Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.542.2019.2.AS
z 14 lutego 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 grudnia 2019 r. (data wpływu 19 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu korekty przychodu wskutek udzielenia opustu po niedotrzymaniu terminów kluczowych przewidzianych w umowie o roboty budowlane i wystawieniu faktur korygujących na Inwestora – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu korekty przychodu wskutek udzielenia opustu po niedotrzymaniu terminów kluczowych przewidzianych w umowie o roboty budowlane i wystawieniu faktur korygujących na Inwestora.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

X Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”, „Generalny Wykonawca”, „X” lub „GW”) zawarła umowę o roboty budowlane (dalej: „Umowa”) ze spółką Y Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp. komandytowa (dalej: „Y” lub „Inwestor”). Wynagrodzenie Generalnego Wykonawcy zostało ustalone w sposób ryczałtowy. X i Y są podmiotami niepowiązanymi w rozumieniu przepisów Ustawy o CIT i Ustawy o VAT. Zarówno Wnioskodawca, jak i Generalny Wykonawca są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”).

Zgodnie z Umową Inwestor zlecił X jako generalnemu wykonawcy realizację przedsięwzięcia budowlanego polegającego na wykonaniu robót budowlanych związanych z wykonaniem stanu deweloperskiego budynku oraz wykończeń parteru i piętra 6 i oddaniem Inwestorowi budynku hotelowego wraz z pracami wykończeniowymi i infrastrukturą towarzyszącą. Roboty budowlane przewidziane Umową są wykonywane na terenie nieruchomości gruntowej położonej przy ul. X w W. Wg Umowy zakres prac obejmuje także uzyskanie w imieniu i na rzecz Inwestora ostatecznej i bezwarunkowej decyzji o pozwolenie na użytkowanie budynku.

Po zakończeniu przedsięwzięcia budowlanego Inwestor wykorzysta budynek do swojej działalności podlegającej opodatkowaniu VAT, tj. w szczególności nie będzie on służył sprzedaży zwolnionej z VAT.

Umowa między Inwestorem a GW obejmuje harmonogram generalny prac, w którym wyznaczone zostały daty zakończenia poszczególnych robót.

W toku realizacji projektu Generalny Wykonawca nie dotrzymał przewidzianych Umową terminów wykonania prac. W związku z tym Inwestor, w celu zapewnienia zakończenia przedsięwzięcia budowlanego w planowanym terminie, skorzystał z przysługującego mu zgodnie z Umową prawa do powierzenia wykonania części niewykonanych przez GW zakresów prac innym podmiotom na koszt i ryzyko GW.

W konsekwencji Inwestor poniósł dodatkowe nakłady (dalej: „koszty wykonawców zastępczych”) w postaci wynagrodzenia za usługi świadczone przez takie podmioty jak np. Inwestor Zastępczy, Generalny Wykonawca Wykończeń (dalej: „Wykonawcy Zastępczy”). Wykonawcy Zastępczy wykonali powierzone im przez Inwestora zakresy prac, które były uwzględnione w cenie należnej Generalnemu Wykonawcy. Zakres odpowiedzialności za prace Generalnego Wykonawcy wynikający z Umowy nie uległ zmianie, pomimo powierzenia części prac Wykonawcom Zastępczym. Nakłady na przedmiotowe prace, poniesione przez Inwestora, zostały przez Wykonawców Zastępczych udokumentowane fakturami zawierającymi kwoty VAT wystawionymi na Inwestora. W zakresie powierzonych przez Inwestora prac, Wykonawcy Zastępczy nie są związani umową podwykonawczą z Generalnym Wykonawcą.

W związku z poniesionymi kosztami wykonawców zastępczych Inwestor wystąpił do Generalnego Wykonawcy z roszczeniem o pokrycie tych kosztów, które to roszczenie zostało udokumentowane wystawionymi przez Inwestora notami obciążeniowymi, przyjmowanymi przez GW. Podstawą do kalkulacji kwot not obciążeniowych wystawionych przez Inwestora na GW były kwoty wynikające z faktur od Wykonawców Zastępczych z uwzględnieniem kwot VAT naliczonego z tych faktur. Inwestor dokonywał kompensaty kwot wynikających z wystawionych przez niego not obciążeniowych z kwotami wynikającymi z faktur VAT wystawianych przez X z tytułu świadczonych usług budowlanych.

