Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDWPT.4011.3.2019.5.JR
z 19 lutego 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 13 listopada 2019 r., uzupełnionym pismem z dnia 17 stycznia 2020 r. (data wpływu 21 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 listopada 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 i art. 14f § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 2 stycznia 2020 r., nr 0113-KDWPT.4011.3.2019.3.JR, 0111-KDIB3-3.4012.455.2019.PK na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 2 stycznia 2020 r. (data doręczenia 10 stycznia 2020 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 17 stycznia 2020 r. (data wpływu 21 stycznia 2020 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 17 stycznia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Spółka jest producentem urządzeń do gry w grę zręcznościową ... (dalej także jako: Gra). Spółka udostępnia urządzenie graczom w miejscach ich instalacji np. w lokalach gastronomicznych lub innych tego typu miejscach, gdzie klienci tych miejsc mają możliwość m.in. grać w Grę. Urządzenie do grania w Grę składa się z pionowo umieszczonej prostokątnej planszy. Nad górną częścią planszy umieszczone są dwie pochylnie, po których toczy się kulka. Tocząc się po pochylni kulka odbija się od umieszczonych na planszy kołków. Kołki są przytwierdzone do planszy na stałe w sposób uniemożliwiający jakikolwiek wpływ programu lub osób trzecich na ich ustawienie i w ten sposób na ingerencję w tor ruchu kulki. Udział w Grze jest odpłatny. Rozpoczęcie udziału w Grze następuje poprzez wprowadzenie środków pieniężnych (monet lub banknotów). Za wprowadzone środki gracz otrzymuje punkty, 1 punkt kredytowy odpowiada kwocie 0,1 zł. Wartości kredytu wyrażone w punktach kredytowych wybierane będą przez gracza przed rozpoczęciem rozgrywki za pomocą przycisku „stawka”. Wybierając stawkę, gracz określa kwotę, za jaką będzie grał. Gra może składać się z kolejno następujących po sobie rozgrywek w liczbie od 1 do 4. Pojedyncza rozgrywka rozpoczyna się poprzez uwolnienie kulki, która stacza się po planszy, zmieniając tor po natrafieniu na kołki. W trakcie rozgrywki gracz korzystając ze swojej zręczności stara się złapać spadającą kulkę do koszyczka, za pomocą klawiszy sterując koszyczkiem w lewo lub w prawo. Jeżeli graczowi uda złapać się spadającą kulkę, wygrywa nagrodę w postaci punktów kredytowych w ilości stanowiącej czterokrotność postawionej stawki (lub w drugiej wersji urządzenia, za złapanie pierwszej kulki gracz otrzymuje dwukrotność postawionej stawki, za złapanie drugiej kulki trzykrotność, za złapanie trzeciej kulki czterokrotność i za złapanie czwartej kulki pięciokrotność postawionej stawki), jaką ustalił przed rozpoczęciem gry. W razie wygranej, gracz może zdecydować się na powtórzenie rozgrywki i wówczas gra toczy się dalej - w takim przypadku stawkę stanowi cała pula wygranych punktów, zaś w razie kolejnej wygranej, pula ta ulega dalszemu zwielokrotnieniu.

Wygrane punkty są dopisywane do sumy posiadanych przez danego gracza kredytów, zaś punkty stracone, przepadają. Gra kończy się przegraną rozgrywki (niezłapanie kulki), zwycięstwie w czwartej rozgrywce, bądź przerwaniu Gry przez gracza. Przegrana powoduje utratę punktów postawionych oraz zgromadzonych, natomiast wygranie czwartej rozgrywki, bądź dobrowolne przerwanie Gry po zwycięskiej rozgrywce powoduje dopisanie punktów kredytowych do salda. Po zakończeniu Gry gracz, który ma na koncie punkty kredytowe, może rozpocząć nową grę. Maksymalna wygrana w jednej Grze nie może przekroczyć kwoty 2.280 zł. Gracz może jednak wziąć udział w kilku grach w tym samym dniu. Gra kończy się w momencie utraty przez gracza wszystkich kredytów lub w momencie, gdy gracz podejmie decyzję o jej zakończeniu. Gracz może samodzielnie zakończyć korzystanie z urządzenia w dowolnej chwili i wypłacić środki pieniężne odpowiadające liczbie posiadanych punktów.

Wypłaty kwot poniżej 500 zł gracz dokonuje samodzielnie w automacie, natomiast wypłaty kwot od 500 zł wzwyż, wypłacane są przez obsługę kasy.

Urządzenia ... są rozmieszczane w lokalach gastronomicznych będących własnością osób trzecich i Spółka nie ma nad nimi bezpośredniego nadzoru. Urządzenie do Gry jest urządzeniem mechanicznym i nie posiada programu gry, lecz sterownik sterujący podstawowymi elementami urządzenia (tj. oświetlenie, silniki wypuszczenia kulek, dźwięk itp.). Z uwagi na powyższe, urządzenie nie posiada systemu trwałej rejestracji, który sprawdzałby ile osób w danym przedziale czasowym gra w Grę, jakie kwoty są wpłacane przez poszczególnych graczy do urządzenia i jakie kwoty są z niego wypłacane w związku z wygranymi poszczególnych Graczy. Z uwagi na fakt, że projektowane urządzenie jest urządzeniem mechanicznym, a nie elektronicznym, nie posiada systemów trwałej rejestracji pozwalających na ustalenie przebiegu gier prowadzonych przez graczy. Tym samym, Spółka nie dysponuje wiedzą na temat sald/wygranych poszczególnych graczy. W związku z tym, że urządzenia nie posiadają możliwości i nie rejestrują ilości (kwot) wrzucanych do nich pieniędzy i nie rejestrują ilości (kwot) wypłacanych z nich pieniędzy przez poszczególnych Graczy, Wnioskodawca dysponuje danymi jedynie na temat kwot, jakie zostały w automatach po zakończeniu, np. dnia (bądź innego okresu, po jakim automaty są sprawdzane w celu wybrania nadwyżek, bądź też uzupełnienia niedoboru kwoty, która z założenia powinna znajdować się w urządzeniu (urządzenia nie mogą pozostawać nigdy puste z uwagi na konieczność dysponowania kwotą zapewniającą wypłatę środków w każdym momencie). Urządzenia są opróżniane z pieniędzy w ten sposób, że dla danego automatu, w zależności od jego popularności (częstotliwości zapełniania) ustala się okres, w którym automat jest opróżniany. Okres taki nigdy nie jest dłuższy, niż przyjęty przez Spółkę okres rozliczeniowy dla podatku VAT.

Zgodnie z decyzją Ministra Finansów z dnia …, nr … (dalej: Decyzja) gra na urządzeniu do gier typu ... nie jest grą na automacie w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2018 r., poz. 165, z późn. zm.) - dalej: Ustawa o grach hazardowych.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 17 stycznia 2020 r. wskazano, że przedmiotowy wniosek dotyczy okresu bieżącego oraz okresów przyszłych - aż do czasu zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 847, z późn. zm.), Grami na automatach są gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, w tym komputerowych oraz gry odpowiadające zasadom gier na automatach urządzane przez sieć Internet o wygrane pieniężne lub rzeczowe, w których gra zawiera element losowości. Gra ... nie jest „grą na automatach” w rozumieniu ww. definicji, gdyż jest grą zręcznościową. Wynik gry, w przeciwieństwie do gier hazardowych zależy od zręczności gracza, który ma na niego wpływ. Minister Finansów stwierdzając, że ... nie jest grą hazardową przesądził, że nie podlega ona przepisom ww. ustawy o grach hazardowych regulującej m.in. podatek od gier.

