Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.28.2020.2.IG
z 9 kwietnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 22 stycznia 2020 r.), uzupełnionym za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 17 marca 2020 r. w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 12 marca 2020 r. otrzymane za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 12 marca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do środków trwałych, które Gmina zamierza przekazać aportem na majątek spółek miejskich – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do środków trwałych, które Gmina zamierza przekazać aportem na majątek spółek miejskich. Wniosek został uzupełniony za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 17 marca 2020 r. w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 12 marca 2020 r. otrzymane za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 12 marca 2020 r

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina Miasto (dalej: Wnioskodawca lub Miasto) jest zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług. Miasto będąc podatnikiem podatku od towarów i usług składa do właściwego urzędu skarbowego deklaracje VAT-7.

Gmina realizowała projekt pod nazwą (…).

Zakres rzeczowy projektu

Projekt, będący kontynuacją działań mających na celu zwiększenie efektywności energetycznej transportu miejskiego oraz rozwój zrównoważonego transportu publicznego, zakładał:

1. zakup niskoemisyjnego taboru wraz z niezbędną do jego obsługi infrastrukturą towarzyszącą:
   • zakup 3 szt. nowego taboru tramwajowego,
   • modernizację infrastruktury technicznej na terenie zajezdni tramwajowej w celu utrzymania zakupionych wagonów w pełnej gotowości technicznej i sprawności eksploatacyjnej (budowa hali zajezdni z niezbędnym wyposażeniem, torami wjazdowo-wyjazdowymi i siecią trakcyjną górną),
     
2. przebudowę infrastruktury transportu publicznego - utworzenie zintegrowanego węzła przesiadkowego publicznego transportu zbiorowego poprzez realizację 2 etapów przewidzianych w dokumentacji projektowej w tym: przebudowę 2 peronów tramwajowych i montaż 2 nowych wiat pasażerskich przy (…), montaż 3 tablic informacji pasażerskiej, montaż 3 biletomatów, montaż gabloty informacyjnej, organizację usługi (…), organizację usługi (…) - montaż stojaków rowerowych, wymianę istniejącego oświetlenia na LED i oświetlenie wiat pasażerskich na terenie pętli autobusowej przy (…), wykonanie chodnika łączącego teren pętli autobusowej z ww. przystankami tramwajowymi, mała architektura.
   
   

Realizacja projektu przyczyni się do rozwoju infrastruktury transportu publicznego -niskoemisyjnego transportu miejskiego, z którego korzystają nie tylko mieszkańcy (…), ale również sąsiednich gmin, uczący się i pracujący w (…) oraz korzystający z usług publicznych tu zlokalizowanych, a także turyści. Przyczyni się więc do poprawy zrównoważonej mobilności mieszkańców (…) i jego obszaru funkcjonalnego.

Cele projektu

Przedmiotowy projekt miał na celu działania służące poprawie sytuacji w zdiagnozowanych obszarach problemowych.

Cele główne projektu:

1. Poprawa zrównoważonej mobilności mieszkańców na terenie Gminy Miasto i jej obszaru funkcjonalnego.
2. Odchodzenie od transportu samochodowego na rzecz transportu miejskiego.
3. Zachęcenie mieszkańców do korzystania z ekologicznych środków transportu.
   
   

Jako cele szczegółowe projektu określono:

1. Dostosowanie taboru tramwajowego do potrzeb osób niepełnosprawnych i o ograniczonych możliwościach ruchowych poprzez m.in. zakup taboru niskopodłogowego.
2. Zwiększenie atrakcyjności transportu tramwajowego poprzez zakup nowoczesnego taboru.
3. Stworzenie odpowiednich warunków do obsługi taboru niskoemisyjnego poprzez budowę nowej hali obsługowo-naprawczej, której użytkowanie nie będzie miało negatywnego wpływu na środowisko naturalne.
4. Zmniejszenie poziomu emisji gazów cieplarnianych do atmosfery na terenie miasta.
5. Ułatwienie dostępu do infrastruktury komunikacji publicznej poprzez budowę węzła przesiadkowego na (…).
   