Inwestor otrzymał faktury od GW dokumentujące cały zakres prac z Umowy, (w tym prace wykonane przez Wykonawców Zastępczych za GW) i nie kwestionował wynagrodzenia należnego GW mimo, że w części opisanej powyżej prace te nie były wykonane przez GW.

Generalny Wykonawca powziął wątpliwość odnośnie prawidłowości rozliczeń pomiędzy Stronami i w związku z niedotrzymaniem terminów kluczowych przewidzianych w Umowie wystąpił do Inwestora z propozycją udzielenia opustu ceny ryczałtowej określonej w Umowie za całość realizacji GW w wartości netto równej wartości netto kosztów Wykonawców Zastępczych poniesionych przez Inwestora.

Do faktur za wykonane dotychczas usługi, Generalny Wykonawca zamierza wystawić faktury korygujące zmniejszające obrót w wartości wyżej wspomnianego opustu cenowego, a wystawione noty obciążeniowe zostałyby uznane za bezpodstawne a stanowiące jedynie wezwanie do zapłaty. Zakres odpowiedzialności za prace Generalnego Wykonawcy nie uległby zmianie w szczególności ze względu na rękojmię oraz gwarancję całości robót budowlanych po stronie GW; odpowiedniemu udokumentowaniu , (tj. zafakturowaniu po uwzględnieniu faktur korygujących z tytułu udzielonego opustu) uległby jedynie faktyczny zakres prac wykonanych przez GW.

Generalny Wykonawca rozważa wystawienie jednej faktury korygującej na całość upustu do prac wykonanych w okresie, w którym roboty były wykonywane przez Wykonawców Zastępczych lub kilku faktur korygujących do odpowiednich faktur zawierających także obciążenia za zakres prac faktycznie wykonanych przez Wykonawców Zastępczych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy opust cenowy udzielony przez Generalnego Wykonawcę Inwestorowi zgodnie z ustaleniami opisanymi powyżej będzie dla Generalnego Wykonawcy stanowił podstawę do obniżenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz do obniżenia podatku należnego?
2. W jaki sposób powinno być w relacji między GW a Inwestorem udokumentowane rozliczenie z tytułu opustu udzielonego przez GW w wartości równej wartości netto kosztów wykonawców zastępczych poniesionych przez Inwestora?
3. W jakim okresie GW powinien uwzględnić faktury korygujące wystawione w związku z udzieleniem opustu w swojej ewidencji VAT?
4. W jakim okresie GW powinien dokonać korekty przychodów należnych w rozumieniu ustawy o CIT, wynikającej z udzielenia opustu i wystawienia faktur korygujących na Inwestora?
   
   

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi odpowiedź na pytanie Nr 4 dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie podatku od towarów i usług organ podatkowy wyda odrębne rozstrzygnięcie.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Wnioskodawca uważa, że powinien dokonać zmniejszenia przychodu w okresie i roku podatkowym, w którym wystawi faktury korygujące na Inwestora.

Zgodnie z art. 12 ust. 3j ustawy o CIT, jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

Faktury korygujące opisane w stanie faktycznym (powinno być: zdarzeniu przyszłym – przyp. organu) nie będą spowodowane błędem rachunkowym czy omyłką, lecz będą rezultatem uwzględnienia roszczeń Inwestora wynikających z poniesienia przez niego kosztów Wykonawców Zastępczych i jednocześnie będą rezultatem ustaleń stron umowy dążących do dostosowania poziomu wynagrodzenia GW (ustalonego w pierwotnej wersji umowy) do wartości prac faktycznie wykonanych przez GW.

Uwzględniając te roszczenia i dostosowując pierwotnie ustalone wynagrodzenie do jego wartości z punktu widzenia Inwestora (wartość ta dla Inwestora zmniejszyła się w związku z koniecznością ponoszenia kosztów Wykonawców Zastępczych) − Wnioskodawca zdecydował się na udzielenie opustu po dokonaniu sprzedaży.

