Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.488.2019.5.MS
z 6 lutego 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 12 listopada 2019 r. (data wpływu 26 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 stycznia 2020 r. (data wpływu 21 stycznia 2010 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zwolnienia od podatku wniesienia przez małżonków aportem do spółki osobowej udziałów w prawe użytkowania wieczystego działki gruntu oraz udziałów w prawie własność posadowionego na niej budynku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku wniesienia przez małżonków aportem do spółki osobowej udziałów w prawe użytkowania wieczystego działki gruntu oraz udziałów w prawie własność posadowionego na niej budynku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Złożony wniosek został uzupełniony pismem z 21 stycznia 2020 r. (data wpływu 21 stycznia 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z 10 stycznia 2020 r. znak: 0113-KDIPT2-1.4011.634.2019.2.KS, 0111-KDIB3-3.4012.488.2019.3.MS.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania: Panią B. F., PESEL: … (dalej jako: „Wnioskodawczyni”),
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: Pan J. F., PESEL: … (dalej jako: „Zainteresowany”),

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w piśmie z 21 stycznia 2020 r.) :

Pani B. F. (dalej: Wnioskodawczyni) i Pan J. F. (Zainteresowany niebędący stroną postępowania) prowadzą obecnie działalność gospodarczą w formie spółki jawnej. Przedmiotem ich działalności jest działalność medyczna. Działalność ta w całości jest zwolniona z podatku VAT. Ponadto Spółka w niewielkim zakresie prowadzi działalność, która nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego, jednakże z uwagi na niewielki obrót z tego tytułu, tj. nieprzekraczający 200.000,00 zł korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Wnioskodawczyni i Zainteresowany niebędący stroną postępowania są w związku małżeńskim i nie zawierali umów majątkowych małżeńskich. Mają zatem wspólność majątkową małżeńską od daty zawarcia związku małżeńskiego. Ich udziały w zyskach i stratach spółki jawnej wynoszą po 50%.

Po założeniu Spółki jawnej wspólnicy, działając w imieniu spółki jawnej, dokonali zakupu prawa użytkowania wieczystego działki gruntu … położonej w … przy ul. … oraz własności położonego na niej budynku, dla których Sąd Rejonowy w … V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę …, w którym obecnie prowadzona jest działalność medyczna. Prawo użytkowania wieczystego i własność budynku zostały kupione 25 stycznia 2010 r., a następnie wprowadzone do ewidencji środków trwałych spółki jawnej 31 stycznia 2010 r. Od lutego 2010 r. wspólnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej budynku, które pomniejszają uzyskiwane przez nich przychody z prowadzonej działalności gospodarczej w formie spółki jawnej.

Przy zakupie prawa użytkowania wieczystego i własności budynku ani spółce, ani wspólnikom nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, gdyż nie prowadzili działalności opodatkowanej VAT. Ponadto w 2010 r i w 2011 r. dokonali nakładów na ulepszenie budynku, które przekraczały 30% wartości początkowej tego budynku, jakkolwiek w tym zakresie nie przysługiwało im prawo do odliczenia podatku naliczonego. Spółka i wspólnicy nadal nie prowadzą działalności opodatkowanej zatem wszelkie drobne bieżące nakłady czynione na nieruchomość nie stanowią podstawy odliczenia podatku VAT.

Obecnie planowana jest zmiana modelu biznesowego działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawców. Planują m.in. przekształcić spółkę jawną w inną spółkę osobową nieposiadającą osobowości prawnej, niebędącą podatnikiem podatku dochodowego, do której przystąpi nowy wspólnik. Sposób opodatkowania dochodów wspólników nie ulegnie zmianie.

Przed przekształceniem zamierzają przesunąć przedmiotowe prawo użytkowania wieczystego działki gruntu … położonej w … przy ul. … oraz własność położonego na niej budynku, dla których Sąd Rejonowy w … V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę nr …. Każdy z nich otrzyma udział ½ prawa użytkowania wieczystego działki oraz ½ w prawie własności budynku. Pomiędzy małżonkami obowiązuje wspólność majątkowa małżeńska.

