Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.161.2019.1.AK
z 13 lutego 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2019 r. (data wpływu 31 grudnia 2019 r.), uzupełnionym (data wpływu 7 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne.

W dniu 28 lutego 2018 r. syn Wnioskodawczyni został uznany za osobę niepełnosprawną na podstawie orzeczenia o niepełnosprawności wydanego przez Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności (z datą stwierdzenia niepełnosprawności 7 sierpnia 2015 r.). Podstawą do wydania orzeczenia o niepełnosprawności dla syna Wnioskodawczyni jest zachorowanie na cukrzycę insulinozależną (typ 1). Syn Zainteresowanej jest osoba niepełnoletnią (15 lat), pozostaje na utrzymaniu rodziców i nie uzyskuje dochodów podlegających opodatkowaniu.

Cukrzycę syna Wnioskodawczyni cechuje bardzo duża zmienność glikemii, która prowadzi do szybko postępującej hiper-i hipoglikemii, która jest szczególnie niebezpieczna, gdyż uszkadza układ nerwowy (a w skrajnych przypadkach nawet może prowadzić do śmierci). Dlatego też w 2019 r. Wnioskodawczyni dokonała zakupów dla jej syna trzech urządzeń elektronicznych (tj. komputera, tableta oraz smart zegarka - udokumentowanych fakturami wystawionymi na rodzica), które dzięki specjalnemu oprogramowaniu oraz aplikacjom na nich zainstalowanych ułatwiają mu kontrolowanie choroby oraz wykonywanie czynności życiowych.

W szczególności jest to;

Komputer z zainstalowanym oprogramowaniem służącym do obsługi pompy insulinowej oraz obsługi systemu ciągłego monitorowania glikemii, które to urządzenia medyczne stosuje syn Zainteresowanej w leczeniu cukrzycy. Komputer z dedykowanym oprogramowaniem wykorzystuje wyłącznie syn do bieżącej obsługi lub zmiany ustawień bądź aktywowania określonych funkcji (np. włączenia dodatkowych przypomnień, ustawienia zakresu docelowego stężenia glukozy itp.) na pompie insulinowej lub na czytniku glikemii. Służy mu również do przeglądania, analizy i oceny informacji pobranych z pompy insulinowej oraz systemu monitorowania glikemii (takich jak np. odczyty stężenia glukozy uzyskane za pomocą sensora, wyniki badania stężenia glukozy oraz stężenia ciał ketonowych dokonane bezpośrednio z krwi, wielkości dawek insuliny i wielu innych danych), które są niezbędne do podejmowania przez syna Wnioskodawczyni codziennych decyzji dotyczących leczenia, w tym dawkowania insuliny.

Tablet z zainstalowanym kalkulatorem wymienników oraz dziennikiem cukrzycy, które wykorzystuje do kontrolowania jego cukrzycy, diety i aktywności fizycznej. Uzyskanie dobrych wyników terapeutycznych w leczeniu cukrzycy jest możliwe jedynie w przypadku prawidłowej kalkulacji dawki insuliny, która z kolei zależy od precyzyjnego wyliczenia liczby wymienników. Zainstalowany na tablecie kalkulator wymienników upraszcza synowi Wnioskodawczyni żmudne wyliczenia wymienników węglowodanowych i białkowo-tłuszczowych, ale także zmniejsza ryzyko błędów w dawkowaniu insuliny. Pozwala w każdym momencie (np. na stołówce w szkole) policzyć liczbę wymienników w całym posiłku dopasować do niego prawidłową ilość insuliny. Jedna z aplikacji (dostępna tylko na Ipad) umożliwia kalkulację wymienników za pomocą odzwierciedlenia spożywanego posiłku na wirtualnym talerzu, bez konieczności ważenia, co w przypadku posiłków spożywanych poza domem jest znaczącym ułatwieniem. Syn korzysta również z zainstalowanego na tablecie dzienniczka cukrzycy, który służy mu do analizy postępów choroby oraz do zarządzania danymi dotyczącymi codziennej terapii (syn dokonuje wpisów o ilości zaaplikowanej insuliny, wysokości spożytych węglowodanów, zamieszcza zdjęcia posiłków oraz informacje o rodzajach wykonanej aktywności fizycznych). Program ten umożliwia tworzenie raportów celem ich omówienia z lekarzem.

