2020.02.27 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT2-2.4011.658.2019.2.BO

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.658.2019.2.BO
z 27 lutego 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2019 r. (data wpływu 15 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 stycznia 2020 r. (data wpływu 24 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

opodatkowania dofinansowanego z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych wypoczynku dzieci pracowników oraz kryteriów jakie powinna spełniać zorganizowana forma wypoczynku dziecka – jest nieprawidłowe,

korekty podatku od wypłaconego dofinansowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2019 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dofinansowanego z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych wypoczynku dzieci pracowników.

Wniosek ten nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 10 stycznia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.658.2019.1.BO, wezwano Wnioskodawcę na podstawie art. 169 § 1-2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 10 stycznia 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 15 stycznia 2020 r.). W dniu 24 stycznia 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 7 listopada 2019 r. (data nadania 22 stycznia 2020 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Pracownica Wnioskodawcy złożyła wniosek o dofinansowanie wczasów dziecka ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych zwanego dalej „ZFŚS”, przedkładając fakturę za pobyt w ośrodku wczasowym. Komisja socjalna … przyznała dofinansowanie podlegające opodatkowaniu. Dokonano wypłaty świadczenia socjalnego z potrąceniem podatku dochodowego od osób fizycznych. Pracownica kwestionuje potrącenie podatku wskazując na treść art. 21 ust. l pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz interpretacje indywidualne, w tym m.in. interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 kwietnia 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.82.2019.1.AP.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że pracownikom jednostki w latach 2015-2019 wypłacono dofinansowania z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych do wypoczynku dzieci do lat 18-stu na podstawie przedłożonych faktur, wskazujących imiennie dane dziecka, za następujące formy wypoczynku:

wczasy rodzinne w ośrodku wczasowym - ośrodek prowadzący działalność gospodarczą w zakresie organizacji wypoczynku i turystyki, wpisany do rejestru organizatorów turystyki - faktura imienna obejmuje pobyt i wyżywienie,
pobyt z rodzicami w domkach kempingowych należących do gminy … - podmiot publiczny - gmina wystawia fakturę za noclegi, wyżywienie, opcjonalnie za skorzystanie z dojazdu - brak wpisu działalności o charakterze organizatora wypoczynku do jakiegokolwiek rejestru,
wycieczkę zorganizowaną przez biuro podróży - faktura wystawiona przez podmiot pośredniczący w organizacji wycieczki,
pobyt z rodzicami w pensjonacie agroturystycznym - podmiot wystawia faktury za noclegi i wyżywienie.

Od wypłaconych kwot dofinansowania w ww. przypadkach potrącono zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości 18% zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. l pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra - niezależnie od ich wysokości,
z innych źródeł - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2 000 zł.

Wnioskodawca w oparciu o interpretację art. 21 ust. l pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznał, że:

Ad. a) Wczasy w ośrodku wczasowym nie miały formy zorganizowanej, tzn. organizator -wystawca faktury - nie realizował żadnego programu określonego np. harmonogramem, nie zapewniał i nie sprawował opieki nad dzieckiem. Te funkcje realizowali rodzice, którzy łącznie z dzieckiem przebywali na wczasach. Faktura obejmuje wyłącznie pobyt i wyżywienie dziecka.

Ad. b) Pobyt na kempingu w …, nie miał formy zorganizowanej, gdyż jest to teren dzierżawiony przez Miasto … z przeznaczeniem na organizowanie obozu dla dzieci i młodzieży. W tak zwanych „zerówkach” (przed terminem obozów) z kempingu mogą korzystać odpłatnie pracownicy gminnych jednostek. Miasto … nie figuruje w rejestrze organizatorów turystyki ani innym podobnym dla podmiotów uprawnionych do organizowania wypoczynku. Nie jest to też zadanie własne gminy wymienione w art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506, z późn. zm.).

Ad. c) Wycieczka - art. 21 ust. l pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wymienia wprost dopłat do wycieczek dla dzieci jako dochodów zwolnionych.

Ad. d) Pobyt z rodzicami w pensjonacie agroturystycznym - podmiot wystawia faktury za noclegi i wyżywienie. Prowadzi zwykłą działalność gospodarczą, możliwe że sam korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego w zakresie działalności agroturystycznej.

W piśmie z dnia 21 stycznia 2020 r. (data nadania 22 stycznia 2020 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że jest samorządową jednostką budżetową Miasta … nieposiadającą osobowości prawnej, działającą na mocy Uchwały Nr … Rady Miasta … z dnia 28 września 2016 r. w sprawie organizacji wspólnej obsługi przez …. Jednostka używa nazwy skróconej …. Wnioskodawca posiada statut nadany Uchwałą Nr … Rady Miasta … z dnia 28 września 2016 r. Wnioskodawca samodzielnie wykonuje zadania. Jednostką kieruje dyrektor, a nadzór nad działalnością jednostki sprawuje Prezydent Miasta …. Głównym celem działania Wnioskodawcy jest prowadzenie, jako jednostka obsługująca, o której mowa w art. 10a pkt 1, art. 10b ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, wspólnej obsługi jednostek obsługiwanych, wymienionych w załączniku do ww. uchwały, tj. szkół, przedszkoli, zespołów szkolno-przedszkolnych oraz żłobka, dla których organem prowadzącym jest Miasto …. Zakres prowadzonej obsługi jednostek obejmuje w szczególności:

rachunkowość i sprawozdawczość;
obsługę systemu wynagrodzeń i świadczeń pracowniczych wraz z pochodnymi;
obsługę finansową, w zakres której wchodzi prowadzenie obsługi kasowej i bankowej, obejmujące wykonywanie dyspozycji środkami finansowymi;
obsługę prawną.

Działalność Wnioskodawcy jest finansowana ze środków pieniężnych ujętych w planie finansowym …. Wnioskodawca prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie o finansach publicznych. Zarówno Wnioskodawca, jak i każda z jednostek obsługiwanych przez Wnioskodawcę w opisanym powyżej zakresie jest odrębnym pracodawcą, który na podstawie art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych tworzy odrębny fundusz. Dofinansowania, o których mowa we wniosku, dotyczą świadczeń przyznawanych przez Wnioskodawcę. Zasady udzielania oraz wysokość przedmiotowego dofinansowania z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nie zostały określone w uchwale organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego. Zasady określa Regulamin ZFŚS jednostki Wnioskodawcy. … jest pracodawcą w rozumieniu przepisów prawa pracy, a czynności pracodawcy wobec pracowników Wnioskodawcy wykonuje dyrektor …. Pracownicy Wnioskodawcy są pracownikami samorządowymi. Wnioskodawca tworzy fundusz socjalny (ZFŚS) i gospodaruje jego środkami zgodnie z obowiązującym „Regulaminem zakładowego funduszu świadczeń socjalnych w … w …” wprowadzonym zarządzeniem Nr … Dyrektora … z dnia 2 stycznia 2012 r. Pracownicy, którzy są beneficjentami świadczeń opisanych we wniosku, są pracownikami Wnioskodawcy, uprawnionymi do korzystania ze świadczeń i dopłat. Pod pojęciem pracownika, użytym w niniejszym wniosku, należy rozumieć wyłącznie osobę zatrudnioną w ramach stosunku pracy w … w …. Osobami uprawnionymi do korzystania ze świadczeń ZFŚS są m.in. pracownicy Wnioskodawcy i pozostające na ich utrzymaniu dzieci w wieku do lat 18, a jeżeli kształcą się nadal - do czasu ukończenia nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25 lat.

Zgodnie z Regulaminem w ramach działalności socjalnej Wnioskodawca przyznaje i wypłaca m.in. dofinansowania do różnych form wypoczynku dla osób uprawnionych, które zgodnie z zapisami regulaminu ZFŚS polega na:

wypłacie dofinansowania dla pracownika do indywidualnych form wypoczynku (wczasy pod gruszą) raz w roku, na wniosek pracownika,

wypłacie dofinansowania do zorganizowanego wypoczynku dzieci pracowników od 3-go roku życia w formie wczasów, kolonii, obozów, zimowisk raz w roku na wniosek, po przedłożeniu oryginału faktury wystawionej przez organizatora wypoczynku.

Przyznawanie świadczeń z ZFŚS jest uzależnione od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej. Przedmiotowy wniosek o indywidualną interpretację dotyczy wyłącznie świadczeń wypłaconych w latach 2015-2019 na rzecz pracowników Wnioskodawcy z budżetu jednostki Wnioskodawcy. Dofinansowania do wypoczynku finansowane były ze środków pieniężnych zakładowego funduszu świadczeń socjalnych ….

Pracownica Wnioskodawcy, która złożyła w sierpniu 2019 r. wniosek o dofinansowanie wypoczynku dziecka (do 18 roku życia) ze środków ZFŚS przedłożyła oryginał faktury. W opisie przedmiotu usługi na fakturze zawarte są następujące dane: opłata za pobyt wypoczynkowy córki (imię i nazwisko dziecka) w OW … od dnia 10 sierpnia do dnia 24 sierpnia 2019 r., wartość netto, podatek VAT, wartość brutto usługi, data zapłaty. Wystawca faktury – OW …widnieje w rejestrze organizatorów turystyki i pośredników turystyki. Faktycznie dziecko przebywało w tymże ośrodku na wczasach wraz z rodzicami. Ośrodek wczasowy zapewniał jedynie noclegi i wyżywienie, dostęp do infrastruktury hotelowej. Opiekę nad dzieckiem sprawowali rodzice/rodzina, również rodzice organizowali dziecku czas i zapewniali rozrywki, a nie hotel. Trudno zatem uznać, że w tym wypadku wystawca faktury zapewnił identyczny charakter wypoczynku jak organizator kolonii i obozów, gdyż de facto nie sprawował funkcji opiekuńczo-wychowawczej nad dzieckiem w trakcie pobytu.

Opisane formy wypoczynku trwały od 7 do 14 dni. W każdym z przypadków wystawca faktury zapewniał noclegi, wyżywienie pełne lub niepełne (tylko obiad). Nie zapewniał rozrywek i nie organizował czasu pobytu. Podmioty - usługodawcy, np. gospodarstwo agroturystyczne, czy Miasto dzierżawiące domki kempingowe, nie figurowały w rejestrze podmiotów organizujących turystykę lub w podobnym, ani statutowo nie zajmowały się organizacją wypoczynku. Przypadki wspomniane we wniosku dotyczą dofinansowań wypoczynku dzieci, a nie świadczeń „pod gruszą”.

Pracownicy kwestionują zasadność potrącenia podatku dochodowego, wywodząc z zapisu art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przesłankę do zastosowania zwolnienia w odniesieniu do przedłożonego dowodu wpłaty, np. opisanej powyżej faktury, potwierdzającej pobyt dziecka w ośrodku, czyli noclegi wraz z wyżywieniem.

Opisany wyżej przypadek, czyli wczasy z rodzicami nad morzem, dotyczy roku 2019, ale analogiczne, wspomniane w kilku punktach wniosku ORD-IN rodzaje dofinansowania miały miejsce także w latach poprzednich, tj. 2015-2018.

Analogicznie zakwalifikowane zostały do opodatkowania przez Wnioskodawcę przypadki dopłat do różnych form wypoczynku dzieci, opisane w punktach b), c), d) wniosku ORD-IN z dnia 7 listopada 2019 r., które wystąpiły w latach 2015-2018.

