Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.61.2020.1.IZ
z 30 kwietnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2020 r. (data wpływu 3 lutego 2020 r.), uzupełnionego pismem z dnia 9 lutego 2020 r. (data wpływu 9 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości gruntowej oraz z tytułu wybudowania budynku – jest prawidłowe.
• braku dokonania korekty podatku naliczonego w związku ze zmianą przeznaczenia części budynku i gruntu – jest nieprawidłowe
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 9 lutego 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości gruntowej oraz z tytułu wybudowania budynku oraz w zakresie braku dokonania korekty podatku naliczonego w związku ze zmianą przeznaczenia części budynku i gruntu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od 2010 roku jest czynnym podatnikiem VAT z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, ponieważ jednocześnie prowadził gospodarstwo rolne w maju 2016 roku złożył zawiadomienie o rezygnacji ze zwolnienia w zakresie podatku VAT z tytułu prowadzenia działalności rolniczej. Jednocześnie w międzyczasie, tj. w maju 2016 roku Wnioskodawca dokonał likwidacji prowadzonej działalności gospodarczej pozostając nadal czynnym podatnikiem VAT. We wrześniu 2016 roku Wnioskodawca dokonał zakupu gruntów rolnych o powierzchni ok. 0,16 ha za kwotę … zł, w tym podatek VAT .. zł, przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego pod budownictwo mieszkaniowe z funkcją usług. Ponieważ Wnioskodawca posiada grunty rolne i prowadzi działalność rolniczą na terenie dwóch sąsiadujących gmin tj. gminy … oraz gminy …, na terenie której Wnioskodawca zamieszkuje, zakupu gruntów w miesiącu wrześniu 2016 roku, Wnioskodawca dokonał w zamiarze prowadzenia na nich działalności rolniczej, tj. przetrzymywania maszyn rolniczych ewentualnej ich naprawy, jak również z zamiarem budowy budynku mieszkalnego przeznaczonego pod wynajem okazjonalny dla turystów oraz firm. W związku z zakupem Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku VAT od całej wartości zakupionej nieruchomości. W początkowym okresie działka została ogrodzona i była wykorzystywana zgodnie z zamierzeniem, tj. do przetrzymywania maszyn rolniczych, tj. (ciągników rolniczych, przyczep, kosiarki i innych). Pod koniec 2017 roku Wnioskodawca rozpoczął budowę budynku mieszkalnego również z zachowaniem zamiaru przeznaczenia budynku pod wynajem okazjonalny. W związku z budową budynku dokonano odliczenia podatku VAT ale tylko w części dotyczącej wbudowanego w bryłę budynku garażu oraz części pomieszczenia budynku nad garażem, które mają być wykorzystywane do działalności rolniczej, tj. jako garaż do naprawy maszyn rolniczych, przetrzymywania narzędzi oraz jako część biurowa związana z działalnością rolniczą, dotychczas poniesione nakłady na tą część budynku to ok. …. zł. Od budowy pozostałej części budynku, która ma być przeznaczona pod wynajem okazjonalny Wnioskodawca nie dokonywał odliczenia podatku VAT, dotychczas poniesione nakłady na tą część budynku to ok. … zł. Aktualnie budynek jest w trakcie budowy, jednakże po jej zakończeniu z powodów osobistych, Wnioskodawca nosi się z zamiarem okresowej zmiany na okres ok. 5 miesięcy, pierwotnego przeznaczenia części budynku pod wynajem okazjonalny i wykorzystywać tą część budynku na cele osobiste, tj. osobistego zamieszkania do czasu zakończenia remontu drugiego domu. Pozostała cześć domu, tj. wbudowany w bryłę budynku garaż z częścią biurową oraz część działki, nadal będą wykorzystywane zgodnie z pierwotnym założeniem w związku z prowadzoną działalnością rolniczą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z zakupem nieruchomości we wrześniu 2016 roku.
2. Czy Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku VAT w związku z budową budynku mieszkalnego, w części która będzie wykorzystywana pod działalność rolniczą czy też w całości również od części budynku przeznaczonej pod najem okazjonalny.
3. Czy dokonując okresowej zmiany części budynku na potrzeby osobiste Wnioskodawca będzie zobligowany do korekty odliczonego podatku VAT w związku z zakupem działki i wydatków na budowę budynku.
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy jako nabywca był on uprawniony do odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem nieruchomości rolnej w myśl regulacji art. 86 ust. 1 i 2 ustawy o VAT. Jako nabywca nieruchomości był czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nabył przedmiotową nieruchomość w związku z realizacją działalności rolniczej opodatkowaną podatkiem VAT w rozumieniu art. 15 ustawy od VAT. Wykorzystywał przedmiotową nieruchomość do działalności rolniczej, a następnie przeznaczył jej część pod budowę budynku mieszkalnego pod wynajem okazjonalny. Budowany budynek mieszkalny będzie przeznaczony częściowo pod działalność rolniczą do przetrzymywania i naprawy maszyn rolniczych i jako biuro do realizacji spraw związanych z prowadzeniem gospodarstwa rolnego a częściową pod działalność agroturystyczną. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Odnosząc treść przepisu do opisanego stanu faktycznego należy stwierdzić, że wszystkie przesłanki w nim wskazane zostaną spełnione, a tym samym Wnioskodawca jest uprawniona do odliczenia naliczonego podatku VAT.

