Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3.4012.32.2019.1.AW
z 18 lutego 2020 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2019 r. (data wpływu 26 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty w mechanizmie podzielonej płatności spłat dokonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz faktora, w ramach tzw. faktoringu odwrotnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty w mechanizmie podzielonej płatności spłat dokonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz faktora, w ramach tzw. faktoringu odwrotnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik faktorowany w dniu … lutego 2019 r. zawarł umowę odwrotnego faktoringu z firmą faktora. Oba podmioty są podatnikami czynnymi VAT. Na mocy tej umowy faktor zobowiązał się finansować zakup paliw od dostawców dla faktorowanego w ten sposób, iż faktorowany będzie przekazywał faktorowi e-mailem skan faktury zakupu za odebrane paliwa na odroczony termin płatności, a faktor będzie w terminie płatności takiej faktury dokonywał płatności ze swojego rachunku bankowego na rachunek bankowy dostawcy wskazany na otrzymanej fakturze. Następnie faktorowany jest zobowiązany zwrócić faktorowi kwotę zapłaconą dostawcy paliw w terminie 30 dni od terminu jej zapłaty. Ponadto tytułem wynagrodzenia za świadczone usługi faktorowany będzie płacił faktorowi odsetki w wysokości WIBOR 1-M powiększony o marżę 1,25% salda wykorzystania limitu za każdy dzień jego wykorzystania. Limit faktoringowy strony ustaliły na … zł. Na tak obliczone wynagrodzenie faktor będzie wystawiał faktury VAT i będzie doliczał podatek VAT. Podatnik zaczął stosować ww. umowę i strony zgodnie ją realizowały.

W dniu 1 listopada 2019 r. weszła w życie nowelizacja przepisów VAT, wprowadzając obowiązkowy mechanizm podzielonej płatności dla towarów z załącznika nr 15. Paliwa, których zakup finansowany jest przez faktora, należą do ww. załącznika. Strony umowy chciałyby stosować mechanizm podzielonej płatności zarówno gdy faktor będzie płacił za faktury wystawiane dla faktorowanego przez dostawcę paliw, jak i gdy faktorowany będzie zwracał faktorowi wartość tak uiszczonych zapłat za paliwo. Zapłaty miałyby być dokonywane na rachunki VAT z tzw. białej listy podatników. W związku z tym w dniu … października 2019 r. strony wstrzymały dalsze wykonywanie umowy do chwili odpowiedzi na zadane pytanie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy podatnik/faktorowany będzie miał prawo zwracając faktorowi kwotę zapłaconą do dostawcy faktorowanego za paliwa odebrane przez faktorowanego od dnia 1 listopada 2019 r. (przy czym faktor płacąc za faktury faktorowanego za paliwo korzystać będzie z mechanizmu podzielonej płatności) dokonywać przelewu bankowego w mechanizmie podzielonej płatności z wykorzystaniem środków zgromadzonych na rachunku VAT dla części kwoty odpowiadającej kwocie VAT z faktury za to paliwo, za które jest danym przelewem zwracana zapłata, czy też nie ma prawa zastosować do takiej zapłaty ww. mechanizmu. Istotne przy tym jest to, iż gdyby faktorowany płacił samodzielnie do dostawcy paliw, byłby zobowiązany do skorzystania z mechanizmu podzielonej płatności.

