Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.122.2020.1.MM
z 6 marca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2020 r. (data wpływu 28 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją projektu pn.: „ (…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją projektu pn.: „ (…)

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina (…) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i realizuje inwestycję pn. „ (…)” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020.

Priorytet inwestycyjny: Zachowanie, ochrona, promowanie i rozwój dziedzictwa naturalnego i kulturowego.

Podatek od towarów i usług w projekcie jest kwalifikowalny.

Celem inwestycji są dwa zadania:

1. Zagospodarowanie terenu. (…) w miejscowości (…), na działkach nr 1, 2, 3 powstaną:
   
   • plac rekreacyjny z wolno stojącą altaną grillową, miejscem na ognisko, 2 podwójnymi huśtawkami, kolumnadą 40 pionowych drewnianych słupów, przeplecionych płaszczyznami nasadzeń roślinnych,
     
   • leżaki wypoczynkowe,
     
   • plac fitness - siłownia zewn. z kolumnadą 31 pionowych drewnianych słupów, przeplecionych płaszczyznami nasadzeń roślinnych,
     
   • linarium,
   • boisko do siatki plażowej,
   • plaża,
     
   • witacz,
     
   • układ komunikacyjno-samochodowy, pieszo-rowerowy, pieszy (droga żwirowa stanowi drogę p. pożarową jako ciąg komunikacyjny umożliwia dostęp służbom ratunkowym i obsłudze technicznej, droga żwirowa zakończona będzie 8 miejscami postojowymi dla camperów). Łączna dł. ciągów pieszych - 0,13 km,
     
   • place żwirowe,
     
   • stojaki na rowery,
     
   • kosze na śmieci,
     
   • działka nr 4 zostanie doposażona w 4 elementy placu zabaw.
2. Zagospodarowanie terenu (…) w miejscowości (…),
   1. na działce nr 5 powstanie:
      
      • plac postojowy wraz z drogami manewrowymi pod campery i przyczepy kempingowe (43 miejsca postojowe),
        
      • mała arch. - toaleta przenośna, kosze do segregacji odpadów,
   2. na działce nr 6 powstaną:
      
      • 2 zjazdy,
        
      • przepusty pod zjazdami.
   
   
   

Łącznie powstało 51 miejsc postojowych dla camperów i przyczep (z wyłączeniem sam. osob.) wyposażonych we własną wodę i prąd, z możliwością skorzystania z infrastruktury znajdującej się w pobliskich ośrodkach wypoczynkowych.

Projekt realizowany w okresie od dnia 1 października 2018 r. do dnia 31 grudnia 2019 r.

Projekt wpisuje się w założenia określone w RPO, gdyż ciekawe i różnorodne zagospodarowanie terenów (…) i (…) wpłynie znacząco na rozwój oferty turystycznej w regionie opartej na naturalnym bogactwie - jeziorach.

W ramach zad. 1 i 2 na parkingach zostały postawione znaki zakazu dla samochodów osobowych wraz z tabliczką uzupełniającą oraz regulaminy o bezpłatnym i ogólnodostępnym korzystaniu z obiektów.

Celem projektu jest zapewnienie zrównoważonego rozwoju turystyki i rekreacji w miejscowości (…) i (…) przy zachowaniu dziedzictwa naturalnego (…) i jego strefy przybrzeżnej.

Operacja ma przyczynić się do poprawy jakości infrastruktury turystycznej i wzbogacenia oferty dla turystyki również poza sezonem letnim. Realizacja zadania spowoduje wzrost atrakcyjności terenu, co wpłynie na zwiększenie liczby turystów oraz poprawę jakości życia mieszkańców gminy. Wykorzystanie naturalnych walorów regionu i odpowiednie zagospodarowanie przestrzeni publicznej spowoduje także wzrost potencjału turystycznego poprzez rozwój infrastruktury i wzrost udziału turystyki w gospodarce regionu. To z kolei pozwoli zbudować przewagę konkurencyjną i wizerunek (…) i (…) nad innymi regionami przy wykorzystaniu i zachowaniu istniejącego dziedzictwa naturalnego. Infrastruktura powstała w wyniku realizacji projektu będzie stanowiła podstawę do turystycznego rozwoju regionu, poprawią się warunki do biernego i aktywnego wypoczynku. Realizacja projektu służyć będzie przede wszystkim turystom oczekującym na bogatą ofertę spędzania wolnego czasu, lokalnym przedsiębiorcom, żeglarzom, wędkarzom oraz pozostałym mieszkańcom gminy i gmin sąsiednich.