   

Zgodnie z „Wytycznymi w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności na lata 2014-2020", zgodnie z postanowieniami art. 71 rozporządzenia ogólnego, trwałość projektów współfinansowanych ze środków funduszy strukturalnych lub Funduszu Spójności musi być zachowana przez okres 5 lat od daty płatności końcowej na rzecz beneficjenta (tj. w przypadku, gdy w ramach rozliczenia wniosku o płatność końcową beneficjentowi przekazywane są środki - daty dokonania przelewu na rachunek bankowy beneficjenta; w pozostałych przypadkach - daty zatwierdzenia wniosku o płatność końcową).

Naruszenie zasady trwałości następuje w sytuacji wystąpienia w okresie trwałości co najmniej jednej z poniższych przesłanek:

1. zaprzestania działalności produkcyjnej lub jej relokowania poza obszar wsparcia PO,
2. w przypadku wystąpienia zmiany własności (rozumiana jako rozporządzenie prawem własności) elementu współfinansowanej infrastruktury, która daje przedsiębiorstwu lub podmiotowi publicznemu nienależne korzyści,
3. wystąpienia istotnych zmian wpływających na charakter projektu, jego cele lub warunki realizacji, które mogłyby doprowadzić do naruszenia jego pierwotnych celów.
   
   

Właścicielem zakupionego taboru tramwajowego oraz przebudowanej infrastruktury towarzyszącej (hali zajezdni z niezbędnym wyposażeniem, jak również elementów węzła przesiadkowego), po zakończeniu realizacji projektu (zarówno w okresie trwałości, jak i po jego zakończeniu), jest Beneficjent, tj. Gmina Miasto, reprezentowana przez Prezydenta Miasta. Zakupione wagony tramwajowe wraz z infrastrukturą towarzyszącą oraz częścią węzła przesiadkowego (perony przystanków tramwajowych) będą zarządzane przez spółkę komunalną A. Sp. z o.o., na której majątek zostaną przekazane powstałe w wyniku realizacji projektu środki B. sp. z o.o., ze 100% udziału Gminy Miasto.

Infrastruktura węzła przesiadkowego w zakresie wiat tramwajowych, biletomatów i tablic informacyjnych będzie zarządzana przez spółkę komunalną B. Miejskiej Sp. z o.o., na której majątek zostaną przekazane powstałe w wyniku realizacji projektu środki trwałe. Za eksploatację i utrzymanie powstałej infrastruktury będzie odpowiadać Dyrektor spółki B. ze 100% udziału Gminy Miasto.

Środki na utrzymanie infrastruktury, która pozostanie w bezpośrednim zarządzaniu Beneficjenta (chodnik, oświetlenie, mała architektura) będą zabezpieczone w budżecie miasta.

Za utrzymanie i monitorowanie wskaźników wygenerowanych przez projekt w okresie trwałości, tj. w okresie 5 lat od dokonania ostatniej płatności na rzecz Beneficjenta, będzie odpowiedzialny Beneficjent - Gmina Miasto.

Majątek wytworzony w ramach projektu (zakupione wagony tramwajowe, hala zajezdni, elementy węzła przesiadkowego - perony przystanków tramwajowych, wiaty tramwajowe, biletomaty, tablice informacyjne) zostanie przekazany aportem na majątek spółek miejskich: odpowiednio – A. Sp. z o.o. i B. Sp. z o.o.