Zdaniem Wnioskodawcy, w dniu 1 listopada 2019 r. weszła w życie nowelizacja przepisów VAT, wprowadzając obowiązkowy mechanizm podzielonej płatności dla towarów z załącznika nr 15. Paliwa, których zakup finansowany jest przez faktora, należą do ww. załącznika. Zdaniem podatnika, faktorowanego, intencją ustawodawcy było jak najszersze objęcie towarów z załącznika nr 15 do ustawy mechanizmem podzielonej płatności pomimo, iż nie wskazał wprost w ustawie, aby faktoring był umową, której wykonywanie w odniesieniu do ww. towarów miało być objęte tym mechanizmem. Zdaniem podatnika jest to wyłącznie niedopatrzenie legislacyjne i właściwa interpretacja przepisów art. 108a ust. 1a, 5 i 6 wskazuje, iż strony przedstawionej umowy faktoringu powinny rozliczać się z tytułu zwrotu przez faktorowanego kwot zapłaconych przez faktora do dostawcy paliw, na zasadzie mechanizmu podzielonej płatności. Zapłaty oczywiście miałyby być dokonywane na rachunki VAT z tzw. białej listy podatników. Czyli zdaniem podatnika, przy zwrocie na rzecz faktora określonej kwoty wynikającej z zapłaconej uprzednio przez niego faktury za dostawę paliw dla faktorowanego dokonaną w mechanizmie podzielonej płatności, faktorowany powinien dokonać przelewu również w mechanizmie podzielonej płatności z wykorzystaniem środków z rachunku VAT w części odpowiadającej wartości podatku VAT od faktury zapłaconej przez faktora, a zapłata ta powinna wpłynąć na rachunek bankowy faktora z tzw. białej listy, przy czym kwota VAT powinna zasilić jego rachunek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ustawą z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z dnia 13 września 2019 r., poz. 1751) z dniem 1 listopada 2019 r. m.in. wprowadzono nowy blok przepisów zawartych w rozdziale 1a w art. 108a-108e ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020, poz. 106).

Zgodnie z art. 108a ust. 1 ww. ustawy podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.

W myśl art. 108a ust. 1a ww. ustawy przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.

W art. 108a ust. 1b ww. ustawy podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

W art. 108a ust. 1c ustawy przepisy ust. 1-1b stosuje się odpowiednio do płatności, o których mowa w art. 19a ust. 8. W takim przypadku w komunikacie przelewu, o którym mowa w ust. 3, podatnik w miejsce informacji, o której mowa w ust. 3 pkt 3, wpisuje wyraz „zaliczka”.

Zgodnie z art. 108a ust. 1d ustawy w przypadku dokonania potrącenia, o którym mowa w art. 498 Kodeksu cywilnego, przepisów ust. 1a i 1b nie stosuje się w zakresie, w jakim kwoty należności są potrącane.

W myśl art. 108a ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:

  1. zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek VAT;
  2. zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo jest rozliczana w inny sposób.

Jak stanowi art. 108a ust. 3 – zapłata z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności dokonywana jest w złotych polskich przy użyciu komunikatu przelewu udostępnionego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową, przeznaczonego do dokonywania płatności w mechanizmie podzielonej płatności, w którym podatnik wskazuje:

  1. kwotę odpowiadającą całości albo części kwoty podatku wynikającej z faktury, która ma zostać zapłacona w mechanizmie podzielonej płatności;
  2. kwotę odpowiadającą całości albo części wartości sprzedaży brutto;
  3. numer faktury, w związku z którą dokonywana jest płatność;
  4. numer, za pomocą którego dostawca towaru lub usługodawca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku.

Zgodnie z art. 108a ust. 5 – w przypadku gdy płatność zostanie dokonana w sposób określony w ust. 2 na rzecz podatnika innego niż wskazany na fakturze, o której mowa w ust. 3 pkt 3, podatnik, na rzecz którego dokonano tej płatności, odpowiada solidarnie wraz z dostawcą tych towarów lub usługodawcą za nierozliczony przez dostawcę towarów lub usługodawcę podatek wynikający z tej dostawy towarów lub tego świadczenia usług do wysokości kwoty otrzymanej na rachunek VAT.

Na podstawie art. 108a ust. 6 – odpowiedzialność solidarna podatnika, o którym mowa w ust. 5, jest wyłączona w przypadku dokonania przez tego podatnika płatności na rachunek VAT dostawcy towarów lub usługodawcy wskazanego na fakturze, o której mowa w ust. 3 pkt 3, albo zwrotu otrzymanej płatności na rachunek VAT podatnika, od którego otrzymano tę płatność, niezwłocznie po powzięciu informacji o jej otrzymaniu, w kwocie otrzymanej na rachunek VAT. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r., Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r., poz. 1292), dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

  1. stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
  2. jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT, w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 ustawy – faktura powinna zawierać – wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”.

Na podstawie art. 108a ust. 7 ustawy, w przypadku stwierdzenia, że podatnik dokonał płatności z naruszeniem ust. 1a, naczelnik urzędu skarbowego lub naczelnik urzędu celno -skarbowego ustala dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 30% kwoty podatku przypadającej na nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, wykazane na fakturze, której dotyczy płatność. W stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe, dodatkowego zobowiązania podatkowego nie ustala się.

Natomiast w myśl art. 108a ust. 8, przepisu ust. 7 nie stosuje się, jeżeli dostawca lub usługodawca rozliczył całą kwotę podatku wynikającą z faktury, która została zapłacona z naruszeniem ust. 1a.

Jak stanowi art. 105a ust. 1 ustawy, podatnik, o którym mowa w art. 15, na rzecz którego dokonano dostawy towarów, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy, odpowiada solidarnie wraz z podmiotem dokonującym tej dostawy za jego zaległości podatkowe, w części podatku proporcjonalnie przypadającej na dostawę dokonaną na jego rzecz, jeżeli w momencie dokonania tej dostawy podatnik wiedział lub miał uzasadnione podstawy do tego, aby przypuszczać, że cała kwota podatku przypadająca na dokonaną na jego rzecz dostawę lub jej część nie zostanie wpłacona na rachunek urzędu skarbowego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w dniu … lutego 2019 r. zawarł umowę odwrotnego faktoringu z firmą faktora. Oba podmioty są podatnikami czynnymi VAT. Na mocy tej umowy faktor zobowiązał się finansować zakup paliw od dostawców dla faktorowanego w ten sposób, iż faktorowany będzie przekazywał faktorowi e-mailem skan faktury zakupu za odebrane paliwa na odroczony termin płatności, a faktor będzie w terminie płatności takiej faktury dokonywał płatności ze swojego rachunku bankowego na rachunek bankowy dostawcy wskazany na otrzymanej fakturze. Następnie faktorowany jest zobowiązany zwrócić faktorowi kwotę zapłaconą dostawcy paliw w terminie 30 dni od terminu jej zapłaty. Ponadto tytułem wynagrodzenia za świadczone usługi faktorowany będzie płacił faktorowi odsetki. Limit faktoringowy strony ustaliły na … zł. Na tak obliczone wynagrodzenie faktor będzie wystawiał faktury VAT i będzie doliczał podatek VAT. Podatnik zaczął stosować ww. umowę i strony zgodnie ją realizowały.

W dniu 1 listopada 2019 r. weszła w życie nowelizacja przepisów VAT, wprowadzając obowiązkowy mechanizm podzielonej płatności dla towarów z załącznika nr 15. Paliwa, których zakup finansowany jest przez faktora, należą do ww. załącznika. Strony umowy chciałyby stosować mechanizm podzielonej płatności zarówno gdy faktor będzie płacił za faktury wystawiane dla faktorowanego przez dostawcę paliw, jak i gdy faktorowany będzie zwracał faktorowi wartość tak uiszczonych zapłat za paliwo. Zapłaty miałyby być dokonywane na rachunki VAT z tzw. białej listy podatników.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy będzie miał on prawo zwracając faktorowi kwotę zapłaconą do dostawcy za paliwa odebrane przez niego od dnia 1 listopada 2019 r. dokonywać przelewu bankowego w mechanizmie podzielonej płatności.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy należy wstępnie odnieść się do Umowy faktoringu. W polskim porządku prawnym umowa faktoringu jest umową nienazwaną. Do umowy faktoringu mają zatem zastosowanie przede wszystkim przepisy art. 509 § 1 i § 2 ustawy 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145) mówiące o swobodzie przelewu wierzytelności:

W § 1 wskazano, że wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

W § 2 wskazano, że wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

W myśl art. 518. § 1. K.C. osoba trzecia, która spłaca wierzyciela, nabywa spłaconą wierzytelność do wysokości dokonanej zapłaty.

W przypadku zawierania umowy tzw. faktoringu odwrotnego wstąpienie w prawa wierzyciela (dostawcy towarów lub usług) przez Faktora następuje na podstawie art. 518 Kodeksu cywilnego. Z przepisu tego wynika, że: „Osoba trzecia, która spłaca wierzyciela, nabywa spłaconą wierzytelność do wysokości dokonanej zapłaty (…)”.