Sytuacja ta wyczerpuje zdaniem Wnioskodawcy znamiona sytuacji opisanej w art. 12 ust. 3j ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie ustalenia momentu korekty przychodu wskutek udzielenia opustu po niedotrzymaniu terminów kluczowych przewidzianych w umowie o roboty budowlane i wystawieniu faktur korygujących na Inwestora – uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm, dalej: „updop”), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W myśl art. 12 ust. 3 updop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Podstawowa zasada określania daty powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej została uregulowana przez ustawodawcę w treści art. 12 ust. 3a updop. Na mocy tego przepisu, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

W świetle ww. przepisu o powstaniu przychodu podatkowego decyduje zaistnienie najwcześniejszego momentu w nim wyznaczonego, a więc dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi. Jeżeli jednak podatnik przed tym dniem wystawił fakturę lub otrzymał należność to przychód powstaje w tym dniu.

Kwestię dotyczącą korekty przychodu reguluje art. 12 ust. 3j updop, zgodnie z którym, jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

Dodatkowo, art. 12 ust. 3k updop precyzuje, że jeżeli w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 3j, podatnik nie osiągnął przychodów lub osiągnięte przychody są niższe od kwoty zmniejszenia, podatnik jest obowiązany zwiększyć koszty uzyskania przychodów o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone przychody.

Z regulacji zawartych w cytowanym powyżej art. 12 ust. 3j updop, wynika, że korekta „wstecz” może być dokonana jedynie wtedy, gdy przyczyną korekty jest błąd rachunkowy lub inna oczywista omyłka. Przy czym, ustawodawca nie wskazuje, co należy rozumieć poprzez pojęcia „błąd rachunkowy” oraz „inna oczywista omyłka”. Pojęcia te zatem należy rozumieć zgodnie z ich znaczeniem potocznym. Zatem, za „błąd rachunkowy” należy uznać sytuację, gdy koszt został niewłaściwie ujęty ze względu na błąd w toku wykonywania obliczeń; może to dotyczyć zarówno okoliczności leżących po stronie wystawcy faktury, czy innego dokumentu księgowego (np. błędne podanie na fakturze cen lub wartości towarów), jak i po stronie odbiorcy takiego dokumentu (np. wprowadzenie do ksiąg rachunkowych nieprawidłowej cyfry, zastosowanie wadliwego kursu waluty obcej przy przeliczaniu wartości kosztu na złote, etc.).

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (wersja internetowa www.sip.pwn.pl), przez „omyłkę” należy rozumieć „spostrzeżenie, sąd niezgodny z rzeczywistością, niewłaściwe postępowanie, posunięcie”. W konsekwencji, za „inną oczywistą omyłkę” należy uznać inny oczywisty błąd, który nie jest jednocześnie błędem rachunkowym. Takim błędem będzie np. ujęcie w kosztach podatkowych faktury wystawionej na podmiot inny niż faktyczny nabywca towaru. „Omyłka” wiązać się również będzie z błędem polegającym albo na nieprawidłowym wystawieniu albo nieprawidłowym ujęciu dowodu księgowego. Okoliczność taka musi mieć zatem charakter „pierwotny”. Co więcej, „omyłka” musi być „oczywista”.

Oznacza to, że w przypadku jakichkolwiek wątpliwości co do charakteru przyczyn korekty, korekta przychodów dokonywana winna być w okresie wystawienia tego dokumentu. Zatem tylko w przypadku jednoznacznego stwierdzenia, że nieprawidłowe ujęcie przychodu było bezpośrednim wynikiem błędu rachunkowego lub oczywistej omyłki, korekta przychodu winna być uwzględniana „wstecznie”.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca zawarł z Inwestorem umowę o roboty budowlane, zgodnie z przyjętym harmonogramem generalnym prac, w którym wyznaczone zostały daty zakończenia poszczególnych robót. W toku realizacji projektu Wnioskodawca nie dotrzymał przewidzianych Umową terminów wykonania prac. W związku z tym Inwestor, w celu zapewnienia zakończenia przedsięwzięcia budowlanego w planowanym terminie, skorzystał z przysługującego mu zgodnie z Umową prawa do powierzenia wykonania części niewykonanych przez GW zakresów prac innym podmiotom na koszt i ryzyko Wnioskodawcy. W konsekwencji Inwestor poniósł dodatkowe nakłady w postaci wynagrodzenia za usługi świadczone przez Wykonawców Zastępczych. Wykonawcy Zastępczy wykonali powierzone im przez Inwestora zakresy prac, które były uwzględnione w cenie należnej Wnioskodawcy. Zakres odpowiedzialności za prace Generalnego Wykonawcy wynikający z Umowy nie uległ zmianie, pomimo powierzenia części prac Wykonawcom Zastępczym. Nakłady na przedmiotowe prace, poniesione przez Inwestora, zostały przez Wykonawców Zastępczych udokumentowane fakturami zawierającymi kwoty VAT wystawionymi na Inwestora. Wnioskodawca wskazał, że w zakresie powierzonych przez Inwestora prac, Wykonawcy Zastępczy nie są związani umową podwykonawczą z Wnioskodawcą. W związku z poniesionymi kosztami Wykonawców Zastępczych Inwestor wystąpił do Wnioskodawcy z roszczeniem o pokrycie tych kosztów, które to roszczenie zostało udokumentowane wystawionymi przez Inwestora notami obciążeniowymi, przyjmowanymi przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca wyjaśnił, że podstawą do kalkulacji kwot not obciążeniowych wystawionych przez Inwestora na Wnioskodawcę były kwoty wynikające z faktur od Wykonawców Zastępczych z uwzględnieniem kwot VAT naliczonego z tych faktur. Inwestor dokonywał kompensaty kwot wynikających z wystawionych przez niego not obciążeniowych z kwotami wynikającymi z faktur VAT wystawianych przez Wnioskodawcę z tytułu świadczonych usług budowlanych. Inwestor otrzymał faktury od Wnioskodawcy dokumentujące cały zakres prac z Umowy, (w tym prace wykonane przez Wykonawców Zastępczych za Wnioskodawcę) i nie kwestionował wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy mimo, że prace te nie były wykonane przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca powziął wątpliwość odnośnie prawidłowości rozliczeń pomiędzy Stronami i w związku z niedotrzymaniem terminów kluczowych przewidzianych w Umowie wystąpił do Inwestora z propozycją udzielenia opustu ceny ryczałtowej określonej w Umowie za całość realizacji robót budowlanych w wartości netto równej wartości netto kosztów Wykonawców Zastępczych poniesionych przez Inwestora.

Jak wskazano, do faktur za wykonane dotychczas usługi, Generalny Wykonawca zamierza wystawić faktury korygujące zmniejszające obrót w wartości wyżej wspomnianego opustu cenowego, a wystawione noty obciążeniowe zostałyby uznane za bezpodstawne a stanowiące jedynie wezwanie do zapłaty. Zakres odpowiedzialności za prace Generalnego Wykonawcy nie uległby zmianie w szczególności ze względu na rękojmię oraz gwarancję całości robót budowlanych po stronie GW; odpowiedniemu udokumentowaniu, (tj. zafakturowaniu po uwzględnieniu faktur korygujących z tytułu udzielonego opustu) uległby jedynie faktyczny zakres prac wykonanych przez Spółkę. Wnioskodawca rozważa wystawienie jednej faktury korygującej na całość upustu do prac wykonanych w okresie, w którym roboty były wykonywane przez Wykonawców Zastępczych lub kilku faktur korygujących do odpowiednich faktur zawierających także obciążenia za zakres prac faktycznie wykonanych przez Wykonawców Zastępczych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą określenia momentu dokonania korekty przychodu w związku z udzieleniem opustu w związku z niedotrzymaniem terminów kluczowych przewidzianych w umowie o roboty budowlane i wystawieniem faktur korygujących na Inwestora.

Spółka uważa, że powinna dokonać zmniejszenia przychodu w okresie i roku podatkowym, w którym wystawi faktury korygujące na Inwestora.

W kontekście opisanego zdarzenia przyszłego zauważyć należy, że przedsiębiorcy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej często udzielają różnego rodzaju rabatów, które polegają co do zasady na obniżeniu ceny za sprzedawany towar lub usługę. U sprzedawcy powodują one obniżenie przychodu, a u nabywcy – kosztu.

