Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych (art. 86 ust. 2 ustawy).

Paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2 (art. 86 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy, procedura zawieszenia poboru akcyzy to procedura stosowana podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe.

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy, nabycie wewnątrzwspólnotowe to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
   
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
   
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
   
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
   4a. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;
   
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
   
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
   
   
   

Podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15°C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ) – art. 88 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 11 ustawy, stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla olejów i preparatów smarowych:

1. olejów smarowych, pozostałych olejów o kodach CN od 2710 19 71 do 2710 19 99, z wyłączeniem wyrobów o kodzie CN 2710 19 85 (oleje białe, parafina ciekła) oraz smarów plastycznych zaliczanych do kodu CN 2710 19 99,
2. olejów smarowych o kodzie CN 2710 20 90,
3. preparatów smarowych objętych pozycją CN 3403, z wyłączeniem smarów plastycznych objętych tą pozycją

-1180,00 zł/1000 litrów.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym we wniosku, Spółka zamierza nabywać w krajach Unii Europejskiej poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy różne rodzaje produktów w aerozolu o pojemności jednostkowej netto puszek 400 ml lub 500 ml. Produkty te będą przeznaczone do sprzedaży detalicznej na terenie kraju w ramach działalności Spółki. Wszystkie preparaty (produkty) będące przedmiotem nabycia wewnątrzwspólnotowego, które będą przeznaczone do sprzedaży na terytorium kraju są klasyfikowane do kodów CN 3403.

Przedmiotowe aerozole zawierają w swojej objętości preparat będący środkiem chemicznym klasyfikowanym do jednego z kodów CN 3403 19 80, 3403 91 00, 3403 99 10 oraz sprężony gaz pędny klasyfikowany do kodu CN 2711, którego zadaniem jest wypchnięcie preparatu z puszki w wyniku fizycznego działania ciśnienia i który nie służy do celów opałowych, napędowych oraz nie jest dodatkiem lub domieszką w rozumieniu przepisów ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z recepturą wyrobu, ilość preparatu klasyfikowanego kodów CN 3403 19 80, 3403 91 00, 3403 99 10 zawartego w produkcie jest stała i określona liczbą mililitrów w danej pojemności puszki aerozolu.

Spółka ma wątpliwości, czy do wyliczenia należnej akcyzy poprawne jest przyjęcie jako podstawy opodatkowania wyłącznie ilości preparatu smarowego znajdującego się w puszce, z pominięciem ilości gazu pędnego, oraz – jeśli taki sposób wyliczeń jest poprawny – prosi o wskazanie rodzaju dokumentu lub metody umożliwiającej potwierdzanie faktycznej ilości preparatu smarowego (wyrobu energetycznego) znajdującego się w puszce aerozolu.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości należy wskazać, że zgodnie z art. 88 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość wyrażona w zależności od rodzaju wyrobów w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15°C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa wyrażona w gigadżulach (GJ).

Do obliczenia należnej akcyzy jako podstawę opodatkowania należy przyjąć całkowitą ilość wyrobu gotowego.

Jak wynika z treści wniosku, wyroby gotowe, tj. wszystkie preparaty w aerozolu (w puszkach o pojemności jednostkowej netto 400 ml lub 500 ml), których nabycia wewnątrzwspólnotowego, a następnie sprzedaży na terytorium kraju będzie dokonywać Spółka, zawierają w swojej objętości zarówno preparaty smarowe zaliczane do kodów CN 3403 19 80, 3403 91 00, 3403 99 10 oraz gaz oznaczony kodem CN 2711.

Jednocześnie, nabywane wyroby gotowe klasyfikowane są jako wyroby oznaczone kodem CN 3403.

Zauważyć przy tym należy, że gaz CN 2711 zawarty w gotowych preparatach został zużyty na poprzednim etapie obrotu do wyprodukowania tych wyrobów, klasyfikowanych do kodu CN 3403, umieszczonych w puszkach aerozolowych – i nie stanowi odrębnego przedmiotu wewnątrzwspólnotowego nabycia. Gaz ten, zużyty o wyprodukowania preparatów smarowych w aerozolu, stanowiący składnik nabywanych przez Spółkę wyrobów gotowych oznaczonych kodem CN 3403 nie podlega zatem odrębnie opodatkowaniu u Wnioskodawcy.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że podstawą opodatkowania przedmiotowych produktów w jednostkowych puszkach aerozolowych, które w całości jako wyrób gotowy klasyfikowane są do kodu CN 3403 będzie całkowita ilość wyrobu gotowego zawierającego zarówno preparat smarowy, jak i gaz, co do zasady określana przez producenta wyrobu gotowego jako pojemność jednostkowa (netto) puszki. Tym samym, nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że do wyliczenia należnej akcyzy poprawne będzie przyjęcie jako podstawy opodatkowania wyłącznie ilości preparatu smarowego CN 3403 19 80, 3403 91 00, 3403 99 10 wchodzącego w skład gotowego wyrobu oznaczonego kodem CN 3403, z pominięciem ilości gazu. Dla przedmiotowych wyrobów energetycznych nabywanych wewnątrzwspólnotowo, sklasyfikowanych w całości do kodu CN 3403, poprawne jest bowiem przyjęcie jako podstawy opodatkowania całkowitej ilości tego wyrobu. W niniejszej sprawie, podstawa opodatkowania odpowiada zatem wskazanej pojemności netto (puszki jednostkowej 400 ml lub 500 ml), wyrobu oznaczonego CN 3403 nabywanego wewnątrzwspólnotowo przez Spółkę.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Podkreślić należy, że Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Organ nie jest natomiast właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które umożliwiałoby weryfikację opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54§ 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.