W przedmiotowej sprawie, bez znaczenia jest to czy przejęcie (nabycie) wierzytelności przez Faktora następuje na podstawie art. 509 lub też art. 518 Kodeksu cywilnego, gdyż w obu przypadkach Faktor uzyskuje prawo otrzymania spłaty nabytych, wcześniejszych wierzytelności dostawcy towarów lub usług. Późniejsza spłata zobowiązań przez nabywcę towarów lub usług (Wnioskodawcę), na rzecz Faktora w obu przypadkach powinna być dokonywana w mechanizmie podzielonej płatności.

W sytuacji, w której nabywca towarów lub usług płaci należność do faktora, w związku z przeniesieniem przez dostawcę praw do wierzytelności za dostawę towarów lub usług na faktora, dla nabywcy ma zastosowanie obowiązek dokonania płatności z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności wobec faktora. Oznacza to, że nabywca płacący do faktora jest objęty reżimem regulacji obligatoryjnego MPP, jeżeli są spełnione ustawowe przesłanki do zapłaty w MPP. W takim wypadku płatność do faktora powinna być dokonana w MPP.

Wobec powyższego analiza powołanych regulacji prawnych i przedstawionego opisu sprawy prowadzi do stwierdzenia, że na mocy przepisu art. 108a ust. 1a ustawy – obowiązującego od dnia 1 listopada 2019 r. – obowiązek zastosowania mechanizmu podzielonej płatności obejmuje należności (wierzytelności) będące spłatą zobowiązań Wnioskodawcy wobec Faktora.

Płatność regulowana przez Wnioskodawcę na rzecz Faktora stanowi zapłatę za dostawę towaru lub świadczenie usługi. Zatem spłata zobowiązań przez nabywcę towarów/usług (Wnioskodawcę), na rzecz Faktora powinna być dokonywana w mechanizmie podzielonej płatności.

W konsekwencji, płatność dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz faktora (przy tzw. faktoringu odwrotnym) będzie objęta obowiązkowym mechanizmem podzielonej płatności, o którym mowa w art. 108a ust. 1a ustawy o VAT, w sytuacji kiedy kwota należności na tej fakturze będzie stanowić kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy Prawo przedsiębiorców.

Ponadto, aby umożliwić nabywcom (firmom) dokonywanie zapłaty zgodnie z zasadami mechanizmu podzielonej płatności przez banki lub spółdzielcze kasy oszczędnościowo -kredytowe zostały założone specjalne rachunki VAT dla każdego podatnika VAT.

Zgodnie z art. 62b ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2019 r., poz. 2357, z późn. zm.), rachunek VAT może być uznany wyłącznie środkami pieniężnymi pochodzącymi z tytułu:

  1. zapłaty kwoty odpowiadającej kwocie podatku od towarów i usług, przy użyciu komunikatu przelewu, o którym mowa w art. 108a ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanego dalej „komunikatem przelewu”;
  2. wpłaty kwoty podatku od towarów i usług przez podatnika, o którym mowa w art. 103 ust. 5a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, na rzecz płatnika, o którym mowa w art. 17a tej ustawy, przy użyciu komunikatu przelewu;
  3. przekazania środków z innego rachunku VAT posiadacza rachunku VAT prowadzonego w tym samym banku;
  4. zwrotu:
    1. kwoty odpowiadającej kwocie podatku od towarów i usług w przypadkach, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1-3 i ust. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, wynikającego z wystawionej przez podatnika faktury korygującej,
    2. różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 6a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, przez urząd skarbowy
    – przy użyciu komunikatu przelewu.

W myśl art. 62b ust. 2 ustawy, rachunek VAT może być obciążony wyłącznie w celu:

