Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.280.2020.1.AW
z 5 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2020 r. (data wpływu – 2 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy o współpracy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy o współpracy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą jako wspólnik Spółki jawnej prowadzonej pod nazwą … Spółka Jawna (dalej jako Spółka), w której wszyscy wspólnicy opodatkowani są podatkiem dochodowym wg jednolitej stawki 19%. Spółka prowadzi księgi rachunkowe.

W prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zamierza nawiązać umowy współpracy (dalej jako: „Umowa I” lub „Umowa II” z przedsiębiorcami (zwanymi dalej: „Partnerami handlowymi”).

W ramach zawartej Umowy I:

1. Spółka odda do korzystania Partnerowi handlowemu urządzenie typu ... lub ... (dalej jako: Urządzenie),
   
2. Urządzenie zostanie umieszczone przez Partnera w miejscu wykorzystywanym przez niego dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej (sprzedaż napojów z produktów zakupionych od Spółki),
   
3. Partner handlowy wraz z przekazaniem Urządzenia będzie zobowiązany do zakupu produktów Spółki, tj. ... w ilości nie mniejszej niż wskazanej w Umowie, przez cały okres obowiązywania Umowy,
   
4. Cena sprzedaży produktów zostanie ustalona przez Spółkę na poziomie wyższym, niż cena produktów obowiązująca w sprzedaży regularnej. Do ceny każdego zakupionego przez Partnera kilograma produktu zostanie doliczone dodatkowe wynagrodzenie (Partner nie będzie uiszczał czynszu z tytułu udostępnienia Urządzenia, ale będzie dokonywał zakupu Produktów po cenie wyższej od ceny w regularnej sprzedaży),
   
5. W przypadku niedokonania przez Partnera handlowego zakupu minimalnej ilości produktów w danym miesiącu, Spółce należeć się będzie wynagrodzenie w kwocie ustalonej jako iloczyn minimalnej ilości Produktów, jakie winny być zakupione przez Partnera w danym miesiącu,
   
6. Umowa zostanie zawarta na czas określony (36 miesięcy),
   
7. Podwyższona cena produktów za korzystanie z Urządzenia będzie obowiązywała przez cały okres obowiązywania Umowy,
   
8. Przez cały okres obowiązywania Umowy, Urządzenie będzie pozostawało własnością Spółki,
   
9. Partner handlowy bez zgody Spółki nie będzie mógł oddać Urządzenia osobie trzeciej do używania, jak również przekazywać go pod jakimkolwiek tytułem odpłatnym czy darmowym,
   
10. Partner handlowy zobowiązany będzie do przyrządzania napojów, z wykorzystaniem Urządzenia, tylko i wyłącznie z produktów dostarczanych przez Spółkę,
    
11. Partner handlowy zobowiązany będzie do prawidłowego eksploatowania Urządzenia, w tym zakupu środków czystości, dokonywania przeglądów, zlecenia napraw wskazanemu przez Spółkę serwisowi,
    
12. W przypadku zakupu przez Partnera handlowego w okresie obwiązywania umowy minimalnej ilości produktów, Partner handlowy będzie miał prawo do zakupu Urządzenia za cenę określoną na poziomie kilku procent, za jaką zostało zakupione przez Spółkę,
    
13. W przypadku niespełnienia warunków wskazanych w pkt 12, jak również w przypadkach określonych w Umowie, w tym rozwiązania Umowy przed terminem, zaleganiu z płatnościami na rzecz Spółki, prawo pierwokupu Urządzenia, za określoną w Umowie cenę, nie będzie przysługiwało,
    
14. Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług i do cen wskazanych w umowie doliczony będzie podatek VAT, wg właściwej stawki, tj. na dzień złożenia niniejszego wniosku o 23%.

Przekazanie Urządzenia ma bezpośredni związek z oczekiwanymi przychodami ze sprzedaży produktów dla Partnera, który bez tego Urządzenia prawdopodobnie nie będzie skłonny do zakupu …. Ponadto produkowana … jest produktem wysokiej jakości i wymaga użytkowania wysokiej jakości profesjonalnych urządzeń, których koszt zakupu kształtuje się pomiędzy 20 000 zł a 40 000 zł (plus podatek od towarów i usług). Zawarcie takiej umowy powoduje, że C. uzyska przychód nie tylko ze sprzedaży Produktów np. …, ale także innych towarów jak …, …, ...., czy też własnych produktów takich jak … ….

