Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.7.2020.1.IZ
z 9 marca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 grudnia 2019 r. (data wpływu 8 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych w odniesieniu do tej części kosztów, które poniesione zostały począwszy od dnia przekształcenia Spółki Komandytowej (tj. tej części kosztów, które zostały ujęte w rachunku podatkowym Wnioskodawcy) (druga część pytania przedstawionego we wniosku) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych w odniesieniu do tej części kosztów, które poniesione zostały począwszy od dnia przekształcenia Spółki Komandytowej (tj. tej części kosztów, które zostały ujęte w rachunku podatkowym Wnioskodawcy) (druga część pytania przedstawionego we wniosku).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

A sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca powstał poprzez przekształcenie spółki AG spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: „Spółka Komandytowa”) w spółkę A sp. z o.o. Przekształcenie Spółki Komandytowej zostało zarejestrowane przez Sąd Rejonowy (…), w dniu 29 października 2019 r. Przekształcenie stało się skuteczne w momencie wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego, tj. dnia 29 października 2019 r. W wyniku przekształcenia Spółka stała się sukcesorem uniwersalnym Spółki Komandytowej, tj. wstąpiła we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki Spółki Komandytowej.

Spółka (a przed przekształceniem Spółka Komandytowa) dostarcza usługi w dziedzinie oprogramowania dla globalnych podmiotów działających m.in. w sektorze telekomunikacyjnym, finansowym czy energetycznym, a także dla administracji publicznej. Projekty prowadzone przez Spółkę (a przed przekształceniem przez Spółkę Komandytową) podzielić można na dwie grupy:

• Grupa 1 - Projekty badawczo-rozwojowe, tj. projekty obejmujące projektowanie i tworzenie nowych lub ulepszonych rozwiązań i produktów, które po zakończeniu prac badawczo- rozwojowych będą mogły zostać wykorzystane w przyszłości w działalności operacyjnej całej Grupy A lub klientów Grupy A,
• Grupa 2 - Projekty rutynowe, tj. projekty dotyczące utrzymania i obsługi już wdrożonych rozwiązań i produktów. Celem tego typu projektów jest wprowadzenie okresowych zmian i ulepszeń do rozwiązań i produktów, które zostały opracowane wcześniej (np. obejmują naprawę błędów, aktualizację oprogramowania), a także bieżące wsparcie i utrzymanie funkcjonowania oferowanych systemów, platform i produktów. Prace te mają w istotnej części charakter rutynowy.
  
  

Działalność prowadzona w ramach opisanych powyżej projektów Grupy 1, stanowi działalność badawczo-rozwojową, co zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 marca 2019 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.63.2019.2.MR oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 8 marca 2019 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.24.2019.1.JS. W przedmiotowych interpretacjach Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że część działalności Spółki Komandytowej (tj. Wnioskodawcy przed zmianą formy prawnej działalności), dotycząca tworzenia nowych lub rozwoju już istniejących rozwiązań (wskazanych w Grupie 1), wypełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w przedmiotowych interpretacjach potwierdził również, że z uwagi na fakt, że w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki komandytowej, podatnikiem podatku dochodowego nie jest spółka, lecz jej wspólnicy, do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 ze zm., dalej: „Ustawy o CIT”) z tytułu działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez spółkę komandytową uprawnieni są jej wspólnicy (w części przypadającej na nich jako wspólników spółki osobowej). W konsekwencji, koszty działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Spółkę Komandytową (przed przekształceniem) były uwzględniane jako koszty uzyskania przychodu przez jej wspólników i odliczane od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18d Ustawy o CIT przez jej wspólników.

Wnioskodawca, działając jako następca prawny Spółki Komandytowej, kontynuuje i zamierza kontynuować w przyszłości działalność badawczo-rozwojową prowadzoną przed przekształceniem przez Spółkę Komandytową oraz zamierza korzystać z odliczenia kosztów kwalifikowanych na zasadach określonych w art. 18d Ustawy o CIT.