Przekazanie infrastruktury aportem przez Wnioskodawcę w postaci ww. infrastruktury nie wpłynie na zaburzenie trwałości powstałego przedsięwzięcia, co oznacza brak ryzyka:

• zaprzestania działalności usługowej lub przeniesienie jej poza obszar objęty programem - infrastruktura funkcjonuje i będzie funkcjonowała tylko i wyłącznie na terenie Gminy Miasta. Spółki komunalne Gminy Miasto nie prowadzą działalności poza obszarem administracyjnym Miasta. Głównym i jedynym udziałowcem spółek jest Gmina Miasta. Spółki te odpowiadają w imieniu Miasta za realizację jego zadań własnych w zakresie świadczenia usług transportu publicznego na terenie Gminy Miasto i na rzecz jej mieszkańców. Spółki komunalne zostały utworzone w celu prowadzenia usług w imieniu Gminy Miasto, nie przewiduje się więc zaprzestania ich działalności, ani rozbudowy sieci tych usług poza obszar Miasta (nie leży to w interesie ww. spółek ani Miasta).
  

• zmiany własności elementu infrastruktury, która daje przedsiębiorstwu lub podmiotowi publicznemu nienależne korzyści - infrastruktura zostanie przekazana spółkom (A, B), których jedynym udziałowcem jest Gmina Miasto, w celu prawidłowego utrzymania i zarządzania. Środki przewidziane na utrzymanie tej infrastruktury są zagwarantowane w budżecie miasta i tych spółek. Wnioskodawca może w pełni zagwarantować, że infrastruktura zrealizowana w ramach projektu nie zmieni właściciela w okresie trwałości, ani też po jego zakończeniu. Wnosząc infrastrukturę wytworzoną w ramach projektu do spółek komunalnych, gmina nie przysparza im nienależnych korzyści, a jedynie realizuje swoje ustawowe zadania.
  
  
  

Gmina Miasto na prawach powiatu wnosząc aport rzeczowy do spółek prawa handlowego i cywilnego otrzymuje w zamian udziały (akcje) spółki o określonej wartości nominalnej. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. ws. wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - Rozdział 13 § 38 do 30 grudnia 2008 r. wkłady niepieniężne do spółek prawa handlowego i cywilnego były objęte zwolnieniem. W chwili obecnej dostawa towarów lub wykonanie usług, jako aport jest rozliczane według ogólnych zasad określonych w ustawie o podatku VAT, co oznacza, iż aport winien być dokumentowany fakturą sprzedaży, a stawka podatkowa wykazana na tej fakturze będzie zależna od tego, z jakim towarem lub usługą mamy do czynienia. Podstawą opodatkowania w każdym aporcie niepieniężnym będzie obrót (art. 29a ust. 1 ustawy o podatku VAT). W konsekwencji zmiany tych przepisów płatnik podatku VAT może rozliczyć podatek zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT z dnia 11 marca 2004 tj. skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Uzyskane dofinansowanie z budżetu UE nie jest pomocą bezzwrotną, o której mowa w rozdz. VI rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że aport wnoszony jest według cen po jakich został ujęty w ewidencji środków trwałych Gminy Miasto, po rozliczeniu zadania inwestycyjnego, zgodnie z protokołem zdawczo- odbiorczym danej inwestycji. Kolejnym etapem wniesienia aportem środków trwałych jest sporządzenie projektu uchwały i jej podjęcia przez Radę Miejską. Uchwała ta jest podstawą do sporządzenia aktu notarialnego finalizującego wniesienie aportu na kapitał zakładowy Spółki. Po wniesieniu aportu wzrośnie ilość udziałów i wysokość kapitału zakładowego.