Zegarek, który stanowi odbiornik dla transmitera zakładanego na sensor pomiaru glikemii. W efekcie syn otrzymuje bezpośrednio na zegarku pomiar glikemii z częstotliwością 5-ciu minut, które następnie udostępniane są również na telefony rodziców. Stosowanie zegarka umożliwia w każdym momencie monitorowanie poziomu glikemii (np. podczas snu, zajęć lekcyjnych). Zegarek informuje również o trendach glikemii i ich zmianach (za pomocą strzałek), dzięki czemu możliwa jest szybka reakcja. Rodzice również są informowani o niskich i wysokich poziomach cukru u syna za pomocą alarmów dźwiękowych i powiadomień tekstowych.

Wydatki te nie były refundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia oraz inne fundusze przewidziane dla osób niepełnosprawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy można w zeznaniu PIT za 2019 r. odliczyć od dochodu rodzica wydatki poniesione na zakup ww. urządzeń elektronicznych (tj. komputera, tabletu i zegarka smart), ułatwiających leczenie cukrzycy u syna Wnioskodawczyni jako wydatki poniesione na cele rehabilitacyjne oraz związane z ułatwieniem czynności życiowych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zakup ww. urządzeń elektronicznych (tj. komputera, tabletu i zegarka smart) można odliczyć od dochodu jako wydatki poniesione na cele rehabilitacyjne oraz związane z ułatwieniem czynności życiowych, gdyż te sprzęty z zainstalowanym oprogramowaniem oraz aplikacjami wyróżniają się indywidualnymi cechami i w sposób szczególny zostały przystosowane do niepełnosprawności związanej z zachorowaniem na cukrzycę typu 1 (jaka dotknęła syna Wnioskodawczyni) oraz stały się narzędziem wspierającym leczenie i monitorowanie jego postępów oraz ułatwiającym mu codziennie życie.

W szczególności:

1. komputer wraz z oprogramowaniem oraz smart umożliwia m.in.:
   1. zebranie danych i tworzenie na ich podstawie podsumowań dotyczących użycia czujnika pomiaru glikemii oraz pompy insulinowej, ilości jednostek podanej insuliny i wiele innych zestawień, które pozwalają uzyskać podgląd w sposób jaki syn Zainteresowanej podlega leczeniu cukrzycy oraz odpowiednio dopasować profil jego leczenia, dietę oraz dawki insuliny;
   2. rejestrację incydentów niskiego stężenia glukozy (z podaniem czasu ich trwania) oraz określenie prawdopodobieństwa niskiego stężenia glukozy, co pozwala na eliminację w przyszłości przypadków hipoglikemii u syna Wnioskodawczyni, mogącej prowadzić do utraty przytomności;
   3. wyznaczenie trendów glukozy z zaznaczeniem odczytów, które mieszczą się w strefie docelowej oraz tych poza obszarem docelowym, które wymagają zmiany w stosowanej metodzie leczenia,
   4. wysyłanie danych do opartego na chmurze system kontroli cukrzycy,
   5. automatyczne szacowanie i przechowywanie informacji o wartości hemoglobiny glikowanej (HBA1c), wykonywanej w celu monitorowania skutków leczenia cukrzycy i diagnozowaniu jej możliwych powikłań;
   6. archiwizację raportów oraz danych z różnych okresów trwania choroby, co oferuje możliwość ich porównywania, ułatwiają i przyspieszają odkrywanie wzorców i trendów w stężeniu glukozy oraz identyfikacje nieprawidłowości.
2. Na tablecie zainstalowane zostały kalkulatory wymienników oraz gotowych posiłków, które stanowią dla syna Wnioskodawczyni wyjątkowe ułatwienie oraz dają możliwość lepszej samokontroli leczenia. Dzięki nim syn otrzymuje dokładnie obliczoną dawkę insuliny na posiłki o różnej kaloryczności i składzie pod względem węglowodanów, tłuszczy i białek. W efekcie możliwe jest zmniejszenie wahań glikemii oraz zminimalizowane zostaje ryzyko wystąpienia hipoglikemii, co jest niezwykle istotne w zapobieganiu późnych powikłań cukrzycy. Z kolei osobisty dziennik samokontroli cukrzycy również zainstalowany na tablecie jest narzędziem wspierającym leczenie, gdyż na podstawie dokonanych przez syna wpisów o ilości podanej insuliny, spożytych posiłkach (wraz z ich zdjęciami) oraz aktywności fizycznej, pobranych z glukometra danych o poziomie glukozy możliwe jest przeanalizowanie postępów leczenia oraz podjęcie ew. decyzji o zmianie stosowanej terapii.
3. Dzięki zegarkowi syn sam na bieżąco monitoruje poziom jego glukozy i reaguje w przypadkach nagłych gwałtownych jego zmianach. Zegarek ostrzega rodziców w sytuacjach, gdy poziom glukozy gwałtownie spada lub wkrótce będzie spadał. Od kiedy stosujemy zegarek mamy pod stałą kontrolą poziom cukru syna, szczególnie w nocy, a przy tym mniej obaw przed częstymi stanami hipoglikemii, których doświadczał.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest prawidłowe.

