Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.165.2019.1.ES
z 28 lutego 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 22 grudnia 2019 r. (data wpływu 30 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

A, (…),

• Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania:

B (…),

• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

C (…),

przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 13 marca 1973 r. na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego Rep. A. (…) sporządzonego w Państwowym Biurze Notarialnym mąż i ojciec Zainteresowanych D nabył całą nieruchomość oznaczoną nr geodezyjnym E położoną w F.

W dniu nabycia tj. dnia 13 marca 1973 r. mąż i ojciec Zainteresowanych D był kawalerem i nabycie nastąpiło do jego majątku odrębnego. Po zawarciu związku małżeńskiego między D i B obowiązywał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej i nie zawierali oni żadnych umów majątkowych.

W dniu 28 kwietnia 1995 r. Gmina G nabyła działkę gruntu o nr geodezyjnym E o powierzchni 0,3433 ha położoną w F od D.

Nieruchomość powyższa została nabyta w drodze umowy cywilnoprawnej zawartej w formie aktu notarialnego (Rep. A nr …) na cele wymienione w art. 46 ust. 2 pkt 1 i 4 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości (tj. częściowo pod budownictwo wielorodzinne i częściowo pod projektowaną drogę). Przedmiotowa działka gruntu oznaczona nr geodezyjnym E została następnie podzielona na wniosek Gminy G w dniu 7 października 1997 r. na działki gruntu o nr geodezyjnych I o powierzchni 0,2973 ha, J o powierzchni 0,0068 ha i K o powierzchni 0,0392 ha.

W dniu 22 lipca 2012 r. D zmarł a spadek po nim na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w H z dnia 15 października 2013 r. nabyli żona B, syn A, syn C oraz wnuczka L po 1/4 części.

Jako spadkobiercy D Zainteresowani wystąpili w dniu 19 sierpnia 2015 r. do Prezydenta Miasta H o zwrot nieruchomości stanowiącej działkę nr geodezyjny I. Po przeprowadzonym postępowaniu administracyjnym działka gruntu o nr geodezyjnym I została zwrócona decyzją starosty nr (…) z dnia 3 października 2016 r. Jako podstawę zwrotu wskazał on następujące przepisy prawa:

1. art. 136 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami,
2. art. 137 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami,
3. art. 139 ustawy o gospodarce nieruchomościami,
4. art. 46 ust. 2 pkt 1 i 4 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości.

Odpłatne zbycie ww. nieruchomości (udziałów) nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 5a pkt b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy datą nabycia przez Zainteresowanych udziałów w działce gruntu oznaczonej nr geodezyjnym I położonej w F o powierzchni 0,2973 ha jest data otwarcia spadku tj. 22 lipca 2012 r. czy też za datę nabycia udziałów w ww. nieruchomości Zainteresowani powinni uznać datę wydania decyzji przez starostę nr (…) z dnia 3 października 2016 r.?

Zdaniem Zainteresowanych, datą nabycia nieruchomości o nr geodezyjnym I położonej w F w świetle art. 924 i 925 ustawy Kodeks cywilny jest data śmierci spadkodawcy tj. 22 lipca 2012 r., a w związku z tym (i upływem 5 letniego okresu od otwarcia spadku czyli śmierci spadkodawcy) podatek dochodowy od zbycia nieruchomości w dniu 2 sierpnia 2019 r. jest nienależny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowanego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c- przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Stosownie zaś do art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został dodany przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 23 października 2018 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) zmieniającej ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych z dniem 1 stycznia 2019 r. i stosownie do art. 16 ustawy zmieniającej ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2019 r.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w dniu 13 marca 1973 r. na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego Rep. A. (…) sporządzonego w Państwowym Biurze Notarialnym mąż i ojciec Zainteresowanych D nabył całą nieruchomość oznaczoną nr geodezyjnym E położoną w F.

W dniu nabycia tj. dnia 13 marca 1973 r. mąż i ojciec Zainteresowanych D był kawalerem i nabycie nastąpiło do jego majątku odrębnego. Po zawarciu związku małżeńskiego między D i B obowiązywał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej i nie zawierali oni żadnych umów majątkowych.

W dniu 28 kwietnia 1995 r. Gmina G nabyła działkę gruntu o nr geodezyjnym E o powierzchni 0,3433 ha położoną w F od D.

Nieruchomość powyższa została nabyta w drodze umowy cywilnoprawnej zawartej w formie aktu notarialnego (Rep. A nr …) na cele wymienione w art. 46 ust. 2 pkt 1 i 4 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości (tj. częściowo pod budownictwo wielorodzinne i częściowo pod projektowaną drogę). Przedmiotowa działka gruntu oznaczona nr geodezyjnym E została następnie podzielona na wniosek Gminy G w dniu 7 października 1997 r. na działki gruntu o nr geodezyjnych I o powierzchni 0,2973 ha, J o powierzchni 0,0068 ha i K o powierzchni 0,0392 ha.

W dniu 22 lipca 2012 r. D zmarł a spadek po nim na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w H z dnia 15 października 2013 r. nabyli żona B, syn A, syn C oraz wnuczka L po 1/4 części.

Jako spadkobiercy D Zainteresowani wystąpili w dniu 19 sierpnia 2015 r. do Prezydenta Miasta H o zwrot nieruchomości stanowiącej działkę nr geodezyjny I. Po przeprowadzonym postępowaniu administracyjnym działka gruntu o nr geodezyjnym I została zwrócona decyzją starosty nr (…) z dnia 3 października 2016 r. Jako podstawę zwrotu wskazał on następujące przepisy prawa:

1. art. 136 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami,
2. art. 137 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami,
3. art. 139 ustawy o gospodarce nieruchomościami,
4. art. 46 ust. 2 pkt 1 i 4 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości.

Odpłatne zbycie ww. nieruchomości (udziałów) nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 5a pkt b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy zauważyć, że wywłaszczenie nieruchomości jest instytucją, za pomocą której państwo wkracza w sferę indywidualnych praw obywateli dla osiągnięcia celów o szczególnej doniosłości publicznej poprzez pozbawienie dotychczasowego właściciela prawa własności nieruchomości i przejście prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub gminy.

Jednocześnie ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r., poz. 65 t.j.) zawiera swoistą gwarancję, że wywłaszczona nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie zgodnie z celem, na który dokonano wywłaszczenia. Gwarancją tą jest instytucja zwrotu nieruchomości w przypadku, kiedy nieruchomość stała się zbędna z punktu widzenia celu, na jaki dokonano wywłaszczenia.

W myśl art. 136 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami, w brzmieniu obowiązującym do 13 maja 2019 r., poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli, stosownie do przepisu art. 137, stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Z wnioskiem o zwrot nieruchomości lub jej części występuje się do starosty, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, który zawiadamia o tym właściwy organ. Warunkiem zwrotu nieruchomości jest zwrot przez poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę odszkodowania lub nieruchomości zamiennej stosownie do art. 140.

Decyzja o zwrocie nieruchomości powoduje przejście prawa własności na dotychczasowego właściciela, jednakże nie kreuje tego prawa; przywraca tylko wcześniej panujące stosunki prawnorzeczowe. W związku z tym w momencie zwrotu nieruchomości nie następuje nabycie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takiej sytuacji ma miejsce restytucja stosunków sprzed wywłaszczenia, tj. zwrot prawa własności do nieruchomości na rzecz poprzedniego właściciela lub jego spadkobierców. Zwrot uprzednio wywłaszczonej nieruchomości, do którego dochodzi na podstawie decyzji administracyjnej jest więc zdarzeniem prawnym zmieniającym podmiotową stronę stosunku prawnorzeczowego odnośnie zwracanej nieruchomości, przywraca wcześniej panujące stosunki prawnorzeczowe. W związku z powyższym, jeżeli wywłaszczona nieruchomość jest zwracana następcy prawnemu osoby, której nieruchomość tę wywłaszczono, to prawo do zwrotu tej nieruchomości ma swe źródło w stosunku prawnym, z którego wynika to następstwo prawne.

W sytuacji, gdy tytułem prawnym do nabycia uprawnienia do wywłaszczonej nieruchomości jest spadkobranie, wówczas za dzień jej nabycia uznać należy datę śmierci uprawnionego, tj. wywłaszczonego właściciela lub też jego spadkobierców. Zgodnie bowiem z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.) spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Natomiast data wydania decyzji o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości pozostaje bez wpływu dla określenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nabytej w ten sposób nieruchomości (jak też udziału w niej).

W świetle powyższego stwierdzić należy, że dokonany na rzecz Zainteresowanych zwrot wywłaszczonej nieruchomości na podstawie art. 136 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami nie stanowi nabycia w rozumieniu przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do nabycia ww. nieruchomości doszło w dacie śmierci spadkodawcy, tj. w 2012 r.

Mając zatem na uwadze wyżej przywołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny, pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 10 ust. 5 ustawy należy liczyć od daty nabycia nieruchomości przez spadkodawcę. Zatem w niniejszej sprawie odpłatne zbycie nieruchomości w 2019 r., z uwagi na upływ okresu, o którym mowa w ww. przepisie, nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu ww. przepisu, a uzyskany z tej transakcji przychód nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.