Wnioskodawca nie zamierza korygować pracownikom pobranego podatku, gdyż uważa, że potrącając zaliczkę postąpił prawidłowo. Jeżeli jednak Wnioskodawca otrzyma interpretację stwierdzającą, że postąpił nieprawidłowo pobierając nienależnie zaliczkę na podatek, wówczas podejmie decyzję o zwrocie/korekcie podatku, gdyż z takim roszczeniem wystąpił pracownik. Roszczenie może obejmować też lata 2015-2018, w których były wypłacane analogiczne świadczenia. Dotychczas Wnioskodawca nie dokonywał tego typu korekt.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy prawidłowo postąpiono przy wypłacie dofinansowania do wypoczynku dziecka do lat 18-stu pracownika w OW …, uznając ten rodzaj wypoczynku - polegający jedynie na wykupieniu noclegów i wyżywienia, bez zapewnienia przez tenże ośrodek jakiegokolwiek programu wypoczynku, czy sprawowania opieki nad dzieckiem - za niewystarczający, aby spełnić definicje „zorganizowanego wypoczynku” i dokonując w konsekwencji potracenia od kwoty dofinansowania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych?
Jakie kryteria winien spełniać pobyt wakacyjny dziecka (do 18-go roku życia) pracownika wraz z rodzicami na kempingu, potwierdzony fakturą za pobyt wystawioną przez usługodawcę, aby mógł być kwalifikowany przez płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych jako tzw. „zorganizowana forma wypoczynku”, spełniająca przesłanki do zastosowania zwolnienia z podatku dochodowego w myśl art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy dofinansowaniu ze środków z ZFŚS pracodawcy?
W jaki sposób należałoby dokonać zwrotu/korekty pobranego w formie zaliczek podatku od wypłaconych dopłat do wypoczynku w latach 2015-2019?

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra - niezależnie od ich wysokości,
z innych źródeł - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2 000 zł.

W ocenie Wnioskodawcy przypadki wczasów z rodzicami w agroturystyce, czy innym pensjonacie lub domku, są właśnie tzw. „wczasami pod gruszą”. Za noclegi poza domem trzeba zapłacić, a ten kto ma przychód z tego tytułu winien wystawić za swoją usługę fakturę lub rachunek.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego Nr 1, w opisanym stanie faktycznym nie zachodzi przesłanka „zorganizowanego wypoczynku” do zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, określona w art. 21 ust. l pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomimo że wystawcą faktury jest podmiot umocowany do organizowania wypoczynku, gdyż figuruje w odpowiednim rejestrze.

Okoliczność, że poza noclegiem i wyżywieniem brak jest jakiejkolwiek innej formy organizacyjnej wypoczynku i sprawowania opieki nad dzieckiem podczas pobytu, realizowanej przez ośrodek wczasowy w zastępstwie rodziców, eliminuje w ocenie Wnioskodawcy kwalifikowanie tegoż pobytu do „zorganizowanego wypoczynku”.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego Nr 2, „zorganizowany wypoczynek” wymaga spełnienia łącznie dwóch warunków, aby możliwe było zastosowanie zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

organizatorem wypoczynku jest właściwy podmiot, tzn. prowadzący działalność rejestrowaną w rejestrze organizatorów turystyki lub pośredników turystycznych lub prowadzący działalność statutową lub ustawową w zakresie organizacji wypoczynku,
zorganizowanej całościowo formy wypoczynku, tzn. nie tylko noclegi i wyżywienia, ale także zapewnienie przez organizatora wypoczynku opieki i realizacji programu wypoczynku.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego Nr 3, postąpił On prawidłowo potrącając zaliczkę na podatek dochodowy w kontekście przeanalizowanych stanów faktycznych, które występowały w latach 2015-2019. Jednakże dopuszcza możliwość skorygowania/zwrotu podatku, jeżeli uzyska odmienną od stosowanej interpretację indywidualną Organu w zakresie pytań 1) i 2). Wnioskodawca wskazał, że w przypadku decyzji o korekcie należałoby wystawić pracownikowi korektę PIT-11, a do Urzędu Skarbowego złożyć kopię PIT-11 - korekta oraz PIT - 4R - korekta za poszczególne lata, w których wystąpiły dofinansowania z nienależnie pobranym podatkiem, nie wcześniejsze jednak niż za 2015 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

opodatkowania dofinansowanego z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych wypoczynku dzieci pracowników oraz kryteriów jakie powinna spełniać zorganizowana forma wypoczynku dziecka – jest nieprawidłowe,

korekty podatku od wypłaconego dofinansowania – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od 2015 r. opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 2015 r., przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 11 ust. 1 cyt. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 2019 r., przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle powyższego, za przychody należy uznań każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 2015 r., wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu – dzieci i młodzieży do lat 18:

z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra – niezależnie od ich wysokości,
z innych źródeł – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 78 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 2019 r., wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu – dzieci i młodzieży do lat 18:

z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra – niezależnie od ich wysokości,
z innych źródeł – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2 000 zł.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że dopłaty do wypoczynku podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

wypoczynek jest zorganizowany,

organizatorem wypoczynku jest podmiot prowadzący działalność w tym zakresie,

forma wypoczynku nie odbiega swoim charakterem od wymienionych form wypoczynku, takich jak wczasy, kolonie, obozy lub zimowiska, przy czym może to być również wypoczynek połączony z nauką, pobyt na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych, leczniczo-opiekuńczych,

dopłata dotyczy dzieci i młodzieży uczestniczących w wypoczynku, które nie ukończyły 18 roku życia.

Wskazanie przez ustawodawcę w ww. przepisie form wypoczynku oznacza, że nie każda dopłata do wypoczynku może korzystać ze zwolnienia, a tylko ta, która związana jest z wypoczynkiem zorganizowanym. Intencją ustawodawcy jest bowiem wyłączenie z zakresu przedmiotowego zwolnienia dopłat do niezorganizowanych form wypoczynku, takich na przykład jak wczasy potocznie nazywane „pod gruszą”.

Definiując powyższe formy wypoczynku zgodnie z Uniwersalnym Słownikiem Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN S.A., pod ich pojęciem należy rozumieć:

wczasy, czyli wypoczynek, którego organizatorzy za opłatą zapewniają noclegi, wyżywienie, a niekiedy także rozrywki,

kolonie, czyli zorganizowany pobyt wypoczynkowy dzieci i młodzieży szkolnej w czasie wakacji poza miejscem stałego zamieszkania,

obóz, czyli forma zorganizowanego wypoczynku grupy ludzi, połączona z uprawianiem sportu, nauką czegoś,

zimowisko, czyli zorganizowany wyjazd wypoczynkowy dla dzieci w czasie ferii zimowych,

wycieczka, czyli wędrówka lub wyjazd w celach turystycznych.

Mając na uwadze ww. definicję słownikową należy przyjąć, że wskazany we wniosku wypoczynek zorganizowany w ośrodku wczasowym obejmujący pobyt dziecka pracownika pod opieką rodzica, w którym organizator zapewnia noclegi i wyżywienie w istocie stanowi formę wypoczynku.

Aby omawiane zwolnienie miało zastosowanie, wypoczynek powinien być zorganizowany przez podmiot, który ma formalno-prawne umocowanie do wykonywania czynności związanych z organizowaniem wypoczynku, określone w dokumentach stanowiących podstawę jego funkcjonowania. Istotne jest zatem, aby podmiot organizujący wypoczynek dla dzieci prowadził działalność w tym zakresie lub też statutowo zajmował się tego typu działalnością.

Do podmiotów prowadzących działalność w zakresie wypoczynku zaliczyć można podmioty, które świadczą usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, np. biura turystyczne czy inne podmioty prowadzące działalność w formie domów wczasowych, pensjonatów, gospodarstw agroturystycznych, natomiast do podmiotów, które zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością, należy zakwalifikować m.in. kościoły, których działalnością statutową może być organizowanie wypoczynku zorganizowanego, a także stowarzyszenia, organizacje charytatywne, fundacje - które również zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością.

Ustawodawca w art. 92c ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2019 r., poz. 1481, z późn. zm.) wskazuje, że organizatorami wypoczynku mogą być:

szkoły i placówki;
przedsiębiorcy wpisani do rejestru organizatorów turystyki i przedsiębiorców ułatwiających nabywanie powiązanych usług turystycznych, o którym mowa w art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 548);
osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, inne niż wymienione w pkt 1 i 2, organizujące wypoczynek w celu:
- niezarobkowym albo
- zarobkowym, jeżeli organizowany wypoczynek nie stanowi imprezy turystycznej, o której mowa w art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych.