W myśl art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy stanowi, że za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Stosownie do art. 26 ust. 7b tejże ustawy wydatki o których mowa w ust. 7a podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

W myśl art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Zgodnie z art. 26 ust. 7d ww. ustawy warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
   
   

Zgodnie z art. 26 ust. 7e ww. ustawy, przepisy ust. 7a-7d i ust. 7g stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe, jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2018 r., poz. 1340), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Do dochodów, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie zalicza się alimentów na rzecz dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 oraz zasiłku pielęgnacyjnego.

W myśl art. 26 ust. 7f ww. ustawy, ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
   2. znaczny stopień niepełnosprawności;
2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy albo
   2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.
   
   

Rozpatrując czy wydatek poniesiony na zakup komputera, tabletu i zegarka smart podlega odliczeniu od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej należy wskazać, że w myśl art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, czyli wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych uważa się wydatki poniesione na: zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Należy zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione.

Należy również pokreślić, że wszelkie zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, a przepisy dotyczące zwolnień podatkowych powinny być interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową. Wykluczone jest w tym wypadku stosowanie wykładni rozszerzającej jak i zawężającej.

Mając powyższe na względzie należy podkreślić, że każdy wydatek musi być rozpatrywany indywidualnie i w odniesieniu do konkretnego podatnika, który zamierza skorzystać z odliczenia. Zaakcentować należy, że określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że ustawodawca zalicza do nich wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne – mające cechy sprzętu, urządzeń i narzędzi indywidualnych, niezbędnych w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiającej tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonywania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać określone właściwości.

Do oceny przydatności tego sprzętu w rehabilitacji pomocnym będzie oparcie się na zaświadczeniu lekarskim wystawionym przez lekarza specjalistę stosownie do stanu zdrowia konkretnej osoby niepełnosprawnej i potrzeb indywidualnej rehabilitacji.

Z uregulowań zawartych w ww. przepisach wynika zatem, że:

• pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek,
• zakupiony sprzęt musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz służyć przywracaniu sprawności organizmu lub ułatwiać wykonywanie czynności życiowych,
• cechą zakupionego sprzętu musi być jego indywidualny charakter.
  
  

Wnioskodawczyni chce odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej za 2019 r. zakup komputera, tabletu i zegarka smart dla swojego niepełnosprawnego syna. Wnioskodawczyni posiada faktury dokumentujące zakup tego sprzętu.

Jak wynika z wniosku, syn Wnioskodawczyni został uznany za osobę niepełnosprawną w związku z zachorowaniem na cukrzycę insulinozależną. Syn Wnioskodawczyni jest osobą niepełnoletnią (15 lat), pozostaje na utrzymaniu rodziców i nie uzyskuje dochodów podlegających opodatkowaniu.

