INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2011 r. (data wpływu 1 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku stosowanej do robót wykonywanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku stosowanej do robót wykonywanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi firmę jako osoba fizyczna. Zajmuje się produkcją betonu towarowego, sklasyfikowanego wg PKWiU 2008 w grupowaniu 23.63.10 oraz zaprawy cementowo-piaskowej, sklasyfikowanej wg PKWiU w grupowaniu 23.64.10. Produkcja i sprzedaż betonu dokonywana jest na rzecz firm, instytucji, a także klientów indywidualnych. Sprzedaż towarów opodatkowana jest stawką 23%. W celu zwiększenia atrakcyjności oferty firmy, beton dostarczany jest na budowę specjalistycznym samochodem (gruszka do betonu) lub samochodem wyposażonym w pompę do betonu (pompo-gruszka). Pompa do betonu jest urządzeniem, które umożliwia pompowanie betonu na duże odległości lub wysokości (PKWiU 28.13.11.0). Sprzedaż betonu odbywa się jako:

• sprzedaż betonu wraz z dowozem specjalistycznym samochodem (gruszką do betonu), po czym następuje na budowie wylewanie betonu (betonowanie posadzki, fundamentu);
• sprzedaż betonu wraz z dowozem specjalistycznym samochodem (gruszką do betonu), wyposażonym w pompę, po czym następuje na budowie pompowanie betonu na duże odległości lub wysokości, dzięki czemu następuje zabetonowanie stropu, posadzki, schodów itp.

Z klientem ustalana jest cena sprzedaży betonu, w którą wkalkulowana jest jego dostawa na teren budowy, wylanie go lub podanie przy użyciu pompy do betonu na wskazaną przez klienta odległość lub wysokość. Poprzez dostawę, wylewanie i pompowanie betonu wykonywana jest usługa betonowania (np. fundamentu lub stropu). Obecnie Wnioskodawca wykonuje zlecenia polegające na dostawie, wylewaniu i pompowaniu betonu bez określenia jego wykorzystania na rzecz klientów indywidualnych, firm i instytucji, opodatkowane stawką 23%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wyprodukowanie betonu, dostarczanie go na budowę oraz zabetonowanie tym betonem elementów budynku objętego społecznym programem mieszkaniowym (np. fundamentu, stropu) traktowane jest jako sprzedaż towaru opodatkowana stawką 23%, czy jako sprzedaż usługi opodatkowane stawką 8%...
2. Czy dostawa i pompowanie (betonowanie) betonem towarowym klientom indywidualnym bez wskazania przeznaczenia jego zastosowania podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT 23% czy 8%...
3. Czy zamówienie usługi na sprzedaż betonu towarowego z dostarczeniem na budowę i zalaniem fundamentów, stropu lub innego elementu wskazanego przez zamawiającego z pisemną informacją lub oświadczeniem o wykorzystaniu betonu towarowego dla realizacji budowy objętej społecznym programem mieszkaniowym, opodatkowane jest stawką podatku VAT w wysokości 8%...
4. Czy dostawa i zalewanie betonem (betonowanie) wykonane na zlecenie innej firmy po uprzednim złożeniu stosownego oświadczenia o wykorzystaniu usługi na rzecz budowy objętej społecznym programem mieszkaniowym, opodatkowana jest stawką podatku VAT 23% czy 8%...

Wnioskodawca wskazał, iż art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług stanowi, że obniżoną stawkę podatku w wysokości 8% stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, tzn. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m²., a także budynków instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, sklasyfikowanych w PKOB w klasie ex 1264, działa 12. Według oceny Wnioskodawcy ww. przepis uprawnia do stosowania stawki w wysokości 8% na usługę dostawy betonu, wylewania, pompowania, betonowania świadczoną nie tylko na rzecz klientów indywidualnych, ale również na rzecz firm i instytucji, pod warunkiem złożenia przez zamawiającego stosowanego oświadczenia o przeznaczeniu betonu na rzecz budowy, remontu obiektów budowlanych objętych społecznym programem mieszkaniowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Pod pojęciem towaru rozumie się natomiast rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ww. ustawy).

Stosownie do art. 5a, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stawka podatku – zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku – stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy – wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się – w myśl art. 41 ust. 12 lit. a ww. ustawy – obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12 lit. b, nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12 lit. c).

W art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług zdefiniowano pojęcie obiektów budownictwa mieszkaniowego. Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Mając powyższe na uwadze, od 1 stycznia 2011 r. stawka podatku od towarów i usług obniżona do wysokości 8% ma zastosowanie wyłącznie w przypadku obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć: budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z kolei zgodnie z pkt 7a tego artykułu przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Definicję remontu zawarto w pkt 8 tego artykułu. Zgodnie z jego brzmieniem przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja oznacza unowocześnienie, uwspółcześnienie produktu, trwałe ulepszenie, np. istniejącego obiektu budowlanego prowadzące do zwiększenia jego wartości użytkowej (źródło: Wikipedia, wolna encyklopedia). Z kolei definicja zawarta w Słowniku Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, określa, iż modernizacja to unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Dodatkowo należy wskazać, iż zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast z uregulowań zawartych w art. 3 pkt 1a i pkt 2 ww. ustawy Prawo budowlane, wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zajmuje się produkcją betonu towarowego oraz wykonuje prace w zakresie jego dostawy, wylewania i pompowania (np. fundamentu lub stropu). W celu zwiększenia atrakcyjności oferty firmy beton dostarczany jest na budowę specjalistycznym samochodem (gruszka do betonu) lub samochodem wyposażonym w pompę do betonu (pompo-gruszka). Pompa do betonu jest urządzeniem, które umożliwia pompowanie betonu na duże odległości lub wysokości. Z klientami ustalana jest cena sprzedaży, w którą wkalkulowana jest dostawa betonu na teren budowy, wylanie lub podanie przy użyciu pompy do betonu na wskazaną przez klienta odległość lub wysokość.

Zastosowanie jednej stawki podatku od towarów i usług i opodatkowanie nią zarówno usługi, jak i dostawy materiałów wykorzystywanych do wykonania tej usługi, uwarunkowane jest zakresem, w jakim prowadzona jest działalność gospodarcza oraz przedmiotem umowy zawartej ze zleceniodawcą.

Strony w umowach cywilnoprawnych określają, co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest dostawa betonu wraz z pompowaniem i wylewaniem, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.). Wyliczenie, co składa się na wykonaną usługę, ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Analiza zdarzenia przyszłego na tle powołanych przepisów prawa prowadzi tym samym do wniosku, iż skoro czynności, o których mowa we wniosku, dotyczyć będą dostawy betonu wraz z wylaniem fundamentów bądź stropów, a cena tych usług obejmować będzie koszt całkowity towaru i usługi oraz przedmiotowe roboty budowlane wykonywane będą w obiektach budowlanych objętych społecznym programem mieszkaniowym, to do całej wartości opisanych usług zastosowanie będzie miała stawka podatku w wysokości 8%, w myśl art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług.

Bez znaczenia w przedmiotowej sprawie pozostaje fakt, czy czynności te wykonywane są dla klientów indywidualnych, czy też na zlecenie innej firmy. Istotnym jest , aby roboty te związane były z obiektami budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Ponadto należy zaznaczyć, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz akty wykonawcze do niej – celem zastosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów usług, zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a ustawy – nie nakładają obowiązku na świadczącego usługi, o których mowa ww. art. 41 ust. 12, uzyskania od nabywcy jakiegokolwiek oświadczenia, potwierdzającego, iż czynności te związane są z obiektami objętymi społecznym programem mieszkaniowym. Niemniej jednak fakt posiadania takiego oświadczenia nie pozostaje w sprzeczności z prawem.

Należy jednak podkreślić, że to podatnik podlega na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu, rozumianemu jako nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego, w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach – art. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). Zatem ewentualne niezgodności pomiędzy prowadzoną dokumentacją a mającym nastąpić zdarzeniem mogą spowodować dla niego ujemne konsekwencje w zakresie obciążeń podatkowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.