  1. dokonania:
    1. płatności kwoty odpowiadającej kwocie podatku od towarów i usług z tytułu nabycia towarów lub usług na rachunek VAT,zwrotu kwoty odpowiadającej kwocie podatku od towarów i usług, w przypadkach, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1-3 i ust. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, wynikającego z wystawionej przez podatnika faktury korygującej, na rachunek VAT nabywcy towarów lub usług
    – przy użyciu komunikatu przelewu;
  2. wpłaty:
    1. na rachunek urzędu skarbowego:
      • podatku od towarów i usług, w tym podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów, dodatkowego zobowiązania podatkowego w tym podatku, a także odsetek za zwłokę w podatku od towarów i usług lub odsetek za zwłokę od dodatkowego zobowiązania podatkowego,
      • odatku dochodowego od osób prawnych oraz zaliczek na ten podatek, a także odsetek za zwłokę w podatku dochodowym od osób prawnych oraz odsetek od zaliczek na ten podatek,
      • podatku dochodowego od osób fizycznych oraz zaliczek na ten podatek, a także odsetek za zwłokę w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz odsetek od zaliczek na ten podatek,
      • podatku akcyzowego, przedpłat podatku akcyzowego, wpłat dziennych, a także odsetek za zwłokę w podatku akcyzowym oraz odsetek od przedpłat podatku akcyzowego,
      • należności celnych oraz odsetek za zwłokę od tych należności,
    2. należności z tytułu składek, o których mowa w art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 300, z późn. zm.), oraz należności z tytułu składek, o których mowa w art. 32 tej ustawy, do poboru których obowiązany jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych;
  3. wpłaty podatku od towarów i usług przez podatnika, o którym mowa w art. 103 ust. 5a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, na rzecz płatnika, o którym mowa w art. 17a tej ustawy, przy użyciu komunikatu przelewu;
  4. przekazania przy użyciu komunikatu przelewu kwoty odpowiadającej kwocie podatku od towarów i usług na rachunek VAT dostawcy towarów lub usługodawcy przez posiadacza rachunku, który:
    1. otrzymał płatność przy użyciu komunikatu przelewu oraz
    2. nie jest dostawcą towarów lub usługodawcą wskazanym na fakturze, za którą jest dokonywana płatność;
  5. zwrotu przy użyciu komunikatu przelewu nienależnie otrzymanej płatności na rachunek VAT posiadacza rachunku, od którego otrzymano tę płatność przy użyciu komunikatu przelewu;
  6. przekazania środków na inny rachunek VAT posiadacza rachunku VAT prowadzony w tym samym banku przy użyciu komunikatu przelewu, w którym posiadacz w miejsce informacji, o których mowa w:
    1. art. 108a ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – wskazuje kwotę przekazywanych środków,
    2. art. 108a ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – wpisuje wyrazy „przekazanie własne”,
    3. art. 108a ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – wskazuje numer, za pomocą którego posiadacz jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od towarów i usług;
  7. przekazania środków na rachunek wskazany przez naczelnika urzędu skarbowego w informacji o postanowieniu, o której mowa w art. 108b ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  8. przekazania środków na rachunek rozliczeniowy państwowej jednostki budżetowej, w przypadku gdy rachunek VAT prowadzony jest dla rachunku rozliczeniowego, o którym mowa w art. 196 ust. 1 pkt 2 albo 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869, 1622, 1649 i 2020);
  9. realizacji zajęcia na podstawie administracyjnego tytułu wykonawczego, dotyczącego egzekucji należności, o których mowa w pkt 2;
  10. przekazania przez bank środków pieniężnych na prowadzony w tym samym banku wyodrębniony rachunek niebędący rachunkiem rozliczeniowym, służący identyfikacji posiadacza rachunku VAT (rachunek techniczny) – w przypadku, o którym mowa w art. 62e ust. 3 pkt 2.

Na rachunku VAT w niektórych sytuacjach mogą nagromadzić się środki finansowe, a Wnioskodawca może wykorzystać je do zapłaty za fakturę dostawcy lub do rozliczenia z urzędem skarbowym.

Środki zgromadzone na rachunku VAT Wnioskodawcy będą cały czas środkami należącymi do podatnika od towarów i usług. Jednakże, podatnik ma bardzo ograniczone możliwości użycia środków zgromadzonych na rachunku VAT. Z rachunku VAT podatnik od towarów i usług (Wnioskodawca) będzie mógł m.in. dokonywać przelewu na inny rachunek VAT oraz będzie mógł opłacać swoje zobowiązanie podatkowe z tytułu VAT do urzędu skarbowego.

Reasumując, jak rozstrzygnięto powyżej – płatność dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz faktora będzie objęta obowiązkowym mechanizmem podzielonej płatności (o którym mowa w art. 108a ust. 1a ustawy o VAT, w sytuacji kiedy kwota należności na tej fakturze będzie stanowić kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy Prawo przedsiębiorców) z możliwością wykorzystania środków z rachunku VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, wynikające z własnego stanowiska w sprawie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna przynosi skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj