Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.69.2020.2.MT
z 27 kwietnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2020 r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 5 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 kwietnia 2020 r. (data wpływu drogą elektroniczną ePUAP 8 kwietnia 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 27 marca 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.69.2020.1.KK (doręczone Stronie w dniu 1 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży budynku handlowo-usługowego posadowionego na trzech działkach – jest nieprawidłowe,
  

• zwolnienia z podatku VAT sprzedaży budynku handlowo-usługowego wraz z działkami na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych w podatku VAT dla sprzedaży działek zabudowanych budynkiem handlowo-usługowym. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 kwietnia 2020 r. (data wpływu drogą elektroniczną ePUAP 8 kwietnia 2020 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 27 marca 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.69.2020.1.KK (skutecznie doręczone Stronie w dniu 1 kwietnia 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym działek nr … oraz … o łącznej powierzchni 589,00 m² i 636,00 m² (łącznie 1,225 m2) położonych w (…), dla których Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą (…) oraz właścicielem działki nr (…) o powierzchni 512,00 m² położonej w (…) dla których Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą …. Wnioskodawca jest żonaty, z żoną łączy go ustrój ustawowej wspólności majątkowej, działka stanowiąca własność oraz prawo wieczystego użytkowania stanowią jego majątek odrębny.

Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i nie prowadzi działalności gospodarczej. Wnioskodawca był czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadził działalność gospodarczą wpisaną do CEIDG w okresie od 1 czerwca 2000 r. do dnia 30 sierpnia 2019 r. Działalność była zawieszona od dnia 14 marca 2017 r. do dnia 30 sierpnia 2019 r. W okresie zawieszenia Wnioskodawca nie wykonywał czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w tym wyprzedaży zapasów i środków trwałych. Wnioskodawca nabył własność działki nr … w drodze kupna w dniu 27 listopada 2019 r. oraz prawo wieczystego użytkowania działek nr … oraz … w drodze kupna w dniu 15 maja 2000 r. Działki są zabudowane budynkiem handlowo - usługowym, jednokondygnacyjnym, murowanym o powierzchni zabudowy 330 m2. Budynek został wzniesiony przez poprzedniego użytkownika wieczystego na działkach nr … oraz nr … z naruszeniem granic działki nr … co zmusiło Wnioskodawcę do jej nabycia, gdy się o naruszeniu dowiedział. Budynek był wykorzystywany w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i był remontowany. Budynek był wykazany w ewidencji środków w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą i były od niego dokonywane odpisy amortyzacyjne. Budynek nie był w okresie użytkowania ulepszony o wartość przewyższającą zgodnie z przepisami o podatku dochodowym 30% wartości początkowej.

W związku z nabyciem budynku, wieczystego użytkowania i własności gruntu, których dotyczy wniosek, Wnioskodawca nie korzystał z prawa do pomniejszenia podatku od towarów i usług należnego o podatek naliczony związany z tym nabyciem. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy zaprzestanej całkowicie w 30 sierpnia 2019 r. nie była dostawa lub zagospodarowanie nieruchomości. Wnioskodawca zamierza sprzedać opisane prawo wieczystego użytkowania działek nr … oraz nr …, odrębne od gruntu prawo własności budynku znajdującego się na tych działkach oraz zabudowaną tym budynkiem działkę nr … w takiej postaci w jakiej się znajduje.

Wnioskodawca przed sprzedażą nie wystąpi do właściwych podmiotów o możliwość uzbrojenia zbywanego gruntu w przyłącza sieci wodnej, gazowej lub elektrycznej. Wnioskodawca do czasu sprzedaży, nie zamierza dokonywać jakichkolwiek czynności (i nie poniósł i nie zamierza ponieść nakładów) w celu przygotowania opisanych nieruchomości i prawa wieczystego użytkowania gruntu do sprzedaży, oprócz tych wyszczególnionych we wniosku. Wnioskodawca nie ogłaszał i nie będzie ogłaszał zamiaru zbycia gruntu będącego przedmiotem sprzedaży w sieci internetowej, telewizji, radiu lub prasie (lokalnej lub o zasięgu krajowym). Opisane: grunt, prawo wieczystego użytkowania gruntu i budynek nie były przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innej podobnej umowy. Wnioskodawca lub jego małżonek nie dokonywali wcześniej dostawy nieruchomości.