Spółki do których wniesiony jest aport nie są zobligowane do wnoszenia dodatkowego świadczenia względem Gminy Miasto. Rozliczenia podatku VAT od wnoszonego aportu dokonuje Gmina Miasto jako wspólnik wnoszący aport. Spółka natomiast dokonuje zwrotu na rachunek budżetu Gminy Miasto uiszczonego przez Gminę Miasto należnego podatku VAT od przedmiotowej transakcji po otrzymaniu zwrotu podatku z Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina Miasto miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do środków trwałych, które zamierza przekazać aportem na majątek spółek miejskich?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Beneficjenta podatek VAT od majątku przekazanego aportem do spółki komunalnej jest możliwy do odzyskania, a co za tym idzie nie powinien być kosztem kwalifikowanym projektu. Do kosztów niekwalifikowanych Beneficjent zaliczył również proporcjonalną część kosztu usług inżyniera kontraktu, związaną z ww. robotami. Dzięki takiemu postępowaniu, Beneficjent uniknie podwójnego dofinansowania w odniesieniu do podatku VAT od robót aportowanych i proporcjonalnej części usług Inżyniera Kontraktu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Należy wskazać, że aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe. W związku z wniesieniem wkładu do spółki realizują się dwa rodzaje świadczeń ekonomicznych. Z jednej strony wnoszący wkład (aport) przenosi na spółkę, do której dokonuje wkładu, prawo do rozporządzania określonymi składnikami majątku, w zamian za co otrzymuje pewne uprawnienia (udziały), które posiadają określoną wartość. W związku z tym, powyższa transakcja bez wątpienia ma charakter odpłatny (z którego wynika konieczność opodatkowania VAT). Wskazać należy, że z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi, a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. otrzymanie udziałów spółki, w związku z którym wnoszący aport uzyskuje pewną, wymierną korzyść.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego lub cywilnego – w zależności od tego co jest jego przedmiotem – spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów w myśl art. 7 (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub odpłatnego świadczenia usług, w świetle art. 8 (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w szczególności przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych), a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż.

W konsekwencji, wniesienie aportem powstałego w ramach inwestycji majątku w zamian za udziały należy uznać za odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 506, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy lokalnego transportu zbiorowego.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z treści powyższego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Każde nabycie towarów i usług, przeznaczonych do przyszłego wykorzystania ich do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, bez względu na to, jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie jego dokonania za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Istotna jest intencja nabycia, jeśli dany towar/usługa ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy (art. 88 ustawy o VAT) lub aktów wykonawczych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług. Będąc podatnikiem podatku od towarów i usług składa do właściwego urzędu skarbowego deklaracje VAT-7.

Gmina realizowała projekt pod nazwą (…).

Projekt, będący kontynuacją działań mających na celu zwiększenie efektywności energetycznej transportu miejskiego oraz rozwój zrównoważonego transportu publicznego, zakładał: zakup 3 szt. nowego taboru tramwajowego, modernizację infrastruktury technicznej na terenie zajezdni tramwajowej w celu utrzymania zakupionych wagonów w pełnej gotowości technicznej i sprawności eksploatacyjnej - budowa hali zajezdni z niezbędnym wyposażeniem, torami wjazdowo-wyjazdowymi i siecią trakcyjną górną, przebudowę infrastruktury transportu publicznego - utworzenie zintegrowanego węzła przesiadkowego publicznego transportu zbiorowego poprzez realizację 2 etapów przewidzianych w dokumentacji projektowej w tym: przebudowę 2 peronów tramwajowych i montaż 2 nowych wiat pasażerskich, montaż 3 tablic informacji pasażerskiej, montaż 3 biletomatów, montaż gabloty informacyjnej, organizację usługi (…), organizację usługi (…)- montaż stojaków rowerowych, wymianę istniejącego oświetlenia na LED i oświetlenie wiat pasażerskich na terenie pętli autobusowej, wykonanie chodnika łączącego teren pętli autobusowej z ww. przystankami tramwajowymi, mała architektura.

Realizacja projektu przyczyni się do rozwoju infrastruktury transportu publicznego -niskoemisyjnego transportu miejskiego, z którego korzystają nie tylko mieszkańcy, ale również sąsiednich gmin, uczący się i pracujący oraz korzystający z usług publicznych tu zlokalizowanych, a także turyści. Przyczyni się więc do poprawy zrównoważonej mobilności mieszkańców i jego obszaru funkcjonalnego.

Przedmiotowy projekt miał na celu działania służące poprawie sytuacji w zdiagnozowanych obszarach problemowych.

Celem była poprawa zrównoważonej mobilności mieszkańców na terenie Gminy i jej obszaru funkcjonalnego, odchodzenie od transportu samochodowego na rzecz transportu miejskiego, zachęcenie mieszkańców do korzystania z ekologicznych środków transportu, dostosowanie taboru tramwajowego do potrzeb osób niepełnosprawnych i o ograniczonych możliwościach ruchowych poprzez m.in. zakup taboru niskopodłogowego, zwiększenie atrakcyjności transportu tramwajowego poprzez zakup nowoczesnego taboru, stworzenie odpowiednich warunków do obsługi taboru niskoemisyjnego poprzez budowę nowej hali obsługowo-naprawczej, której użytkowanie nie będzie miało negatywnego wpływu na środowisko naturalne, zmniejszenie poziomu emisji gazów cieplarnianych do atmosfery na terenie miasta, ułatwienie dostępu do infrastruktury komunikacji publicznej poprzez budowę węzła przesiadkowego na (…).

Właścicielem zakupionego taboru tramwajowego oraz przebudowanej infrastruktury towarzyszącej - hali zajezdni z niezbędnym wyposażeniem, jak również elementów węzła przesiadkowego, po zakończeniu realizacji projektu (zarówno w okresie trwałości, jak i po jego zakończeniu), jest Beneficjent, tj. Gmina. Zakupione wagony tramwajowe wraz z infrastrukturą towarzyszącą oraz częścią węzła przesiadkowego - perony przystanków tramwajowych będą zarządzane przez spółkę komunalną, na której majątek zostaną przekazane powstałe w wyniku realizacji projektu środki trwałe. Za eksploatację i utrzymanie powstałej infrastruktury będzie odpowiadać spółka ze 100% udziału Gminy.

Infrastruktura węzła przesiadkowego w zakresie wiat tramwajowych, biletomatów i tablic informacyjnych będzie zarządzana przez spółkę komunalną, na której majątek zostaną przekazane powstałe w wyniku realizacji projektu środki trwałe. Za eksploatację i utrzymanie powstałej infrastruktury będzie odpowiadać spółka ze 100% udziału Gminy.

Środki na utrzymanie infrastruktury, która pozostanie w bezpośrednim zarządzaniu Beneficjenta (chodnik, oświetlenie, mała architektura) będą zabezpieczone w budżecie miasta.

Za utrzymanie i monitorowanie wskaźników wygenerowanych przez projekt w okresie trwałości, tj. w okresie 5 lat od dokonania ostatniej płatności na rzecz Beneficjenta, będzie odpowiedzialny Beneficjent - Gmina.

Majątek wytworzony w ramach projektu - zakupione wagony tramwajowe, hala zajezdni, elementy węzła przesiadkowego - perony przystanków tramwajowych, wiaty tramwajowe, biletomaty, tablice informacyjne, zostanie przekazany aportem na majątek spółek miejskich: odpowiednio - A. Sp. z o.o. i B. Sp. z o.o.

Przekazanie infrastruktury aportem przez Wnioskodawcę w postaci ww. infrastruktury nie wpłynie na zaburzenie trwałości powstałego przedsięwzięcia, co oznacza brak ryzyka:

1. zaprzestania działalności usługowej lub przeniesienie jej poza obszar objęty programem - infrastruktura funkcjonuje i będzie funkcjonowała tylko i wyłącznie na terenie Gminy. Spółki komunalne Gminy nie prowadzą działalności poza obszarem administracyjnym Miasta. Głównym i jedynym udziałowcem spółek jest Gmina. Spółki te odpowiadają w imieniu Miasta za realizację jego zadań własnych w zakresie świadczenia usług transportu publicznego na terenie Gminy i na rzecz jej mieszkańców. Spółki komunalne zostały utworzone w celu prowadzenia usług w imieniu Gminy, nie przewiduje się więc zaprzestania ich działalności, ani rozbudowy sieci tych usług poza obszar Miasta - nie leży to w interesie ww. spółek ani Miasta,
   