Wypłata wygranych następuje za pomocą mechanizmu naliczającego punkty. Mechanizm ten jest wyposażony w wyświetlacz - w przypadku uzyskania wygranej przekraczającej kwotę 500 zł automat blokuje wypłatę, a na wyświetlaczu pojawia się komunikat nakazujący skontaktowanie się z obsługą, która wypłaca zwycięzcy wygraną w kasie lub przelewem (o czym mowa w następnym punkcie). W taki sposób obsługa kasy dowiaduje się o wygranej przekraczającej kwotę 500 zł.

Co do zasady gracz nie uzyskuje żadnego powiadomienia, jednakże w sytuacji, gdy gracz uzyska z wielu gier (przed wypłaceniem) wygrane przekraczające kwotę 2 280 zł, wówczas Spółka wypłaca zwycięzcy kwotę wygranej przelewem bankowym (potrącając z wygranej zaliczkę na podatek dochodowy PIT-8AR) - w niektórych przypadkach, przy wypłacie wyższych kwot gracze mogą uzyskać zatem potwierdzenie przelewu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (pytanie nr 2 zostało ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku):

1. W jaki sposób Spółka powinna ustalić podstawę opodatkowania podatkiem VAT dla gier na urządzeniu ...?
2. Czy zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 6a ustawy o PIT, obejmuje każdą z wygranych danego gracza z osobna, niezależnie od liczby i łącznej kwoty wygranych, co oznaczałoby, że w odniesieniu do tej kwoty nie występuje obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy i wpłacenia jej na rachunek właściwego organu podatkowego?
3. W razie negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 2 i uznaniu, że w razie gdy jeden gracz łącznie wygra kwotę przekraczającą 2 280 zł, podlega ona opodatkowaniu podatkiem dochodowym, czy i w jaki sposób Spółka zobowiązana jest do pobrania od tego gracza podatku w wysokości 10% nadwyżki tej wygranej ponad 2280 zł w odniesieniu do wygranych wypłacanych graczom przez urządzenia?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytania nr 2 i nr 3 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast wniosek w zakresie pytania nr 1 dotyczący podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 6a lit. a) ustawy o PIT, wolne od podatku dochodowego są wygrane w grach liczbowych, loteriach pieniężnych, grze telebingo, zakładach wzajemnych, loteriach promocyjnych, loteriach audioteksowych i loteriach fantowych, jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych nie przekracza 2 280 zł.

Przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT stanowi, że od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego - w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Do dnia 19 lipca 2018 r. pojęcie jednorazowej wygranej posiadało swoją ustawową definicję. Na podstawie art. 1 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 15 czerwca 2018 r. (Dz. U. 2018 r., poz.1291) uchylony został art. 21 ust. 6a ustawy o PIT, który stanowił, że „za jednorazową wartość wygranych w grach hazardowych, o których mowa w ust. 1 pkt 6a, uważa się w przypadku: 1) gier liczbowych, loterii pieniężnych, gry telebingo, zakładów wzajemnych, loterii promocyjnych, loterii audioteksowych, loterii fantowych, gry bingo fantowe, gry bingo pieniężne - kwotę uzyskaną na podstawie jednego losu, zakładu lub innego dowodu udziału w grze; 2) wygranych w kasynie gier lub salonie gier na automatach - uzyskaną kwotę stanowiącą różnicę między sumą wpłaconych stawek a sumą wypłaconych wygranych w trakcie jednorazowego pobytu w kasynie gier lub salonie gier na automatach; 3) innych gier urządzanych przez sieć Internet przez spółkę wykonującą monopol państwa - kwotę uzyskaną podczas jednego logowania.

