Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.142.2020.1.PC
z 26 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 marca 2020 r. (data wpływu 26 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy dochody z tyt. sprzedaży Wózków widłowych poddanych uprzednio Czynnościom przez Wnioskodawcę stanowią integralną część działalności strefowej i podlegają w związku z tym zwolnieniu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2020 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy dochody z tyt. sprzedaży Wózków widłowych poddanych uprzednio Czynnościom przez Wnioskodawcę stanowią integralną część działalności strefowej i podlegają w związku z tym zwolnieniu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe:

L. sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”, „Strefa”) w zakresie określonym w zezwoleniu nr (…) z dnia 31 stycznia 2013 r. (dalej: „Zezwolenie”).

Zezwolenie obejmuje m.in. produkcję urządzeń dźwigowych w tym np. wózków widłowych, platform roboczych, podnośników teleskopowych (dalej: „Urządzenia”) oraz podzespołów i części do tych wyrobów, ich sprzedaż, a także późniejszą obsługę posprzedażową tj. świadczenie usług w zakresie napraw gwarancyjnych oraz konserwacji w stosunku do Urządzeń.

Wnioskodawca planuje rozszerzenie swojej oferty handlowej o urządzenia używane tj. takie, które były wcześniej przedmiotem użytku przez inne podmioty, ale w wyniku eksploatacji utraciły swoją pierwotną użyteczność i obecnie nie spełniają wymogów Urzędu Dozoru Technicznego (dalej: „UDT”). W ramach planowanego modelu biznesowego Spółka będzie nabywać niezdatne do użytku wózki widłowe, bądź wyłącznie ich korpusy (dalej: „Wózki widłowe”), a następnie dokonywać:

1. rozbiórki i diagnostyki potencjalnych uszkodzeń / wad mechanicznych,

2. wymiany wewnętrznej mechaniki pojazdów,

3. odnowienia zewnętrznego w tym np. malowania - czynność rutynowa, lakierowania - opcjonalnie,

4. montażu kabiny - opcjonalnie.

Czynności, o których mowa w pkt 2 powyżej mogą polegać w szczególności na:

1. regeneracji następujących podzespołów:
   
   • zawieszenie (wymiana łożysk, łączników, malowanie),
   • maszt (szlifowanie, malowanie, wymiana łożysk, wymiana tulei),
   • rozruszniki,
   • alternatory,
   • gaźniki,
   • eliminowanie luzów przekładni kierowniczej (wymiana tulejek),
   • remont silnika,
   • remont skrzyni biegów,
   • regeneracja opon m.in. poprzez nacinanie (bieżnikowanie);
2. wymianie następujących części zużytych na nowe:
   
   • koła,
   • felgi,
   • węże,
   • rozrusznik, alternator - jeśli nie jest możliwa regeneracja,
   • tulejki,
   • uszczelniacze,
   • śruby,
   • fotele.

zwanych łącznie w dalszej części wniosku jako: „Czynności”.

Tak wytworzone Wózki widłowe będą następnie przedmiotem sprzedaży. Czynności składające się na wytworzenie Wózków widłowych będą fizycznie odbywać się na terenie SSE.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dochody z tyt. sprzedaży Wózków widłowych poddanych uprzednio Czynnościom przez Wnioskodawcę stanowią integralną część działalności strefowej i podlegają w związku z tym zwolnieniu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP?

Zdaniem Wnioskodawcy, na zadanie pytanie należy odpowiedzieć twierdząco.

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 482), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Odnosząc się do pierwszej z przesłanek zastosowania zwolnienia przedmiotowego tj. prowadzenia działalności gospodarczej na podstawie zezwolenia, Spółka w pierwszej kolejności pragnie wskazać, że produkcja Urządzeń jest objęta uzyskanym Zezwoleniem. Zgodnie z jego treścią, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie kodu 28.22 wedle Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: „PKWiU”) - Urządzenia dźwigowe i chwytaki. Zgodnie z objaśnieniami do PKWiU, podklasa ta obejmuje produkcję urządzeń dźwigowych i chwytaków oraz ich części, takich jak:

• wózki widłowe, pozostałe wozy i wózki transportu wewnętrznego; ciągniki w rodzaju stosowanych na peronach kolejowych,
• wyciągi i przenośniki pneumatyczne oraz pozostałe wyciągi i przenośniki o pracy ciągłej, do transportu towarów lub materiałów,
• pozostałe urządzenia do podnoszenia, przenoszenia, załadowywania lub rozładowywania.
  
  

Przedmiot działalności gospodarczej jaka będzie prowadzona przez Wnioskodawcę w ramach planowanego modelu biznesowego na terenie Strefy jest zatem tożsamy z obszarem działalności zakreślonym otrzymanym Zezwoleniem.

Kwestią, która w ramach pierwszej przesłanki pozostaje do rozstrzygnięcia jest natomiast kwalifikacja zbioru Czynności jakie będą realizowane przez Wnioskodawcę jako produkcji urządzeń dźwigowych i chwytaków.