Z opisanego gruntu lub prawa wieczystego użytkowania gruntu nie są i nie były dokonywane dostawy (sprzedaż) produktów rolnych, w rozumieniu art. 2 pkt 20 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą. Produkty rolne były wykorzystywane na cele osobiste (w gospodarstwie) Wnioskodawcy. Nie były one wykorzystywane do produkcji materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcji warzywniczej, gruntowej, szklarniowej lub pod folią, produkcji roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczej, chowu, hodowla i produkcji materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcji zwierzęcej typu przemysłowego lub fermowego oraz chowu i hodowli ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, ani też uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowej hodowli i chowu drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarni drobiu, hodowli i chowu zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chowu i hodowli dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenia pasiek oraz chowu i hodowli innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaży produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, w tym wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych oraz bambus, a także świadczenia usług rolniczych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy. Nabywca zamierza wyburzyć opisany budynek i wznieść nowy pawilon handlowy. Do dnia zbycia opisanych przedmiotów interpretacji przez Wnioskodawcę czynności te nie zostaną podjęte.

W piśmie uzupełniającym z dnia 8 kwietnia 2020 r. Wnioskodawca wskazał, co następuje:

Wnioskodawca z wykorzystaniem opisanych we wniosku działek nie prowadził i nie prowadzi gospodarstwa rolnego, jako rolnik ryczałtowy zwolniony od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy. Wnioskodawca nie ponosił na ww. budynek nakładów wynoszących co najmniej 30% wartości początkowej budynku. Wnioskodawca w związku z nabyciem budynku położonego na działkach …, … i … nie otrzymał faktur z wykazanym podatkiem VAT. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i nie korzystała ze zwolnienia z tego podatku. W związku z zakończeniem prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca nie wykazał w remanencie likwidacyjnym budynku wraz z działkami i nie rozliczył należnego podatku VAT, gdyż obowiązek taki u Wnioskodawcy nie wystąpił. Wnioskodawca wykorzystywał przedmiotowy budynek położony na ww. działkach po zakończeniu działalności gospodarczej jako skład rzeczy osobistych niezwiązanych z żadną działalnością. Budynek przed transakcją nie zostanie wyburzony.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca w związku ze sprzedażą opisanego prawa wieczystego użytkowania działek nr … oraz nr …, odrębnego od gruntu prawa własności budynku znajdującego się na tych działkach oraz zabudowanej tym budynkiem działki nr … podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że w związku ze sprzedażą opisanego prawa wieczystego użytkowania działek nr … oraz nr …, odrębnego od gruntu prawa własności budynku znajdującego się na tych działkach oraz zabudowanej tym budynkiem działki nr … nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nie wykonuje w sposób częstotliwy lub z zamiarem takiego wykonywania działalności polegającej na dostawie nieruchomości przeznaczonych pod zabudowę, a dokonany przez niego zakup opisanej nieruchomości stanowił rodzaj lokaty kapitału. Wnioskodawca nie podejmował czynności właściwych dla zachowania dla podmiotów dokonujących takich dostaw w sposób częstotliwy i z zamiarem osiągania zysku z tej działalności, a podjęte przez niego działania nastąpiły w ramach zwykłego zarządu majątkiem osobistym. Z opisanego stanu faktycznego nie wynika też, by Wnioskodawca działał jak osoba, której celem jest osiągnięcie zysku, w szczególności nie nabył w tym celu nieruchomości będącej przedmiotem wniosku. Ponadto zachodzą przesłanki do zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek oraz prawa własności budynku znajdującego się na tych działkach oraz jest prawidłowe w zakresie zwolnienia z podatku VAT sprzedaży zabudowanych działek na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie nieruchomości gruntowej traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy podkreślić, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem „handel” należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy, nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest również czy podmiot dokonujący sprzedaży gruntu podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy ww. orzeczenia wynika m.in., że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Zatem jak wynika z powyższego, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji powyższego, dostawę gruntu należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie działki nie stanowi działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym działek nr … oraz … oraz właścicielem działki nr …. Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i nie prowadzi działalności gospodarczej. Wnioskodawca był czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadził działalność gospodarczą w okresie od 1 czerwca 2000 r. do dnia 30 sierpnia 2019 r. Działalność była zawieszona od dnia 14 marca 2017 r. do dnia 30 sierpnia 2019 r. W okresie zawieszenia Wnioskodawca nie wykonywał czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, w tym wyprzedaży zapasów i środków trwałych. Wnioskodawca nabył własność działki nr … w drodze kupna w dniu 27 listopada 2019 r. oraz prawo wieczystego użytkowania działek nr … oraz nr … w drodze kupna w dniu 15 maja 2000 r. Działki są zabudowane budynkiem handlowo - usługowym. Budynek został wzniesiony przez poprzedniego użytkownika wieczystego na działkach nr … oraz nr … z naruszeniem granic działki nr … co zmusiło Wnioskodawcę do jej nabycia, gdy się o naruszeniu dowiedział. Budynek był wykorzystywany w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i był remontowany. Budynek był wykazany w ewidencji środków w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą i były od niego dokonywane odpisy amortyzacyjne. W związku z nabyciem budynku, wieczystego użytkowania i własności gruntu, Wnioskodawca nie korzystał z prawa do pomniejszenia podatku od towarów i usług należnego o podatek naliczony związany z tym nabyciem. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy zaprzestanej całkowicie w 30 sierpnia 2019 r. nie była dostawa lub zagospodarowanie nieruchomości. Wnioskodawca zamierza sprzedać ww. budynek handlowo-usługowy posadowiony na działkach nr …, nr … oraz nr …, w takiej postaci w jakiej się znajduje. Wnioskodawca przed sprzedażą nie wystąpi do właściwych podmiotów o możliwość uzbrojenia zbywanego gruntu w przyłącza sieci wodnej, gazowej lub elektrycznej. Wnioskodawca do czasu sprzedaży, nie zamierza dokonywać jakichkolwiek czynności w celu przygotowania opisanych nieruchomości i prawa wieczystego użytkowania gruntu do sprzedaży, oprócz tych wyszczególnionych we wniosku. Wnioskodawca nie ogłaszał i nie będzie ogłaszał zamiaru zbycia nieruchomości będących przedmiotem sprzedaży w sieci internetowej, telewizji, radiu lub prasie. Budynek, opisany grunt, prawo wieczystego użytkowania gruntu nie były przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innej podobnej umowy. Z opisanego gruntu lub prawa wieczystego użytkowania gruntu nie są i nie były dokonywane dostawy (sprzedaż) produktów rolnych. Wnioskodawca z wykorzystaniem opisanych we wniosku działek nie prowadził i nie prowadzi gospodarstwa rolnego, jako rolnik ryczałtowy zwolniony od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy. Wnioskodawca nie ponosił na ww. budynek nakładów wynoszących co najmniej 30% wartości początkowej budynku. Wnioskodawca w związku z nabyciem budynku położonego na działkach …, … i … nie otrzymał faktur z wykazanym podatkiem VAT. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i nie korzystała ze zwolnienia z tego podatku. W związku z zakończeniem prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca nie wykazał w remanencie likwidacyjnym budynku wraz z działkami i nie rozliczył należnego podatku VAT, gdyż obowiązek taki u Wnioskodawcy nie wystąpił. Wnioskodawca wykorzystywał przedmiotowy budynek położony na ww. działkach po zakończeniu działalności gospodarczej jako skład rzeczy osobistych niezwiązanych z żadną działalnością. Nabywca zamierza wyburzyć opisany budynek i wznieść nowy pawilon handlowy, jednakże budynek przed transakcją nie zostanie wyburzony.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą sposobu opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży budynku handlowo-usługowego posadowionego na działkach nr …, nr … oraz nr ….

W ocenie tut. Organu uznać należy, że wykorzystywanie budynku handlowo-usługowego posadowionego na działkach nr …, nr … i nr … wykluczają sprzedaż tego budynku wraz z ww. działkami w ramach zarządu majątkiem prywatnym Wnioskodawcy. Wobec powyższych okoliczności, należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę ww. działek zabudowanych budynkiem handlowo-usługowym będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a Wnioskodawca będzie działał jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Należy stwierdzić, że w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik majątku osobistego Wnioskodawcy, a sprzedaż budynku handlowo-usługowego posadowionego na ww. działkach będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

W konsekwencji, opisana w przedmiotowej sprawie transakcja sprzedaży budynku handlowo-usługowego znajdującego się na działkach nr …, nr … oraz nr … stanowi czynność opodatkowaną podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, z tytułu której Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższymi okolicznościami, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sprzedaż ww. działek zabudowanych budynkiem handlowo-usługowym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, należało ocenić jako nieprawidłowe.

Podkreślić należy, że czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku.

Stosownie zatem do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
   
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z obowiązującą od 1 września 2019 r. treścią art. 2 pkt 14 ustawy stosownie do art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1520), rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Pierwsze zasiedlenie budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu i także prawa użytkowania wieczystego gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy o VAT, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Przy czym, jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy o VAT należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o VAT, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Po przeprowadzeniu analizy przedstawionego opisu sprawy na tle przywołanych regulacji prawnych należy stwierdzić, że sprzedaż budynku handlowo-usługowego posadowionego na działkach nr …, nr … oraz nr … może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ spełnione zostały warunki wymienione w tym przepisie.

Wnioskodawca wskazał, że prowadził działalność gospodarczą w okresie od 1 czerwca 2000 r. do dnia sierpnia 2019 r. oraz że budynek handlowo-usługowy posadowiony na ww. działkach był wykorzystywany w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności. Wnioskodawca nabył ww. budynek wraz z działkami nr … i nr … dnia 15 maja 2000 r. Budynek ten był remontowany, jednakże poniesione nakłady nie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Wnioskodawca wskazał również, że do dnia sprzedaży działek zabudowanych ww. budynkiem, budynek ten nie zostanie wyburzony.

Przedstawione okoliczności wskazują, że sprzedaż ww. budynku handlowo-usługowego nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku upłyną co najmniej 2 lata. Jak wynika z opisu sprawy do pierwszego zasiedlenia ww. budynku handlowo-usługowego doszło w 2000 r., tj. w momencie rozpoczęcia jego użytkowania w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, co oznacza, że doszło do pierwszego zasiedlenia ww. budynku w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Ponadto Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowego budynku w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej budynku. Zatem, transakcja sprzedaży budynku handlowo-usługowego posadowionego na działkach nr …, nr … oraz nr … może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ pomiędzy pierwszym zasiedleniem tego budynku, a jego dostawą upłynie okres co najmniej dwóch lat.

Należy zauważyć, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku. Według art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z zabudowaniami. Powyższe wynika z faktu, że zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu uznawane jest za dostawę towaru oraz z tego, że grunt dzieli stawkę zabudowań na nim posadowionych.

Mając na uwadze ww. przytoczone przepisy należy stwierdzić, że ze zwolnienia od podatku VAT - na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT – będzie korzystać dostawa gruntów, na którym posadowiony jest wskazany budynek.

Skoro planowana sprzedaż ww. działek zabudowanych budynkiem handlowo-usługowym może korzystać ze zwolnienia od podatku uregulowanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, to badanie przesłanek i rozstrzyganie zwolnienia na podstawie innych przepisów, tj. art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy o VAT jest niezasadne.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT do czynności sprzedaży prawa wieczystego użytkowania działek nr … i nr … oraz prawa własności działki nr … zabudowanych ww. budynkiem – należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzeń.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, ul. …, … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID - 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374 i 567) dodany przez art. 1 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568)).

Stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.