Wobec tego, że przepis ten nie obowiązuje, konieczne jest nowe ustalenie zakresu znaczeniowego pojęcia jednorazowej wartości wygranych. Zgodnie z art. 217 Konstytucji RP nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy. Zasada wyłączności ustawowej w zakresie nakładania podatków gwarantuje, że przedmiot opodatkowania nie może być rozszerzony przez akt lub decyzję poprzez zastosowanie wykładni rozszerzającej sprzecznej z wykładnią językową. To oznacza, że w sprawie ustalenia treści normy podatkowoprawnej w pierwszej kolejności konieczne jest stosowanie wykładni językowej, a stosowanie innych rodzajów wykładni możliwe jest wyłącznie w razie powstania wątpliwości lub np. oczywistej sprzeczności wyników wykładni językowych różnych przepisów regulujących daną materię. Przykładowo w wyroku z dnia 27 kwietnia 2017 r., sygn. akt II FSK 828/15, powołując się na stanowisko wyrażone w wyroku z dnia 20 października 2016 r., sygn. akt II FSK 1582/16, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził „prawo podatkowe to w większości normy o charakterze ingerencyjnym, które pozbawiają podatników własności środków pieniężnych. Odstępowanie od dosłownego brzmienia przepisów i doszukiwanie się w nich drugiego dna prowadzić by mogło do nieprzewidywalnych - niebezpiecznych - skutków. Dlatego w doktrynie (por. B. Brzeziński, Podstawy wykładni prawa podatkowego, Gdańsk 2008; M. Zieliński, Wyznaczniki reguł wykładni prawa, Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny, 1998 r. z 4, str. 17-18) wskazuje się, że odstępstwo od rezultatów wykładni językowej jest wykluczone m.in. w przypadku, gdyby wykładnia inna niż językowa była niekorzystna dla podatnika. Jeżeli ustawa stanowi, że do przychodów opodatkowanych „nie zalicza się”, to przyjęcie, iż jednak do przychodów opodatkowanych „zalicza się” określone środki niewątpliwie byłoby rozwiązaniem niekorzystnym dla podatnika. Ignorowanie zwolnień podatkowych zawsze jest dla podatnika niekorzystne, bowiem zwiększa wysokość jego zobowiązań podatkowych”. W tym kontekście sformułowanie jednorazowej wartości, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 6a lit. a) ustawy o PIT, jest w ocenie Spółki jasna. Po wyeliminowaniu z systemu prawnego definicji tego pojęcia należy je rozumieć zgodnie z jego powszechnym znaczeniem - jednorazowe jest coś, co zdarzyło się (zostało zrobione, etc.) jeden raz. Jako jednorazową wygraną należy zatem rozumieć wygraną w danej grze. Warto w tym miejscu zauważyć, poprzednia definicja była obarczona bardzo poważą wadą. Uznanie bowiem, że jako jednorazową wygraną należy uznać sumę wygranych jednego gracza w trakcie jednego pobytu w kasynie, czy salonie gier, mogłoby doprowadzić do absurdalnej sytuacji, wtórej gracze po uzyskaniu wygranej zbliżonej kwotowo do limitu zwolnienia, wychodziliby na chwilę z kasyna/salonu gier i następnie wracaliby do niego na kolejny pobyt z „wyzerowanym” limitem. Należy jednocześnie zauważyć, że w stanie faktycznym opisanym we wniosku Spółka nie ma stałej kontroli nad urządzeniami i nie ma wiedzy na temat wygranych poniżej 500 zł. Taka sytuacja jest powszechna w przypadku automatów o niskich wygranych. Przyjęcie, że pojęcie „jednorazowa wygrana” miałoby być rozumiane inaczej, niż wygrana w jednej grze, powodowałoby, że prawidłowe i zgodne z przepisami prawa podatkowego prowadzenie działalności przy tego typu automatach nie byłoby możliwe, gdyż nigdy nie było wiadomo, czy jeden gracz w trakcie jednego pobytu w kasynie, salonie gier, etc. wygrywając wielokrotnie sumy, z których żadna samodzielnie nie przekraczała limitu, łącznie tego limitu nie przekroczył, unikając w ten sposób opodatkowania. Z tego względu Spółka stoi na stanowisku, że w stanie prawnym obowiązującym po 19 lipca 2018 r., zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 6a ustawy o PIT objęta jest każda wygrana w pojedynczej Grze nieprzekraczająca kwoty 2 280 zł, niezależnie od liczby rozegranych Gier i uzyskania w nich wygranych w ciągu danego pobytu gracza w miejscu instalacji urządzenia. Jednocześnie Spółka zauważa, że przyjęcie poglądu odmiennego prowadziłoby do pozostawienia w systemie prawa normy, która została z niego wyeliminowana poprzez uchylenie art. 21 ust. 6a ustawy o PIT. Tym nie mniej, z ostrożności, w razie gdyby Organ interpretacyjny nie podzielił stanowiska Spółki, Spółka prezentuje następujące stanowisko na temat poboru podatku od wygranych. Przepis art. 41 ust. 4 ustawy o PIT stanowi, że płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-12, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21. Ponieważ Spółka nie ma możliwości pobierania każdorazowo zaliczki bezpośrednio przy wypłacie, gdyż w przypadku kwot powyżej 500 zł są one wypłacane przez urządzenie, ale nie może również zrezygnować z pobrania zaliczki, Spółka może w tym zakresie wyłącznie zobowiązać graczy, których wygrane przekroczyły limit zwolnienia, do zgłaszania się do kasy Spółki celem potrącenia należnej zaliczki od nadwyżki ponad limit.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że:

• zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 6a ustawy o PIT ma zastosowanie do każdej z wygranych oddzielnie - niezależnie od liczby tych wygranych i łącznej kwoty tych wygranych,
  

• w razie uznania stanowiska nr 2 za nieprawidłowe, Spółka stoi na stanowisku, że w odniesieniu do kwot wypłacanych przez urządzenia, gracze są zobowiązani zgłosić się w kasie spółki celem potrącenia należnego zryczałtowanego podatku.
  
  

W uzupełnieniu wniosku z dnia 17 stycznia 2020 r. Wnioskodawca w zakresie pytania nr 2, uzupełnił swoje stanowisko stwierdzając, że wygrane w Grze ... korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Spółka nie jest zobowiązana do pobrania zaliczki na podatek dochodowy i wpłacenia jej na rachunek właściwego organu podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z cytowanego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie dochody z wyjątkiem tych, które ustawodawca enumeratywnie wymienił jako zwolnione od podatku oraz dochody, od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o PIT – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy – źródłem przychodów są inne źródła. Zgodnie z art. 20 ust. 1 tej ustawy – za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użyte w ww. przepisie sformułowanie „w szczególności” świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, a zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy i jednocześnie niekwalifikowane do żadnej z kategorii przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 6a wolne od podatku dochodowego są wygrane w:

1. grach liczbowych, loteriach pieniężnych, grze telebingo, zakładach wzajemnych, loteriach promocyjnych, loteriach audioteksowych i loteriach fantowych, jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych nie przekracza 2 280 zł,
2. grach na automatach, grach w karty, grach w kości, grach cylindrycznych, grach bingo pieniężne i grach bingo fantowe

–urządzanych i prowadzonych przez uprawniony podmiot na podstawie przepisów o grach hazardowych obowiązujących w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

Z powyższego przepisu wynika, że:

• zwolnienie limitowane – obowiązuje dla wygranych w grach liczbowych, loteriach pieniężnych, grze telebingo, zakładach wzajemnych, loteriach promocyjnych, loteriach audioteksowych i loteriach fantowych, jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych nie przekracza 2 280 zł,
  

• zwolnienie całkowite – dotyczy wygranych w grach na automatach, grach w karty, grach w kości, grach cylindrycznych, grach bingo pieniężne i grach bingo fantowe,
  

pod warunkiem, że ww. gry i loterie urządzane są i prowadzone przez uprawniony podmiot na podstawie przepisów o grach hazardowych obowiązujących w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

Zatem w obecnie obowiązującym brzmieniu przepisu art. 21 ust. 1 pkt 6a lit. a) zwolnienie ograniczone jest do jednorazowej wartości wygranej nieprzekraczającej 2 280 zł w przypadku:

• wygranych w grach liczbowych,
  

• loteriach pieniężnych,
  

• grze telebingo,
  

• zakładach wzajemnych,
  

• loteriach promocyjnych,
  

• loteriach audioteksowych i
  

• loteriach fantowych
  

pod warunkiem, że ww. gry i loterie urządzane są i prowadzone przez uprawniony podmiot.