Jak wynika z opisanego na wstępie stanu faktycznego (winno być: „zdarzenia przyszłego”), Wnioskodawca w ramach planowanego modelu biznesowego planuje nabywać na własność wyeksploatowane technicznie, nienadające się do użytku wózki widłowe (bądź wyłącznie ich korpusy), które po ich gruntownemu przetworzeniu oferować będzie do sprzedaży jako używane Wózki widłowe. Jak wyjaśniano, Wózki widłowe w momencie nabycia będą pozostawać niesprawne mechanicznie, przy czym ich wady i zużycie techniczne wykluczają ich normalne użytkowanie. Wady te nie ograniczają się do usterek chwilowo uniemożliwiających eksploatację, które mogą zostać usunięte w drodze prostych napraw, lecz powodują utratę przez pojazdy podstawowych funkcji, do jakich są przeznaczone. Nabywane Wózki widłowe nie posiadają również atestów UDT koniecznych do ich użytkowania przez potencjalnego nabywcę. Z tego powodu na etapie nabycia, w zależności od stopnia zużycia nabywanych urządzeń, Wnioskodawca będzie ewidencjonować zakup wózków widłowych / korpusów jako nabycie materiałów produkcyjnych / półproduktów - bez wykonania Czynności nie nadają się one bowiem do dalszej odprzedaży. Oprócz diagnostyki i naprawy uszkodzeń mechanicznych (będącej pierwszym etapem planowanej produkcji) Wnioskodawca będzie dokonywać malowania / lakierowania, uzupełniać brakujące elementy od drobnych części stanowiących wyposażenie kabiny po silnik i jego elementy, a w niektórych przypadkach także montażu kabiny dla operatora pojazdu, tworząc tym samym wartość rynkową Wózków widłowych oraz ich atrakcyjność dla ewentualnych klientów.

Powyższe prowadzi do wniosku, że zbiór wykonywanych przez Spółkę czynności nie jest prostym przetworzeniem czy też powierzchowną renowacją nabywanych urządzeń, a kompleksowym procesem prowadzącym do wytworzenia sprawnego technicznie Wózka widłowego o wysokiej wartości dodanej na terenie SSE.

Spółka zauważa, że produkcja realizowana na podstawie półproduktów czy też prefabrykatów jest powszechną praktyką gospodarczą pozwalającą na skrócenie cyklu produkcyjnego, redukcję/minimalizację błędów i strat produkcyjnych, a w konsekwencji osiągnięcie istotnych oszczędności kosztowych. W ocenie Wnioskodawcy, Czynności jakie będą realizowane w ramach planowanego modelu biznesowego spełniają zatem przesłanki do uznania ich za proces o charakterze wytwórczym.

Do takich samych wniosków doszedł również WSA w Lublinie w swoim wyroku z 23 października 2019 r. (sygn. I SA/Lu 508/19), stwierdzając iż korzystanie w procesie produkcji z gotowych komponentów nabywanych poza strefą, nie stanowi w istocie przeniesienia produkcji poza strefę. Skład orzekający podkreślił bowiem, iż dla oceny możliwości skorzystania ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP, przesłanka geograficznej granicy strefy, rozumiana jako bezwzględny wymóg, aby cała produkcja, czy działalność danego podmiotu, na każdym jej etapie i w każdym użytym materiale czy usłudze odbywała się w granicach specjalnej strefy ekonomicznej, jest nie do zaakceptowania w świetle tego przepisu i pozostałych przepisów regulujących warunki korzystania ze zwolnienia.

Odnosząc się następnie do drugiej z przesłanek zastosowania zwolnienia tj. prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy, Wnioskodawca podkreśla, że wszystkie czynności jakie składają się na wytworzenie Wózków widłowych w zakresie planowanego modelu biznesowego będą fizycznie realizowane na terenie Strefy.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że w przedmiotowym stanie faktycznym jest ona uprawniona do zastosowania do dochodów ze sprzedaży Wózków widłowych poddanych uprzednio Czynnościom zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 482 z późn. zm., dalej: „ustawa o SSE”). Na mocy art. 12 ust. 1 tej ustawy, Dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem” (art. 16 ust. 1 ustawy o SSE).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm.; dalej: „updop”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 482), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Równocześnie art. 17 ust. 4 updop stanowi, że zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Tak więc warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym m.in. w zezwoleniu, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że zwolnienie od podatku przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z prowadzonej na terenie strefy działalności gospodarczej, określonej w zezwoleniu. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy wówczas dochód z takiej działalności również nie będzie podlegał zwolnieniu.

