Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.268.2020.2.MKA
z 8 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 29 lutego 2020 r. (data wpływu 3 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 kwietnia 2020 r. (data wpływu 29 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rocznego rozliczenia podatku za lata 2014 - 2017 jest:

• prawidłowe w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej,
• nieprawidłowe w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rocznego rozliczenia podatku za lata 2014 - 2017.

W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z 22 kwietnia 2020 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.268.2020.1.MKA na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania. Przy czym, termin ten zgodnie z art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. – nie rozpoczyna biegu do czasu odwołania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii, ogłoszonych z powodu COVID-19. Wobec czego, jeżeli doręczenie wezwania nastąpiło w czasie trwania ww. stanów, rozpoczęcie biegu 7-dniowego terminu nastąpi zatem dopiero po dniu odwołania ostatniego z tych stanów.

Jednakże, jak zaznaczono w wysłanym wezwaniu, Wnioskodawczyni mogła udzielić odpowiedzi na wezwanie pomimo wstrzymania terminu. Umożliwiło to tut. organowi wydanie rozstrzygnięcia bez konieczności oczekiwania na zakończenie tych stanów, zwłaszcza, że wszystkie czynności dokonane w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, w przedmiotowym postępowaniu będą skuteczne (art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r.).

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że – zgodnie z art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej – okresu oczekiwania między wezwaniem Wnioskodawczyni przez organ do uzupełnienia wniosku, a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej, o którym mowa w art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej.

Wezwanie wysłano 22 kwietnia 2020 r., skutecznie doręczono 24 kwietnia 2020 r., natomiast 29 kwietnia 2020 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej 27 kwietnia 2020 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest osobą samotnie wychowującą syna niepełnosprawnego ze znacznym stopniem niepełnosprawności przyznanym na stałe. Mąż Wnioskodawczyni zmarł w 2008 r. Zainteresowana pobiera rentę rodzinną po mężu, natomiast syn pobiera zasiłek pielęgnacyjny wypłacany przez MOPS w (…) na stałe.

W dniu 24 lutego 2020 r. Wnioskodawczyni złożyła w Urzędzie Skarbowym w (…), korekty zeznań podatkowych za lata od 2014 do 2019. W korektach zaznaczyła jako sposób opodatkowania: w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci oraz przysługującą Zainteresowanej ulgę na dziecko. Do złożonych korekt Wnioskodawczyni złożyła również tego samego dnia wyjaśnienia na piśmie, że nie była wcześniej świadoma przysługującego Jej prawa do skorzystania z odliczeń dlatego składa korekty. Do tego pisma Wnioskodawczyni załączyła kserokopię aktu zgonu męża, orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności syna z 2013 r. i 2018 r. oraz decyzję MOPS w (…) o przyznaniu synowi zasiłku pielęgnacyjnego na stałe.

W dniu 27 lutego 2020 r. do Wnioskodawczyni zadzwoniła Pani zajmująca się Jej sprawą w Urzędzie Skarbowym w (…) i poinformowała Zainteresowaną, powołując się na przepis ustawy o podatku dochodowym art. 6 ust. 10, że nie będzie możliwości skorzystania ze sposobu opodatkowania w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci za lata 2014 - 2017 i że Wnioskodawczyni musi poprawić złożone wcześniej korekty za te lata jako sposób indywidualny. Argumentując to w ten sposób, że wcześniej Zainteresowana nie rozliczyła się w ten sposób w związku z powyższym PIT-40A z ZUS w (…) został rozliczony jako rozliczenie indywidualne. Wnioskodawczyni zastosowała się do instrukcji przekazanej przez pracownika Urzędu Skarbowego w (…) i tego samego dnia złożyła w tutejszym urzędzie poprawione korekty za lata 2014 - 2017 wraz z pismem, że wycofuje złożone korekty za lata 2014-2017 złożone w dniu 24 lutego 2020 r.

Urząd Skarbowy w (…) stoi na stanowisku, że Wnioskodawczyni nie może złożyć korekty zeznań podatkowych za lata 2014-2017 zaznaczając w nich sposób opodatkowania jako sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci, gdyż sprzeciwia się temu art. 6 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: „Sposób opodatkowania o którym mowa w ust. 2 i 4 nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym określony w ust. 2 i 4 złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1”. Który to przepis został uchylony w dniu 23 października 2018 r.

Ponadto na pytania organu zawarte w wezwaniu do uzupełnienia wniosku Zainteresowana podała następujące informacje.

Decyzją z dnia 3 kwietnia 2008 r. Wnioskodawczyni pobierała zasiłek pielęgnacyjny na syna (…) do maja 2018 r. W tym okresie syn cały czas posiadał orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności.