Definicje ww. gier, loterii czy zakładów, o których mowa w omawianym przepisie, zawarte są w ustawie z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U z 2019 r., poz. 847, z późn. zm.).

Gra ... nie spełnia ww. definicji. Zatem w przedmiotowej sprawie nie będzie miało zastosowanie zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 6a lit. a) ustawy o PIT.

Z kolei wygrane w grach na automatach są wolne od podatku dochodowego i nie są objęte limitem zwolnienia o ile są urządzane i prowadzone przez uprawniony podmiot na podstawie przepisów o grach hazardowych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. ustawy o grach hazardowych prowadzenie działalności w zakresie gier liczbowych, loterii pieniężnych, gry telebingo oraz gier na automatach poza kasynem gry jest objęte monopolem państwa.

W myśl art. 5 ust. 1c ww. ustawy o grach hazardowych monopol państwa w zakresie gier na automatach poza kasynem gry jest wykonywany w salonach gier na automatach.

Wykonywanie monopolu państwa należy do Prezesa Rady Ministrów, który tworzy w tym celu jednoosobowe spółki Skarbu Państwa. Na zasadach określonych w ustawie z dnia 16 grudnia 2016 r. o zasadach zarządzania mieniem państwowym (Dz. U. z 2018 r., poz. 1182, z późn. zm.) Prezes Rady Ministrów może wskazać spółki, wobec których uprawnienia Skarbu Państwa, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zasadach zarządzania mieniem państwowym wykonują inne niż Prezes Rady Ministrów organy administracji rządowej (art. 5 ust. 2 ustawy o grach hazardowych).

Z kolei art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych stanowi, że grami na automatach są gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, w tym komputerowych oraz gry odpowiadające zasadom gier na automatach urządzane przez sieć Internet o wygrane pieniężne lub rzeczowe, w których gra zawiera element losowości.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że zgodnie z decyzją Ministra Finansów z dnia …, nr … gra na urządzeniu do gier typu ... nie jest grą na automacie w rozumieniu przepisów ustawy o grach hazardowych.

Skoro gra typu ... nie jest grą na automacie w rozumieniu przepisów ustawy o grach hazardowych to w przedmiotowej sprawie nie można zastosować zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 6a lit. b) ustawy o PIT.

Stosownie do art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego – w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Jedynie w sytuacji gdy przedmiotem wygranych (nagród), o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2, nie są pieniądze, podatnik jest obowiązany wpłacić płatnikowi kwotę należnego zryczałtowanego podatku przed udostępnieniem wygranej (nagrody) lub świadczenia (art. 41 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Jak stanowi art. 30 ust. 3 ww. ustawy – zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-4b, 5a oraz 13-16, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 – o czym stanowi art. 30 ust. 8 tej ustawy.

W myśl art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Z powyższego wynika, że to na Spółce jako płatniku ciąży obowiązek prawidłowego odprowadzenia podatku.

Ponadto na mocy art. 42 ust. 1a ww. ustawy, do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-8AR).

Reasumując, stosownie do art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca jest zobowiązany, niezależnie od wysokości wygranej, do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego (tj. w wysokości 10% wygranej).

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Definicja przepisów prawa podatkowego zawarta jest w art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w świetle której, ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego – rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Natomiast, przez ustawy podatkowe rozumie się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich (art. 3 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa).

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie Organ podatkowy wydając interpretację indywidualną przepisów prawa opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.