W celu przeniesienia prawa użytkowania wieczystego i własności budynku z majątku spółki, który jest także majątkiem wspólników, do majątku prywatnego wspólników, podjęta zostanie stosowna uchwała wspólników, wystawiona zostanie faktura wewnętrzna oraz sporządzony akt notarialny. Nieruchomość zostanie przekazana do majątku wspólników, którzy nabędą prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz staną się właścicielami budynku.

Umowa dotyczyć będzie nieodpłatnego przeniesienia własności prawa użytkowania wieczystego działki oraz własności budynku. Nie będzie miała formy umowy darowizny ani umowy sprzedaży.

Wspólnicy podejmą jednomyślną uchwałę, z której wynikać będzie, że postanawiają przenieść nieodpłatnie na swoje własne potrzeby, do majątków prywatnych prawo użytkowania wieczystego działki oraz własność posadowionego na niej budynku. Przeniesienie ww. nastąpi wg proporcji w udziale w nieruchomości odpowiednich do przysługujących poszczególnym wspólnikom udziałów w zyskach i stratach w Spółce.

Z uchwały będzie wynikać także, iż nieodpłatne przeniesienie prawa użytkowania wieczystego oraz własności budynku z majątku spółki do majątków prywatnych (na potrzeby własne) wspólników Spółki nastąpi w drodze zawarcia umowy nienazwanej innej, niż umowa darowizny. Jest to uzasadnione faktem, iż na skutek jej zawarcia żaden ze wspólników nie otrzyma przysporzenia majątkowego kosztem majątku innych wspólników, a wszyscy wspólnicy utrzymają swój stan posiadania.

W celu wykonania uchwały wspólników zostanie zawarta umowa w formie aktu notarialnego nieodpłatnego przeniesienia przedmiotowego prawa użytkowania wieczystego działki i własności posadowionego na niej budynku, ze spółki na rzecz jej wspólników. Będzie to umowa nienazwana i nie przyjmie formy umowy darowizny.

W umowie nieodpłatnego przeniesienia własności prawa użytkowania wieczystego oraz własności budynku strony powołają się na treść podjętej przez wspólników uchwały. Przenoszący oświadczy, iż na mocy tejże umowy przenosi prawo wieczystego użytkowania działki oraz własność budynku nieodpłatnie na rzecz wspólników, a wspólnicy oświadczą, że przedmiot umowy przyjmują.

W wyniku zawartej umowy przenoszący przeniesie na rzecz wspólników nieodpłatnie prawo użytkowania wieczystego oraz własność budynku przy zachowaniu proporcji w udziale w prawie użytkowania wieczystego oraz własności budynku, odpowiednich do przysługujących poszczególnym wspólnikom spółki udziałów w zyskach i stratach. Z uwagi na fakt, że wspólnikom przysługuje po 50% udziału w zyskach i stratach spółki jawnej, w takiej samej proporcji otrzymają udział w prawie użytkowania wieczystego działki oraz własności budynku, czyli po 50%.

Przeniesienie ww. prawa użytkowania wieczystego oraz własności budynku na wspólników nastąpi na ich potrzeby własne (prywatne).

W wyniku dokonanych czynności przekazujący nie uzyska żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności przeniesienia ww. prawa użytkowania wieczystego działki gruntu oraz własności posadowionego na niej budynku. Przekazanie ww. majątku nie powoduje powstania u wspólników tej spółki przychodu podatkowego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani nie podlega opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Z umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego oraz własności budynku będzie wynikać również, iż wolą stron umowy nienazwanej nie jest zawarcie umowy darowizny o treści i skutkach określonych w przedmiotowej umowie, z uwagi na fakt, że na skutek jej zawarcia żaden ze wspólników spółki przenoszącej ww. prawo użytkowania wieczystego i własności budynku nie otrzyma przysporzenia majątkowego, kosztem majątku innych wspólników spółki przenoszącej ww. majątek, a jednocześnie wszyscy wspólnicy spółki przenoszącej utrzymają swój stan posiadania.

