2020.04.29 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.63.2020.1.EK
z 29 kwietnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2020 r. (data wpływu 7 lutego 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 kwietnia 2020 r. (data wpływu 28 kwietnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymanej dotacji oraz możliwości wystawienia faktur korygujących – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymanej dotacji oraz możliwości wystawienia faktur korygujących. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 24 kwietnia 2020 r. (data wpływu 28 kwietnia 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina (dalej: „Gmina” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 506 ze zm.), Gmina jest wyposażona w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych.

Gmina zrealizowała projekt inwestycyjny pn. „Wykonanie instalacji odnawialnych źródeł energii na terenie gminy (…)” (dalej: „Projekt” lub „Inwestycja”) polegający na zakupie i montażu instalacji fotowoltaicznych (dalej: „Instalacje”) na budynkach mieszkalnych, gospodarczych oraz gruntach stanowiących własność mieszkańców Gminy (dalej odpowiednio: „Mieszkańcy”; „Instalacje na rzecz Mieszkańców”), a także na budynkach użyteczności publicznej (dalej: „Instalacje na cele gminne”), tj. na budynku Urzędu Gminy oraz budynku Świetlicy Wiejskiej.

Projekt został zrealizowany przy udziale środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (dalej: „instytucja dofinansowująca”) w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego (…) na lata 2014-2020 (dalej: „Dotacja”).

Umowa i przepisy regulujące zasady przyznanego dofinansowania zobowiązały Gminę m.in. do osiągnięcia tzw. efektu rzeczowego (montaż określonej liczby instalacji) oraz do tego, aby w tzw. okresie trwałości Projektu (tj. 5 lat od dnia zatwierdzenia końcowego wniosku o płatność realizacji Projektu) Gmina pozostała właścicielem Instalacji.

Projekt został zrealizowany na podstawie umowy zawartej z wyłonionym przez Gminę wykonawcą, u którego Gmina zakupiła usługę montażu i uruchomienia instalacji (tj. Instalacji na rzecz Mieszkańców oraz Instalacji na cele gminne). Faktury z tytułu realizacji Projektu wystawione zostały na Gminę z podaniem numeru NIP Gminy.

Umowy określały, że Gmina wyświadczy na rzecz Mieszkańców za wynagrodzeniem usługę związaną z montażem Instalacji na nieruchomości należącej do Mieszkańca, przekazania jej Mieszkańcowi do korzystania, a następnie na własność. Mieszkańcy zobowiązani byli do wnoszenia odpowiednich kwot na wskazany rachunek bankowy Gminy, w ściśle określonych w Umowach terminach.

Z tytułu realizacji ww. usługi Mieszkańcy zobowiązani byli do uiszczenia na rzecz Gminy wynagrodzenia, które ustalone zostało w oparciu o kosztorys indywidualnej Instalacji i wskazane w Umowach jako kwota brutto (dalej: „Wynagrodzenie”).

Gmina pragnie wskazać, iż posiada interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS’) z dnia 21 grudnia 2018 r. o sygn. 0115-KDIT1-2.4012.761.2018.3.AD (dalej: „Interpretacja”). W Interpretacji Dyrektor KIS wskazał m.in., iż Dotacja podlega opodatkowaniu w części dotyczącej realizacji Inwestycji na rzecz Mieszkańców (dalej: „podatek VAT od Dotacji”).

Gmina pragnie wskazać, iż środki pieniężne od instytucji dofinansowującej otrzymała w październiku 2019 r. Kierując się normą określoną w art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT, Gmina odprowadziła do właściwego urzędu skarbowego podatek VAT należny od Dotacji w rozliczeniu za miesiąc jej otrzymania, tj. w rozliczeniu za październik 2019 r.

W związku z powyższym, Gmina dwukrotnie rozliczyła podatek VAT od Dotacji, a w związku z tym powzięła wątpliwość co do prawidłowego rozliczenia Projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Gmina prawidłowo rozliczyła podatek VAT od Dotacji, w rozliczeniu za miesiąc jej otrzymania, tj. październik 2019?
Czy w związku z rozliczeniem podatku VAT od Dotacji w październiku 2018 r., Gmina powinna wystawić faktury korygujące, które zmniejszą wartość świadczeń o kwoty Dotacji przypadające na Instalacje na rzecz Mieszkańców?

Stanowisko Gminy:

W ocenie Wnioskodawcy, zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT, Gmina prawidłowo rozliczyła podatek VAT od Dotacji, w rozliczeniu za miesiąc jej otrzymania, tj. w rozliczeniu za październik 2019 r.
W ocenie Wnioskodawcy, w związku z rozliczeniem podatku VAT od Dotacji w październiku 2018 r., Gmina powinna wystawić faktury korygujące, zmniejszające wartość świadczeń o kwoty Dotacji przypadające na Instalacje na rzecz Mieszkańców.

Uzasadnienie stanowiska Gminy

Zgodnie z treścią art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Z kolei, art. 29a ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Ponadto, zgodnie z otrzymaną przez Gminę Interpretacją, środki otrzymane od instytucji dofinansowującej stanowią środki otrzymane od osoby trzeciej (tj. dotacje, subwencje lub dopłaty o podobnym charakterze), które mają bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Gminę usług w zakresie termomodernizacji. W Interpretacji Dyrektor KIS wskazał, iż: „(...) uwzględniając w rozpatrywanej sprawie treść ww. art. 29a ust. 1 ustawy, należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania z tytułu świadczonych przez Gminę usług w części dotyczącej montażu instalacji fotowoltaicznej na rzecz Mieszkańców jest nie tylko kwota należna, w postaci wpłaty, którą wpłaca Mieszkaniec biorący udział w Projekcie zgodnie z zawartą Umową, ale także środki otrzymane przez Gminę od podmiotu trzeciego na realizację ww. Projektu w części w jakiej mają one bezpośredni wpływ na cenę świadczonych na rzecz Mieszkańców usług, pomniejszone o kwotę podatku należnego”.

Ad. 1.

Mając na uwadze powyższe przepisy, zdaniem Wnioskodawcy, Gmina prawidłowo rozliczyła podatek VAT od Dotacji, w rozliczeniu za miesiąc jej otrzymania, tj. w rozliczeniu za październik 2019 r.

Ad. 2.

Faktury VAT wystawione w październiku 2018 r. obejmowały nie tylko wartość wynagrodzenia należnego od Mieszkańców, ale także wartość Dotacji przypadającej na Instalację danego Mieszkańca. W wyniku powyższych działań, Gmina jest zdania, iż zawyżyła wysokość zobowiązania podatkowego za październik 2018 r. Zdaniem Gminy, prawidłowym działaniem byłoby wystawienie w październiku 2018 r. faktur VAT dokumentujących wyłącznie należne od Mieszkańców Wynagrodzenie.

W związku z powyższym, zdaniem Gminy, powinna ona wystawić faktury korygujące do faktur VAT z października 2018 r., które zmniejszą wysokość świadczeń o kwotę Dotacji przypadającą na Instalacje na rzecz Mieszkańców, ujętą w pierwotnych fakturach.

Ponadto, w ocenie Gminy, rozliczenie ww. faktur korygujących powinno nastąpić w oparciu o art. 29a ust. 10 i 13 ustawy o VAT. Oznacza to, iż obniżenia podstawy opodatkowania Gmina będzie mogła dokonać w rozliczeniu za okres / okresy, w którym / których poszczególni Mieszkańcy otrzymają faktury korygujące, pod warunkiem posiadania przez Gminę potwierdzenia otrzymania tych faktur przed upływem terminu złożenia deklaracji podatkowej za ten okres / te okresy. Jeśli przed upływem tego terminu Gmina nie będzie posiadać potwierdzenia otrzymania faktur korygujących, będzie ona uprawniona do uwzględnienia faktur korygujących za okres rozliczeniowy / okresy rozliczeniowe, w którym / których te potwierdzenia uzyska.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w związku z rozliczeniem podatku VAT od Dotacji w październiku 2018 r., Gmina powinna wystawić faktury korygujące, zmniejszające wartość świadczenia o kwoty Dotacji, przypadające na Instalacje na rzecz Mieszkańców.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Podkreślić należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług zgodnie z art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Ww. przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Jednakże, od tej zasady ustawodawca określił szereg wyjątków, ustalających w sposób odmienny moment powstania obowiązku podatkowego.

Na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29a ust. 1.

W myśl art. 19a ust. 6 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, obowiązek podatkowy powstaje w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy, w myśl którego, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Na podstawie ust. 10 powyższego artykułu, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Na mocy art. 29a ust. 13 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Na podstawie art. 29a ust. 14 ustawy o VAT, przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Ponadto, jak wynika z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Na mocy art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

– podatnik wystawia fakturę korygującą.

W świetle art. 106j ust. 2 ustawy, faktura korygująca powinna zawierać:

wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
dane zawarte na fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
przyczynę korekty;
jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.

Stosownie do art. 108 ust. 1 ustawy w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Zgodnie z art. 108 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku wyższą od kwoty podatku należnego.

Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Zakres i sposób, w jaki czynności dokonywane są przez podmioty winny być udokumentowane za pomocą faktur, zawarty jest w ustawie oraz rozporządzeniu wydanym na jej podstawie. Katalog czynności dokumentowanych fakturami obejmuje m.in. dokonanie sprzedaży.

Przez sprzedaż zaś – stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Podatnik wystawia fakturę w przypadku sprzedaży towaru lub usługi oraz w przypadku otrzymania zaliczki przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi. Faktura jest zatem dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego.

Z treści przedstawionych regulacji prawnych wynika również, że kwoty, o które zmniejsza się lub zwiększa podstawę opodatkowania oraz podatku należnego muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Jeżeli więc faktura dokumentująca zdarzenie gospodarcze zawiera pomyłki lub zdarzenie, które faktura ta dokumentowała, uległo zmianie, to powinna zostać skorygowana w ten sposób, aby odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję między określonymi podmiotami.

Z treści wniosku wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Gmina zrealizowała projekt inwestycyjny pn. „Wykonanie instalacji odnawialnych źródeł energii na terenie gminy (…)” polegający na zakupie i montażu instalacji fotowoltaicznych na budynkach mieszkalnych, gospodarczych oraz gruntach stanowiących własność mieszkańców Gminy, a także na budynkach użyteczności publicznej. Projekt został zrealizowany przy udziale środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego (…) na lata 2014-2020.

Projekt został zrealizowany na podstawie umowy zawartej z wyłonionym przez Gminę wykonawcą, u którego Gmina zakupiła usługę montażu i uruchomienia instalacji. Faktury z tytułu realizacji Projektu wystawione zostały na Gminę z podaniem numeru NIP Gminy.

W związku z realizacją Inwestycji na rzecz Mieszkańców Gmina podpisała z nimi umowy, których celem było ustalenie wzajemnych zobowiązań organizacyjnych i - odrębnie - finansowych stron związanych z montażem i eksploatacją Instalacji. Umowy zawarte zostały na czas określony od dnia zawarcia umowy do upływu 7 lat licząc od dnia zatwierdzenia końcowego wniosku o płatność realizacji Projektu. Umowy określały, że Gmina wyświadczy na rzecz Mieszkańców za wynagrodzeniem usługę związaną z montażem Instalacji na nieruchomości należącej do Mieszkańca, przekazania jej Mieszkańcowi do korzystania, a następnie na własność. Mieszkańcy zobowiązani byli do wnoszenia odpowiednich kwot na wskazany rachunek bankowy Gminy, w ściśle określonych w Umowach terminach.

W związku z wykonaniem przedmiotowej usługi, w październiku 2018 r. Gmina wystawiła faktury VAT na poszczególnych Mieszkańców. Na wystawionych fakturach VAT Gmina ujęła należne od danego Mieszkańca Wynagrodzenie wraz z częścią Dotacji przypadającej na wybudowaną na jego rzecz Instalację. Gmina wskazała, iż środki pieniężne od instytucji dofinansowującej otrzymała w październiku 2019 r. Kierując się normą określoną w art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT, Gmina odprowadziła do właściwego urzędu skarbowego podatek VAT należny od Dotacji w rozliczeniu za miesiąc jej otrzymania, tj. w rozliczeniu za październik 2019 r. W związku z powyższym, Gmina dwukrotnie rozliczyła podatek VAT od Dotacji.

Ad 1

Wątpliwości Gminy dotyczą m.in. prawidłowości rozliczenia podatku VAT z tytułu otrzymania dotacji.

Z uwagi na ww. przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy stwierdzić należy, że obowiązek podatkowy dla otrzymanej dotacji powstaje na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy w momencie otrzymania tej dotacji, tj. z chwilą uznania rachunku bankowego Wnioskodawcy kwotą dotacji. Tym samym, Wnioskodawca prawidłowo rozliczył podatek VAT od otrzymanej dotacji w rozliczeniu za październik 2019 r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

W odniesieniu do możliwości wystawienia faktur korygujących, do faktur wystawionych dla Mieszkańców w październiku 2018 r. należy zauważyć, że ze wskazanych przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik, wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości.

Z wniosku wynika, że Gmina w związku z wykonaniem przedmiotowej usługi, w październiku 2018 r. wystawiła faktury VAT na poszczególnych Mieszkańców. Na wystawionych fakturach VAT Gmina ujęła należne od danego Mieszkańca Wynagrodzenie wraz z częścią Dotacji przypadającej na wybudowaną na jego rzecz Instalację. Środki pieniężne od instytucji dofinansowującej otrzymała w październiku 2019 r. Kierując się normą określoną w art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT, Gmina odprowadziła do właściwego urzędu skarbowego podatek VAT należny od Dotacji w rozliczeniu za miesiąc jej otrzymania, tj. w rozliczeniu za październik 2019 r. W związku z powyższym, Gmina dwukrotnie rozliczyła podatek VAT od Dotacji.

Zatem z uwagi na okoliczności sprawy i przywołane przepisy, należy wskazać, że Gmina będzie miała prawo do wystawienia faktur korygujących do faktur wystawionych w październiku 2018 r., które zmniejszą wysokość świadczeń o kwotę Dotacji przypadającą na Instalacje wykonywane na rzecz Mieszkańców ujętą w pierwotnych fakturach.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w stanowisku Wnioskodawcy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Tym samym Organ nie odniósł się do momentu, w którym Wnioskodawca winien rozliczyć fakturę korygującą, gdyż nie było to przedmiotem zapytania.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs. ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych Dz. U. z 2020r. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin