Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4011.4.2020.1.IM
z 3 marca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2019 r. (data wpływu 3 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku obowiązku opodatkowania w Polsce dochodów uzyskiwanych z pracy w Arabii Saudyjskiej przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Arabii Saudyjskiej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismem z 27 lutego 2020 r. (data wpływu 27 lutego 2020 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej braku obowiązku opodatkowania w Polsce dochodów uzyskiwanych z pracy w Arabii Saudyjskiej przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Arabii Saudyjskiej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest zawodowym piłkarzem.

W dniu x czerwca 20xx roku podpisał kontrakt z profesjonalnym klubem piłkarskim na okres dwóch lat, tj. od dnia x lipca 20xx roku do xx czerwca 20xx roku. Dodatkowo w treści kontraktu uwzględnione zostało prawo ww. klubu piłkarskiego do używania odpłatnie wizerunku Wnioskodawcy przez kolejnych 14 dni od daty ustania obowiązywania kontraktu, tj. do xx lipca 20xx roku.

Wnioskodawca jest obywatelem polskim; Wnioskodawca od dnia xx czerwca 20xx roku (wyjazd w związku z podpisaniem kontraktu) przeniósł swoje centrum życiowe do Królestwa Arabii Saudyjskiej i zamierza przebywać w tym kraju powyżej 183 dni w roku, w każdym roku kalendarzowym. Wnioskodawca z datą zawarcia kontraktu zamieszkał pod adresem: x i zamierza tam stale przebywać na cały okres kontraktu oraz przez okres kolejnych co najmniej 14 dni od daty ustania kontraktu, z uwagi na zobowiązania umowne dotyczące jego wizerunku.

Wnioskodawca nie osiągał i nie będzie w okresie od 30 czerwca 2019 roku do 14 lipca 2021 roku w Polsce przychodów, w tym z innych źródeł.

Będzie osiągał przychód wyłącznie z tytułu kontraktu zawartego z klubem.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że podpisany przez Wnioskodawcę z profesjonalnym klubem piłkarskim kontrakt nosi nazwę „employment agreement”, stąd Wnioskodawca uznaje, iż zawarty kontrakt jest formą zatrudnienia w ww. Klubie na zasadach odpowiednich do polskiej umowy o pracę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dochody, tj. pensja/płaca oraz inne podobne wynagrodzenie uzyskane z tytułu kontraktu zawartego między Wnioskodawcą a klubem piłkarskim, będą podlegały opodatkowaniu w Polsce, przy założeniu że Wnioskodawca będzie zamieszkiwał na terytorium Arabii Saudyjskiej i w Arabii Saudyjskiej będzie wykonywana praca?

Zdaniem Wnioskodawcy dochody, tj. pensja/płaca oraz inne podobne wynagrodzenie uzyskane z tytułu kontraktu zawartego między Wnioskodawcą a klubem piłkarskim, nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce, ponieważ Wnioskodawca będzie zamieszkiwał na terytorium Arabii Saudyjskiej i w Arabii Saudyjskiej będzie wykonywana praca.

Stanowisko Wnioskodawcy oparte jest o następujące przepisy prawa podatkowego:

Stosownie do art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Ustawa o PDOF) za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Natomiast, zgodnie z art. 3 ust. 2 Ustawy o PDOF, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Co więcej, zgodnie z art. 4a Ustawy o PDOF, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Mając na uwadze treść art. 3 ust. 1a Ustawy o PDOF, żaden z warunków względem Wnioskodawcy nie jest spełniony, aby uznać, że jest osobą mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na mocy konwencji z dnia 22 lutego 2011 roku podpisanej między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Arabii Saudyjskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz Protokołu do tej konwencji (Konwencja), zgodnie z art. 4 Konwencji, „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która według ustawodawstwa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu ze względu na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce utworzenia, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo oraz każdą jednostkę terytorialną lub organy władz lokalnych. Jednakże, określenie to nie obejmuje żadnej osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko ze względu na dochód, jaki osiąga ze źródeł położonych w tym Państwie.

Zgodnie z art. 15 Konwencji pensje, płace oraz inne podobne wynagrodzenie uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w związku z wykonywaniem pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymane przez nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

W ocenie Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż:

1. w Królestwie Arabii Saudyjskiej będzie przebywał przez okres dłuższy niż 183 dni w roku w każdym dwunastomiesięcznym okresie rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym (w roku 2019: 184 dni; w roku 2020: 366 dni; w 2021 roku: co najmniej 195 dni);
2. będzie tam zamieszkiwał i przebywał w zamiarem stałego pobytu;
3. przeniesienie centrum swoich interesów życiowych do Arabii Saudyjskiej;

to zgodnie z art. 4 Konwencji należy uznać, iż Wnioskodawca będzie osobą mającą miejsce zamieszkania w Arabii Saudyjskiej.

Jednocześnie, mając na uwadze treść art. 3 ust. 1a Ustawy PDOF, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie będzie posiadał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) ani nie będzie przebywał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym, należy stwierdzić, iż nie będzie osobą mającą miejsce zamieszkania w Polsce.

Co więcej, zgodnie z art. 3 ust. 2a Ustawy PDOF ‒ należy stwierdzić, iż Wnioskodawca, z uwagi na to, że nie będzie miał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, to jako osoba fizyczna podlega obowiązkowi podatkowemu wyłącznie od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy), których Wnioskodawca nie zamierza w Polsce osiągać.

Z uwagi na fakt, iż miejscem zamieszkania Wnioskodawcy będzie Arabia Saudyjska, a zgodnie z art. 15 Konwencji pensje, płace oraz inne podobne wynagrodzenie uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (tu: Arabia Saudyjska) w związku z wykonywaniem pracy najemnej podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (tu: Arabia Saudyjska), to w ocenie Wnioskodawcy dochód uzyskany z kontraktu piłkarskiego zawartego z klubem piłkarskim z Arabii Saudyjskiej, stanowiący pensję/płacę/inne podobne wynagrodzenie Wnioskodawcy, nie będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce, a rezydencja podatkowa Wnioskodawcy znajduje się w Arabii Saudyjskiej i Wnioskodawca nie ma obowiązku składać żadnych deklaracji podatkowych w Polsce.

Mając na względzie argumenty przedstawione powyżej, Wnioskodawca zwraca się z wnioskiem o potwierdzenie, że prezentowane stanowisko w zakresie zadanego pytania jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.): osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy: za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Jak stanowi art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy: osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej rzecz ujmując, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Z opisanej we wniosku sytuacji wynika, że Wnioskodawca jest zawodowym piłkarzem. W 2019 r. podpisał kontrakt z profesjonalnym klubem piłkarskim z Królestwa Arabii Saudyjskiej na okres dwóch lat. Wnioskodawca jest obywatelem polskim. Jednak 30 czerwca 2019 r. przeniósł swoje centrum życiowe do Królestwa Arabii Saudyjskiej i zamierza przebywać w tym kraju powyżej 183 dni w roku. Wnioskodawca nie osiągał i nie będzie w okresie od 30 czerwca 2019 r. do 14 lipca 2021 r. w Polsce przychodów, w tym z innych źródeł. Będzie osiągał przychód wyłącznie z tytułu kontraktu zawartego z klubem z Arabii Saudyjskiej, który to kontrakt odpowiada polskiej umowie o pracę.

Biorąc zatem pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe, a w szczególności fakt, że na terytorium Arabii Saudyjskiej Wnioskodawca będzie posiadał centrum interesów osobistych, należy stwierdzić, że w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dnia przeniesienia ośrodka interesów życiowych Wnioskodawca będzie miał miejsce zamieszkania dla celów podatkowych (nieograniczony obowiązek podatkowy) w Arabii Saudyjskiej.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca będzie uzyskiwał z tytułu umowy o pracę dochody z Arabii Saudyjskiej, koniecznym jest zastosowanie przepisów Konwencji z 22 lutego 2011 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Arabii Saudyjskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz Protokołu do tej Konwencji (Dz. U. z 2012 r. poz. 502).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. Konwencji – z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 18, 19, 20 i 21 niniejszej Konwencji, pensje, płace oraz inne podobne wynagrodzenia uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w związku z wykonywaniem pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 2 tej Konwencji: bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu wynagrodzenie uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w związku z wykonywaniem pracy najemnej w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli:

1. odbiorca wynagrodzenia przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni w każdym dwunastomiesięcznym okresie rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym; i
2. wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania ani siedziby w drugim Państwie; i
3. wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.
   
   

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że zgodnie z art. 15 ust. 1 Konwencji wynagrodzenia pracowników mających miejsce zamieszkania w Arabii Saudyjskiej, w związku z wykonywaną tam pracą najemną podlegają opodatkowaniu tylko w Arabii Saudyjskiej.

Reasumując – dochody, tj. pensja/płaca oraz inne podobne wynagrodzenie uzyskane z tytułu kontraktu zawartego między Wnioskodawcą a klubem piłkarskim z Królestwa Arabii Saudyjskiej – przy założeniu że Wnioskodawca będzie zamieszkiwał na terytorium Arabii Saudyjskiej i w Arabii Saudyjskiej będzie wykonywana praca – nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.

Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.