Po przesunięciu prawa użytkowania wieczystego działki gruntu … położonej w … przy ul. … i własności położonego na niej budynku do majątku prywatnego małżonków oraz przekształceniu spółki jawnej w inną spółkę osobową, przedmiotowa nieruchomość będzie wykorzystywana przez jednego z małżonków do nowej działalności gospodarczej lub zostanie wynajęta w ramach najmu prywatnego, bądź zostanie wniesiona aportem do nowej spółki osobowej (Wnioskodawcy jeszcze nie zdecydowali w tym zakresie).

Przedmiotem planowanego aportu będzie zarówno prawo użytkowania wieczystego działki gruntu … położonej w … przy ul. … jak i własność położonego na niej budynku, dla których Sąd Rejonowy w … V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę nr ….

Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Zainteresowany niebędący stroną postępowania nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Budynek, wskazany we wniosku jest budynkiem w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane. Według wiedzy Wnioskodawcy symbol PKOB budynku wg rozporządzenia Rady Ministrów z 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych to 1264 - budynki szpitali i zakładów opieki medycznej.

Wnioskodawcy nie znają dokładnej daty pierwszego zajęcia. Od marca 2003 r. do 24 stycznia 2010 r. spółka jawna wynajmowała część powierzchni budynku od poprzedniego właściciela, tj. spółki … S.A. na działalność poradni lekarza rodzinnego i poradnie specjalistyczne. Od daty zakupu przedmiotowej nieruchomości, tj. od 25 stycznia 2010 r. jest ona wykorzystywana do celów prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej - działalności medycznej zwolnionej z podatku VAT.

Spółka jawna kupiła przedmiotową nieruchomość 25 stycznia 2010 r.

Dokonywane były nakłady finansowe na jego ulepszenie w 2010 r i w 2011 r. Wówczas nakłady przekroczyły 30% wartości początkowej budynku.

Ulepszenia były dokonywane w celu przystosowania pomieszczeń do działalności szpitala, która rozpoczęła się od stycznia 2012 r. Zatem pierwsze zajęcie nieruchomości po poczynionych nakładach inwestycyjnych na jej ulepszenie nastąpiło od stycznia 2012 r.

Zaznaczyć jednak należy (co zostało wskazane także we wniosku) wspólnikom ani spółce jawnej nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek naliczony z tytułu poczynionych nakładów, w związku z czym nie dokonali takiego odliczenia VAT.

Wnioskodawca zaznacza jednocześnie, iż w trakcie realizacji prac remontowych spółka cały czas prowadziła działalność medyczną w poradni lekarza rodzinnego i poradniach specjalistycznych, znajdujących się w tych budynkach.

Z uwagi na to, że przesunięcie prawa użytkowania wieczystego i własności budynku do majątku prywatnego wspólników nie będzie dokonywane w ramach sprzedaży, a ponadto wspólnicy będący osobami fizycznymi nie są podatnikami VAT i nie dokonują tego przesunięcia w ramach czynności opodatkowanej, nie będzie im przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od otrzymanej nieruchomości. Ponadto, jak zostało to wskazane we wniosku, zdaniem wspólników czynność przekazania prawa użytkowania wieczystego i własności budynku przez spółkę jawną nie jest dokonywana w ramach czynności opodatkowanej, ale nawet gdyby była to i tak skorzystałaby ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10) ustawy o VAT.

Wspólnicy jeszcze nie wiedzą, kiedy dokładnie i czy w ogóle wniosą prawa użytkowania wieczystego i własność budynku do nowej spółki. Decyzja o tym, czy jeden z wspólników założy jednoosobową działalność gospodarczą i będzie wykorzystywać w niej prawo użytkowania wieczystego i budynek, czy oboje wspólnicy założą nową spółkę cywilną lub osobową i wniosą do niej ww. nie została podjęta. Małżonkowie podejmą decyzję po przeniesieniu prawa użytkowania wieczystego i własności budynku do majątku prywatnego.

Nie ma sprecyzowanego konkretnego terminu, w którym to zrobią, ale planują, że jeszcze w 2020 r.

Jeżeli małżonkowie zawiążą nową spółkę, wówczas wniosą prawo użytkowania wieczystego i własność budynku do nowej spółki aportem, tytułem wkładu w zamian za udziały w zyskach spółki.

