Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-1.4012.25.2020.1.MK
z 5 marca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2020 r. (data wpływu 31 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług i dokumentowania fakturą VAT czynności powierzonych Wnioskodawcy przez Gminę – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług i dokumentowania fakturą VAT czynności powierzonych Wnioskodawcy przez Gminę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka, została utworzona na mocy uchwały. Spółka funkcjonuje jako Spółka komunalna z ograniczoną odpowiedzialnością, gdzie 100% udziałów posiada Gmina.

Przedmiotem działania Spółki jest m.in. pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody; odprowadzanie i oczyszczanie ścieków; wykonywanie instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych, zbieranie odpadów inne niż niebezpieczne, pozostałe sprzątanie oraz działalność usługowa związana z zagospodarowaniem terenów zieleni.

W przeważającej części działalność Spółki polega na realizacji zadań własnych Gminy.

W niżej wymienionym zakresie w ubiegłym roku Gmina zawarła ze Spółką umowę w sprawie zamówienia publicznego na podstawie art. 67 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (tj. Dz.U. z 2019 r. poz. 1843), tj. w trybie z wolnej ręki.

Przedmiotem zamówienia było:

1. utrzymanie w czystości placów i chodników;
2. utrzymanie i konserwacja zieleni miejskiej;
3. utrzymanie w czystości nawierzchni ulic;
4. sprzątanie przystanków autobusowych;
5. wywóz śmieci z koszy ulicznych;
6. interwencyjny wywóz śmieci.
   
   

W umowie za wykonanie przedmiotu zamówienia ustalono łączną kwotę wynagrodzenia (z góry na rok), które było płatne ryczałtowo co miesiąc (1/12 kwoty w przypadku czystości oraz 1/9 w przypadku zieleni) na podstawie wystawionej przez Spółkę faktury VAT.

W bieżącym roku Burmistrz zamierza skorzystać z dyspozycji art. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (tj. Dz.U. z 2019 r. poz. 712 ze zm.), tj. uznania współpracy ze Spółką jako formy realizacji gospodarki komunalnej. Zakres powierzonych zadań należy bowiem do zadań własnych gminy, polegających na zaspokojeniu zbiorowych potrzeb wspólnoty lokalnej (art. 1 cyt. ustawy).

Zgodnie z doktryną i orzecznictwem, przekazanie zadań z zakresu gospodarki komunalnej utworzonej w tym celu spółce, nie wymaga zawarcia odpłatnej umowy cywilnoprawnej. Dodatkowe ustalenia, zawierające szczegóły o charakterze organizacyjnym realizacji zadań, zostaną ustalone w tzw. akcie powierzenia. W ramach rozliczenia finansowego pomiędzy Spółką a Gminą ujęte będą: ogólne koszty realizacji zadania (bezpośrednie, pośrednie) oraz wynagrodzenie Spółki. Płatności dokonywane będą raz w miesiącu.

Spółka poza zadaniami własnymi Gminy, świadczy usługi na rzecz prywatnych podmiotów. W tym zakresie jest czynnym podatnikiem VAT i odprowadza podatek VAT do urzędu skarbowego. Wnioskodawca i Gmina posiadają odrębną osobowość prawną, są odrębnymi podatnikami VAT, posiadają odrębne numery identyfikacji podatkowej (NIP). Realizacja powierzonych zadań publicznych odbywa się bez zawierania umowy cywilnoprawnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji wykonywane przez Spółkę czynności należy uznać za odpłatne świadczenie usług i w konsekwencji tego Spółka ma wystawiać fakturę VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie wykonywać czynności związane z realizacją zadań własnych gminy w zakresie gospodarki komunalnej na podstawie powierzenia, a dotychczas wykonywała te usługi na podstawie umowy cywilno-prawnej. Zmienia się jedynie charakter prawny zawarcia umowy pomiędzy Spółką a Gminą. Nie zmienia się status podatnika VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.) dalej ustawa o VAT, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazaną za nią odpłatnością. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Jeśli tylko czynność będzie wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez Spółkę, ewentualnie kreuje zysk. Także czynności wykonane po kosztach ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie opłatę/wynagrodzenie.