W celu leczenia cukrzycy u syna, Wnioskodawczyni poniosła wydatki na zakup niezbędnych urządzeń (nierefundowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia oraz inne fundusze przewidziane dla osób niepełnosprawnych) i zamierza skorzystać z ich odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że zakupiony sprzęt stanowi narzędzia pomocne i ułatwiające życie dziecku Zainteresowanej. Komputer bowiem posiada oprogramowanie, które wykorzystuje wyłącznie syn Wnioskodawczyni do bieżącej obsługi lub zmiany ustawień bądź aktywowania określonych funkcji (np. włączenia dodatkowych przypomnień, ustawienia zakresu docelowego stężenia glukozy itp.) na pompie insulinowej lub na czytniku glikemii. Komputer ten służy synowi również do przeglądania, analizy i oceny informacji pobranych z pompy insulinowej oraz systemu monitorowania glikemii (takich jak np. odczyty stężenia glukozy uzyskane za pomocą sensora, wyniki badania stężenia glukozy oraz stężenia ciał ketonowych dokonane bezpośrednio z krwi, wielkości dawek insuliny i wielu innych danych), które są niezbędne do podejmowania przez syna Wnioskodawczyni codziennych decyzji dotyczących leczenia, w tym dawkowania insuliny.

Tablet natomiast ma zainstalowany kalkulator wymienników oraz dziennik cukrzycy, który wykorzystywany jest do kontrolowania cukrzycy, diety i aktywności fizycznej. Pomaga w uzyskaniu dobrych wyników terapeutycznych w leczeniu cukrzycy, które jest możliwe jedynie w przypadku prawidłowej kalkulacji dawki insuliny, która to z kolei zależy od precyzyjnego wyliczenia liczby wymienników. Zainstalowany na tablecie kalkulator wymienników upraszcza synowi Wnioskodawczyni żmudne wyliczenia wymienników węglowodanowych i białkowo-tłuszczowych, ale także zmniejsza ryzyko błędów w dawkowaniu insuliny. Zegarek z kolei stanowi odbiornik dla transmitera zakładanego na sensor pomiaru glikemii. W efekcie syn Zainteresowanej otrzymuje bezpośrednio na zegarku pomiar glikemii z częstotliwością 5-ciu minut, które następnie udostępniane są również na telefony rodziców. Stosowanie zegarka umożliwia w każdym momencie monitorowanie poziomu glikemii (np. podczas snu, zajęć lekcyjnych). Zegarek informuje również o trendach glikemii i ich zmianach (za pomocą strzałek), dzięki czemu możliwa jest szybka reakcja. Rodzice dziecka są również informowani o niskich i wysokich poziomach cukru u syna za pomocą alarmów dźwiękowych i powiadomień tekstowych.

Zasadnym jest zatem przyjęcie, że aktualny rozwój nauki i techniki, w wyniku którego są wprowadzane na rynek nowe urządzenia i doskonalone dotychczas funkcjonujące na rynku urządzenia, powoduje, że urządzenia, które dotychczas nie były wykorzystywane w rehabilitacji, stają się również urządzeniami ułatwiającymi wykonywanie czynności życiowych osobom niepełnosprawnym. Zainstalowanie na sprzęcie oprogramowania lub aplikacji, które zmniejszają ryzyko negatywnych konsekwencji zdrowotnych, powoduje, że posiada on indywidualny charakter, związany z niepełnosprawnością dziecka, co również oznacza, że posiada on cechy indywidualnego sprzętu ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że wydatki poniesione przez rodzica na zakup komputera, tabletu oraz zegarka, stanowią wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych niepełnosprawnego syna Wnioskodawczyni, mieszczące się w dyspozycji art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i mogą zostać odliczone od dochodu w zeznaniu podatkowym o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2019 r. (przy spełnieniu pozostałych warunków niezbędnych do skorzystania z przedmiotowego odliczenia).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanami faktycznymi podanymi przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto wyjaśnić należy, że w toku postępowania w sprawie wydania interpretacji upoważniony organ nie przeprowadza jakiegokolwiek postępowania dowodowego, a informacje niezbędne do wydania interpretacji czerpie wyłącznie z przedstawionego przez stronę opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Jeżeli przedstawione we wniosku stany faktyczne będą się różnił od stanów występujących w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałych stanów faktycznych. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.