W okresie pomiędzy przeniesieniem prawa użytkowania wieczystego i własności budynku z majątku spółki jawnej do majątku prywatnego małżonków wspólnicy nie planują ponoszenia wydatków na ulepszenie budynku, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które będą wyższe niż 30% wartości początkowej budynku, w stosunku do których będą mieli prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Prawo użytkowania wieczystego i własność budynku, którą wspólnicy przesuną z majątku spółki do majątku prywatnego zamierzają następnie wykorzystywać w działalności gospodarczej. Tak jak wskazano w powyższych punktach i we wniosku jeszcze nie podjęli decyzji, czy prawo użytkowania wieczystego i budynek będą wykorzystywane przez jednego z nich czy przez utworzoną przez małżonków spółkę osobową. Prawdopodobnie jednak podatnicy zarejestrują się jako podatnicy VAT czynni i będą prowadzić działalność opodatkowaną podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 21 stycznia 2020 r.):

Czy w przypadku, gdy małżonkowie, po przekazaniu prawa użytkowania wieczystego i własności budynku do ich majątku prywatnego zdecydują się następnie wnieść prawo użytkowania wieczystego działki gruntu oraz własność posadowionego na niej budynku aportem, do innej (nowej) spółki osobowej, czynność ta będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT?

Zdaniem Zainteresowanych (ostatecznie przedstawionym w piśmie z 21 stycznia 2020 r.), jeżeli po przeniesieniu prawa użytkowania wieczystego działki gruntu wraz z własnością posadowionego na niej budynku do majątku prywatnego wspólników, następnie zdecydują się na wniesienie ich aportem do innej spółki osobowej, wówczas aport tego rodzaju nie będzie podlegał opodatkowaniu VAT. Aport jako dostawa prawa użytkowania wieczystego działki gruntu wraz z własnością posadowionego na niej budynku będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, z przyczyn przedstawionych powyżej. Wnioskodawcom nie przysługiwało bowiem prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek naliczony z tytułu ich nabycia, a od poczynionych nakładów również nie mieli prawa do odliczenia VAT.

W związku z tym zdaniem Wnioskodawców, wniesienie przez nich aportem prawa użytkowania wieczystego działki gruntu wraz z własnością posadowionego na niej budynku do spółki osobowej będzie korzystało ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT i nie będzie opodatkowane tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 106 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarami zaś stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Według art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,
2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
   
   

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1145).

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 2086).

Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku (art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Jak stanowi art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Należy również wskazać, że odpłatność może przybierać różne formy – nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową – zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszaną – zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu, w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

O czynności dokonanej za wynagrodzeniem można mówić w sytuacji, gdy:

• istnieje ścisły związek pomiędzy wykonanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami;
• wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu;
• związek, o którym mowa powyżej, ma charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.
  
  

Natomiast aport, to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) jak również umiejętności, kompetencje techniczne, czy zawodowe. W zależności od tego, co jest przedmiotem aportu, czynność wniesienia aportu może spełniać przesłanki uznania jej za dostawę towaru lub za świadczenie usług.

Czynność wniesienia aportu rzeczowego spełnia definicję dostawy towaru, zawartą w art. 7 ust. 1 ustawy, a tym samym uznawana jest za sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy. Czynność ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu wiąże się z odpłatnością, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą mającą charakter rzeczowy a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów), a także prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwe zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni i Zainteresowany niebędący stroną postępowania prowadzą obecnie działalność gospodarczą w formie spółki jawnej. Przedmiotem ich działalności jest działalność medyczna. Działalność ta w całości jest zwolniona z podatku VAT. Wnioskodawczyni i Zainteresowany niebędący stroną postępowania są w związku małżeńskim i nie zawierali umów majątkowych małżeńskich. Mają zatem wspólność majątkową małżeńską od daty zawarcia związku małżeńskiego.

Po założeniu Spółki jawnej wspólnicy, działając w imieniu spółki jawnej, dokonali zakupu prawa użytkowania wieczystego działki gruntu … położonej w … przy ul. … oraz prawa własności położonego na niej budynku, dla których Sąd Rejonowy w … V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę nr …, w którym obecnie prowadzona jest działalność medyczna. Prawo użytkowania wieczystego i własność budynku zostały kupione 25 stycznia 2010 r., a następnie wprowadzone do ewidencji środków trwałych spółki jawnej 31 stycznia 2010 r. Obecnie Wnioskodawczyni i Zainteresowany niebędący stroną postępowania planują zmianę modelu biznesowego działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawców. Planują m.in. przekształcić spółkę jawną w inną spółkę osobową nieposiadającą osobowości prawnej, niebędącą podatnikiem podatku dochodowego, do której przystąpi nowy wspólnik. Przed przekształceniem zamierzają przesunąć prawo użytkowania wieczystego działki gruntu … oraz prawo własności położonego na niej budynku do majątku osobistego Wnioskodawczyni i Zainteresowanego niebędący stroną postępowania. Każdy z nich otrzyma udział ½ prawa użytkowania wieczystego działki oraz ½ w prawie własności budynku.

Jednocześnie po przesunięciu prawa użytkowania wieczystego działki gruntu … oraz własności położonego na niej budynku do majątku osobistego Wnioskodawczyni i Zainteresowanego niebędący stroną postępowania, małżonkowie planują przenieść udziały we wskazanej nieruchomości do spółki osobowej nowo zawiązanej nieposiadającej osobowości prawnej.

Przedstawione we wniosku wątpliwości dotyczą możliwości korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT wniesienie przez małżonków aportem udziałów w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu oraz udziałów w prawie własność posadowionego na niej budynku, do nowej spółki osobowej.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że dla uznania danego majątku za „prywatny” istotny jest sposób jego wykorzystania oraz charakter działań podejmowanych w odniesieniu do tego majątku, w całym okresie posiadania.

Należy podkreślić, że co prawda pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika ono z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, dokonanej przez TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht). Przedmiotowe orzeczenie dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez podatnika podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej mu do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że w całym okresie posiadania danej nieruchomości podatnik musi wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku z 21 kwietnia 2005 r. sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, w którym TSUE stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W świetle powyższego uznać należy, że elementami przesądzającymi o uznaniu transakcji sprzedaży nieruchomości za czynność wykonywaną w ramach działalności gospodarczej są: cel nabycia oraz całokształt działań podjętych w odniesieniu do tej nieruchomości przez cały okres jej posiadania. Nie jest więc działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który w całym okresie posiadania był faktycznie wykorzystywany wyłącznie na potrzeby osobiste.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie wystąpiły okoliczności, które wskazują, że z tytułu analizowanej transakcji (wniesienie aportem do spółki osobowej udziałów w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu nr … oraz udziałów w prawie własności położonego na niej budynku) Zainteresowani będą podatnikami podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy wykonującymi działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Jak wynika z przedstawionych okoliczności sprawy po wycofaniu ze spółki cywilnej do majątków osobistych zainteresowanych udziałów w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu nr … oraz udziałów w prawie własności położonego na niej budynku małżonkowie przedmiotową nieruchomość zamierzają wykorzystywać przez jednego z małżonków do nowej działalności gospodarczej lub wynająć w ramach najmu prywatnego, bądź wnieść aportem do nowej spółki osobowej (Wnioskodawcy jeszcze nie zdecydowali w tym zakresie). Wskazania te prowadzą jednoznacznie do wniosku, że zamiarem zainteresowanych jest wykorzystywanie nieruchomości w działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Oddanie działki w najem wpisuje się w definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, jest bowiem wykorzystywaniem towaru (działki zabudowanej) do celów zarobkowych. To samo należy odnieść do ewentualnego zamiaru wykorzystywania nieruchomości przez jednego z małżonków w nowej działalności gospodarczej lub wniesienia aportem. Tym samym podmiot dokonujący tych czynności staje się podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W okolicznościach niniejszej sprawy ponad wszelką wątpliwość nie można mówić w stosunku do działki gruntu nr … zabudowanej budynkiem sklasyfikowanym jak wynika z opisu sprawy w PKOB 1264 –budynki szpitali i zakładów opieki medycznej o majątku prywatnym wykorzystywanym do celów osobistych współmałżonków.

Z powołanego orzeczenia TSUE C-291/92 wynika, że majątek prywatny to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Osoba ta, w całym okresie posiadania nieruchomości musi wykazywać zamiar jej wykorzystywania wyłącznie do celów osobistych. Powyższe w analizowanej sprawie nie ma miejsca, gdyż Zainteresowani w ogóle nie zamierzają wykorzystywać posiadanej nieruchomości do potrzeb osobistych, lecz jak to wskazano zamierzają ją wykorzystywać przez jednego z małżonków do nowej działalności gospodarczej lub wynająć w ramach najmu prywatnego, bądź zostanie ona wniesiona aportem do nowej spółki osobowej.

W związku z tym, planowany aport udziałów w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu nr … oraz udziałów w prawie własności położonego na niej budynku do, którego odnosi się sformułowane we wniosku pytanie nie będzie stanowił czynności zbycia majątku prywatnego.

Tym samym z tytułu analizowanej transakcji, Zainteresowani będą podatnikami podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy wykonującym działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji zbycie udziałów w opisanej we wniosku nieruchomości (aport) będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146aa ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku (podmiotowe lub przedmiotowe).

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2019 r. rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Przepis ten wskazuje, jakie muszą zostać spełnione warunki aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z regulacji tych wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Ponadto zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Wskazany przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

W celu ustalenia czy w analizowanej sprawie dla aportu do spółki osobowej udziałów w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu nr … oraz udziałów w prawie własności położonego na niej budynku zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy w odniesieniu do wskazanego budynku posadowionego na działce nr … miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

Jak wynika z okoliczności sprawy pierwsze zasiedlenie wskazanego we wniosku budynku posadowionego na działce nr … nastąpiło co najmniej w dniu 25 stycznia 2010 r., tj. w dniu w którym prowadzona przez zainteresowanych spółka cywilna nabyła ten budynek na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Jednocześnie w związku z dokonanymi przez spółkę cywilną wydatkami na ulepszenie tego budynku przekraczającymi 30% jego wartości początkowej doszło do pierwszego zasiedlenia tego budynku w styczniu 2012 r. w związku z przekazaniem go na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez Zainteresowanych spółki cywilnej. Od przedmiotowego pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż dwa lata.

Ponadto Zainteresowani na pytanie tut. organu „Czy Zainteresowani przed planowanym dokonaniem aportu budynku będą ponosili wydatki na jego ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które będą wyższe niż 30% wartości początkowej budynku, w stosunku do których będą mieli prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?” wskazali, że nie planują ponoszenia wydatków na ulepszenie budynku, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które będą wyższe niż 30% wartości początkowej budynku, w stosunku do których będą mieli prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Analizując informacje zawarte w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia – zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy, należy stwierdzić, że planowany aport do spółki osobowej udziałów w prawie własności budynku posadowionego na działce nr … nie będzie dokonany w ramach pierwszego zasiedlenia. Do pierwszego zasiedlenia przedmiotowego budynku (po dokonaniu nakładów na jego ulepszenie przekraczających 30% jego wartości poczatkkowej) doszło bowiem w styczniu 2012 r.

Zatem planowany aport udziałów w prawie własności budynku posadowionego na działce nr … będzie dokonywany po upływie dwóch lat od dnia pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, tym samym spełnione zostaną warunki do zwolnienia jego sprzedaży od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W konsekwencji dalsze badanie przesłanek warunkujących zwolnienie w oparciu o przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 43 ust. 1 pkt 2 stało się bezzasadne.

Podsumowując, planowany aport udziałów w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu nr … na której wskazany we wniosku budynek jest posadowiony, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, że wniesienie aportem prawa użytkowania wieczystego działki gruntu wraz z własnością posadowionego na niej budynku do spółki osobowej będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT i nie będzie opodatkowane tym podatkiem, jest nieprawidłowe.

Wskazać należy, że wprawdzie Wnioskodawca wywodzi prawidłowy skutek prawny w postaci zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT aportu do spółki osobowej udziałów w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu nr … oraz udziałów w prawie własności położonego na niej budynku niemniej czyni to w oparciu o inną podstawę prawną. Wnioskodawca odnosi się bowiem w stanowisku własnym do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, który jednak nie znajduje zastosowania w niniejszej sprawie.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.