Zdaniem Spółki w omawianej sytuacji ma miejsce odpłatność, ponieważ Spółka za wykonywanie zadania własnego Gminy będzie otrzymywać wynagrodzenie.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT , w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Spółka uważa, że wykonywane czynności spełniają definicję świadczenia usług, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. W konsekwencji powyższego ww. czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz powinny być udokumentowane fakturą VAT.

Wyrażony pogląd znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych 0112-KDIL2-1.4012.54.2017.1.AWA z 19 maja 2017 r., IBPP3/4512-224/16/KG z 24 czerwca 2016 r. Jednak w związku z wyrokami sądów (m.in. wyrok NSA I FSK 484/14 z 5 maja 2015 r., wyrok NSA I FSK 587/17 z 16 lipca 2019 r.) pojawiła się wątpliwość, czy czynności wykonywania zadań własnych przez Spółkę nie powinny zostać zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej Gospodarka komunalna może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego w szczególności w formach samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego. Przepis art. 9 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 poz. 506 ze zm.) wprowadza zapis, zgodnie z którym w celu wykonywania zadań własnych Gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym organizacjami pozarządowymi. Oznacza to, że Gmina w celu wykonywania zadań własnych może w szczególności utworzyć spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.

Ugruntowany w orzecznictwie sądów administracyjnych (wyrok NSA z 25 maja 2010 r. I FSK 852/09, wyrok NSA z 11 września 2013 r. I FSK 1385/12) jest pogląd, że Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego jest także organem władzy publicznej i korzysta z wyłączenia od opodatkowania w oparciu o art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, zgodnie z którym „Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane...”. Spółka komunalna została powołana do wykonywania zadań publicznych.

W związku z powyższym nasuwa się pytanie, czy wykonywanie zadań publicznych zleconych przez Gminę i świadczonych przez jednoosobową Spółkę gminną, utworzoną w tym celu, podlega zwolnieniu na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie nie będące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do „grona” usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy.

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
  

• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  
  

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy jej wykonaniem, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną czynność w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Nie każda czynność stanowiąca świadczenie usług, w rozumieniu art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Należy wskazać, że pojęcie podatnika obejmuje swym zakresem podmioty, które dokonują czynności podlegającej opodatkowaniu. Ustawodawca określił wskazane pojęcie na tyle szeroko, by w każdym przypadku profesjonalnej aktywności zawodowej, dokonywania czynności opodatkowanych podmiot mógł zostać uznany za podatnika w zakresie tych czynności. Podkreślić przy tym należy, że działalność gospodarcza ma miejsce również wówczas, gdy nie przyniosła ona żadnych widocznych efektów (bez względu na cel i rezultat takiej działalności). Charakterystyka ta pozwala na uznanie, że pojęcie podatnika na gruncie podatku od towarów i usług ma wymiar autonomiczny – niezależny od uregulowań innych aktów normatywnych regulujących stosunki prawnopodatkowe.

Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka, zostało utworzone na mocy uchwały. Spółka funkcjonuje jako Spółka komunalna z ograniczoną odpowiedzialnością, gdzie 100% udziałów posiada Gmina. Przedmiotem działania Spółki jest m.in. pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody; odprowadzanie i oczyszczanie ścieków; wykonywanie instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych, zbieranie odpadów inne niż niebezpieczne, pozostałe sprzątanie oraz działalność usługowa związana z zagospodarowaniem terenów zieleni. W przeważającej części działalność Spółki polega na realizacji zadań własnych Gminy.

W niżej wymienionym zakresie w ubiegłym roku Gmina zawarła ze Spółką umowę w sprawie zamówienia publicznego na podstawie art. 67 ust. 1 pkt 12 ustawy Prawo zamówień publicznych, tj. w trybie z wolnej ręki.

Przedmiotem zamówienia było:

1. utrzymanie w czystości placów i chodników;
2. utrzymanie i konserwacja zieleni miejskiej;
3. utrzymanie w czystości nawierzchni ulic;
4. sprzątanie przystanków autobusowych;
5. wywóz śmieci z koszy ulicznych;
6. interwencyjny wywóz śmieci.
   
   

W umowie za wykonanie przedmiotu zamówienia ustalono łączną kwotę wynagrodzenia (z góry na rok), które było płatne ryczałtowo co miesiąc (1/12 kwoty w przypadku czystości oraz 1/9 w przypadku zieleni) na podstawie wystawionej przez Spółkę faktury VAT. W bieżącym roku Burmistrz zamierza skorzystać z dyspozycji art. 2 ustawy o gospodarce komunalnej, tj. uznania współpracy ze Spółką jako formy realizacji gospodarki komunalnej. Zakres powierzonych zadań należy bowiem do zadań własnych gminy, polegających na zaspokojeniu zbiorowych potrzeb wspólnoty lokalnej (art. 1 cyt. ustawy). Zgodnie z doktryną i orzecznictwem, przekazanie zadań z zakresu gospodarki komunalnej utworzonej w tym celu spółce, nie wymaga zawarcia odpłatnej umowy cywilnoprawnej. Dodatkowe ustalenia, zawierające szczegóły o charakterze organizacyjnym realizacji zadań, zostaną ustalone w tzw. akcie powierzenia. W ramach rozliczenia finansowego pomiędzy Spółką a Gminą ujęte będą: ogólne koszty realizacji zadania (bezpośrednie, pośrednie) oraz wynagrodzenie Spółki. Płatności dokonywane będą raz w miesiącu. Spółka poza zadaniami własnymi Gminy, świadczy usługi na rzecz prywatnych podmiotów. W tym zakresie jest czynnym podatnikiem VAT i odprowadza podatek VAT do urzędu skarbowego. Wnioskodawca i Gmina posiadają odrębną osobowość prawną, są odrębnymi podatnikami VAT, posiadają odrębne numery identyfikacji podatkowej (NIP). Realizacja powierzonych zadań publicznych odbywa się bez zawierania umowy cywilnoprawnej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy wykonywane przez Spółkę czynności należy uznać za odpłatne świadczenie usług i powinno być dokumentowane fakturą VAT.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 powoływanej wyżej ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy (…) – art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym. Zadania własne obejmują m.in. sprawy: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 1 i 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Na podstawie art. 9 ust. 1 powołanej ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Zasady i formy gospodarki komunalnej jednostek samorządu terytorialnego, polegające na wykonywaniu przez te jednostki zadań własnych, w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej – uregulowano w ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2019 r., poz. 712, z późn. zm).

W oparciu o art. 2 cytowanej ustawy o gospodarce komunalnej, gospodarka komunalna, może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego, w szczególności w formach samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego.

Z powyższych konstrukcji prawnych jednoznacznie wynika, że zarówno Gmina, jak i utworzona przez nią Spółka prawa handlowego – Wnioskodawca, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działają w charakterze podatników podatku VAT.

Zaznaczenia wymaga, że Wnioskodawca jest Spółką, będącą odrębnym od Gminy podmiotem posiadającym osobowość prawną, zatem nie jest adresatem normy prawnej zawartej w art. 15 ust. 6 ustawy. Tym samym nie może korzystać z wyłączenia z opodatkowania, które dotyczy ściśle określonych podmiotów tj. organów władzy publicznej i urzędów obsługujących te organy.

W przedmiotowej sprawie należy zaznaczyć, że Spółka będzie wykonywać powierzone mu przez Gminę zadania w zakresie gospodarki komunalnej. W związku z ich realizacją Spółka będzie otrzymywać wynagrodzenie. Pomiędzy płatnością, którą Spółka będzie otrzymywać od Gminy a świadczeniem na rzecz Gminy, będzie zachodzić związek bezpośredni, bowiem płatność będzie następować w zamian za to świadczenie.

Z uwagi na powołane przepisy i opis sprawy, należy stwierdzić, że przedstawiona we wniosku sytuacja nosi znamiona odpłatnego świadczenia usług, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Spółka co prawda będzie wykonywała czynności związane z realizacją zadań własnych Gminy w zakresie zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty na podstawie powierzenia, ale będzie wykonywała te czynności jako odrębny podmiot posiadający status podatnika VAT. Wnioskodawca mimo, że będzie wykonywał czynności z katalogu zadań własnych, wymienionych w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym w imieniu jednostki samorządu terytorialnego, to jednak sam nie będzie wchodził w skład administracji samorządowej, lecz będzie prowadził niezależną działalność gospodarczą.

Reasumując, Wnioskodawca w zakresie wykonywania czynności związanych z realizacją zadań własnych Gminy, będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a wykonywane czynności będą spełniały definicję świadczenia usług, o których mowa w art. 8 st. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy. W konsekwencji powyższego ww. czynności powinny być udokumentowane fakturą VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.