Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.596.2019.2.JKU
z 28 lutego 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 grudnia 2019 r. (data wpływu 30 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy w sytuacji gdy Wnioskodawca w dniu podjęcia uchwały o wypłacie dywidendy posiadał ponad 10% udziałów w spółce zależnej i stan ten utrzymywał się nieprzerwanie przez kilkanaście lat poprzedzających dzień podjęcia tej uchwały, lecz w dniu jej faktycznej wypłaty nie posiadał jakichkolwiek udziałów tej spółki, może w przedstawionym stanie faktycznym skorzystać ze zwolnienia z podatku od dywidendy, o którym mowa w art. 22 ust. 4 i 4a ustawy o CIT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2019 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy w sytuacji gdy Wnioskodawca w dniu podjęcia uchwały o wypłacie dywidendy posiadał ponad 10% udziałów w spółce zależnej i stan ten utrzymywał się nieprzerwanie przez kilkanaście lat poprzedzających dzień podjęcia tej uchwały, lecz w dniu jej faktycznej wypłaty nie posiadał jakichkolwiek udziałów tej spółki, może w przedstawionym stanie faktycznym skorzystać ze zwolnienia z podatku od dywidendy, o którym mowa w art. 22 ust. 4 i 4a ustawy o CIT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca – X Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”) jest producentem szerokiej gamy produktów chemii budowlanej, działającym w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce. Wnioskodawca od 2006 r. posiadał ponad 10% udziałów w Y sp. z o.o. z siedzibą w A. Uchwałą z 30 czerwca 2017 r. zdecydowano o podziale zysków Y sp. z o.o. i wypłacie dywidendy na rzecz wspólników, w tym na rzecz Wnioskodawcy. Jednocześnie w uchwale tej wyznaczono dzień wypłaty dywidendy na 30 czerwca 2018 r. W uchwale tej nie określano innego dnia dywidendy, co oznacza, że przy podziale zysku uwzględniono strukturę udziałów istniejącą na dzień podjęcia tej uchwały, zgodnie z art. 193 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2019 r., poz. 505 z późn. zm., dalej: „KSH”). Po dacie powzięcia tej uchwały, lecz przed dniem faktycznej wypłaty dywidendy, Wnioskodawca zbył całość posiadanych przez siebie udziałów w Y sp. z o.o. Do wypłaty dywidendy z tytułu udziału w zysku Y sp. z o.o. za 2016 r. doszło 2 lipca 2018 r., tj. kiedy Wnioskodawca nie był już wspólnikiem tej spółki.

Y sp. z o.o. ma siedzibę na terytorium Polski.

Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Wnioskodawca złożył spółce wypłacającej dywidendę pisemne oświadczenie, że w stosunku do wypłacanych należności spółka otrzymująca dywidendę nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania, zgodnie z treścią art. 26 ust. 1f ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji opisanej we wniosku, tj. wówczas gdy Wnioskodawca w dniu podjęcia uchwały o wypłacie dywidendy posiadał ponad 10% udziałów w spółce zależnej i stan ten utrzymywał się nieprzerwanie przez kilkanaście lat poprzedzających dzień podjęcia tej uchwały, lecz w dniu jej faktycznej wypłaty nie posiadał jakichkolwiek udziałów tej spółki, może w przedstawionym stanie faktycznym skorzystać ze zwolnienia z podatku od dywidendy, o którym mowa w art. 22 ust. 4 i 4a ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu). Jednocześnie jednak, ustawodawca w przypadku spełnienia warunków wskazanych w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, przewidział możliwość zwolnienia dywidend z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z przedmiotowym przepisem, zwalnia się od podatku dochodowego przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a), f) oraz j), z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;
3. spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;
4. spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.
   
   

Stosownie do ust. 4a powołanego artykułu zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat. Zwolnienie to, zgodnie z ust. 4b, ma również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, przez spółkę uzyskującą dochody (przychody) z tytułu udziału w zysku osoby prawnej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, upływa po dniu uzyskania tych dochodów (przychodów). W przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat spółka, o której mowa w ust. 4 pkt 2, jest obowiązana do zapłaty podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, od dochodów (przychodów) określonych w ust. 1 w wysokości 19% dochodów (przychodów) do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym utraciła prawo do zwolnienia. Odsetki nalicza się od następnego dnia po dniu, w którym po raz pierwszy skorzystała ze zwolnienia. Jednocześnie jednak przychód z tytułu dywidendy powstaje dopiero z chwilą jej wypłaty, zgodnie z art. 12 ust. 3 i ust. 3e ustawy o CIT. Literalne brzmienie wskazanej regulacji nie precyzuje w sposób dostatecznie jednoznaczny, czy warunkiem zachowania prawa do powyższego zwolnienia jest posiadanie przez podatnika (podmiot uprawniony do dywidendy) udziałów w spółce wypłacającej dywidendę także w dniu powstania przychodu, czyli w dniu jej faktycznej wypłaty, w sytuacji gdy warunek ciągłego dwuletniego posiadania tych udziałów został już spełniony w dniu podejmowania przez Zgromadzenie Wspólników uchwały o podziale zysków i o wypłacie dywidendy.

Podkreślić jednak należy, że wskazanej regulacji nie można wykładać w oderwaniu od wykładni funkcjonalnej i systemowej, a także z pominięciem relewantnych przepisów Kodeksu spółek handlowych. Zgodnie z art. 191 § 1 KSH wspólnicy mają prawo do udziału w zysku wykazanym w sprawozdaniu finansowym, zbadanym przez biegłego rewidenta, który został przeznaczony przez Zgromadzenie Wspólników do wypłaty wspólnikom. Podjęcie uchwał o przyznaniu dywidendy rodzi więc po stronie wspólnika roszczenie o jej wypłatę. Stosownie zaś do art. 343 § 1 KSH, uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są wspólnicy, którym udziały przysługiwały w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku.

Biorąc pod uwagę powyższe, wyzbycie się udziałów w Y Sp. z o.o. przez Wnioskodawcę po powstaniu roszczenia o wypłatę dywidendy nie ma wpływu na istnienie tego roszczenia, w szczególności nie następuje zmiana podmiotu uprawnionego do otrzymania świadczenia oraz podmiotu zobowiązanego do wypłaty z tego tytułu.

Dodatkowo, z samej treści art. 22 ust. 4a ustawy o CIT nie wynika, aby warunkiem skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania było posiadanie udziałów w dniu dokonania wypłaty dywidendy.

Intencją ustawodawcy było jedynie określenie minimalnego czasu posiadania udziałów, a nie uzależnianie zwolnienia od tego, czy w dacie wypłaty spółka posiada akcje.

Należy podkreślić, że późniejsze zmiany własnościowe nie powinny mieć wpływu na nabyte przez Wnioskodawcę uprawnienia do skorzystania ze zwolnienia również ze względu na to, że stałoby to w sprzeczności z celem wprowadzenia do ustawy o CIT ww. przepisów implementujących Dyrektywę Rady Unii Europejskiej nr 2011/96/UE z dnia 30 listopada 2011 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych Państw Członkowskich (Dz.Urz.UE.L 2001.345.8; dalej: „Dyrektywa 2011/96/UE”). Zgodnie bowiem z preambułą do ww. Dyrektywy: „Celem niniejszej dyrektywy jest zwolnienie dywidend i innych zysków podzielonych wypłacanych przez spółki zależne ich spółkom dominującym z podatku potrącanego u źródła dochodu oraz wyeliminowanie podwójnego opodatkowania takiego dochodu na poziomie spółki dominującej. Konsolidacja spółek różnych państw członkowskich może okazać się konieczna dla stworzenia w ramach Unii warunków analogicznych do warunków rynku wewnętrznego oraz w celu zapewnienia skutecznego funkcjonowania tego rynku wewnętrznego. Takie operacje nie powinny być utrudniane przez ograniczenia, niedogodności lub zakłócenia wynikające w szczególności z przepisów podatkowych państw członkowskich. Stąd też niezbędne jest, w odniesieniu do konsolidacji spółek różnych państw członkowskich, określenie zasad opodatkowania, które są neutralne z punktu widzenia konkurencji, aby umożliwić przedsiębiorstwom dostosowanie się do wymogów rynku wewnętrznego, zwiększyć ich produktywność oraz zwiększyć ich siłę konkurencyjną na poziomie międzynarodowym.” Skoro zatem beneficjent dywidendy spełniał ustawowe warunki zwolnienia w chwili nabycia roszczenia o wypłatę dywidendy, to pozbawienie go takiego uprawnienia ze względu na późniejsze zbycie udziałów byłoby naruszeniem wspomnianej Dyrektywy (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 marca 2017 r., Znak: 1462-IPPB5.4510.33.2017.1.PW).

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że fakt późniejszego zbycia udziałów w Y sp. z o.o. po nabyciu prawa do dywidendy (roszczenie o jej wypłatę w wysokości określonej w uchwale o podziału zysku), nie powoduje zmiany podmiotu uprawnionego do dywidendy, a w konsekwencji - uprawnień tego podmiotu do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT. W tym kontekście należy uznać, że z chwilą podjęcia uchwały o podziale zysku i wypłacie dywidendy i spełnieniu na ten dzień pozostałych warunków określonych w tym przepisie, powstała po stronie Wnioskodawcy ekspektatywa prawa do zwolnienia z opodatkowania przychodu z dywidendy, niezależnie od tego jakie dalsze decyzje właścicielskie podejmie w odniesieniu do udziałów posiadanych w spółce wypłacającej dywidendę. Jednocześnie sama wypłata dywidendy rozumiana jako transfer środków pieniężnych ma z punktu widzenia konstrukcji tego zwolnienia charakter wyłącznie techniczny.

W związku z tym, jeśli już w dacie powzięcia Uchwały o podziale zysku, która to Uchwała jest podstawą do otrzymania dywidendy, spełnione zostały warunki zastosowania zwolnienia, o których mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, to dywidenda wypłacana Wnioskodawcy jest zwolniona z podatku dochodowego od osób prawnych.

Należy podkreślić, iż przedstawione powyżej stanowisko Wnioskodawcy wpisuje się w linię interpretacyjną organów podatkowych, o czym świadczą przywołane poniżej indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego:

1. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 września 2015 r., Znak: IPPB5/4510-588/15-4/MK, w której organ podatkowy potwierdził stanowisko zaprezentowane przez wnioskodawcę, iż: „(...) przy dokonywaniu zaległej wypłaty z tytułu dywidendy na rzecz D. Holding SAS przez D. Polska Sp. z o.o., Wnioskodawca będzie mógł zastosować zwolnienie dywidend z podatku dochodowego. Wynika to z faktu, iż jeszcze przed zbyciem udziałów w dniu 13 grudnia 2013 r., zarówno Spółka uprawniona do otrzymania dywidendy, jak i spółka zobowiązana do wypłaty dywidendy spełniły przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku. Podjęcie uchwały o przyznaniu dywidendy spowodowało powstanie po stronie wspólnika roszczenia o jej wypłatę. W związku z tym zbycie przez wspólnika udziałów po powstaniu roszczenia nie ma wpływu na jego istnienie oraz podmioty uprawnione i zobowiązane z tego tytułu. Z tego względu niezbędne jest przyjęcie dnia powzięcia uchwały o wypłacie dywidendy jako podstawy do ustalenia prawa podatnika (D. Holding SAS) do zastosowania zwolnienia od podatku i zwolnienia płatnika (D. Polska Sp. z o.o.) z obowiązku potrącenia podatku”.
2. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 15 czerwca 2012 r., Znak: IPPB3/423-169/12-2/PK1, w której organ podatkowy potwierdził stanowisko zaprezentowane przez wnioskodawcę, iż: „(...) w przedstawionym stanie faktycznym wypłacana dywidenda będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania, bowiem już na dzień powstania uprawnienia do otrzymania dywidendy tj. w dacie podjęcia uchwały przez Spółkę X Wnioskodawca posiadał bezpośrednio akcje Spółki X w wysokości powyżej 10% nieprzerwanie przez okres powyżej 2 lat. Zatem, skoro w dacie powstania uprawnienia do wypłaty dywidendy Wnioskodawca spełnił warunek dotyczący długości okresu posiadania akcji Spółki X to fakt późniejszej jej wypłaty - w momencie kiedy akcje nie są już w posiadaniu Wnioskodawcy - nie wpłynie na możliwość zwolnienia z opodatkowania”.
3. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 29 listopada 2011 r., Znak: IPPB5/423-841/11-2/PS, w której organ podatkowy potwierdził stanowisko zaprezentowane przez wnioskodawcę, iż: „(...) fakt późniejszego zbycia udziałów przez wspólników, którzy nabyli już prawo do dywidendy (roszczenie o jej wypłatę w wysokości określonej w uchwale o podziału zysku) w żaden sposób nie wpływa na zmianę podmiotu uprawnionego do dywidendy. Uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są bowiem wspólnicy, którym udziały przysługiwały w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku. Konsekwentnie data powzięcia uchwały o podziale zysku będzie podstawą do ustalania prawa podatnika do zastosowania zwolnienia od podatku, a w konsekwencji zwolnienia płatnika z obowiązku jego potrącenia.”
4. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 24 czerwca 2011 r., Znak: ITPB3/423-221/11/AW, w której organ podatkowy potwierdził stanowisko zaprezentowane przez wnioskodawcę, iż: „Z treści przedmiotowego przepisu (tj. art. 22 ust. 4, ust. 4a i ust. 4b ustawy o CIT - przyp. Wnioskodawcy) nie wynika bowiem, aby zwolnienie było możliwe jedynie w sytuacji, gdy beneficjent dywidendy posiada akcje (udziały) spółki wypłacającej dywidendę w dniu jej wypłaty. Zgodnie z dyspozycją art. 22 ust. 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwolnienie wypłacanej dywidendy ma również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania akcji (udziałów), w wymaganej wysokości, upływa po dniu uzyskania przychodów z tytułu dywidendy, co jednoznacznie wskazuje, że ratio legis wprowadzonego rozwiązania było premiowanie dwuletniego posiadania akcji (udziałów) spółek krajowych w określonej wysokości.”
5. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 30 listopada 2010 r., Znak: ILPB3/423-734/10-2/GC, w której organ podatkowy potwierdził stanowisko zaprezentowane przez wnioskodawcę, iż: „(...) o zwolnieniu z podatku decyduje stan prawny i spełnienie wymogów ustawy na dzień powzięcia uchwały (...)”.
   
   

Zaznaczyć przy tym należy, że art. 26 ust. 1f ustawy o CIT warunkuje dopuszczalność zastosowania analizowanego zwolnienia (art. 22 ust. 4 ustawy o CIT) od uzyskania od spółki będącej beneficjentem dywidendy oświadczenia, że w stosunku do wypłacanych należności Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

W świetle powyższego Wnioskodawca jest przekonany, iż otrzymana dywidenda podlega w całości zwolnieniu z opodatkowania podatkiem CIT, gdyż już w momencie podjęcia uchwały o wypłacie dywidendy Wnioskodawca spełniał wszystkie warunki, by zastosować zwolnienie z opodatkowania tej dywidendy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.