Dokonując oceny, czy w świetle treści art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, dana działalność może zostać objęta zwolnieniem podatkowym, w każdym przypadku niezbędne jest między innymi ustalenie, czy dochody są uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy (art. 12 ustawy o SSE) oraz czy prowadzona działalność mieści się w zezwoleniu na prowadzenie tej działalności na terenie danej strefy (art. 16 ust. 1 ustawy o SSE). Z treści tego ostatniego przepisu wynika, że zezwolenie określa m.in. przedmiot działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”, „Strefa”) w zakresie określonym w Zezwoleniu. Zezwolenie obejmuje m.in. produkcję urządzeń dźwigowych w tym np. wózków widłowych, platform roboczych, podnośników teleskopowych (dalej: „Urządzenia”) oraz podzespołów i części do tych wyrobów, ich sprzedaż, a także późniejszą obsługę posprzedażową tj. świadczenie usług w zakresie napraw gwarancyjnych oraz konserwacji w stosunku do Urządzeń (dalej: „Usługi”).

Wnioskodawca planuje rozszerzenie swojej oferty handlowej o urządzenia używane tj. takie, które były wcześniej przedmiotem użytku przez inne podmioty, ale w wyniku eksploatacji utraciły swoją pierwotną użyteczność i obecnie nie spełniają wymogów Urzędu Dozoru Technicznego (dalej: „UDT”). W ramach planowanego modelu biznesowego Spółka będzie nabywać niezdatne do użytku wózki widłowe, bądź wyłącznie ich korpusy (dalej: „Wózki widłowe”), a następnie dokonywać:

1. rozbiórki i diagnostyki potencjalnych uszkodzeń / wad mechanicznych,
2. wymiany wewnętrznej mechaniki pojazdów,
3. odnowienia zewnętrznego w tym np. malowania - czynność rutynowa, lakierowania - opcjonalnie,
4. montażu kabiny - opcjonalnie.
   
   

Tak wytworzone Wózki widłowe będą następnie przedmiotem sprzedaży. Czynności składające się na wytworzenie Wózków widłowych będą fizycznie odbywać się na terenie SSE

Z tego też względu Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy dochody z tyt. sprzedaży Wózków widłowych poddanych uprzednio Czynnościom przez Wnioskodawcę stanowią integralną część działalności strefowej i podlegają w związku z tym zwolnieniu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.

Podkreślenia wymaga fakt, że prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową.

Należy podkreślić, że zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono zatem wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, lecz tylko te dochody, które zostały uzyskane z działalności prowadzonej w ramach zezwolenia, a więc działalności określonej w tym zezwoleniu.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cyt. powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności.

Powyższe regulacje prawne ustanawiają podstawowe warunki korzystania z ulgi podatkowej z tytułu prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej działalności gospodarczej, jaką jest niezapłacony przez przedsiębiorcę strefowego podatek dochodowy.

Zasadniczym elementem stosowania tej ulgi jest więc łączne wystąpienie dwóch warunków:

• prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,
• uzyskiwanie dochodu z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu.
  
  

Powyższe warunki, jak każdy wyjątek od zasady powszechności opodatkowania, należy interpretować ściśle, zgodnie z wykładnią językową danej regulacji.

Objęta wnioskiem Spółki i zadanym pytaniem działalność dotyczy świadczenia przez Wnioskodawcę prac związanych z nabyciem niezdatnych do użytku wózków widłowych, bądź wyłącznie ich korpusów, a następnie ich:

1. rozbiórki i diagnostyki potencjalnych uszkodzeń / wad mechanicznych,
2. wymiany wewnętrznej mechaniki pojazdów,
3. odnowienia zewnętrznego w tym np. malowania - czynność rutynowa, lakierowania - opcjonalnie,
4. montażu kabiny – opcjonalnie,

które będą następnie przedmiotem sprzedaży.

W analizowanym zdarzeniu przyszłym należy przyjąć, że działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę na terenie strefy zgodnie z zezwoleniem jest produkcja urządzeń dźwigowych, oraz podzespołów i części do tych wyrobów, ich sprzedaż, jak i późniejsza obsługa posprzedażowa u nabywcy tj. świadczenie usług w zakresie napraw gwarancyjnych oraz konserwacji w stosunku do Urządzeń.

Zgodnie z internetowym słownikiem PWN (https://sjp.pwn.pl) pojęcie „produkcja” oznacza „zorganizowana działalność mająca na celu wytwarzanie jakichś towarów, usług lub dóbr kultury”.

Zatem, produkcja to działalność gospodarczo-techniczna której celem jest wytwarzanie produktów.

W świetle powyższego, wykonywana działalność w zakresie ww. świadczonych prac przedstawionych we wniosku, nie mieści się w zakresie uzyskanego przez Spółkę zezwolenia, trudno bowiem prace te uznać za produkcję wózków widłowych.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że stanowisko Spółki w zakresie ustalenia, czy dochody z tyt. sprzedaży Wózków widłowych poddanych uprzednio Czynnościom przez Wnioskodawcę stanowią integralną część działalności strefowej i podlegają w związku z tym zwolnieniu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, należy uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.