Rabaty mogą przy tym przybierać formę bonifikaty, opustu, uznanej reklamacji, czy skonta.

Opust, o którym mowa w rozpatrywanym wniosku polega, co do zasady, na obniżeniu ceny dla zachęcenia do kupna i stosowany jest najczęściej wobec stałych klientów lub odbiorców hurtowych.

Wyjaśnić należy, że powołany wcześniej przepis art. 12 ust. 3j updop został wprowadzony do porządku prawnego 1 stycznia 2016 r., kiedy to weszła w życie ustawa z 10 września 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wspieraniem polubownych metod rozwiązywania sporów (Dz.U. z 2015 r., poz. 1595). Nowelizacja ta wprowadziła m.in. rozwiązanie polegające na tym, że zdarzenia mające wpływ na korektę przychodów lub kosztów uzyskania przychodów, które nastąpiły w późniejszym okresie rozliczeniowym, nie są rozpoznawane ze skutkiem „wstecz”, lecz rozliczane są w bieżącym okresie rozliczeniowym, tzn. tym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

W sytuacji przedstawionej w opisanym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym nie można określić pierwotnych faktur VAT wystawianych przez Wnioskodawcę z tytułu świadczonych usług budowlanych, jako faktur błędnych czy też obarczonych oczywistymi omyłkami.

Jak wskazał Wnioskodawca, Inwestor otrzymał faktury od Wnioskodawcy dokumentujące cały zakres prac z Umowy (w tym prace wykonane przez Wykonawców Zastępczych za Wnioskodawcę) i nie kwestionował wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy mimo, że prace te nie były wykonane przez Wnioskodawcę. W związku z niedotrzymaniem terminów kluczowych przewidzianych w Umowie Spółka wystąpiła do Inwestora z propozycją udzielenia opustu ceny ryczałtowej określonej w Umowie za całość realizacji robót budowlanych w wartości netto równej wartości netto kosztów Wykonawców Zastępczych poniesionych przez Inwestora. Na co zwrócił uwagę sam Wnioskodawca – decyzja o udzieleniu opustu została podjęta po dokonaniu sprzedaży.

W rozpatrywanej sprawie stwierdzić należy, że faktury korygujące, które zamierza wystawić Wnioskodawca, będą rezultatem uwzględnienia roszczeń Inwestora wynikających z poniesienia przez niego kosztów Wykonawców Zastępczych i jednocześnie będą rezultatem ustaleń stron umowy dążących do dostosowania poziomu wynagrodzenia Wnioskodawcy jako Generalnego Wykonawcy (ustalonego w pierwotnej wersji umowy) do wartości prac faktycznie wykonanych przez Spółkę, a nie będą spowodowane błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką.

A zatem jest to sytuacja objęta dyspozycją przepisu art. 12 ust. 3j updop, w której dopiero po dokonaniu czynności obligującej Wnioskodawcę do wystawienia faktury pierwotnej zachodzą zdarzenia zmieniające podstawę opodatkowania.

Jak wskazano w uzasadnieniu do ww. ustawy nowelizującej: „W przypadku wystąpienia okoliczności skutkującej zmianą wartości sprzedaży, a tym samym uprawniającej do zmniejszenia lub zwiększenia przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, korekta po stronie przychodów, jak i kosztów podatkowych, powinna odbywać się w bieżącym okresie rozliczeniowym, tj. w dacie jej wystawienia i odpowiednio otrzymania” (str. 33 uzasadnienia, druk sejmowy nr 3432, VII kadencja).

Podsumowując, w świetle powyższego stwierdzić należy, że Wnioskodawca powinien, zgodnie z art. 12 ust. 3j updop, dokonać korekty przychodów w okresach rozliczeniowych, w których wystawi faktury korygujące na Inwestora w związku z udzieleniem opustu po niedotrzymaniu terminów kluczowych przewidzianych w umowie o roboty budowlane.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia momentu korekty przychodu wskutek udzielenia opustu po niedotrzymaniu terminów kluczowych przewidzianych w umowie o roboty budowlane i wystawieniu faktur korygujących na Inwestora, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.