Z art. 92a ust. 1 ww. ustawy wynika, że ilekroć w art. 92b-92t i art. 96a jest mowa o wypoczynku, należy przez to rozumieć wypoczynek organizowany dla dzieci i młodzieży w celach rekreacyjnych lub regeneracji sił fizycznych i psychicznych, połączony ze szkoleniem lub pogłębianiem wiedzy, rozwijaniem zainteresowań, uzdolnień lub kompetencji społecznych dzieci i młodzieży, trwający nieprzerwanie co najmniej 2 dni, w czasie ferii letnich i zimowych oraz wiosennej i zimowej przerwy świątecznej, w kraju lub za granicą, w szczególności w formie kolonii, półkolonii, zimowiska, obozu i biwaku.

Jeżeli zatem wypoczynek zorganizowany organizuje podmiot świadczący usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności, w tym biuro podróży lub podmiot, o którym mowa w art. 92c ustawy o systemie oświaty, to dofinansowanie wypłacane do tego rodzaju wypoczynku na dziecko do ukończenia 18 roku życia (nawet wówczas, gdy jest to wypoczynek, podczas którego dziecko, co do zasady znajduje się pod opieką rodziców) korzysta z ww. zwolnienia przedmiotowego, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Co do zasady inaczej wygląda sprawowanie opieki nad dzieckiem podczas wypoczynku zorganizowanego, gdzie opiekę nad dzieckiem z reguły sprawuje rodzic, a inaczej sprawowanie opieki podczas wyjazdu dziecka, na obozy lub kolonie (gdzie dziecko posiada zorganizowaną opiekę, program zagospodarowania czasu wolnego), jednakże skoro ustawodawca wskazał, że przedmiotowym zwolnieniem objęte są dopłaty do wypoczynku zorganizowanego, to uznać należy, że intencją ustawodawcy było objęcie zwolnieniem przedmiotowych dopłat także do wypoczynku, na który dziecko wyjeżdża wraz z rodzicami.

Tym samym nie sposób zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, według którego okolicznością eliminującą kwalifikowanie pobytu jako „zorganizowanego wypoczynku” jest brak, poza noclegami i wyżywieniem, jakiejkolwiek innej formy organizacyjnej wypoczynku i sprawowania opieki nad dzieckiem podczas pobytu realizowanego przez ośrodek wczasowy w zastępstwie rodziców.

Ww. zwolnienie ma zastosowanie zarówno w sytuacji, gdy osoba sama wykupiła wczasy w ośrodku wypoczynkowym, który organizuje takowy wypoczynek, jak i w sytuacji, gdy osoba wykupiła wypoczynek zorganizowany w biurze podróży. Ponadto należy zaznaczyć, że zwolnieniem przedmiotowym objęta jest jedynie ta część dofinansowania, która faktycznie wydatkowana została na wypoczynek niepełnoletniego dziecka.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że pracownica Wnioskodawcy w 2019 r. złożyła wniosek o dofinansowanie wypoczynku dziecka ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych zwanego dalej „ZFŚS”, przedkładając fakturę za pobyt w ośrodku wczasowym. W opisie przedmiotu usługi na fakturze zawarte są następujące informacje: opłata za pobyt wypoczynkowy córki (imię i nazwisko dziecka), miejsce pobytu, data pobytu (od-do), wartość netto, podatek VAT, wartość brutto usługi, data zapłaty.

Wystawca faktury widnieje w rejestrze organizatorów turystyki i pośredników turystyki. Faktycznie dziecko przebywało w tymże ośrodku na wczasach wraz z rodzicami. Ośrodek wczasowy zapewniał jedynie noclegi i wyżywienie oraz dostęp do infrastruktury hotelowej. Opiekę nad dzieckiem sprawowali rodzice/rodzina. Rodzice organizowali dziecku również czas i zapewniali rozrywki.

Opisany wyżej przypadek, czyli wczasy z rodzicami nad morzem dotyczy roku 2019, ale analogiczne oraz wspomniane w kilku punktach wniosku ORD-IN rodzaje dofinansowania miały miejsce także w latach poprzednich, tj. 2015-2018.