Konieczność realizacji projektu wynika z braku dostępu do plaż w (…) i (…) oraz słabego zagospodarowania terenów przybrzeżnych i ich niszczenia oraz ogromnego potencjału turystyczno-rekreacyjnego. W szczególności realizacja projektu służyć ma do umożliwienia wypoczynku i rekreacji:

• turystom zmotoryzowanym - w szczególności turystów podróżujących camperami i samochodami z przyczepami osobowymi oczekującymi dostępu do miejsc bezpiecznych, utwardzonych w strefie przybrzeżnej,
• rowerzystom - zwłaszcza potencjalnych użytkowników korzystających z projektu RPO Województwa (…) na lata 2014 - 2020 „(…)”, który zlokalizowany jest w bezpośrednim sąsiedztwie plaży oraz strefy przybrzeżnej jeziora (…), którzy mogliby skorzystać z zaplecza sanitarnego, plaży oraz bezpiecznie pozostawić rower w stojaku rowerowym.
  
  

Należy zaznaczyć, iż większość camperów przewozi kilka rowerów jako środek transportu umożliwiający zwiedzanie i poznawanie okolicy,

• lokalnej młodzieży, która mogłaby korzystać z nowo powstałej infrastruktury. Uczniowie pobliskich szkół zyskają tym samym dostęp do infrastruktury umożliwiającej prowadzenie zajęć lekcyjnych i pozalekcyjnych (np. gra w siatkówkę, pływanie, zajęcia fitness),
• małym dzieciom wraz z opiekunami oraz osób niepełnosprawnych, którzy uzyskają dostęp do linii brzegowej jeziora oraz placu zabaw poprzez utwardzone ciągi piesze i pieszo - rowerowe wzdłuż linii brzegowej jeziora. Dodatkowo mała architektura wzbogacona zostanie o mały park linowy oraz zabawki,
• turystom i społeczności lokalnej, którzy zgłaszali potrzebę uporządkowania i adaptacji przestrzeni publicznej na potrzeby turystyczno-rekreacyjne.
  
  

Gmina (…) będzie ponosić wszystkie koszty związane z realizacją inwestycji, a faktury dokumentujące zakup towarów i usług związanych z realizacja inwestycji, wystawiane będą na Gminę.

Gmina po wykonaniu zadania inwestycyjnego nie będzie osiągała przychodów związanych z korzystaniem z ww. infrastruktury. W wyniku inwestycji powstałe miejsca rekreacji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Inwestycja będzie służyła społeczności lokalnej oraz turystom przebywającym w Gminie (…). Będzie ogólnodostępna i za korzystanie z niej nie będą pobierane opłaty. Po zakończeniu realizacji inwestycji Gmina będzie właścicielem i zarządca infrastruktury

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina w związku z oddaniem nieruchomości o nr geodezyjnym 1, 2, 3 oraz 4 w miejscowości (…) w użytkowanie na czas nieoznaczony na rzecz Gminnego Zakładu Komunalnego Sp. z o.o. (dotyczy inwestycji pn. „(…)” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014 - 2020) ma możliwość odliczenia podatku od towarów i usług z faktur dotyczących realizacji ww. inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina (…) nie ma prawa odzyskania (odliczenia) podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki na zagospodarowanie nadbrzeża w miejscowości (…), ponieważ towary i usługi związane z realizacją ww. inwestycji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z przepisami art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106) zwanej dalej ustawą - w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub usługi.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Z powyższego wynika wykluczenie możliwości dokonania obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności podlegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. W oparciu o art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - Gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy - do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podatników.

Do zadań własnych gminy należy zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Zatem realizowane zadanie jest zadaniem własnym gminy.

Zagospodarowanie terenów (…) w miejscowości (…) po zakończeniu zadania nie będzie przynosić dochodów Gminie. W związku z powyższym Gmina nie będzie prowadziła w tym zakresie działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Tym samym, wydatki inwestycyjne poniesione przez Gminę w ramach ww. projektu nie będą czynnościami opodatkowanymi.