2. zmiany własności elementu infrastruktury, która daje przedsiębiorstwu lub podmiotowi publicznemu nienależne korzyści - infrastruktura zostanie przekazana spółkom, których jedynym udziałowcem jest Gmina, w celu prawidłowego utrzymania i zarządzania. Środki przewidziane na utrzymanie tej infrastruktury są zagwarantowane w budżecie miasta i tych spółek. Wnioskodawca może w pełni zagwarantować, że infrastruktura zrealizowana w ramach projektu nie zmieni właściciela w okresie trwałości, ani też po jego zakończeniu. Wnosząc infrastrukturę wytworzoną w ramach projektu do spółek komunalnych, gmina nie przysparza im nienależnych korzyści, a jedynie realizuje swoje ustawowe zadania.
   
   

Gmina wnosząc aport rzeczowy do spółek prawa handlowego i cywilnego otrzymuje w zamian udziały - akcje spółki o określonej wartości nominalnej. W chwili obecnej dostawa towarów lub wykonanie usług, jako aport jest rozliczane według ogólnych zasad określonych w ustawie o podatku VAT, co oznacza, iż aport winien być dokumentowany fakturą sprzedaży, a stawka podatkowa wykazana na tej fakturze będzie zależna od tego, z jakim towarem lub usługą mamy do czynienia. Podstawą opodatkowania w każdym aporcie niepieniężnym będzie obrót - art. 29a ust. 1 ustawy o podatku VAT. W konsekwencji płatnik podatku VAT może rozliczyć podatek zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT tj. skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Aport wnoszony jest według cen po jakich został ujęty w ewidencji środków trwałych Gminy, po rozliczeniu zadania inwestycyjnego, zgodnie z protokołem zdawczo- odbiorczym danej inwestycji. Kolejnym etapem wniesienia aportem środków trwałych jest sporządzenie projektu uchwały i jej podjęcia przez Radę Miejską. Uchwała ta jest podstawą do sporządzenia aktu notarialnego finalizującego wniesienie aportu na kapitał zakładowy Spółki. Po wniesieniu aportu wzrośnie ilość udziałów i wysokość kapitału zakładowego.

Spółki do których wniesiony jest aport nie są zobligowane do wnoszenia dodatkowego świadczenia względem Gminy. Rozliczenia podatku VAT od wnoszonego aportu dokonuje Gmina jako wspólnik wnoszący aport. Spółka natomiast dokonuje zwrotu na rachunek budżetu Gminy uiszczonego przez Gminę należnego podatku VAT od przedmiotowej transakcji po otrzymaniu zwrotu podatku z Urzędu Skarbowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy Gmina miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do środków trwałych, które zamierza przekazać aportem na majątek spółek miejskich.

W odniesieniu do opisu sytuacji i obowiązujących w tym zakresie przepisów należy stwierdzić, że Gminie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do środków trwałych, które zamierza przekazać aportem na majątek spółek miejskich.

Należy podkreślić, że ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Tym samym, podatnik dokonując zakupu towarów czy usług, dokonuje ich natychmiastowej alokacji do czynności dających prawo do odliczenia lub niedających takiego prawa. Decyzja taka musi być podjęta od razu.

Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje, jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

W przypadku rozpatrywania prawa do odliczenia, należy zwrócić uwagę, że Gmina przystąpiła do realizacji projektu z zamiarem wniesienia nabytych i wytworzonych środków trwałych aportem do Spółek Miejskich.

W niniejszym przypadku, warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, są spełnione. Z okoliczności sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina realizowała inwestycję z zamiarem dokonania dostawy w formie aportu zakupionych i wytworzonych środków trwałych na rzecz Spółek Miejskich. Powyższa dostawa (aport) odbędzie się za odpłatnością w postaci uzyskanych udziałów o określonej wartości. Z powyższego wynika, że Gmina wykorzysta zakupione i wytworzone środki trwałe do czynności opodatkowanych (aport). Zatem Gminie – zgodnie z art. 86 ustawy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego nabytych i wytworzonych środków trwałych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zadanego pytania należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID - 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. poz. 374 i 567) dodany przez art. 1 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568)).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.