utożsamiać z prawem własności. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, definiując wyrażenie „dostawa towarów”, akcentuje „własność ekonomiczną” funkcjonującą w oderwaniu od krajowych przepisów prawa cywilnego, regulujących przeniesienie prawa własności. W orzeczeniu C-320/88 Staatssecretaris van Financiën v. Shipping and Forwarding Safe B.V. TSUE wyraził pogląd, że „wyrażenie dostawa towarów w rozumieniu artykułu 5(1) VI Dyrektywy oznacza także przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, nawet jeżeli nie dochodzi do przeniesienia własności rzeczy w sensie prawnym” (pkt 1), jednak jednocześnie zastrzegł, że „zadaniem sądu krajowego jest określenie w każdym przypadku, na podstawie stanu rzeczy, czy przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, w rozumieniu artykułu 5(1) VI Dyrektywy, miało miejsce” (pkt 2).

Stwierdzić należy, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W przedmiotowej sprawie – celem ustalenia przedmiotu dostawy na rzecz dotychczasowego użytkownika – wskazać należy, że – jak stanowi art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.), zwanej dalej „Kodeksem cywilnym” – nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z powyższej definicji wynika, że na gruncie polskiego prawa można wyodrębnić trzy rodzaje nieruchomości w sensie prawnym:

• grunty (stanowiące część powierzchni ziemskiej),
  

• budynki trwale z gruntem związane (tzw. nieruchomości budynkowe),
  

• części tych budynków (tzw. nieruchomości lokalowe).
  
  

Stosownie natomiast do treści art. 47 § 1 Kodeks cywilny, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Zgodnie z § 2 cyt. przepisu, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Jak stanowi art. 48 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Z ww. przepisów prawa cywilnego wynika, że przedmiotem sprzedaży zawsze jest grunt wraz ze wszystkimi budynkami i urządzeniami trwale z tym gruntem związanymi. Jednakże należy zauważyć, że jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy, dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pojęcie to ma szerszy zakres, niż sprzedaż w ujęciu cywilnoprawnym. Przede wszystkim przeniesienie prawa do rozporządzania towarem to nie tylko przeniesienie jego własności. Dostawa towarów nie będzie więc obejmowała tylko sprzedaży towarów (w sensie cywilnoprawnym). Dla uznania, że miała miejsce dostawa towarów wystarczy, że podmiot nabędzie tzw. własność ekonomiczną, tzn. będzie miał możliwości dowolnego rozporządzania i dysponowania uzyskanym towarem.

Z punktu widzenia zatem prawa cywilnego, nakłady poniesione na nieruchomość (np. wybudowanie budynków, budowli czy rozbudowę), stanowią część składową gruntu i tym samym własność właściciela gruntu. Wszystko to, co zostało trwale z gruntem złączone, stanowi bowiem jego część składową.

W przedmiotowej sprawie dotychczasowy użytkownik nieruchomości mającej być przedmiotem sprzedaży wykonał na ww. działce – będącej własnością Wnioskodawcy – prace inwestycyjne na posadowionym na działce budynku portierni, związane z modernizacją nawierzchni terenów komunikacyjnych i ogrodzenia oraz wybudował wiatę magazynowo–składową. Tym samym dotychczasowy użytkownik poniósł nakłady na gruncie, który nie stanowi jego własności, nakłady te staną się częścią nieruchomości i przypadną właścicielowi.

Przy czym należy zwrócić uwagę, że poniesione nakłady na obcym gruncie nie będą stanowić odrębnej rzeczy, a jedynie będą skutkować powstaniem po stronie dotychczasowego użytkownika roszczenia o zwrot poniesionych kosztów. Roszczenie to nie będzie stanowić natomiast prawa rzeczowego, a jedynie prawo o charakterze zobowiązaniowym, uprawniające do żądania zwrotu dokonanych nakładów.

Jednakże należy wskazać, że skoro – w sprawie będącej przedmiotem wniosku – na nieruchomości będącej własnością Wnioskodawcy dokonano ww. nakładów, które w całości poniósł dotychczasowy użytkownik oraz z opisu sprawy wynika, że pomiędzy Gminą Miastem a tym użytkownikiem przed sprzedażą nie dojdzie do rozliczenia nakładów, to tym samym Wnioskodawca (jako właściciel gruntu) nie wejdzie w ekonomiczne posiadanie nakładów poniesionych na przedmiotowej nieruchomości.

Jak wcześniej wskazano, z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że istotą dostawy jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym chodzi tutaj o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy w świetle powyższych przepisów należy wskazać, że w tej sytuacji przedmiotem dostawy w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług będzie działka ewidencyjna nr 1 zabudowana budynkiem portierni wraz z drogą dojazdową, parkingiem i ogrodzeniem.

Przechodząc do kwestii zwolnienia od podatku przedmiotowej dostawy należy wskazać, że zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie w myśl art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż – 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki podatku VAT.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2019 r.) – rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

W przypadku, gdy po wybudowaniu budynek, budowla lub jego część jest wykorzystywana, w tym używana na potrzeby własnej działalności, okoliczność ta powoduje, że ma już miejsce pierwsze zasiedlenie tego obiektu.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga natomiast przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków oraz budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Z kolei, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy – zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Należy bowiem zauważyć, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Jednocześnie należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku” i „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.).

I tak, w myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Z kolei zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Przez urządzenia budowlane natomiast – zgodnie z art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane – należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

W przedmiotowej sprawie zatem planowana transakcja sprzedaży dotyczyć będzie działki ewidencyjnej nr 1 zabudowanej budynkiem portierni, drogą dojazdową i parkingiem stanowiącymi budowlę oraz ogrodzeniem.

Odnosząc powyższe uregulowania do okoliczności sprawy należy wskazać, że planowana sprzedaż budynku i budowli znajdujących się na działce nr 1 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Jak wynika bowiem z treści wniosku w stosunku do ww. budynku portierni i budowli, znajdujących się na nieruchomości gruntowej nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a od momentu pierwszego zasiedlenia minęły 2 lata.

W konsekwencji, w odniesieniu do planowanej sprzedaży ww. budynku portierni oraz budowli, znajdujących się na działce ewidencyjnej nr 1 zostaną spełnione przesłanki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, umożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT.

Jednocześnie należy stwierdzić, że skoro dostawa przedmiotowego budynku i budowli znajdujących się na ww. gruncie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, to na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy, również dostawa gruntu, będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Ponadto znajdujące się na działce urządzenia budowlane – ogrodzenie, należy traktować jako elementy przynależne do budynku i budowli. Tym samym jego dostawa będzie korzystała ze zwolnienia właściwego dla ww. budynku i budowli.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, należy uznać je za nieprawidłowe. Jakkolwiek Gmina wywodzi prawidłowy skutek prawny w postaci zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla dostawy przedmiotowej nieruchomości zabudowanej, jednakże nie sposób uznać sprzedaży wiaty magazynowo–składowej za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, w szczególności podstawa opodatkowania przedmiotowej czynności, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.