Gmina oddaje w bezpłatne użytkowanie na czas nieoznaczony przedmiotowe inwestycje na rzecz Zakładu w (…). Gmina posiada 100% udziałów w Spółce. Zakład nie będzie czerpał korzyści z użytkowania inwestycji. Głównym zadaniem będzie utrzymanie czystości na tym terenie, utrzymanie zieleni oraz ogólny dozór nad porządkiem. Gmina z tego tytułu nie będzie ponosić dodatkowych opłat na rzecz Zakładu.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zagospodarowanie terenów (…) w miejscowościach (…) będzie odbywało się w ramach władztwa publicznego i Gmina wykonując to zadanie działa jako organ administracji publicznej. W związku z czym Gmina nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej. Nabycie ww. towarów i usług nie będzie mieć związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Gmina realizując opisane we wniosku zadanie, nie będzie działała w charakterze podatnika VAT. A zatem Gmina (…) nie będzie miała możliwości odliczenia podatku od towarów i usług z faktur dotyczących realizowanej inwestycji, ponieważ nie będą spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją ww. zadania nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106) – zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto, w myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 i pkt 18 powołanej ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, w szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych oraz promocji gminy.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina (…) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i realizuje inwestycję pn. „(…)” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020. Priorytet inwestycyjny: Zachowanie, ochrona, promowanie i rozwój dziedzictwa naturalnego i kulturowego. Celem inwestycji są dwa zadania: zagospodarowanie terenu nadbrzeża jeziora (…) w miejscowości (…) na działkach nr 1, 2, 3 (plac rekreacyjny z altaną grillową, miejscem na ognisko, 2 podwójnymi huśtawkami, kolumnadą drewnianych słupów przeplecioną nasadzeniami roślinnymi, leżaki wypoczynkowe, plac fitness z siłownią zewnętrzną, linarium, boisko do siatki plażowej, plaża, witacz, układ komunikacyjno-samochodowy, pieszo-rowerowy, pieszy, place żwirowe, stojaki na rowery, kosze na śmieci, działka 4 doposażona w 4 elementy placu zabaw) oraz zagospodarowanie terenu nadbrzeża nad jeziorem (…) w miejscowości (…) na działkach 5, 6 (plac postojowy wraz z drogami manewrowymi pod campery i przyczepy kempingowe wraz z mała architekturą- toaletą przenośną oraz koszami do segregacji odpadów, 2 zjazdy, przepusty pod zjazdami). Celem projektu jest zapewnienie zrównoważonego rozwoju turystyki i rekreacji w miejscowości (…) i (…) przy zachowaniu dziedzictwa naturalnego (…) i jego strefy przybrzeżnej. Projekt realizowany w okresie od dnia 1 października 2018 r. do dnia 31 grudnia 2019 r. Gmina będzie ponosić wszelkie koszty związane z realizacją inwestycji, a faktury dokumentujące zakup towarów i usług związanych z realizacją wyżej wymienionej inwestycji, wystawiane będą na Gminę. Gmina po wykonaniu zadania inwestycyjnego nie będzie osiągała przychodów związanych z korzystaniem z ww. infrastruktury. W wyniku inwestycji powstałe miejsce rekreacji nie będzie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Inwestycja będzie służyła społeczności lokalnej oraz turystom przebywającym w Gminie, będzie ogólnodostępna i za korzystanie z niej nie będą pobierane opłaty. Po zakończeniu realizacji inwestycji Gmina będzie właścicielem i zarządcą powstałej infrastruktury.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca ma wątpliwości, czy ma prawo do odzyskania (odliczenia) podatku od towarów i usług z faktur dotyczących realizacji inwestycji pn. „ (…)”.

Jak wcześniej wskazano odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie został spełniony, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – realizacja projektu pn.: „ (…)” należy do zakresu zadań własnych, do realizacji których Gmina jest zobowiązana przepisami ustawy o samorządzie gminnym. Realizacja projektu nie będzie prowadzona w celu osiągania zysku, a wynika jedynie z realizacji zadania publicznego. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że po wykonaniu zadania inwestycyjnego Gmina nie będzie osiągała przychodów związanych z korzystaniem z ww. obiektów. Mając na uwadze okoliczność, że w związku z realizacją projektu Wnioskodawca nie działa w charakterze podatnika, czynności takie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, co w konsekwencji powoduje brak możliwości odliczenia podatku VAT. Inwestycja będzie służyła społeczności lokalnej Gminy. Będzie ogólnodostępna i za korzystanie z niej nie będą pobierane opłaty. Zatem nabywane towary i usługi w ramach realizowanego Projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W konsekwencji, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z projektem pn. „ (…)”. Wnioskodawcy nie przysługuje również prawo do zwrotu podatku w trybie art. 87 ust. 1 ustawy. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, iż pojęcie „koszty kwalifikowalne” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania Wnioskodawcy w odniesieniu do przestawionego stanu faktycznego. Inne kwestie nie wynikające z opisu sprawy, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.