W ramach zawartej Umowy II:

1. Spółka odda do korzystania Partnerowi handlowemu urządzenie typu … lub ... (dalej jako: „Urządzenie”),
   
2. Urządzenie zostanie umieszczone przez Partnera w miejscu wykorzystywanym przez niego dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej (sprzedaż napojów z produktów zakupionych od Spółki),
   
3. Partner handlowy wraz z przekazaniem Urządzenia będzie zobowiązany do zakupu produktów Spółki, tj. … w ilości nie mniejszej niż wskazanej w Umowie, przez cały okres obowiązywania Umowy,
   
4. Cena sprzedaży produktów zostanie ustalona przez Spółkę na poziomie ceny produktów obowiązującej w sprzedaży regularnej,
   
5. W przypadku niedokonania przez Partnera handlowego zakupu minimalnej ilości produktów w danym miesiącu, Spółce należeć się będzie dodatkowe wynagrodzenie, poza czynszem, o którym mowa w pkt 7,
   
6. Spółka pobierać będzie też miesięczny czynsz najmu,
   
7. Umowa zostanie zawarta na czas określony (36 miesięcy),
   
8. Czynsz/wynagrodzenie za korzystanie z Urządzenia będzie obowiązywało przez cały okres obowiązywania Umowy,
   
9. Przez cały okres obowiązywania Umowy, Urządzenie będzie pozostawało własnością Spółki,
   
10. Partner handlowy bez zgody Spółki nie będzie mógł oddać Urządzenia osobie trzeciej do używania, jak również przekazywać go pod jakimkolwiek tytułem odpłatnym czy darmowym,
    
11. Partner handlowy zobowiązany będzie do przyrządzania napojów, z wykorzystaniem Urządzenia, tylko i wyłącznie z produktów dostarczanych przez Spółkę,
    
12. Partner handlowy zobowiązany będzie do prawidłowego eksploatowania Urządzenia, w tym zakupu środków czystości, dokonywania przeglądów, zlecenia napraw wskazanemu przez Spółkę serwisowi,
    
13. W przepadku zakupu przez Partnera handlowego w okresie obwiązywania umowy minimalnej ilości Produktów, Partner handlowy będzie miał prawo do zakupu Urządzenia za cenę określoną na poziomie kilku procent, za jaką zostało zakupione przez Spółkę,
    
14. W przypadku niespełnienia warunków wskazanych w pkt 12, jak również w przypadkach określonych w Umowie, w tym rozwiązania Umowy przed terminem, zaleganiu z płatnościami na rzecz Spółki, prawo pierwokupu Urządzenia, za określoną w Umowie cenę, nie będzie przysługiwało,
    
15. Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług i do cen wskazanych w umowie doliczony będzie podatek VAT, wg właściwej stawki, tj. na dzień złożenia niniejszego wniosku o 23%.

Urządzenia przekazane Partnerom w ramach zawartych Umów będą zakupione dla potrzeb realizacji Umowy i będą stanowiły środki trwałe w Spółce podlegające amortyzacji. Odpisy amortyzacyjne będą stanowiły koszt uzyskania przychodu. Spółka będzie dokonywała odpisów amortyzacyjnych wg stawki 14% (KŚT 578). W dacie sprzedaży, Spółka niezamortyzowaną część Urządzenia odniesie w ciężar kosztów uzyskania przychodu. Dla Wnioskodawcy przychody i koszty będą rozliczane zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, czyli proporcjonalnie do posiadanego udziału.

Głównym celem zawarcia Umowy będzie uzyskanie przez Spółkę przychodów ze sprzedaży produktów na rzecz Partnerów handlowych. Urządzenia przekazane Partnerom handlowym w trakcie obowiązywania Umowy do użytkowania, jak również możliwość jego zakupu po zakończeniu Umowy, po preferencyjnej cenie, będzie związana z uzyskiwaniem przez Spółkę przychodów ze sprzedaży produktów, w trakcie Umowy, jak również niewykluczone, że po jej zakończeniu i sprzedaży Urządzenia na rzecz Partnera. Podstawowym celem Spółki jest uzyskanie przychodu ze sprzedaży produktów. Spółka nie zamierza realizować zysku z tytułu wynagrodzenia otrzymywanego za przekazanie Urządzenia. Z uwagi jednak na cenę Urządzenia, wydatki na jego zakup będą rozliczane w ciężar kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne (14% rocznie). Z tego powodu po zakończeniu Umowy (po 36 miesiącach) i zakupie Urządzenia przez Partnera, Spółka zamierza niezamortyzowaną wartość Urządzenia zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów w dacie sprzedaży. Oferta skierowana do Partnerów jest tak skalkulowana, że Partner spłaci cały koszt urządzenia w formie czynszu i kwoty za którą ma możliwość zakupu Urządzenia lub w formie wyższej ceny ... i kwoty za którą ma możliwość zakupu Urządzenia w zależności od wariantu umowy.

Wnioskodawca wnosi o wydanie indywidulanej interpretacji dla siebie, jako wspólnika spółki osobowej, gdzie przychody i koszty są i będą rozliczane zgodnie z art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej Urządzenia w przypadku zawarcia Umowy I i Umowy II będą stanowiły koszt uzyskania przychodu
2. Czy niezamortyzowana część Urządzenia sprzedanego po okresie obowiązywania Umowy I oraz Umowy II będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu

- stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 4 § 1 i pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2010 r., poz. 505, z późn. zm.) – dalej jako: „ksh” – spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą (art. 8 § 2 ksh). Spółka jawna jest spółką, która nie posiada osobowości prawnej. Spółka ta nie jest samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają dochody poszczególnych wspólników spółki jawnej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce jawnej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem takiej spółki jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce bodzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 5 tej ustawy, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawia art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasadę wyrażoną w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem że nie zostały one wymienione w art. 23 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów).

Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której między kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.
• został właściwie udokumentowany.
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Stosownie zaś do art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22e-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Na podstawie art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarcza albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z powyższych przepisów wynika, że jedną z podstawowych cech decydujących o możliwości zaliczenia składników majątkowych do kategorii środków trwałych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym decydujących o możliwości zaliczania do koszów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od ich wartości początkowej, jest fakt ich wykorzystywania na potrzeby prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stosownie zaś do treści art. 22f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Wartość początkową środka trwałego należy ustalić, z uwagi na sposób nabycia, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, zgodnie z którym za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie odpłatnego nabycia – cenę ich nabycia.

Zgodnie z art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 10 000 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4 (art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W myśl art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Stosownie natomiast do treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że wydatek poniesiony przez Spółkę na zakup Urządzeń będzie miał związek z prowadzoną w formie spółki jawnej działalnością gospodarczą. Spółka na podstawie Umowy przekaże Partnerowi zakupione Urządzenie ale przekazanie to będzie nieodłącznie powiązane z zawartą Umową na mocy której, Partner będzie zobowiązany do nabycia produktów Spółki. Wydatek na zakup Urządzeń będzie więc bezsprzecznie związany z uzyskiwaniem przychodów z działalności gospodarczej i jednocześnie nie znajduje się on w katalogu wydatków niestanowiących kosztów podatkowych. W związku z tym Wnioskodawca będzie miał prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej zakupionych Urządzeń. Dodatkowo w przypadku odpłatnego zbycia Urządzenia, po okresie Umowy, niezamortyzowana część tego Urządzenia w szacowanej wartości 4/7 wartości początkowej będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu. Jednocześnie, z uwagi na transparentność spółki jawnej, zgodnie z treścią art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w ramach spółki jawnej działalności gospodarczej odpisy amortyzacyjne związane z wydatkiem na zakup Urządzenia, proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w Spółce. Także wartość niezamortyzowana Urządzeń, będzie kosztem uzyskania przychodu w przypadku jego odpłatnego zbycia, co wynika z treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że wydatki na nabycie lub wytworzenie środków trwałych, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych są kosztem uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia danego składnika majątku. Poniesione przez Spółkę wydatki na zakup Urządzeń spełniają kryterium celowości, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji odpisy amortyzacyjne będą stanowić dla Wnioskodawcy, proporcjonalnie do jego udziału w zyskach Spółki, koszt uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych – Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.