W dniu 5 czerwca 2018 r., syn otrzymał znaczny stopień niepełnosprawności na stałe, a Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w (…) wydał już na niego decyzję o przyznaniu zasiłku pielęgnacyjnego w dniu 11 czerwca 2018 r. na stałe.

Orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności syna (…):

• orzeczenie z dnia 14 marca 2003 r., na okres do dnia 31 marca 2008 r.,
• orzeczenie z dnia 11 kwietnia 2008 r., na okres do dnia 30 kwiecień 2013 r.,
• orzeczenie z dnia 10 maja 2013 r., na okres do 31 maja 2018 r.,
• orzeczenie z dnia 5 czerwca 2018 r. przyznane na stałe.
  
  

Z informacji przedstawionych powyżej, jasno wynika, że istniała ciągłość w pobieranym zasiłku pielęgnacyjnym od 2014 r.

W okresie od 2014 r. do 2017 r. jak i obecnie, na Wnioskodawczyni ciąży obowiązek alimentacyjny względem niepełnosprawnego syna (…). Syn choruje na czterokończynowe porażenie mózgowe spastyczne od urodzenia i porusza się przy pomocy balkonika. Od momentu jego narodzin Wnioskodawczyni nie mogła podjąć żadnej pracy zarobkowej, gdyż potrzebuje pomocy Zainteresowanej w codziennym funkcjonowaniu.

Wnioskodawczyni musi pomagać synowi w czynnościach dnia codziennego. Przygotowuje posiłki, gdyż syn nie jest w stanie sam nic ugotować i przenieść. Trzeba mu wszystko podawać. W dodatku Wnioskodawczyni pomaga synowi w toalecie, ponieważ nie jest on w stanie sam wejść i wyjść z wanny. Ponadto nie rozwiesi sam prania, jak również go nie wyprasuje.

Na uwagę zasługuje, również fakt, że Wnioskodawczyni stale pomaga w procesie jego rehabilitacji. W dzieciństwie Zainteresowana jeździła z nim na turnusy i obozy rehabilitacyjne, obecne syn korzysta z sanatorium lub szpitali uzdrowiskowych, natomiast Wnioskodawczyni pomaga mu w prowadzeniu rehabilitacji i ćwiczeń w warunkach domowych. Syn cały czas potrzebuje czyjejś pomocy, nawet kiedy pracuje zawodowo w zakładzie pracy, posiada specjalnie przystosowane dla siebie stanowisko pracy i jest zdany na pomoc kolegów i koleżanek z biura. Syn jest osobą całkowicie niezdolną do pracy i samodzielnej egzystencji na okres trwały. Jego praca to również forma rehabilitacji i kontakt z innymi osobami, jak również możliwość uczestniczenia w życiu społeczno-zawodowym.

Dochody uzyskane przez Wnioskodawczynię w latach podatkowych 2014, 2015, 2016 i 2017, nie przekroczyły kwoty 112 000 zł w danym roku podatkowym. Jedyną formą opodatkowanych dochodów w tych latach jest świadczenie wypłacane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w (…). Wysokość tych dochodów można sprawdzić w formularzach PIT-40A, które wystawił Wnioskodawczyni organ rentowy.

W stosunku do Wnioskodawczyni jak i syna nie mają zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż Wnioskodawczyni oraz syn nie prowadzą działalności gospodarczej oraz nie uzyskują dodatkowych dochodów z tytułu najmu prywatnego. Jedynymi dochodami, z których utrzymuje się Wnioskodawczyni są świadczenia czy to z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej czy z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Syn natomiast posiada zasiłek pielęgnacyjny z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, rentę socjalną z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, świadczenie uzupełniające dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i dodatkowo, dorabia do renty socjalnej w zakładzie pracy w ramach swoich możliwości.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawczyni jest, czy osoba samotnie wychowująca dorosłe dziecko niepełnosprawne może uwzględnić w korektach zeznań podatkowych sposób opodatkowania jako osoba samotnie wychowując dziecko i ulgę na to dziecko w latach 2014 – 2017? Składając odpowiednie wyjaśnienia na piśmie w Urzędzie Skarbowym, które potwierdzają tezę, że wcześniej podatnik nie był świadom przysługującego mu prawa, a nikt z urzędników nie poinformował go o możliwości skorzystania z tego prawa wcześniej. Jednocześnie udowadniając w wyjaśnieniach, że posiada uprawnienia do skorzystania z tego prawa w latach 2014- 2017.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy osoba samotnie wychowująca dorosłe dziecko niepełnosprawne może uwzględnić w korektach zeznań podatkowych sposób opodatkowania jako osoba samotnie wychowując dziecko i ulgę na to dziecko w latach 2014 – 2017?

Zdaniem Wnioskodawczyni, Zainteresowana ma możliwość skorzystania, ze sposobu opodatkowania dla osób samotnie wychowujących dzieci za lata 2014 - 2019, gdyż udowodniła w piśmie do Urzędu Skarbowego w (…) z dnia 24 lutego 2020 r., że wcześniej nie była świadoma przysługującego Jej prawa, a małżonek Wnioskodawczyni nie żyje od 2008 r. o czym świadczy dołączony do niniejszego pisma akt jego zgonu. Ulga dla osób znajdujących się w sytuacji, w jakiej była Wnioskodawczyni obowiązywała w 2014 r. i obowiązuje obecnie. Dlatego wyjaśniając zaistniałe okoliczności oraz udowadniając je, Zainteresowana powinna mieć prawo do złożenia korekt w taki sposób, by mogła skorzystać z przysługującego Jej prawa.

Dlatego Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że Urząd Skarbowy w (…) po złożonych przez Wnioskodawczynię wyjaśnieniach i na podstawie załączonych do nich dokumentów, powinien uwzględnić prośbę Zainteresowanej, aby mogła skorzystać z ulgi dla osoby samotnie wychowującej osobę niepełnosprawną jak i ulgi na dziecko.

Stojąc na stanowisku przedstawionym powyżej Urząd Skarbowy w (…), pozbawia Wnioskodawczynię możliwości skorzystania z przysługującego Jej prawa, twierdząc, że nie miał obowiązku informować o tym prawie. A jedyną osobą, która ma zostać poszkodowana w tej sprawie z powodu nieznajomości przepisów podatkowych ma być Wnioskodawczyni - czyli podatnik i obywatel. Gdyby Zainteresowana wiedziała o przysługującym Jej prawie wcześniej na pewno złożyłaby wymagane dokumenty w terminie. Dlatego Zainteresowana prosi Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie interpretacji indywidualnej i pomoc w możliwości skorzystania z przysługującego Jej prawa. Ponadto Wnioskodawczyni pragnie nadmienić, że dla Wnioskodawczyni i Jej syna każda złotówka się liczy, gdyż koszty rehabilitacji syna oraz leków Wnioskodawczyni i syna są bardzo wysokie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• prawidłowe w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej,
• nieprawidłowe w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko.
  
  

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1387 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r., od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1. małoletnie,
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

‒ podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Stosownie do brzmienia powyższego przepisu obowiązującego od dnia 1 stycznia 2017 r., od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1. małoletnie,
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej;

‒ podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2016 r., sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Stosownie do brzmienia powyższego przepisu obowiązującego od 1 stycznia 2017 r., Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W myśl art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r., zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zgodnie z brzmieniem powyższego przepisu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r., zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Ponadto art. 6 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa, że sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1., tj. po dniu 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego przewidzianych dla osób samotnie wychowujących małoletnie dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

• posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko,
• wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka),
• wyrażenia wniosku o rozliczenie na preferencyjnych warunkach w rocznym zeznaniu podatkowym, złożonym w ustawowym terminie przewidzianym do jego składania.
  
  

Jak wskazano w opisanym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawczyni wniosek o preferencyjne rozliczenie jako osoba samotnie wychowująca dziecko wyraziła w korektach zeznań podatkowych za lata 2014 – 2017, złożonych do urzędu skarbowego w dniu 24 lutego 2020 r. Zatem nie został spełniony warunek wynikający z zapisu art. 6 ust. 10 mówiący, że wniosek ten należy złożyć najpóźniej w dniu złożenia zeznania podatkowego za dany rok podatkowy.

Ponadto należy wyjaśnić, że przepis art. 6 ust. 10 dotyczący terminu złożenia wniosku o preferencyjne rozliczenie podatku został uchylony art. 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159). Zgodnie natomiast z art. 16 cyt. ustawy zmiany określone w art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2018 r. Zatem przepis ten nie ma zastosowania w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego przewidzianych dla osób samotnie wychowujących małoletnie dzieci za lata 2014 – 2017, ponieważ wniosek o ten sposób opodatkowania został złożony po terminie określonym w art. 6 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto w złożonym wniosku Zainteresowana wyraziła wątpliwość czy przysługuje je prawo do odliczenia ulgi prorodzinnej za lata 2014-2017 w stosunku do niepełnosprawnego syna.

Mając na uwadze powyższe należy wyjaśnić, że zgodnie z przepisem art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Natomiast w myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 - odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, jeżeli dochody podatnika:
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
2. dwojga małoletnich dzieci - kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na każde dziecko.
3. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota stanowiąca:
   1. 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
   2. 1/4 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na trzecie dziecko,
   3. kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na czwarte i każde kolejne dziecko.

Zgodnie zaś z brzmieniem art. 27f ust. 2 ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2015 r., odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
2. dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
3. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:
   1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
   2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
   3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Treść art. 27f ust. 6 w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2019 r. wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje również podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie:

• bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
• do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej,

‒ w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Natomiast stosownie do treści powyższych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r., odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje również podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie:

• bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
• do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej,

‒ w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Jak wynika z art. 27f ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Z ww. przepisów w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r. wynika, że ulga prorodzinna nie ma zastosowania w sytuacji, gdy do podatnika lub jego dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym. Natomiast brzmienie tych przepisów obowiązujące od dnia 1 stycznia 2017 wskazuje, że ulga prorodzinna nie ma zastosowania w sytuacji gdy do podatnika lub jego dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Zasada ta nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym - art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r.

Stosownie do brzmienia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązującego od dnia 1 stycznia 2017 r., zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a (art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b cyt. ustawy).

W świetle art. 27f ust. 2c ustawy odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

W przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 cyt. ustawy).

Stosownie do art. 27f ust. 4 analizowanej ustawy, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Na podstawie art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r., odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Stosownie do ww. przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r., odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Zgodnie z zacytowanymi przepisami ulga prorodzinna, przy spełnieniu określonych wymogów, przysługuje między innymi podatnikowi utrzymującemu pełnoletnie dziecko/dzieci bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną w związku z wykonywaniem ciążącego na podatniku obowiązku alimentacyjnego.

Obowiązek alimentacyjny względem dzieci pełnoletnich, o których mowa w art. 27 ust. 6 i art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynika wprost z przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2019 r., poz. 2086, z późn. zm.) - art. 128 i następne. Zgodnie z definicją zawartą w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym, obowiązek alimentacyjny to obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania. Istotą tak określonego obowiązku jest to, że jedna strona ma prawo żądać dostarczenia tak wskazanych środków, a druga osoba ma obowiązek je dostarczyć.

Dostarczanie środków utrzymania to zaspokajanie normalnych, bieżących potrzeb uprawnionego w postaci: pożywienia, ubrania, mieszkania, opału, niezbędnych przedmiotów umożliwiających przebywanie w środowisku i w rodzinie, leków itp. Dostarczanie środków wychowania obejmuje natomiast powinność starań o zdrowie uprawnionego, o jego rozwój fizyczny i umysłowy, stworzenie możliwości zdobycia wykształcenia, zapewnienie dostępu do dóbr kultury itp.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą samotnie wychowującą niepełnosprawnego syna ze znacznym stopniem niepełnosprawności przyznanym na stałe. Mąż Wnioskodawczyni zmarł w 2008 r. Zainteresowana pobiera rentę rodzinną po mężu, natomiast syn pobiera zasiłek pielęgnacyjny.

Decyzją z dnia 3 kwietnia 2008 r. Wnioskodawczyni pobierała zasiłek pielęgnacyjny na syna do maja 2018 r. Syn Wnioskodawczyni w okresie objętym wnioskiem posiadał orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności z dnia 10 maja 2013 r., na okres do 31 maja 2018 r.

W okresie od 2014 r. do 2017 r. jak i obecnie, na Wnioskodawczyni ciąży obowiązek alimentacyjny względem niepełnosprawnego syna. Syn choruje na czterokończynowe porażenie mózgowe spastyczne od urodzenia i porusza się przy pomocy balkonika. Syn Wnioskodawczyni potrzebuje pomocy Zainteresowanej w codziennym funkcjonowaniu. Wnioskodawczyni musi pomagać synowi w czynnościach dnia codziennego. Wnioskodawczyni stale pomaga synowi w procesie jego rehabilitacji. W dzieciństwie Zainteresowana jeździła z synem na turnusy i obozy rehabilitacyjne, obecne syn korzysta z sanatorium lub szpitali uzdrowiskowych, natomiast Wnioskodawczyni pomaga synowi w prowadzeniu rehabilitacji i ćwiczeń w warunkach domowych.

W świetle zacytowanych wyżej przepisów na tle przedstawionego stanu faktycznego uznać zatem należy, że Wnioskodawczyni była uprawniona do skorzystania z ulgi prorodzinnej, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 2014 – 2017, w związku ze sprawowaniem opieki, w ramach ciążącego na Zainteresowanej obowiązku alimentacyjnego nad niepełnosprawnym synem otrzymującym zasiłek pielęgnacyjny.

W konsekwencji w korektach zeznań podatkowych za lata 2014 – 2017 Wnioskodawczyni może uwzględnić ulgę prorodzinną lecz nie może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Końcowo wyjaśnić należy, że w toku postępowania w sprawie wydania interpretacji upoważniony organ nie przeprowadza jakiegokolwiek postępowania dowodowego, a informacje niezbędne do wydania interpretacji czerpie wyłącznie z przedstawionego przez stronę opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID- 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Skargę wnosi się na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17,

43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.