Ad. 2

Analogiczne sprawa się przedstawia w przypadku prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z budową budynku mieszkalnego przeznaczonego w części pod działalność rolniczą a w części pod działalność agroturystyczną i wynajem krótkoterminowy. W ocenie Wnioskodawcy był on oraz jest nadal do zakończenia budowy uprawniony do odliczenia podatku od towarów i usług zarówno od części budynku mieszkalnego, która ma być przeznaczona pod działalność rolniczą jak również od części budynku, która ma być przeznaczona pod wynajem krótkookresowy.

Ad. 3

W ocenie Wnioskodawcy krótkotrwałe wykorzystanie nieruchomości na cele osobiste w związku z remontem innej nieruchomości nie zmienia charakteru pierwotnego przeznaczenia tej nieruchomości i nie rodzi obowiązku korekty odliczonego podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości gruntowej oraz z tytułu wybudowania budynku jest prawidłowe oraz nieprawidłowe w zakresie braku dokonania korekty podatku naliczonego w związku ze zmianą przeznaczenia części budynku i gruntu.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Według art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a, powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wyżej powołane przepisy określają również termin, w którym podatnik może dokonać obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z nabytych towarów i usług.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca od 2010 roku jest czynnym podatnikiem VAT z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Z uwagi na to, że jednocześnie prowadził gospodarstwo rolne, w maju 2016 roku złożył zawiadomienie o rezygnacji ze zwolnienia w zakresie podatku VAT z tytułu prowadzenia działalności rolniczej. Również w maju 2016 r. Wnioskodawca dokonał likwidacji prowadzonej działalności gospodarczej pozostając nadal czynnym podatnikiem VAT. We wrześniu 2016 roku Wnioskodawca dokonał zakupu gruntów rolnych o powierzchni ok 0,16 ha za kwotę … zł w tym podatek VAT … zł, przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego pod budownictwo mieszkaniowe z funkcją usług, z zamiarem prowadzenia na nich działalności rolniczej, tj. przetrzymywania maszyn rolniczych ewentualnej ich naprawy jak również z zamiarem budowy budynku mieszkalnego przeznaczonego pod wynajem okazjonalny dla turystów oraz firm. W związku z zakupem Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku VAT od całej wartości zakupionej nieruchomości. W początkowym okresie działka została ogrodzona i była wykorzystywana zgodnie z zamierzeniem, tj. do przetrzymywania maszyn rolniczych - ciągników rolniczych, przyczep, kosiarki i innych.

Pod koniec 2017 roku Wnioskodawca rozpoczął budowę budynku mieszkalnego również z zachowaniem zamiaru przeznaczenia budynku pod wynajem okazjonalny. W związku z budową budynku dokonano odliczenia podatku VAT ale tylko w części dotyczącej wbudowanego w bryłę budynku garażu oraz części pomieszczenia budynku nad garażem, które mają być wykorzystywane do działalności rolniczej, tj. jako garaż do naprawy maszyn rolniczych, przetrzymywania narzędzi oraz jasko część biurowa związana z działalnością rolniczą, dotychczas poniesione nakłady na tą część budynku to ok … zł. Od budowy pozostałej części budynku która ma być przeznaczona pod wynajem okazjonalny Wnioskodawca nie dokonywał odliczenia podatku VAT, dotychczas poniesione nakłady na tą część budynku to ok … zł. Aktualnie budynek jest w trakcie budowy jednakże po jej zakończeniu z powodów osobistych, Wnioskodawca nosi się z zamiarem okresowej zmiany na okres ok. 5 miesięcy, pierwotnego przeznaczenia części budynku pod wynajem okazjonalny i wykorzystywać tą część budynku na cele osobiste (tj. osobistego zamieszkania do czasu zakończenia remontu drugiego domu). Pozostała cześć domu, tj. wbudowany w bryłę budynku garaż z częścią biurową oraz część działki, nadal będą wykorzystywane zgodnie z pierwotnym założeniem w związku z prowadzoną działalnością rolniczą.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu nieruchomości gruntowej oraz z tytułu budowy budynku mieszkalnego.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu zarówno gruntu jak i z tytułu wydatków poniesionych na budowę budynku zostały spełnione.

Jak bowiem wskazał Wnioskodawca opisany we wniosku grunt rolny został nabyty z zamiarem prowadzenia na nim działalności rolniczej, tj. przetrzymywania maszyn rolniczych ewentualnej ich naprawy jak również z zamiarem budowy budynku mieszkalnego przeznaczonego pod wynajem okazjonalny dla turystów oraz firm.

Rozpoczętą w 2017 roku inwestycję w postaci budynku mieszkalnego Wnioskodawca rozpoczął z zamiarem przeznaczenia jej w części na potrzeby prowadzonej działalności rolniczej, a w części pod wynajem okazjonalny, agroturystykę. Ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie nie przewidują zwolnienia od podatku dla usług agroturystyki ani najmu okazjonalnego.

Okoliczności sprawy wskazują więc, że w momencie nabycia gruntu rolnego jak i prowadzenia budowy budynku mieszkalnego Wnioskodawca był i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzenia działalności rolniczej. Wnioskodawca zamierza wykorzystywać zarówno zakupiony grunt jak i budynek do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem nieruchomości rolnej oraz z tytułu wydatków związanych z budową budynku mieszkalnego, zarówno w części która będzie wykorzystywana pod działalność rolniczą jak i pod najem okazjonalny.

Należy w tym miejscu zaznaczyć, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie dokonał obniżenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z budową części budynku mieszkalnego przeznaczonej na wynajem okazjonalny w terminach określonych w art. 86 ust. 10 i ust. 11 ustawy, Wnioskodawca uprawniony jest, na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy, do odliczenia tego podatku, poprzez złożenie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i 2 wniosku jest prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w związku krótkotrwałym wykorzystaniem nieruchomości na cele osobiste w związku z remontem innej nieruchomości.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazać należy, że w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy – za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych,
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Biorąc zatem pod uwagę treść złożonego wniosku w kontekście wyżej powołanych przepisów stwierdzić należy, że przeznaczenie przez Wnioskodawcę na własne potrzeby części budynku mieszkalnego, wybudowanego w ramach działalności gospodarczej, wypełnia dyspozycję art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, a zatem stanowi odpłatne świadczenie usług. Wnioskodawca bowiem użyje towar stanowiący część jego przedsiębiorstwa do celów innych niż działalność gospodarcza, a Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu jego wytworzenia, wybudowania.

Zatem nieodpłatne przekazanie przedmiotowego budynku (jego części) na cele osobiste Wnioskodawcy stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W świetle art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

W przedmiotowej sprawie, z uwagi na to, że Wnioskodawca wskazał, że przeznaczy część budynku na cele osobiste, tj. w celu osobistego zamieszkania w nim do czasu zakończenia remontu drugiego domu, czynność ta będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W świetle art. 91 ust. 2 w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym, że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Z kolei przepis art. 91 ust. 3 ustawy stanowi, że korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W przypadku, gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art. 91 ust. 4).

Natomiast, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy).

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
   
   

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi (art. 91 ust. 7).

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (art. 91 ust. 7a).

Zgodnie z art. 91 ust. 7b ww. ustawy w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Jak stanowi art. 91 ust. 7c ww. ustawy jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Zgodnie z art. 91 ust. 7d ustawy, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Biorąc zatem pod uwagę treść złożonego wniosku w kontekście wyżej powołanych przepisów stwierdzić należy, że przeznaczenie przez Wnioskodawcę na własne potrzeby oddanego do użytkowania budynku (jego części), a tym samym część gruntu, na którym budynek jest posadowiony spowoduje zmianę przeznaczenia tych nieruchomości. Nie będą one, od momentu przekazania ich na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawcy, wykorzystywane do czynności opodatkowanych lecz zwolnionych od podatku od towarów i usług.

Analiza powołanych wyżej przepisów art. 91 ustawy, jednoznacznie wskazuje, że w przypadku zmiany przeznaczenia środka trwałego, tj. zarówno w sytuacji gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi, podatnik jest zobowiązany dokonać korekty podatku.

Treść wyżej powołanych przepisów nie wskazuje, że krótkotrwała zmiana wykorzystywania środków trwałych do czynności zwolnionych od podatku nie powoduje obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego z tytułu ich nabycia bądź wytworzenia. Wręcz przeciwnie, z brzmienia art. 97 ust. 7a ustawy wynika, że w odniesieniu do towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, korekty, dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczenia, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Biorąc zatem pod uwagę treść złożonego wniosku w kontekście wyżej powołanych przepisów stwierdzić należy, że sytuacja w której Wnioskodawca przeznaczy na własne potrzeby część oddanego do użytkowania budynku, a tym samym część gruntu, na którym ta część budynku jest posadowiona spowoduje zmianę przeznaczenia tych nieruchomości. Nie będą one służyły już czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług, co w konsekwencji, na podstawie art. 91 ust. 7a obligować będzie Wnioskodawcę do korekty podatku naliczonego z tytułu wytworzenia części budynku i z tytułu zakupu części gruntu, na którym ta część budynku jest posadowiona, w trybie i terminach przewidzianych w przepisie art. 91 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3, że krótkotrwałe wykorzystanie nieruchomości na cele osobiste w związku z remontem innej nieruchomości nie zmienia charakteru pierwotnego przeznaczenia tej nieruchomości i nie rodzi obowiązku korekty odliczonego podatku VAT jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs. ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych Dz. U. z 2020r. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.