Ponadto, Wnioskodawca podkreśla, że począwszy od dnia przekształcenia, w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1 Ustawy o CIT, wyodrębnia koszty działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez ten podmiot i dokonuje m.in. rejestracji czasu zaangażowania pracowników w działania badawczo-rozwojowe oraz pozostałe. Przed dniem przekształcenia natomiast, w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1 Ustawy o CIT, koszty prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej i codziennej rejestracji czasu zaangażowania pracowników w działania badawczo-rozwojowe oraz pozostałe, dokonywała Spółka Komandytowa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych w odniesieniu do tej części kosztów, które poniesione zostały począwszy od dnia przekształcenia Spółki Komandytowej (tj. tej części kosztów, które zostały ujęte w rachunku podatkowym Wnioskodawcy)?

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych w odniesieniu do tej części kosztów, które poniesione zostały począwszy od dnia przekształcenia Spółki Komandytowej (tj. tej części kosztów, które zostały ujęte w rachunku podatkowym Wnioskodawcy), tj. od dnia 29 października 2019 r.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 Ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 Ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane kosztami kwalifikowanymi. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Art. 18d ust. 2 pkt 1 Ustawy o CIT stanowi, że za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu. W przypadku Spółki, zasadniczą część kosztów kwalifikowanych stanowią koszty wynagrodzeń pracowników.

W świetle art. 18d ust. 8 Ustawy o CIT, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. Zgodnie natomiast z art. 18e Ustawy o CIT, podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d Ustawy o CIT, oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 18da Ustawy o CIT, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

Jak stanowi art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 351, ze zm.; dalej: „ustawa o rachunkowości”), księgi rachunkowe otwiera się, z zastrzeżeniem ust. 3 na dzień zmiany formy prawnej w ciągu 15 dni od dnia zaistnienia tych zdarzeń.

Jednocześnie, jak stanowi art. 8 Ustawy o CIT, jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. W tym przypadku za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego), w Spółce funkcjonuje dedykowany system ewidencjonowania pracy, w którym pracownicy rejestrują czas poświęcony na wykonywanie prac z zakresu działalności objętych ulgą badawczo-rozwojową. W związku z powyższym, Wnioskodawca (od dnia przekształcenia) jest w stanie precyzyjnie wykazać czas pracy poświęcony przez pracowników na prace dotyczące działalności badawczo-rozwojowej.

Z opisu stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego) wynika ponadto, że zmiana formy prawnej Spółki Komandytowej, tj. jej przekształcenie, nastąpiła dnia 29 października 2019 r. W efekcie, Wnioskodawca będąc następcą prawnym Spółki Komandytowej, począwszy od dnia 29 października 2019 r. kontynuuje działalność Spółki Komandytowej, w tym prowadzoną uprzednio przez Spółkę Komandytową działalność badawczo-rozwojową. Wnioskodawca, będąc podatnikiem na gruncie Ustawy o CIT, jest uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych z tytułu prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Koszty kwalifikowane powinny zostać odliczone przez Wnioskodawcę w zeznaniu za rok podatkowy, w którym przedmiotowe koszty zostały poniesione. W tym kontekście należy wskazać, że na dzień przekształcenia Spółki Komandytowej, tj. 29 października 2019 r., dokonano otwarcia ksiąg rachunkowych Wnioskodawcy i tego dnia rozpoczął się rok podatkowy Wnioskodawcy. Mając to na względzie należy więc uznać, że Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych z tytułu prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, poniesionych, tj. ujętych w wyniku podatkowym Wnioskodawcy, począwszy od dnia przekształcenia, tj. od dnia 29 października 2019 r. (w rocznym zeznaniu podatkowym, składanym do dnia 31 marca 2020 r.).

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych w odniesieniu do tej części kosztów, które poniesione zostały począwszy od dnia przekształcenia Spółki Komandytowej (tj. tej części kosztów, które zostały ujęte w rachunku podatkowym Wnioskodawcy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienić należy, że w zakresie pozostałej części pytania przedstawionego we wniosku zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.