Komisja socjalna przyznała dofinansowanie podlegające opodatkowaniu. Dokonano wypłaty świadczenia socjalnego z potrąceniem podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ponadto Wnioskodawca wypłacił pracownikom jednostki w latach 2015-2019 dofinansowania z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych do wypoczynku dzieci do lat 18-stu na podstawie przedłożonych faktur, wskazujących imiennie dane dziecka, za następujące formy wypoczynku:

wczasy rodzinne w ośrodku wczasowym - ośrodek prowadzący działalność gospodarczą w zakresie organizacji wypoczynku i turystyki, wpisany do rejestru organizatorów turystyki - faktura imienna obejmuje pobyt i wyżywienie,
pobyt z rodzicami w domkach kempingowych należących do gminy - gmina wystawia fakturę za noclegi, wyżywienie, opcjonalnie za skorzystanie z dojazdu - brak wpisu działalności o charakterze organizatora wypoczynku do jakiegokolwiek rejestru,
wycieczkę zorganizowaną przez biuro podróży - faktura wystawiona przez podmiot pośredniczący w organizacji wycieczki,
pobyt z rodzicami w pensjonacie agroturystycznym - podmiot wystawia faktury za noclegi i wyżywienie.

Od wypłaconych kwot dofinansowania w ww. przypadkach potrącono zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości 18%, zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dofinansowania, o których mowa we wniosku, dotyczą świadczeń przyznawanych przez Wnioskodawcę. Osobami uprawnionymi do korzystania ze świadczeń ZFŚS są m.in. pracownicy Wnioskodawcy i pozostające na ich utrzymaniu dzieci w wieku do lat 18, a jeżeli kształcą się nadal - do czasu ukończenia nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25 lat.

wypłacie dofinansowania dla pracownika do indywidualnych form wypoczynku (wczasy pod gruszą), raz w roku, wypłacane na wniosek pracownika,

wypłacie dofinansowania do zorganizowanego wypoczynku dzieci pracowników od 3-go roku życia, w formie wczasów, kolonii, obozów, zimowisk, raz w roku na wniosek, po przedłożeniu oryginału faktury wystawionej przez organizatora wypoczynku.

Przedmiotowy wniosek o indywidualną interpretację dotyczy wyłącznie świadczeń wypłaconych w latach 2015-2019 na rzecz pracowników Wnioskodawcy z budżetu jednostki Wnioskodawcy. Dofinansowania do wypoczynku finansowane były ze środków pieniężnych Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Przypadki wspomniane we wniosku dotyczą dofinansowań wypoczynku dzieci, a nie świadczeń „pod gruszą”.

Wnioskodawca nie zamierza korygować pracownikom pobranego podatku, gdyż uważa, że potrącając zaliczkę postąpił prawidłowo. Jeżeli jednak Wnioskodawca otrzyma interpretację stwierdzającą, że postąpił nieprawidłowo pobierając nienależnie zaliczkę na podatek, wówczas podejmie decyzję o zwrocie/korekcie podatku. Roszczenie może obejmować też lata 2015-2018, w których były wypłacane analogiczne świadczenia. Dotychczas Wnioskodawca nie dokonywał tego typu korekt.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że kwota dofinansowania z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych do wypoczynku dziecka pracownika, które nie ukończyło 18 roku życia, obejmującego noclegi i wyżywienie, bez zapewnienia programu wypoczynku, czy sprawowania opieki nad dzieckiem, zorganizowanego przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie organizacji wypoczynku i turystyki - objęta jest zwolnieniem przedmiotowym wynikającym z art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, Wnioskodawca niezasadnie dokonał potrącenia od ww. kwoty dofinansowania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Wskazać przy tym należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają szczególnych unormowań dotyczących dokumentowania poniesionych wydatków dla potrzeb zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 78 cytowanej ustawy. Zasadnym zatem jest przyjęcie, że ma tu zastosowanie ogólna reguła, według której dowodem może być wszystko, co może się przyczynić do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W takiej sytuacji stosuje się dokumenty zwyczajowo przyjęte, jakimi są np. dowody zapłaty. Pojęcie dowód zapłaty jest pojęciem szerokim i obejmuje swym zakresem zarówno rachunek lub fakturę VAT wystawioną przez organizatora wypoczynku, przelew bankowy, przekaz pocztowy, jak również dokument wpłaty w kasie podmiotu prowadzącego działalność w tym zakresie. Z dowodu tego powinno jednoznacznie wynikać: kto jest organizatorem wypoczynku, forma wypoczynku, okres, w którym korzystano z wypoczynku, kto korzystał z wypoczynku, kwota poniesionego wydatku na wypoczynek każdego z uczestników oraz podpis osoby, która wystawiała ten dokument.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w tej części należy uznać za nieprawidłowe.

Oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego Nr 2 wskazać należy, że przez zorganizowany wypoczynek należy rozumieć wszelkie formy wypoczynku zorganizowanego, czyli przygotowanego przez podmiot, który zajmuje się statutowo lub w ramach działalności gospodarczej organizacją wypoczynku. Tym samym do zorganizowanych form wypoczynku nie można zaliczyć takich form, jak: wczasy „pod gruszą”, czy pobyt u rodziny.

Należy wskazać, że użyte w art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sformułowanie „wypoczynek zorganizowany” nie powinno być rozumiane jako konieczności zorganizowania czasu i programu pobytu w trakcie wypoczynku, lecz jedynie jako organizację z punktu widzenia formalno-prawnego przez instytucję będącą organizatorem wypoczynku.

Nie sposób zatem zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, według którego „zorganizowany wypoczynek wymaga spełnienia łącznie dwóch warunków, aby możliwe było zastosowanie zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

organizatorem wypoczynku winien być właściwy podmiot, tzn. prowadzący działalność rejestrowaną w rejestrze organizatorów turystyki lub pośredników turystycznych lub prowadzący działalność statutową lub ustawową w zakresie organizacji wypoczynku,
wypoczynek winien być zorganizowany całościowo, tzn. nie tylko w zakresie noclegów i wyżywienia, ale także zapewnienia przez organizatora wypoczynku opieki i realizacji programu wypoczynku.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w tej części także należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki, tj.:

obliczenie,
pobranie,
wpłacenie

- podatku, zaliczki.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 ww. ustawy, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 cyt. ustawy.

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Niemniej jednak, w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę, poprzez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).

Przechodząc na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy wskazać, że zgodnie z przepisem art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W myśl art. 38 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Z kolei ust. 1a tegoż artykułu stanowi, że w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru (PIT-4R).

Stosownie do art. 39 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11). Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46, 74 i 148. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy Ordynacja podatkowa. Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Stosownie do art. 81 § 1 cyt. ustawy, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji – o czym stanowi § 2 tego artykułu.

Analiza treści art. 81 ustawy Ordynacja podatkowa wskazuje zatem, że korekta deklaracji (informacji) ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. Błędnie mogła zostać określona m.in. wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, a także inne dane zawarte w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.

W odniesieniu do korekty deklaracji PIT-4R wyjaśnić należy, że w deklaracji tej powinny być wykazywane należne zaliczki na podatek dochodowy, a zatem takie, które powinny zostać pobrane przez płatnika zgodnie z obowiązującymi przepisami, a nie takie, które zostały faktycznie pobrane.

Jak wynika z przywołanego powyżej art. 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązkiem płatnika jest wykazanie w informacji PIT-11 faktycznie osiągniętego przez podatnika przychodu (dochodu) i faktycznie pobranej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Informacja PIT-11 powinna zatem zawierać prawidłowe dane o osiągniętych przez podatnika dochodach podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym i faktycznie pobranych w danym roku podatkowym zaliczkach na podatek.

Wobec powyższego należy zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, zgodnie z którym należy wystawić pracownikowi korektę PIT-11 i przekazać ją także do Urzędu Skarbowego wraz z korektą PIT-4R, za poszczególne lata, w których wystąpiły dofinansowania z nienależnie pobranym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do których nie nastąpiło przedawnienie zobowiązań podatkowych i nie wygasło prawo do zwrotu nadpłaty podatku, uregulowanych przepisami ustawy Ordynacja podatkowa.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w tej części należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tutejszy Organ podkreśla, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny i zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin