Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1.4011.244.2020.2.AW
z 18 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2020 r. (data wpływu 14 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży mieszkania – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Został on następnie uzupełniony – w odpowiedzi na wezwanie organu – pismem z dnia 30 marca 2020 r. (data wpływu 2 kwietnia 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2013 r. Wnioskodawczyni zakupiła lokal mieszkalny. Mieszkanie to zostało sprzedane 4 kwietnia 2016 r. W związku z tym, że sprzedaż nastąpiła przed upływem 5 lat, Wnioskodawczyni złożyła zeznanie roczne PIT 39, w obowiązującym terminie do 30 kwietnia 2017 r. (zgodnie z art. 45 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), jednocześnie zobowiązując się, w przypadku nieprzeznaczenia uzyskanych ze sprzedaży środków finansowych na cele mieszkaniowe, do zapłacenia 19% podatku dochodowego. Mieszkanie zostało sprzedane za kwotę 115 000 zł. W akcie notarialnym sprzedaży strony umówiły się, że część ceny sprzedaży (97 700 zł) kupujący zobowiązują się zapłacić, za pośrednictwem banku, w którym uzyskali kredyt na zakup lokalu, wpłacając na konto techniczne sprzedającej z przeznaczeniem na pokrycie zadłużenia sprzedającej z tyt. udzielonego jej kredytu na zakup tego mieszkania.

Następnie 29 kwietnia 2016 r. Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z własnością budynku mieszkalnego, za cenę 240 000 zł. Strony umówiły się, że część ceny sprzedaży (100 000 zł) zostanie zapłacona w chwili podpisania aktu notarialnego, resztę ceny (140 000 zł) zostanie zapłacona z kredytu przyznanego na zakup tej nieruchomości. Na remont tej nieruchomości Wnioskodawczyni wraz z mężem wydatkowała kwotę 19 000 zł, która jest udokumentowana stosownymi fakturami.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, iż mieszkanie zostało sprzedane dnia 4 kwietnia 2016 r. za kwotę 115 000 zł. Kwota 97 700 zł została przelana na rachunek techniczny powiązany z kredytem Wnioskodawczyni. Cała ta suma została przeznaczona na spłatę kredytu, na wniosek Wnioskodawczyni z dnia 6 kwietnia 2016 r., co dokumentuje zaświadczenie bankowe z podziękowaniem za całkowitą spłatę kredytu z dnia 12 kwietnia 2016 r. Pozostałe środki pieniężne zostały przeznaczone na zakup nowego domu dnia 29 kwietnia 2016 r., a także na jego remont, co udokumentowane jest fakturami, które Wnioskodawczyni dołączyła (z okresu 2 lat), a także aktem notarialnym zakupu domu, gdzie widnieje zapis, iż 100 000 zł pochodziło ze środków własnych, a pozostała część tj. 140 000 zł pochodziła z kredytu w banku. Remont został przeprowadzony w okresie 2 lat. Wnioskodawczyni oświadczyła także, że wraz z mężem od dnia zakup do chwili obecnej mieszka w zakupionym budynku. Potwierdzeniem jest akt zameldowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej sytuacji Wnioskodawczyni ma prawo skorzystać z ulgi w podatku dochodowym w związku z przeznaczeniem środków uzyskanych ze sprzedaży lokalu mieszkalnego przed upływem 5 lat, przeznaczając uzyskane środki finansowe na własne cele mieszkaniowe, tj. zakup nieruchomości i jej remont.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości, w wysokości wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, a takim według Wnioskodawczyni jest zakup nieruchomości i jej remont, będą ją predysponowały do skorzystania z ulgi w podatku dochodowym od osób fizycznych. Z powyższych przepisów wynika, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia jest fakt wydatkowania - począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie - przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości na cele mieszkaniowe wskazane w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit a i d ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych - tj. na nabycie budynku mieszkalnego i jego remont. Zatem warunkiem koniecznym jest wydatkowanie na własne cele mieszkaniowe, a żaden przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wymaga, aby podatnik przeznaczył na cele mieszkaniowe te same środki pieniężne, które uzyskał przy sprzedaży nieruchomości. Podobny pogląd podzielił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 20 kwietnia 2012 r., sygn. II FSK 2067/10 - wyrok prawomocny. Według wykładni w nim zawartej, z redakcji art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. A wcale nie wynika, iż warunkiem koniecznym uzyskania zwolnienia od podatku dochodowego jest wydatkowanie przez podatnika wyłącznie przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, a nie innych środków pieniężnych będących w jego posiadaniu, a jedynie cel tego wydatkowania i termin.

Według Wnioskodawczyni wszystkie warunki pozwalające na zwolnienie z podatku z tytułu sprzedaży mieszkania przed upływem pięciu lat zostały spełnione w wyznaczonym na to czasie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Ponadto zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy podkreślić, iż wobec stanu faktycznego Wnioskodawczyni zastosowanie ma wersja ww. przepisu obowiązująca w 2016 r. Wówczas w związku z odpłatnym zbyciem nieruchomości i praw majątkowych obowiązywał okres dwóch lat na wydatkowanie uzyskanego z tego tytułu przychodu na własne cele mieszkaniowe.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie dochodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 cytowanej ustawy za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:
   
   
   
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
      
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
      
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
      
   4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
      
   5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
      
      
      
   1. położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
      
      
      
2. wydatki poniesione na:
   
   
   
   1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
      
   2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
      
   3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)
      
      
      
   1. w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.
      

Zawarte w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyliczenie wydatków mieszkaniowych ma charakter wyczerpujący, w związku z czym tylko realizacja w wymaganym terminie celów w nim wymienionych pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

Podkreślenia w niniejszej sprawie wymaga, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też, korzystanie z przedmiotowego zwolnienia przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa oraz wykluczone jest stosowanie wnioskowania na podstawie podobieństwa.

Ponadto przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ww. ustawy).

Przywołany wyżej przepis zapobiega sytuacji, kiedy podatnik dwukrotnie odliczałby ten sam wydatek – raz jako poniesiony np. na nabycie nieruchomości bądź remont czy budowę budynku mieszkalnego, za drugim zaś razem jako wydatek na spłatę kredytu, który finansowałby te cele. W przepisie tym ustanowiono zatem zakaz dwukrotnego odliczania i korzystania z ulg w odniesieniu do tych samych wydatków.

Z treści wniosku wynika, iż wątpliwości Wnioskodawczyni budzi między innymi kwestia, czy spłata, środkami uzyskanymi ze sprzedaży mieszkania, kredytu zaciągniętego na jego nabycie stanowi wydatek na własny cel mieszkaniowy i może zostać uwzględniona przy ustalaniu dochodu zwolnionego od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wydatki na spłatę kredytu, którym zostały sfinansowane wydatki na nabycie zbywanej nieruchomości uwzględnione w kosztach uzyskania przychodów w postaci wydatków na nabycie zbywanej nieruchomości (np. zakup mieszkania) nie mogą być jednocześnie traktowane jako wydatki na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) cyt. ustawy podatkowej.

W związku z tym, że podstawą obliczenia podatku jest dochód, podatnik ma obowiązek obniżyć uzyskany przychód o poniesione, ale udokumentowane koszty, a zatem nie ma prawa wyboru, czy kwotę poniesionych na spłatę kredytu wydatków potraktuje jako wydatki na cele mieszkaniowe czy zaliczy do kosztów. Tak więc, wydatki na spłatę kredytu, którym zostały sfinansowane wydatki na nabycie zbywanej nieruchomości nie mogą być jednocześnie traktowane jako wydatki na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) ww. ustawy.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawczynię wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, który zdaniem Wnioskodawczyni przemawia za słusznością stanowiska przedstawionego we wniosku, stwierdzić należy, że zawarty w nim stan prawny jest nieadekwatny wobec stanu prawnego przedstawionego we wniosku. Wyrok ten rozstrzyga inny problem niż zagadnienie będące przedmiotem interpretacji indywidualnej. Ponadto podkreślić należy, że orzeczenia kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie faktycznym. Orzeczenia te zapadły w indywidualnych sprawach i w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla organu wydającego interpretację.

Przechodząc natomiast do kwestii możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego części przychodu ze sprzedaży mieszkania po spłacie kredytu, wydatkowanej na nabycie w 2016 r. lokalu mieszkalnego, należy wskazać, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z przywołanego wcześniej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest fakt wydatkowania (począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie „własne cele mieszkaniowe” podatnika.

Wnioskodawczyni poinformowała, iż pozostałe środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży mieszkania zostały przeznaczone na zakup prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z własnością budynku oraz jego remont. Zakup ten został sfinansowany zarówno środkami własnymi, jak również uzyskanym kredytem przyznanym na zakup nieruchomości.

W przedmiotowej sprawie, nabycie stanowi realizację własnych celów mieszkaniowych w tej części, w której zostało ono sfinansowane ze środków pochodzących ze sprzedaży mieszkania będącego przedmiotem wniosku. Natomiast wydatek na zakup tej nieruchomości w części sfinansowanej kredytem bankowym nie uprawnia Wnioskodawczyni do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż wydatek ten nie spełnia warunku wydatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

Reasumując, spłata kredytu zaciągniętego przez Wnioskodawczynię na nabycie sprzedanego mieszkania z przychodu uzyskanego ze sprzedaży tego mieszkania, nie może być uznana za wydatek na cele mieszkaniowe uwzględniany przy obliczeniu dochodu zwolnionego od podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na fakt, że wydatek na nabycie sprzedanego mieszkania stanowić będzie dla Wnioskodawczyni koszt uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, co oznacza, że będzie podlegać odliczeniu od przychodu z odpłatnego zbycia przy obliczaniu uzyskanego ze sprzedaży dochodu. Zatem, dochód z odpłatnego zbycia mieszkania w części odpowiadającej przychodowi z odpłatnego zbycia lokalu wydatkowanemu na spłatę kredytu zaciągniętego na jego zakup, nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym stosownie do art. 30e ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, wydatkowanie przez Wnioskodawczynię części przychodu uzyskanego ze sprzedaży mieszkania na własne cele mieszkaniowe (zakup prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z własnością budynku oraz na jego remont) umożliwia zwolnienie od podatku dochodu z odpłatnego zbycia, w odpowiedniej proporcji określonej w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że Organ nie odniósł się w niniejszej interpretacji do wskazanych przez Wnioskodawczynię kwot. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.